Het bos

'Ik dacht: ik zal de boom niet meteen omgooien,want dan kan hij tenminste nog herstellen. Maar jij gooit hem meteen weer om hoor.' lachte Ryan. Hij vond dat alles een eigen ziel en zijn eigen gedachtes had. Dus ook zijn eigen gevoelens. Daarom zette Ryan de boom weer recht met zijn luchtsturen en zette hem weer in de kuil waar hij net uit was geslagen. Toen liep hij er naar toe en gooide de aarde die was los gewrikt er weer over. 'zo' zei Ryan.' nu kan hij weer verder leven. Kun jij er misschien nog wat water overheen gooien?'

Met een snel tempo rende Alicia door de bossen . Behendig bukte ze voor de takken en sprong ze over de takken die haar in de weg stonden . Opeens sprong er een beest voor haar beeld en sprong ze er net op tijd overheen , alleen haar voet bleef haken waardoor ze op de grond viel . Hard , heel hard.

Opeens hoorde Ryan een keiharde klap iets verderop. Hij sprong op en trok zijn zwaard meteen. Langzaam liep hij op de bosjes af waar het geluid vandaan was gekomen. Hij luisterde voorzichtig en sloop onhoorbaar naar de bosjes toe. Hij schoof ze opzij met wat gekraak en zag toen een meisje op de grond liggen. 'Die was zeker gevallen' dacht Ryan. Hij liep naar haar toe en stopte zijn zwaard in zijn schede en keek of ze ergens gewond was. 'gaat het wel' vroeg Ryan aan het meisje dat hij vaag kende.

Sheena knikte en zoog wat grondwater op, dat ze stuurde naar de boom. Toen zij de klap hoorde, was ze ook opgesprongen en had haar stok getrokken. Ze liep achter Ryan aan en keek naar het meisje dat blijkbaar was gevallen. 'Gaat het?' Vroeg ze net als Ryan en keek haar bezorgt aan. Ze deed haar stok weer weg.

Vashti liep het bos in met alleen haar boog als wapen en de lichte mooi bewerkte pijlkoker om haar schouder. Ze liep lichtvoetig en vlot door het bos en zocht in haar gedachten de omgeving af naar dieren. Ze had vanmorgen sporen van een kudde herten gevonden die ze nu aan het volgen was. Ze had gezien dat er een klein hertje was dat kreupel liep en wilde die gaan helpen. Na een half uur lopen zag ze de kudde op een open plek bij een beekje, omdat het vandaag een warme dag was. Ze liep om de kudde heen, zodat ze haar niet konden ruiken en verstopte zich daar in de struiken. Ze pakte haar lasso uit de schoudertas die ze om had en keek tussen de struiken door naar de kudde. Daar een eindje van de kudde vandaan stond het kreupele hertje, die met haar voet omhoog stond.

Dust zat in een boom te soezen toen hij opeens iets aan de overkant van het veld zag bewegen. Hij zag dat er herten stonden, zeker net gearriveerd, en dat er iemand om de kudde heen liep. Gelukkig had hij zijn mantel om zodat diegenen hem moeilijker zou zien terwijl hij aan het bedenken was wie het kon zijn. Hij maakte onder zijn mantel zijn werpmes los, maar pakte het nog niet. Hij wilde eerst zeker weten of het een vijand was of niet.

Vashti sloop een stukje dichterbij naar het hertje en zwaaide toen met haar lasso boven haar hoofd. Ze wachtte even totdat het hertje haar hoofd omhoog deed en stond toen vliegensvlug op en gooide de lasso soepel om de nek van het hertje. De kudde sloeg op hol en het kreupele hertje begon moeizaam te bokken en probeerde achter de kudde aan te rennen. Maar Vashti hield stevig vast en liep dichterbij het hertje met haar gedachten geruststellend. Toen ze bij het hertje was trok hij nog maar een paar keer zachtjes aan het touw, stopte toen, en keek met haar caramelbruine ogen naar Vashti. Die aaide het hertje zachtjes met haar hand in een handschoen van hertenleer.

