Het duistere meer.

Sheena knikte. 'Dat zal ik doen, als ik nog iets anders voor je kan doen?' Fluisterde ze en keek Aisha aan. Ze zou tegen iedereen zeggen dat ze wegging, voor een tijdje. Ze zou dingen moeten uitleggen, maar veel zou ze niet vertellen, dat wou Aisha vast niet. 'Wat mag ik ze allemaal vertellen?' Vroeg ze erachteraan.

' Wat ik net heb gezegt , dat ik mijn rust moet vinden . Vraag aan Aris wat er is gebeurt in mijn verleden , zeg dat ik wou dat ze het jou uitlegte ' Aisha keek omhoog naar de wolken . Ze leken voorbij te vliegen alsof er niks aan de hand was , zo vredig . Wat zij niet kon zijn .

Sheena knikte en liet een zucht ontsnappen, dit werd voor haar heel moeilijk. Elke keer als ze het iemand zou vertellen, moest ze vast huilen of zoiets. Ze keek naar Aisha. 'Weet je dit echt zeker?' Vroeg ze voor de zekerheid, ze wilde haar niet missen. Ze slikte maar er zat een brok in haar keel.

' Ja ' piepte ze . Ze kon het niet meer uithouden en barste in het snikken uit . ' Ik stuur misschien nog brieven , het ligt eraan hoe ik me voel , alleen wil ik even alleen zijn ' . Nog na snikkend stond ze op . ' Ik ga me klaarmaken..' .

Sheena knikte en voelde dat haar ogen weer nat werden. Ze ging staan en keek Aisha even aan. 'Ik zal je missen.' Fluisterde ze en omhelsde haar als echte vriendinnen deden, ze zou haar echt missen. 'Wees voorzichtig.' Mompelde ze erachterna. Aqua ging ook staan en ging naast Sheena staan. Hij keek Aisha even lief aan, als afscheids teken.

Liefkozend krapte ze Aqua achter zijn oor en keek Sheena weer aan . ' Ik zal je nog spreken maar een andere keer ' haar gebroken stem leek nietmeer te helen en voor de laatste keer keek ze naar Sheena . Een vriendin , iets wat ze nooit had gehad , de tijd dat ze hier was was haar gelukkigste tijd amaar ook de tijd dat ze de meeste stress had. 'Doei..' met een verlaten uitdrukking op haar gezicht liep ze weg . Alleen Blade was waarmee ze het moeilijkste had , wat zou hij wel niet denken .

Sheena keek Aisha samen met Aqua na. Tranen stonden in haar ogen en ze stond aan de grond genagelt. 'Dag.' Fluisterde ze. Ze wachtte een tijdje, heel even leek het heel lang te duren dat ze daar stond. Het leken wel eeuwen. Ze beet op haar lip en keek naar Aqua die haar bezorgt aankeek. 'Laten we maar gaan.' Fluisterde ze tegen hem en ze begon het terrein af te lopen en Aqua liep achter haar aan.

Aris rende door een paar steegjes, ze werd achterna gezeten door een paar kwade mannen. Ze had hen aan de kant geduwd en die waren zo dronken als wat en agressief. Aris hield niet van vluchten maar had geen zin om te vechten dus rende ze maar weg. Ze hoorde hun gebulder achter haar. Plotseling verstomde dat, zelf zag ze een meer dus draaide ze zich om. De mannen keken asngstig en holden snel weg van het meer. Aris haalde haar schouders op en deed haar kap weer op die tijdens het rennen af was gegaan. Ze draaide zich om en keek het meer rond.

Kate keek om zich heen en zag dat Cherr opeens was verdwenen. Ze riep haar naam een paar keer en liep het meer rond. Nergens leek een spoor te zijn van het kleine beest. Ze bleef zoeken en zag later een paar afdrukken van haar voeten. Ze zuchtte en riep Cherr nog een paar keer.

Aris keek vluchtig rond. Ze kende dit meer niet en vroeg zich dus af waar ze was. Nog wel in Yuka dat wist ze maar ze wist niet maar hoe ze hier gekomen was, wat haar verontrustte. Aris keek heen en weer en vroeg zich af of ze wat hoorde.

Kate liep nog een rondje om het meer en kon geen voetstappen meer van haar draakje vinden. Ze hoopte dat Cherr vanzelf weer terug zou komen en ging op de grond zitten. Ze keek om zich heen en beet op haar lip. Ze moest eens wat beter opletten.

Aris zag opeens een meisje zitten en herkende haar ergens van. Rustig liep ze naar haar toe. 'Hoi..' zei ze vriendelijk. Volgens Aris had ze haar gezien bij Iyona maar wist dat niet zeker, maar ze kon het meisje in ieder geval de weg vragen.


___
Ik moet even gaan, Ga naar de begraafplaats...

oke, is goed
--
Kate keek op naar een meisje wat ze eerder had gezien. Ook zij was een van Iyona haar strijders. "Hee" zei ze terug en ze vroeg zich af of zij Cherr had gezien. Ze wist het wel zeker dat ze een strijder was en was dus niet bang om te vragen naar Cherr. "Heb je misschien een draakje gezien?" zei ze en ze schaamde zich enigzins dat ze dat moest vragen.

