De daken van Yuka

-nieuw

Sheena balanseerde voorzichtig over de riggel van het dak. Achter haar liep Aqua, hij had blijkbaar niet zo'n moeite met evenwicht houden. Ze liep verder en zag verderop een totaal plat dak. Daar ging ze op zitten. Ze liep er stapje voor stapje heen en ging zitten. Ze trok haar benen op en Aqua rende over het platte dak heen en weer. Sheena lachte zachtjes en keek naar de lucht. Het schemerde en de straatverlichting was net aangesprongen. Mensen gingen hun huisjes in en trokken zich terug voor de nacht. Het was rustig op straat, met af en toe iemand die van ver kwam.

Akira liep voor zichtig over het dak heen. Ze wou liever niet dat er straks weer een boze man uit z'n huis kwam om haar even uit te schelden. Dat ze zijn dak niet mocht slopen. Chou huppelde die tijd vrolijk voorop en keek af en toe om of Akira er nog was. Akira keek om zich heen, er waren niet veel mensen meer te zien dus Chou kon veilig blijven lopen. 'Chou kom eens terug.' Akira zag vederop iemand zitten. Voorzichtig liep ze dichterbij en zag toen dat het Sheena was. 'Sheena.' Riep ze maar weer net niet te hard.

Sheena hoorde haar naam en ze was niet de enige, ook Aqua stond abrupt stil en keek om zich heen. Sheena keek waar het geluid vandaan kwam en zag toen Akira. 'Akira.' Zei ze met een scheve glimlach. Aqua keek ook hun kant op en zag Chou ook. Hij ging zitten en zwaaide met zijn drakenpootje naar Chou, hij glimlachte lief en wachtte tot ze misschien naar hun toe kwamen.

Chou begon meteen naar de 2 toe te rennen. Speels rende ze een rondje om Aqua heen en keek daarna naar Sheena. Akira keek naar Chou die al meteen vooruit rende. 'Chou..' Ze liep rustig veder en ging naast Sheena zitten. 'Ook even naar buiten voor een wandeling.' Zij ze lachend, het was meschien ergens een beetje raar om over de daken te lopen.

Sheena lachtte. 'Ja, even rust vinden.' Zei ze als verklaring en keek naar Akira. 'Alles is de laatste tijd best wel druk, al het trainen enzo.' Zei ze en haalde haar schouders op terwijl ze vermoeit gaapte. Ze keek naar Chou die haar aankeek en ze aaide haar heel even over haar hoofdje. Aqua liep naar Chou toe. 'Hoi Chou, alles goed?' Zei Aqua speels en begon weer te rennen, hij was niet zo moe als Sheena.

Akira knikte. 'Ja je hebt gelijk, het is de laatste tijd best wel druk..' Akira bleef even staren naar een knipperende straatlamp. Ze had niet echt een rede om er naar te kijken , maar het trok gewoon haar aandacht. Chou keek naar Aqua, en schudde haar hoofd snel op en neer als een ja. Chou zag dat Aqua begon te rennen, speels begon Chou nu achter Aqua aan te rennen. Chou had zoals wel vaker gewoon te veel energie.

Aqua lachtte toen Chou achter hem aankwam en hij rende nogsteeds. 'Kun jij al vliegen?' Vroeg hij nieuwsgierig. Chou was een gronddraak dus vast niet, maar het zo zomaar eens kunnen. Sheena keek naar Akira. 'Ben jij al wat vooruit me je krachten?' Vroeg ze en glimlachte.

Akira kwam uit haar trans van naar de knipperende lantaarnpaal staren. En keek om naar Sheena. 'Oh ja eigelijk best wel. Ik heb al een aantal keren geoefend.' Akira wou gewoon heel erg haar best doen om de krachten goed te leren, en daarom was ze dus ook al een aantal keren wezen oefenen. Chou dacht even na en keek toen naar de vleugels op haar rug. Ze klapte ze open en maakte een paar slagen. Ze kwam meschien een klein stukje boven de grond uit, maar veel veder lukte het nog niet. 'prrrr'

Aqua zuchtte en keek naar zijn eigen vleugeltjes die nog niet erg veel voorstelde. 'Ik kan ook niet vliegen.' Zei hij beteuterd. Hij was wel een heel stuk groter geworden en kon al veel langere afstanden zwemmen. Hij kwam met vliegen een klein beetje van de grond, maar ook niet veel. Sheena glimlachte naar Akira en keek toen naar de grond, een heel stuk onder haar. 'Ik ook wel een beetje.' Zei ze.