Dust zag vanuit zijn boom dat er een lasso om een kreupel hertje werd gegooid en in de struiken zag hij Vashti staan. Hij maakte zijn werpmes weer vast en klom naar beneden. Hij concentreerde zich nergens op zodat ze hem hopelijk later zou opmerken. Toen hij op zo'n vijf meter hoogte zat sprong hij uit de boom en rolde om zijn val te breken. Hij rolde het veld op en stond gelijk weer op terwijl hij "Hoi Vash" zei.

Toen Dust uit de boom sprong werd het hertje weer wild en bokte, sprong en trok aan het touw. Vashti werd uit evenwicht gevracht en kon gelukkig nog net blijven staan. Ze gebruikte Dim mak om haar te verlammen, zodat ze zichzelf geen pijn kon doen en zei toen geïrriteerd tegen Dust:' zou je voortaan even kunnen wachten voordat je zomaar uit een boom komt springen?' Vashti patke het hert op en legde het over haar schouder.

"Sorry, wist ik veel dat dat hert zou gaan bokken en jij je evenwicht verloor." zei Dust die in de verdediging schoot. "Wat wil je trouwens met ermee doen?" vroeg hij. "Het is nog te jong voor een gewei en te mager om veel vlees van te snijden. Tenzij je het wil helpen natuurlijk." zei Dust met een glimlach. Het zakelijke was alleen maar voor de grap geweest. "En als ik was hier eerder als dat hert, dus mag ik doen wat ik wil."

Met geschrokken ogen keek ze de mensen aan. ' Oh , geen vijanden ' zei ze rustig toen ze de kinderen zag . ' Ja , gaat wel ' zei ze met een flauw glimlachje tegen Sheena . Alles leek om haar heen te gaan en niks bereikte haar hoofd . Ze leek net in trans , door de klap .

Sheena trok een scheef gezicht en knikte toen. 'Oke.' Mompelde ze en keek haar aan. 'Je hebt nogal een klap tegen je hoofd gehad, misschien moet je er wat kouds op leggen.' Adviseerde ze en glimlachte vriendelijk naar het meisje, die ze ergens van leek te herkennen.

'oke gelukkig maar'zei Ryan tegen het meisje. Hij zag dat ze nog niet helemaal oke was, maar zei toch:'kom er anders even bij, ik ben Ryan en dit is Sheena, wie ben jij?' Hij liep alweer naar een plek in de schaduw en ging daar even zitten en keek naar wat et meisje ging doen.

'het is al goed hoor en ik wilde het inderdaad gaan helpen. een kilometerje hier vandaan is de hut van de boswachter, ik wilde haar daar naar toe brengen, of had jij een beter idee?' zei Vashti snibbig. ze hield er niet van als iemand tegen haar in ging. iedereen thuis had haar altijd gerespecteerd, omdat ze de prinses en aanstaande koningin was. Ze liep al naar de rand van de open plek toe en draaide zich ongeduldig om:'kom je mee?'

' Alicia ' antwoordde ze kort . Alle bewegingen die ze maakte leken slomer te gaan als anders en langzaam sloot ze haar ogen . Ze moest rusten . Weer gin g ze terug op de grond liggen terwijl haar ogen gesloten bleven . Waarom moest dit nu weer beginnen.

Sheena keek bezorgt naar Alicia. 'Volgens mij gaat het niet zo, ben je duizelig? Dan moet je je hoofd tussen je benen doen.' Adviseerde Sheena en ging bij haar zitten. 'Adem halen door je neus en niet teveel door je mond.' Voegde ze eraan toe.

' Ik voel me niet duizelig , alles beweegt zo sloom ' antwoordde ze waarnaar ze onregelmatig adem haalde . Haar ogen kneep hard dicht . De pijn leek alleen maar erger te worden .

