Het bos

Natas probeerde deze rust te gebruiken om wat nieuws te proberen. De naalden die ze eerder had gegooid maar de meeste waren af gekest lagen iets verder van haar vandaan. Natas probeerde ze rustog naar haar toe te laten komen. Maar expres niet zwevend zodat je ze niet goed bij het gras kon zien.

Aris ging middenin de open plek staan. Zonder het te weten ook op een naald. Ze voelde wat trillen onder haar voet. Even lette ze er niet op en keek om zich heen. Misshcien zag ze Natas wel.

Natas zag eindelijk Aris verschijnen en meteen gooide ze de naalden die op de grond lagen. Die gingen niet harder dan toen ze het zelf gooide maar die waren wel meer in de buurt. Daarna gooide Natas nog een paar naalden.

Aris probeerde zoveel mogenlijk te verbranden en weg te slaan. Toch raakten een paar naalden haar en verzwakten haar. Maar ze had nog genoeg kracht om rechtop te blijven staan. "Misschien ben ik toch beter in een zwaardgevecht. Maar we wachten af." Schoot er door haar hoofd.

Natas zuchte dat haar aanval weer niet werkte. Meestal had ze veel geduld met deze dingen maar dan wist ze bijna altijd zeker dat ze ging winnen. Dit keer wist Natas het niet zeker. UIt boosheid verscheen er een bal lucht aan haar handen en schoot naar de aarde. Waardoor er een enorme rookwolk ontstond.

Aris begon te hoesten van de rook. Per ongeluk vuurde ze een vuurbal af. Het was niet haar bedoeling en verschrikt keek ze om zich heen. 'Wat heb ik gedaan..' fluisterde ze toen de rook optrok en ze de verwoesting zag.

Natas rook opeens dat er rook ergens vandaan kwam. Snel besloot Natas dat ze beter een andere keer konden vechten. ´´Aris, waar ben je´´ riep Natas terwijl ze een zakdoek voor haar mond probeerde te doen. ´´Dit loopt uit de hand, we moeten stoppen´´ riep Natas erachter aan.

'Ik weet het en het is mijn schuld. We moeten opschieten!' Riep Aris terug. Ze rende naar de brandende plek probeerde het vuur weg te laten gaan door het terug te roepen. Langzaamaan lukte dat. Maar waarschijnlijk te langzaam.

Natas liep ook snel naar de plek. Natas zag dat Aris probeerde het te doven maar het ging te snel. ´´Je doet het goed ik help wel´´ zei Natas terwijl ze diep inademde. Langzaam begon ze door windvlaag het vuur bij elkaar te houden. Teminste voor zo ver Natas kon.

Langzaamaan lukte het Aris met behulp van Natas om het vuur terug te brengen in de voorm van een bal. 'Het lukt!' Riep Aris vrolijker. Nog steeds bezweet en wanhopig ging ze verder tot al het vuur weg was.

´´Goed zo nog een beetje´´ zei Natas terwijl ze het zweet van haar gezicht af haalde. Toen Natas zag dat Aris het onder controle had ging Natas wat relaxter staan. ´´Dit was pas een goede oefening´´ zei Natas terwijl ze weer probeerde te glimlachen.

Aris grijnste. 'Echt wel. Nu alleen nog even laten verdwijnen.' Zei Aris. Ze dacht even na. 'Hoe gaan we dat eens voor elkaar krijgen..' fluisterde ze in zichzelf. Aris moest wel opschieten want ze begon het warm te krijgen.

Natas dacht diep na. ´´Je kan vuur doven door de lucht er weg te halen´´ zei Natas in een zucht. ´´Maar zo goed ben ik ook niet om al dat lucht eruit te halen´´ zei Natas terwijl ze naar de vlam keek. Opeens begon Natas te grijnzen en zei ´´maar ik weet wel iets anders´´. Snel pakte Natas haar naalden en pakte het stevig vast. Langzaam begon het metaal van vorm te veranderen. ´´Word alsjeblieft een doos´´ mompelde Natas. Langzaam aan werkte het en werd het een doos die aan de bovenkant open stond. ´´Doe het hier maar snel in´´ zei ze vlug toen ze zag dat Aris het heet kreeg.