Akira glimlachte terug. 'Welke krachten heb je eigelijk..?' Ze dacht even na of ze dat meschien al eerder had gevraagd. Maar ze had geen idee welke krachten Sheena dan ook al weer zou hebben. Chou maakte een koprol en draaide daarna nog wat door. Ze waren gewoon nog klein en konden jammer genoeg nog niet zo veel. Maar was ze wel verbaasd dat sommige draken zelfs de mensentaal konden spreken. Zelf hoefde ze het niet perse te kunnen , maar ze vond het wel knap. Blij rende ze nog een rondje en maakte daarna nog een koprol.

Sheena glimlachte weer een scheve glimlach en gaf antwoord. 'Mijn krachten zijn water en glas.' Zei ze en keek Akira vragend aan. 'En die van jou zijn?' Vroeg ze. Aqua vond de koprollen van Chou leuk en deed er ook een. Helaas deed zijn pootje nog een beetje pijn van toen hij gevallen was en hij stopte met koprollen maken. Hij ging zitten en keek blij naar de vrolijke Chou.

Akira keek naar Sheena 'Water en glas..Oke.' Het viel haar nu wel op dat veel mensen water hadden, meschien was het heel toevallig. Of had ze gewoon alleen mensen ontmoed die water als kracht hadden. Akira begon weer te staren naar de lantaarnpaal en gaf antwoord. 'Mijn krachten zijn Aarde en Ijs.' Verbaasd keek Chou naar Aqua ze vroeg zich af waarom hij gestopt was. Ze liep naar hem toe, en vroeg in draken taal of er iets was.

'Ik heb laatst mijn enkel verzwikt.' Zei Aqua een beetje treurig en wierp een blik op zijn enkel die Sheena ingebonden had. Sheena glimlachte, Akira was prettig om mee te praten. Ze vroeg niet door, wilde vanalles weten of kletste aan een stuk door. Nee, ze was best rustig, dat vond Sheena wel prettig en ze staarde weer naar de grond.

Chou keek naar Aqua's poot hij zat inderdaad in het verband. Het was haar eigelijk niet eens opgevallen. Wel vond ze het meteen zielig voor Aqua dat hij zijn enkel had verzwikt. Ze bleef even naar het verband staren, toen maakte koprol naar achter en keek naar Aqua. Akira keek nogsteeds naar de lantaarnpaal. Ze vroeg zich af waarom de lamp zo aan het knipperen was. Meschien was de lamp niet meer goed, of meschien was het wel iets anders..

Aqua glimlachte naar Chou, hij was blij dat ze zo begripvol was. 'Maar het valt wel mee hoor.' Zei hij en keek haar lief aan. Sheena keek op naar Akira en keek waar zij naar staarde en haar oog viel ook op de knipperende lamp. Ze trok een wenkbrauw op, ze hield niet zo van dingen die knipperde, het leidde haar altijd af.

