Het duistere meer.

"Waarom doe je dat niet ergens in de bergen dan? Of op een afgelegen plek." zei Dust. Hij keek nu pas naar het metaal tussen zijn handen en zag dat het bijna een kopie was van de twee draken. Schysta keek ook op en zag wat Dust gemaakt had. Ze begon te blozen, heel erg en snel legde ze haar hoofdje weer neer. Dust had wel gelijk, ze vond Darweimn heel erg aardig.

'Omdat de bergen het thuis van de Elfen is en dat wil ik niet verstoren. Ik weet ook dat ik zo de berg tegen me krijg. Van Luthien mag ik wel op kleine plekjes oefenen maar dat heb ik liever niet. Als ik bij hun ben ben ik opzoek naar rust of ze hebben me nodig. Verder moet ik gewoon rondreizen..' zei Aris tegen hem. Darweimn zag ook het metaal en bromde goedkeurend. Hij vond het helemaal kloppen, Schysta was heel erg aardig.

Dust knikte en zei "Ja, die zullen het niet fijn vinden als er een gigantische storm hun kant op trekt." Toen liet hij het beeldje naar Schysta toe zweven en zette het voor haar neer. Die deed expres haar ogen dicht terwijl ze zich nog verder tegen Darweimn aan nestelde. Ze voelde haar bloed helemaal stromen, het meest door haar gezicht.

Aris knikte. Ze was blij dat hij het begreep, niet dat dat zo moeilijk was maar voor sommigen was haar verhouding met de elfen nogal raar. Aris bleef glimlachen toen ze naar Darweimn en Schysta keek. Darweimn voelde Schysta lichaam tegen zich aan, hij dacht dat hij haar hart hoorde maar het kon ook zijn eigen hart zijn bedacht hij plots. Hij keek naar het beeldje en werd een wat rood.

Dust glimlachde toen hij Darweimn rood zag worden. Hij boog zich voorover naar Aris en fluisterde in haar oor "Volgens mij voelen die twee iets." Hij ging weer gewoon zitten en begon weer zachtjes fluit te spelen. Nu liet hij metalen plaatjes het vingerwerk doen en hield hij alleen de fluit vast om erdoorheen te blazen.

Aris grinnikte. 'Ik denk het ook..' zei ze als bevestiging. Aris luisterde naar zijn gefluit en glimlachte, het was best rustgevend. Darweimn werd alweer minder rood en keek vanuit zijn ooghoeken naar Schysta. Ondertussen luisterde hij naar wat Dust speelde, het maakte hem nog kalmer dan dat hij al was.

Dust ging verder met fluiten en er begon een vogeltje zijn melodietje over te nemen. Hij had niet geweten dat het eigenlijk een deuntje van een vogel was geweest, maar hij ging gewoon verder. Al snel begonnen er meer vogeltjes mee te doen en hadden ze een heel orkest van gekwetterde noten. Dust moest glimlachen. Schysta vond het ook een fijn deuntje, het maakte haar altijd scherper. En toch kon ze nu haar hoofd er niet bij houden. Ze wist misschien waardoor het kwam en berispte zichzelf gelijk om de gedachte.

Aris neuriede mee. Zelf had ze het deuntje ook al gauw overgenomen en moest glimlachen om het hele vogelorkest. Daweimn deed in zijn hoofd mee want hij vond het erg prettig en eigenlijk zou hij ererg druk van moeten wordenmaar iets of beter gezegd iemand weerhield hem er van en dat wist hij heel erg goed.

Schysta dacht steeds meer aan de oorzaak waardoor ze niet scherper werd. Snel krulde ze zich op, zodat niemand haar hoofd kon zien, wat wel een tomaat leek. 'Een tomaat in de vorm van een drakenkop.' dacht ze wrang. Dust stopte uiteindelijk met het lied, maar de vogels bleven doorzingen. Hij glimlachde toen hij hoorde dat Aris mee neuriede.

Aris glimlachte en neuriede heel zacht door toen ze zijn fluit niet meer door. Darweimn lagde en verstopte zijn hoofd in zijn klauwen om niet te laten zien dat hij weer rood was. Aris glimlachte om die twee die ze zo schattig zag liggen. Ze begon te grinniken erom, het was echt heel schattig vond ze.

Dust zag dat allebei de draken hun hoofden verstopt hadden. Heel zachtjes sloop hij naar Schysta, die in slaap was gevallen met de gedachte dat ze verliefd was en zichzelf strafte daarvoor. "Vind je hem leuk?" vroeg Dust poeslief aan Schysta, net hard genoeg dat Aris het ook zou horen, maar Darweimn niet. Hij grijnsde omdat het gewoon te leuk was.

Aris zat erom te giechelen wat eigenlijk niet bij haar paste maar het was te komisch en ze kon niet te hard lachen omdat Darweimn het dan zou horen. Aris zat te grijnzen en wachtte rustig op Schysta's antwoord. Darweimn lette even nergens op, wat hij wat prettiger vond omdat hij anders heel erg zou blozen.

Schysta antwoorde even hard als Dust "W...w...wie?" Dust grijnsde en zei toen "Darweimn." Schysta ging even herliggen en zei toen "Mja, erg leuk..." Dust kon zijn lachen bijna niet meer in houden, dus sloop hij snel terug naar zijn plek en begon wat water te drinken, om het lachen te onderdrukken. Hij keek even naar Aris en zag dat die het ook bijna niet kon houden.