Aris deed snel eht vuur erin en grijnste. 'Geweldige kracht. Man ik heb alleen maar verwoestende krachten. Ik moet het echt onder controle gaan krijgen.' zei Aris. Ze zuchtte en veegde het zweet van haar voorhoofd af.

Snel deed Natas de doos dicht en doofde daardoor het vuur. Daarna keek ze op en zei ´´iedereen moet ze leren te besturen hoor en zo geweldig zijn mijn krachten niet´´. Het laatste deel zei ze wat zachter maar je kon het nog steeds goed horen. ´´Maar we hebben geluk dat de we de kans krijgen om het onder controle te krijgen´´ zei Natas als laatste met een grote glimlach.

Aris grijnste en knikte. 'Maar het probleem bij mijn krachten is dat vuur leeft. Het heeft een eigen wil. En ik heb Darweimn en dit bos al bijna gedood. Dat heb ik jouw nog niet zien doen.. Maar het is ons wel gelukt!' Aris was erg vrolijk. 'Zullen we wat gaan drinken?' Vroeg ze bijna gelijk daarna.

´´Maar vuur word soms ook voor leven gezien´´ zei Natas om Aris een beetje op te vrolijken. ´´En ik wil graag wat drinken´´ zei Natas blij toen ze zag dat Aris wat vrolijker werd. ´´Waar zullen we heen gaan´´ zei Natas. Ze wist wel een plek waar ze heen konden gaan maar Natas wou Aris haa rmening horen.

'Maakt mij niet uit. Als het maar niet te duur is want ik heb niet veel meer. ' Grijnste Aris. Alles was goed voor haar. Ach alles is goed voor een dorstige dus ook voor Aris want ze was erg dorstig. Lag misschien aan haar maar wat wil je ook.

´´Ehh ik weet wel een leuk cafe waar ik altijd kom´´ zei Natas blij. Ze keek eerst even naar haar arm. ´´Oh´´ zei ze toen ze de diepe snee zag. Natas had niet veel van de wond gemerkt maar van buiten zag het er erger uit. ´´ah daar kan ik wel een pleister lenen´´ zei Natas terwijl ze begon met lopen terug naar Yuka.

Aris liep rustig mee. Glimlachend. Ze was blij dat ze Natas kende. Het begon erop te lijken dat ze voor het eerst in haar leven een vriendin kreeg. Daar was ze best blij mee. Wat op zich wel logisch was.

Natas liep rustig door. ´´Wanneer denk je dat ik weer naar huis kan´´ vroeg Natas opeens. Natas keek de andere kant op zodat Aris haar gezicht niet kon zien. Natas wist dat ze veel geluk met dit alles had maar langzaam wou ze ook wel weer een beetje naar huis.

'Ik hoop dat we als we onze krachten een beetje onder controle hebben we naar huis kunnen. In ieder geval voor eventjes. Al hoeft het voor mij niet, maar dan ben ik waarschijnlijk ook de enige..' fluisterde Aris, nog wel hoorbaar. Aris keek strak voor zich uit.

´´Je weet maar nooit misschien zijn er meerdere die rond rijzen´´ zei Natas terwijl ze weer haar hoofd draaide naar Aris. ´´Ik hoop toch dat het snel gebeurt ik mis de meeste mensen van mijn dorp wel´´ zei Natas nog.

Aris knikte. 'Als je een hecht dorp hebt kan ik me dat voorstellen. Nou ja, eigenlijk niet want ik heb nooit een hecht dorp gehad dus moet ik dat eigenlijk ook neit zeggen.' Aris zuchtte. Ze vervloekte zichzelf

´´Maar je hebt teminste nu een hechte vriendengroep´´ zei Natas met een knipoog. ´´Teminste de meeste van de strijders vind ik wel aardig´´ zei Natas er snel achter na om het wat meer uit te leggen. ´´En ik denk dat we wel bevriend moeten worden om samen te werken´´ vervolgde Natas.