Op een sierlijk en tegelijk elegante mannier wist Maiko over de daken te balanseren terwijl de wind speels met haar haren speelde. De friste die hij meebracht aaide over haar wangen heen waardoor die een gezond rooskleurig kleurtje kregen. Met een vaage glimlach trok ze haar jas dicht en genoot ze van het maanlicht dat op haar neer scheen. De nacht was haar perfeckte omgeving. De sterren en de maan gaven genoeg licht en als die zich verschuilden achter de wolken dan was er nog altijd de straatverlichting die je hielpen. Teminste als je in de stad bent. In kleinere onbekende dorpen zoals waar zij was opgegroeid was er geen genoeg geld om straatverlichting te plaatsen. Het is maar gewoon dat je dan iemand tegenkomt met een kaars in het midden van de weg wanneer de zon onder is gegaan. Maar haar gedachten dwaalden af en daar lette ze nog net op tijd op. Met haar armen gespreid liep ze verder in een vlot tempo door en sprong van dak naar dak. Bo wikelde zich om haar linkerarm heen waardoor ze haar evenwicht voor een paar tellen verloor maar al snel wist ze de draad weer op te pikken. Haar voeten deden pijn van het lange wandelen. Het gebeurde niet meer vaak dat ze dagen aan één stuk moest door wandelen om naar een bestemming te geraken. Eén van de andere nadelen die ze nu al ondervond was dat het verdomd lang duurde om iemand te vinden. Maar ze had niets te klagen. Deze keer hoefde er voorlopig nog geen mensen vermoord te worden. Bo richte haar kopje op en wende zich naar haar meesteres toe. 'Het noorden' Maiko knikte een bedankje naar haar draak en begon te rennen. Het duurde niet lang tot wanneer ze de druk van hun kracht kon voelen. Het was niet zo hoog als dat van haar meester wat kon verklaren waarom het zo lang duurde tot wanneer ze het vond maar ze bezaten een kracht en dat was het belangrijkste. 'nu..' Maiko hefte haar arm op waar Bo zich aan vast had geklemt. Onmiddelijk vloog Bo op richting de andere draaken en duwde speels Chou aan de kant. Ze sleurde haar mee het dak af en vloog op vlak voor ze in de dakgoot zou belanden. 'BO!' Zo rap als Maiko kon rende ze naar haar draak toe en pakte haar streng vast bij haar nekvel. 'foei!' Ze drukte haar wenkbrauwen omlaag en probeerde een kwade blik te geven aan haar draak wat niet echt lukte. Maar het was net voldoende zodat Bo een verontschuldigend jankje gaf. Maiko draaide zich met een ongemakkelijk schuldgevoel zich om naar Akira en Sheena. 's..sorry. Ik moet Bo nog een beetje temmen.' Ze lachte flauwtjes in de hoop dat de twéé meisjes niet te kwaad zouden zijn om het feit dat Bo één van hun draken had aangevallen.

Akira bleef naar de lantaarn kijken. 'Hmm, waarom zal ie knipperen..?' Ze vergat gewoon helemaal de rest, en lette alleen maar op de knipperende lantaarn paal. Chou keek blij bij het horen dat het wel goed ging. Ze begon weer vrolijk een paar rondjes te rennen. En keek bij elk rondje om naar Aqua. Opeens werd Chou omver gegooit, verbaasd keek Chou naar het andere draakje. Ze stond weer op en keek nieuwschierig naar de 2 onbekende. Akira keek naar Maiko 'Oh geeft niet hoor. Chou doet ook wel eens presies hetzelfde..'

Sheena keek om naar Maiko. Ook een strijder? 'Het geeft niet.' Zei ze vriendelijk en glimlachte naar haar. Maar Aqua stond nu rechtop en hij gromde zachtjes. Hij was geschrokken en hield er niet van als er onbekenden opeens aankwamen en dan ook nog bijna aanvallend. Chou leek het niet erg te vinden, maar daarin was Aqua misschien anders. Hij keek gromend naar Maiko en Bo. 'Aqua doe rustig.' Suste Sheena hem en hij ontspande een beetje.

Maiko plaatste haar hand op haar borstkas en haalde opgelucht adem. 'gelukkig. hé, maarre.. jullie zijn dus ook strijders?' of zijn jullie tovernaars?' Haar ogen klaarde op bij het idee dat Iyona misschien niet de laatste tovenaares was. Dan zou ze het meteen aan haar laten weten en.. 'of wacht... jullie zijn toch geen volgelingen van Darken Harl hé?' Geschrokken van haar eigen gedachten sprong ze achteruit en ging ze in verdedigings positie staan. 'als het zo is zou ik maar op passen want ik ken karaté' Deze keer probeerde ze hun achterdochtig aan te kijken wat ook niet bepaald lukte. Bo ontblootte dreigend haar tanden naar Aqua die dreigend naar hun had staan grommen.