Darweimn hoorde eigenlijk niks en zat diep na te denken. Aris zelf deed haar best om het niet uit te proesten. Aris keek Dust grijnzend aan, ze hoorde wat Schysta had gezegd en vond dat wel lief, ze zou Darweimn ook even benaderen. Rustig keek ze naar Darweimn.. "Zeg Darweimn, vindt jij haar erg leuk?" vroeg Aris hem.. "Wie dan..? Sch-.. Schysta..?" "Ja.." "Hm.. Ja.. Eigenlijk wel.."

Dust keek vragend naar Aris. "Wat was het antwoord." vroeg hij zachtjes. Hij vond het echt leuk dat Schysta nu ook verliefd was, hoefde ze niet de hele tijd achter Dust en Natas aan te lopen of met Max te spelen. "Het lijkt me erg leuk voor die twee, maar vertellen we het ze al of niet? Ik vind van niet, want we hebben de informatie oneerlijk verkregen..." Hij keek schuldbewust naar de grond en zijn ogen flitsten af en toen naar Aris.

'Hij gaf eigenlijk hetzelfde antwoord als Schysta..' zei ze zacht tegen hem. Aris vond het erg leuk voor beiden vooral omdat ze ze erg goed bij elkaar vond passen. Aris bleef even nadenken over Dust zijn laatste zin. 'Het is niet erg eerlijk maar er moet wel een andere manier zijn want anders blijft het waarschijnlijk zo..' zei ze tegen hem. Haar handen zaten met het uiteinde van haar vlecht te spelen.

Dust knikte en zei toen "Ja, maar hoe gaan we dat dan doen?" Hij stond op en wenkte Aris. Toen klom hij in de boom zodat ze minder snel gehoord zouden worden door de draakjes. Hij overdacht nog iets om te doen, namelijk de draakjes ergens naartoe sturen en ze dan laten ontmoeten.

Aris liep achter hem aan en toen hij de boom in klom klom ze gemakkelijk achter hem aan. Aris was benieuwd naar wat hij van plan was. Aris vond het wel slim van hem om in de boom te klimmen, zelf had ze er minder snel aan gedacht wat haar een beetje in zichzelf teleurstelde maar daar zette ze zich gauw genoeg over heen.

Dust had een mooie tak gevonden voor Aris en ging er tegenover zitten. Hij wees naar de andere tak en zei "Die houd je makkelijk." Zelf zat hij vol vertrouwen op zijn tak omdat hij hier vaker had gezeten. "Maar nu is de vraag, hoe gaan we ze laten merken dat ze allebei van elkaar houden." zei Dust glimlachend. "Ik dacht zelf ergens aan, hopelijk vind Natas dat goed."

Aris glimlachte en ging op de tak zitten die Dust aan wees, die eigenlijk best lekker zat voor een tak. 'Wat is je plan?' vroeg ze hem nieuwsgierig. Ze was ook benieuwd naar wat Natas er mee te maken had. Aris was erg benieuwd hoe die twee zouden zijn als ze het toegaven aan elkaar, vast erg leuk.

"Nou, jij komt bij mij slapen of ik bij jou, maakt niet uit, en de draken nemen we mee. Dan staan wij heel stilletjes heel vroeg op, sluipen weg en kijken wat er dan gebeurd. En we hangen misschien ook nog een briefje op met "Beken het nou maar..." Wat denk je daarvan?" Hij keek Aris vragend aan.
Schysta werd ondertussen in een diepere slaap getrokken en toen Dust over Darweimn was begonnen droomde ze alleen nog maar van hem.

'Ik zeg ja over het idee! Het is een erg goed plan.' zei Aris grijnzend, en dan waren ze eindelijk bij elkaar. Het luchtte Aris op dat ze Darweimn eens echt gelukkig kon maken, wat haar heerlijk leek voor hem. Ze had het gevoel dat het altijd zo van een kant kwam wat ze niet wilde, maar Aris wist nooit wat ze voor haar draak moest doen dus nu was ze heel er blij voor hem.

"Oke, waar gaan we het plan houden?" Dust keek vragend naar Aris. "En misschien moet ik even met Natas overleggen, ik wil niet dat ze denkt dat ik ook op jou val." Hij bloosde een beetje omdat hij niet echt het typ was om verliefd te worden. Schysta ging ondertussen Darweimn omhelzen en zei in haar slaap "Ik laat je niet meer los."

Aris lachte. 'Dat is wel zo handig ja.. En ik krijg Darweimn gemakkelijk mee maar heb jij een goede overnachtingsplek? Want sinds ik weer rondreis slaap ik eigenlijk in de buitenlucht.' zei ze tegen hem. Darweimn moest een beetje om blozen maar glimlachte wel trots. Darweimn was erg blij, dat was ook gewoon aan zijn stemming te merken die Aris voelde.

"Mijn hutje in het bos kan." zei Dust glimlachend om wat Schysta deed. "Daar kan je gewoon slapen als je wil. Ik zeg wel tegen Natas dat je gewoon in de woonkamer bleef slapen, dat kan nooit kwaad." Hij keek rond en zei toen "Afgesproken?" Hij bleef kijken naar Schysta en Darweimn en vond het leuk dat Schysta nu ook een vriendje zou krijgen.