'Nee, sorry. Weet jij misschien waar ik ben..?' vroeg Aris een beetje beschaamd terug. Ze ging ongevraagd naast het meisje zitten, Aris was haar naam even kwijt. Aris keek van het meer naar haar met een vragende blik. Ze was haar draakje kwijt. 'Ik zal trouwens wel helpen zoeken!' zei Aris tegen haar.

Kate kneep haar ogen even tot spleetjes en probeerde op de naam van het meisje te komen. Ze had hem al weer eerder van anderen gehoord. "Jij bent... A.. Aris toch?" vroeg ze aarzelend. Ze keek even om zich heen. "Je bent bij het duistere meer" vervolgde ze en ze wees naar het meer voor hun. Ze glimlachte naar het meisje toen ze zei dat ze zou meehelpen met het zoeken van haar draakje. Dat was aardig van haar.

'Ja, dat ben ik.' zei Aris en in gedachten erachteraan dat ze vaak genoeg had gewenst dat het niet zo was. 'Ah, wat een toepasselijke naam. Ik vroeg me al af waarom die gasten van net als bange kippen wegrenden toen ze het meer zagen. Ik heb de verhalen erover gehoord.' zei Aris tegen haar. 'Jouw naam was Kate.. Toch?' vroeg Aris wat later.

Kate grijnsde even. "Ach ja, het meeste er van zal wel verzonnen lariekoek zijn" zei Kate. Ze had al die sterke verhalen ook gehoord, alleen had ze er niet veel van geloofd. Hoe kon een meer je nou zou in zijn macht krijgen? Ze vond het meeste maar gewoon fabeltjes. Al had ze wel gezien dat het meer een vreemde zwarte gloed over zich had. Erin zwemmen leek haar dan ook niet zo verstandig. "Ja, dat heb je goed onthouden" zei Kate en ze keek weer naar Aris.

Aris glimlachte. 'Vast wel.. Maar is het een idee om je draakje te gaan zoeken. Hij kan vast niet verweg zijn. Probeer je anders op zijn mentale gedachtes te concentreren..'gaf Aris als tip. Dat deed ze zelf namelijk altijd. Maar dat ging makkelijker als je alleen maar mentaal met je draak kon praten natuurlijk.

Kate keek even om zich heen. Er was verder geen enkel geluid te horen behalve hun stemmen. "Hmm oke" Kate had het nog nooit geprobeerd maar het zou best eens kunnen werken. Ze concentreerde zich en sloot daarbij haar ogen. Ze hoopte dat het een beetje zou lukken

--
kga douchen

Okée
___

Aris zat rustig en keek naar het meer. Ze zei niks omdat ze Kate niet uit haar concentratie wilde halen. Maar ze ging wel met haar hand in het water. Het voelde koel aan maar ook dwingend en boos. Het wilde niet zo beledigd worden dacht Aris gelijk. Haar hand gleed rustig door het koele water.

Kate kon horen dat Aris met haar hand in het water zat. Kon ze het toch niet laten? Maar ze wist ook dat er iets in het water zat dat te maken had met magie. "Zou ik niet doen.." zei ze daarom zacht tegen Aris zonder haar ogen open te doen. Ze kon nu iets oppiken van de gedachtes van Cherr. Ze zuchtte, ze waren niet echt interessant. Het meeste waren de gemoedsstanden waren Cherr zich zo nu en dan in vond en dingen als ; honger, eten, maar ook angstige gedachtes.

Aris haalde haar hand uit het water en keek naar Kate. Ze had er een goed gevoel bij. Het zou haar vast wel lukken. Cherr stelde zich vast open voor de mentale kracht van Kate. Ze was goed bezig. "Hoe gaat het met je?" vroeg Aris aan Darweimn. Ze konden nu vanaf onbeperkte afstand contact met elkaar houden. "Goed en met jou?" vroeg hij terug. " Ik help Kate met het vinden van har draakje.."

Kate wachtte op gedachtes die nuttig zouden zijn. Ze ving niet alles op, waardoor ze soms maar flarden binnen kreeg waar ze in haar hoofd een goed samenhangend verhaal van maakte. Ze hoorde iets over appels. Maar er waren hier geen appelbomen, of wel? "Heb jij een appelboom gezien in de buurt, Aris?" zei ze en het maakte haar niet zoveel uit als het zou overkomen als een domme vraag.

'Hmm. Nee, volgens mij niet. Maar misschien op een van de pleinen want daar staan veel fruitbomen. Ook op de akkers.' gaf Aris haar als antwoord. Kennelijk ving ze dingen op. Wat best knap was aangezien Aris nu wist dat ze normaal gesproken gewoon of via handen-voeten taal praten met elkaar.

Nieuw
------------

Akira zwierf tussen de bomen door. Ze wist niet waar ze naartoe ging en had ook niet echt een plek in gedachte. Chou liep voorop en verdween af en toe onder een struik, dan bleef ze even wachten op Akira en liep weer veder. Uiteindelijk kwamen ze bij een meer uit. 'Moet je zien Chou wat is dat meer mooi.' Ze liep dichterbij en ging op haar heurken zitten terweil ze naar het meer keek.