Sheena knikte begrijpelijk. 'Toch moet je proberen door je neus te ademen, dit zorgt dat je ademhaling beter word.' Zei ze en draaide zich toen half om. 'Ryan, kom je helpen!?' Vroeg ze en draaide zich weer om naar Alicia. 'Probeer je te concentreren op je ademhaling en niet op wat er om je heen gebeurt.'

'' Oke '' zei ze met een krakerige stem . Geconcentreerd ademde met haar neus in en uit. Een schorre hoest verliet haar keel . Waar was ze op gevallen? Ging er door haar heen .

nieuw
-
Rose gleed met haar hand langs het vochtige mos dat op de bomen groeide. Het had net geregend en Rose was zacht gezegt doorweekt. Wie verwacht er nou dat als je weggaat met een zomerzonnetje dat je ineens in een plensbui zit. Ze kon zichzelf wel met haar krachten drogen, maar eigenlijk had ze daar niet eens zin in. Het was warm genoeg om even flink nat te zijn. Rose stapte een klein paadje in richting een open plek.

Akira liep over een smal paadje heen. Heel voorzichtig wand het paadje was meer een modder paadje geworden door de regen. Akira keek naar de voetsporen die nog een beetje in het modder paadje te zien waren. Chou wou graag even in het bos rondrennen dus daarom was ze hier. Net toen Akira dacht dat het pad minder modderig werd gleed ze uit en greep zich nog net vast aan een laage tak van een boom. Ze stond nu heel ongemakkelijk en had geen idee hoe ze rechtop moets komen. Uiteindelijk bleek de tak niet sterk genoeg te zijn en knalde ze op de grond.

Verbaast keek Rose toe hoe iemand voor haar van een tak af viel, het gestalte kwam haar bekend voor. Heel bekend zelfs. "Akira?!" riep ze vrolijk toen ze naar het figuur dat in de modder lag begon te rennen. "Een modderbad aan het neehee...." voor ze haar woord af kon maken gleed ook Rose uit over het modder en viel ze naast Akira op de grond. Om zich heen zag ze al de modder omhoogvliegen.

new of gewoon net ergens anders

--------------------------------------------------------
Ren liep door het bos tot hij bij een grote boom was. Behendig sprong hij in de boom en ging hij in de hoogste tak zitten. Hij moest even alleen zijn om alles door te denken. Hoe hij tegen Vashti was. Het was niet aardig van hem om weg te lopen maar hij kon er niet tegen. Wie vlucht nu naar een ander continent dan de familie is dacht Ren boos. Hij gedroeg zich wel altijd rustig en aardig maar eigenlijk was hij altijd al ongelukkig geweest over zijn verleden. Hij zou het nooit zeggen. Hij had het verhaal van zijn broer en zussen wel gezien. Dat was eigenlijk veel erger vond hij dus moest hij maar niet zo dom dien pepte hij zich zelf op. Toch bleef hij zitten uit kijkend naar de horizon. Waar de grens zat.

new
--
Kate liep door het bos met haar pijl en haar boog in haar handen. Ze keek door de bosjes of ze iets zag bewegen. Ze liep naar het gebied waar ze eerder was geweest. Daar zouden vast wel wat konijntjes zitten of, als ze geluk had, zelfs herten.

Zachtjes neuriede Aisha een liedje. Haar voeten bewogen heen en weer. De boomstam waar ze op zat zat onder het mos. Er zaten barsten in en er liepen mieren op. Maar dat leek ze juist fijn te vinden. Elke keer als ze een mier zag duwde ze haar vinger erop. Ze was doelloos bezig maar ze wachtte ook ergens op. Op een dier die ze met haar werp stilleto kon doden en daarnaar kon opeten. Ze wou wel weer eens een keer vers vlees eten, niet dat voor gebakken vlees. Vandaag zou ze een top maaltijd voor zichzelf klaar maken, maar dan had ze ook groenten en andere dingen voor nodig. Straks zou ze wel naar de kruidenier gaan.