(stel Maiko voor als een hyperkinetisch kind da nogal vaak chibibuien heeftt)

Aqua zag Bo kijken en begon weer te grommen en ging voor Sheena staan, omdat hij hoorde wat Maiko zei. Sheena keek geschrokken. 'Natuurlijk zijn we geen volgelingen van Darken.' Zei ze en stond op om Aqua te pakken. 'We zijn strijders, net als jij.' Zei ze en pakte Aqua op die tegenstribbelde en ze liet hem uiteindelijk toch los. Aqua gromde niet meer maar keek nogsteeds met een gevaarlijke blik naar Bo.

Geschrokken keek Akira naar Maiko. 'W-wat tovenaars...Volgelingen van Darken Harl.' Akira dacht even na ze dacht dat Darken Harl anders hete. 'huh was het niet Darken Rolf?....Oh sorry dat klopt natuurlijk niet..'Akira was even weer helemaal in de war en begon weer een beetje onzin te praten.'Maar wij zijn geen van die 2 dingen hoor...Ben jij dat dan wel..?' Vroeg Akira verbaasd..Chou bleef een beetje suf staan kijken. Ze vond het maar gewoon een raar gebeuren.

Maiko glimlachte liep naar hun toe en gaf ze spontaan een knuffel. 'oooh, gelukkig! Jullie zijn dus geen volgelingen! ' Ze liet hun weer los en glimlachte vrolijk. 'jepz,' Anthausiast stak ze haar hand in de lucht en maakte ze een v van haar midden en wijsvinger. 'ik ben ook een strijder.' Meteen daarna legde ze nadekend haar wijsvinger op haar kin. 'hmmm. maar ik vraag me wel af wat ik precies moet doen. Ik ben naar Iyona geweest voor m'n draakje...' Trots pakte ze Bo onder haar voorpoten en hield ze voor Akira en Sheena. 'kijk maar! Ik heb haar Bo genoemd, uu0, waar was ik. tututu.. oja! ik heb geen idee hoe ik m'n krachten moet trainen. Ik bedoel maar. Ik heb ze eigenlijk al een aantal jaar maar ik heb geen flauw idee hoe ik er mee moet omgaan. Is er misschien heel toevallig één van jullie immuum voor magie?' Bo was ondertussen gekalmeerd en negeerde Aqua nu gewoon. Ze gunde hem zelfs geen enkele blik meer. Het enigste wat ze nog deed was in de kap van Maiko kruipen en zich gemakkelijk leggen.

Sheena schudde haar hoofd langzaam na de knuffel en grinnikte. 'Nee, ik ben niet immuum voor magie en Akira ook niet.' Maar je kan het ook gewoon op dingen als bomen oefenen.' Gaf ze als sugestie. Aqua was verontwaardigt naar Chou gestapt en bij haar gaan zitten. Hij vond Bo niet aardig. Sheena glimlachte. 'Mijn krachten zijn water en glas, en de jouwe zijn?' Vroeg ze met een schuin hoofd.

Akira was stil aan het luisteren naar wat Maiko allemaal zei. Ergens vond ze haar best grappig. Alleen dat ze 's avonds nog zo druk kon zijn vond ze knap.'Je kan trouwens ook aan Iyona vragen om je te helpen. Volgensmij weet ze gewoon alles..' Alhoewel dat beeld had Akira bij Iyona. Een vrouw die gewoon bijna alles wist.. Chou keek om naar Aqua glimlachte en keek toen weer omhoog naar de 3 meiden.

Sheena knikte en gaf Akira gelijk. 'Ze is ook erg aardig en wilt je vast wel helpen.' Vulde ze Akira aan en ze glimlachte. Ze ging weer zitten maar nu naar Maiko toe gekeert. Aqua luisterde mee met het gesprek, maar zat nogsteeds te mopperen. Hij wreef met zijn ene pootje over het pootje met het verband omdat het weer een beetje pijn deed.