Het bos

Sheena Sumé wrote:

Sheena zag Aisha aankomen rennen. 'Hallo, sorry dat we niet gewacht hadden.' Zei ze verontschuldigent. Ze waren nu dieper in het bos. 'Aqua, je kan tevoorschijn komen.' Mompelde ze. Aqua stak zijn kleine hoofdje uit de capuchon en keek oplettend om zich heen. Hij dook weer in de capuchon en bleef daar. Sheena zuchtte. 'Dan niet.' Ze begon weer te lopen.

Het is nu weer een nieuw begin iedereen is nu weer ergens anders

Aris was gestopt met het inhakken op de boom en ze was rustiger geworden. Darweimn was bij haar komen zitten. "Zeg,. zou je niet eens gaan oefenen met je krachten?" vroeg hij haar. 'Ja.. Kan ik eigenlijk wel doen.. Nietwaar..?' zei Aris daarop. Dus ze stond op en pakte een blaadje van de grond. Zo lang mogenlijk probeerde ze de vlam van de rand af te houden.

Natas voelde weer een wind tussen haar handen komen en weer en nog een keer. Het werd nu wel heel druk tussen haar handen. ´´Ik denk niet dat ik het nog lang kan houden´´ zei Natas terwijl haar handen helemaal beefde. Max bleef kijken naar de wind tussen de handen tot hij erin viel. HIj draaide rondjes en rondjes in haar handen. Geschrokken liet Natas los zodat Max op de grond viel. De windvlagen ontsnapte nu elke kant in en ze waren weer weg. ´´Dat is al een goed begin´´ zei Natas sarcastisch terwijl ze Max oppakte en hem aaide om het goed te maken. Daarna keek Natas naar Akira en zei ´´probeer anders de andere gave uit´´. Natas wist eigenlijk nog niet welke dat was dus bleef ze naar Akira kijken.

'Naja lucht is denk ik gewoon een moeilijk element...?' Akira viste een fles water uit haar tas en maakte de dop open. 'hmm' Ze hield haar hand op de fles en keek of er iets met het water gebeurde. 'M'n 2e kracht is ijs , maar ik heb geen idee hoe ik nou weer iets moet laten bevriezen...' Ze keek naar het water in de fles dat gewoon stil zat te wachten tot dat er iets mee zou gaan gebeuren.

Darweimn keek geinterreseerd naar Aris en haar handelingen. Uiteindelijk bereikte het blaadje de randen en werd het een vlam. Aris hield de vlam in haar hand en liet die groter en kleiner worden. Ze glimlachte. "Het gaat goed!" zei hij. 'Inderdaad. Het gaat echt goed!.'

´´Fijn mijn waterfles is warm zou jij mij willen helpen´´ zei Natas op een grappige toon. Eigenlijk had Natas nooit een probleem gehad met de wind alleen is het nu moeilijk om het onder controle te houden. Natas besloot maar om ook met metaal te oefenen. Ze pakte een naald legde het wat verder weg en probeerde hem terug naar haar te laten komen. Dat gebeurde gister ook en Natas had al gezien dat het iets bruikbaars was.

Kate was door de straten van Yuka naar het bos gelopen. Ze had honger gekregen. Omdat ze niet veel geld had en haar pijl en boog bij zich had, besloot ze te gaan jagen. Ze wist eigenlijk niet eens of dat wel mocht in het bos, maar dat kon haar niks schelen. Ze liep nu in het bos en keek om zich heen. Het was stil maar ze kon wel een paar geluiden horen. Hopelijk was er genoeg wild te vinden, anders zou ze vandaag bessen moeten plukken en het daar mee moeten doen.

'Ik heb ook nog als kracht bliksem. Dat staat in contact met elkaar toch?' vroeg Aris nieuwsgierig. "Ja, dat klopt dus het zou wel goed meoten gaan. Probeer is kleine straaltjes af te vuren.." zei hij. Dus Aris ging zo staan dat Darweimn het goed kon zien en richtte haar handen naar voren. Langzaam met veel concentratie kwam er een bol uit. Die schoot naar voren maar week af en raakte Darweimn. Met volle kracht. Toen Aris haar ogen opende slaakte ze een gil van schrik en rende naar hem toe. Vol angst zag ze dat hij gewond was. Ze begon te huilen. 'Darweimn, nee. Ik zal nooit meer mijn kracht gebruiken. Echt neit. Had ik nou maar helen ofzo. Nee..' huilde Aris.

Akira lachte 'Ja natuurlijk wil ik je helpen, ik verander je water wel ff in een ijsje.' Akira concentreerde zich op het water, en langzaam leek het kouder te worden. 'wow het lukt..' Opeens was het hele water bevroren. Akira hield de fles ondersteboven, maar er viel geen water uit. 'Hmm nu wil ik het er nog uitkrijgen...' Ze pakte een mes en sneed de fles open. En pakte het stuk ijs er uit. 'Koud koud koud...' Akira liet het vallen op de grond.

Kate had haar boog gespannen en sloop door het bos zoals ze altijd deed waarneer ze ging jagen. Ze was zo geconcentreerd dat ze schrok van een gil ergens uit de buurt. Ze vroeg zich af wat er aan de hand was. Misschien waren er hier wel rovers in de buurt. Maar dat leek haar sterk aangezien het bos erg dunbevolkt was en er haast niemand liep. Toen ging er een lampje bij haar branden. Misschien was er wel een wild dier wat iemand had aangevallen. Als ze er nu op zou afrennen had ze kans dat ze hem kon raken. Kate keek om zich heen en begon richting de plek waar het geluid vandaan kwam te rennen.

´´ehh Nu moet ik eigenlijk iemand kennen die vuur als kracht heeft´´ zei Natas terwijl ze nog steeds op de naald concentreerde. Hij was nog niks bewogen boos maakte ze een hand beweging waardoor er wind onder de naald kwam en zweefde. Natas keek verbaast naar de naald die nu ook nog dichterbij kwam. ´´Combineren´´ mompelde Natas.

Aris tilde Darweimn voorzichtig op maar ze wist nu niet waar ze was dus begon ze om hupl te roepen. 'Help! Help! Help Asjeblieft!' huilde en schreeuwde ze. Ze hoopte dat iemand haar kon horen. Op dit moment vervloekte ze zichzelf. Ze keek naar Darweimn. 'Niet opgeven! Niet opgeven! Help!!'

'Waarom iemand die vuur als kracht heeft..?' Akira haalde de stok van haar rug af en legde hem naast het ijs neer. 'Gister kon je toch ook het metaal gewoon vervormen...?' Akira legde de ijsblokken bij het uiteinde van de stok. Ze liet het rondom de stok bevriezen, en veranderde het uiteindelijk in een punt. Ze stond op en gooide de stok, nu eerder een speer. Recht een boom in waar die ook nog stevig vast bleef zitten. Ze liep er naartoe en trok de stok uit de boom. 'Hmm dat is best diep...'

'HELP!HELP! IEMAND! HELP!!' Aris bleef doorroepen om hulp. 'Hou vol Dar, hou vol. Je kan het wel!.' Hij was nog zo klein. Net een paar dagen oud. Er moest toch iemand zijn die haar kon horen. Waarom hoorde niemand haar. Of negeerden ze haar voor de lol.

´´Dat bedoel ik niet, ik heb dorst´´ zei Natas rustig. Ze pakte nu de naald vast die een heel stuk naar haar toe had gezweefd. Ze keek naar Akira die haar kracht al goed onder controle had. ´´Maar dat ging perongeluk´´ zei Natas toen ze terug dacht aan die avond. Er ging toen wel meer perongeluk. Opeens hoorde geschreeuw van help. ´´Hoor jij dat ook´´ vroeg ze aan Akira.

Nova liep lekker door het bos. Malaika liep achter haar aan en Memo was fruit gaan verzamelen. Na een tijdje vond ze een open plek. Hier ging ze op de grond zitten en floot ze Memo die met zijn korte pootjes vol besjes aan kwam lopen. "Geweldig Mem,"zei Nova. "Laat straks maar zien waar je het vond-eh." Nova haalde nog wat brood uit haar tas en deelde het in drieën. Daarna verdeelde ze de besjes en aten ze alle drie. Toen ze klaar waren met eten keek Nova naar Malaika. "Kan je eigenlijk praten, Mal?"vroeg ze. "Ik bedoel, sommige draken kunnen praten-eh..." Malaika hield zijn kop scheef en knorde, Nova begon te lachen, en Memo keek met grote ogen naar Malaika. "Kom," zei Nova, "laat ik maar eens kijken wat die krachten van me kunnen-eh." Ze stond op en Memo klom in een boom. Malaika ging naast haar zitten en keek omhoog.

Kate hoorde het geluid van een schreeuw om hulp steeds duidelijker. Haar boog had ze nog steeds strak gespannen in haar hand, klaar om aan te vallen. Ze rende behendig langs de bomen en ontweek de takken die hier en daar voor haar verschenen. Ze bleef staan en gluurde door de bosjes. Ze was nu op haar hoede, ze wist niet wat er achter die bosjes afspeelde. Ze wachtte even af en sprong toen snel over de bosjes heen. Met nog steeds haar boog gespannen en klaar in de aanvalshouding keek Kate beduusd naar een meisje.

Kate.. Aris is dat meisje?
____--__________

Arijs kijkt verwilderd om zich heen. Ze is echt wanhopig en dat is ze nog nooit geweest daardoor is ze angstiger dan ooit. Plots zag ze Kate staan. 'Kan jij me helpen? Mijn draak, gewond, mijn schuld..' Dat was alles dat Aris kon uitbrengen huilend.

Aris wrote:

Kate.. Aris is dat meisje?
____--__________

Arijs kijkt verwilderd om zich heen. Ze is echt wanhopig en dat is ze nog nooit geweest daardoor is ze angstiger dan ooit.

---
ja

Akira was even stil en luisterde. 'Ik hoor niks...maar dat kan aan mij liggen ik hoor niet alteid alles...' Akira vond het vervelend dat ze weer iets niet hoorde dat andere wel hoorde, maar geluiden die van ver kwamen hoorde ze gewoon vaak niet.

´´Iemand roept om hulp´´ zei Natas terwijl ze opstond. ´´We moeten haar helpen´´ zei Natas terwijl ze in de richting van het geluid rende. ´´Kan jij alvast vooruit vliegen, maar wees voorzichtig als het mensen zijn´´ zei Natas tegen Max. Ze had allang gezien dat hij heel snel kon vliegen dus kon hij beter kijken wat er aan de hand is.

Kate liet langzaam haar boog zakken toen ze merkte dat dit meisje geen enkele bedrijging vormde. Ze liep naar haar toe en keek naar het beestje van het meisje. Een draak. Nog eens keek ze naar het meisje. Zij was ook erbij geweest, die ene dag dat ze hun magische krachten kregen. "Ik kan helen" zei Kate terwijl ze zich niks aan trok van de tranen die over het meisje haar wangen heen druppelden. Ze knielde neer en keek naar het beest. Ze slikte. "Ik heb het alleen nog nooit gedaan.." zei ze aarzelend naar het meisje.

'Probeer het asjeblieft. Misschien werkt het wel. Ik heb vertrouwen in je!' Aris had het gevoel dat ze vanbuiten haar lichaam toekeek. Ze was zo wanhopig. Ze wou Darweimn neit verliezen. Ze had zulke liefde nog nooit gevoeld.

Akira knikte 'oke.' Ze rende achter Natas aan. Ze vroeg zich af wat er aan de hand kon zijn, ze verwachte niet dat er veel zou gebeuren in z'n rustig bos. 'Chou kom je..?' Chou keek op en rende achter Akira aan 'zrrrrwww'

Max vloog naar het geluid toe zo snel hij kon. Hij was er best snel en keek voorzichtig wat er aan de hand was. Al snel herkende hij Kate en vloog naar haar toe. ´´Wat is er aan de hand´´ vroeg Max. Hij keek bezorgd naar het andere draak die op de grond lag en het meisje wat er bij was.

Natas probeerde naar de plek te rennen waar het vandaan kwam. Ze zag uit haar ooghoek dat Akira haar volgde.