De opening - Iyona's hutje

De littekens die ze aan de hand van de vrouw die zich voorgesteld had als Iyona nam ze in zich op . Elk littekentje moest iets hebben betekend in haar leven . Littekens waren het beste hulpmiddel om iemand iets over zijn verleden te vragen . Alicia pakte de hand met een vrolijke glimlach vast , dit zou misschien nog wel leuk kunnen worden . Een strijder , dat wou ze altijd al worden . ' Alicia Jia Liu ' zei ze terwijl ze naar binnen liep . Nieuwsgierig keek ze rond . Op een stoel zag ze een meisje zitten . ' Hai? ' een beetje onzeker liep ze naar de tafel , wie weet was het toch een valsstrik .

Iyona liep achter het meisje naar binnen. Zonder verder wat te zeggen liep ze terug naar de keuken. Ze pakte het laatste kopje wat ze op dit moment had. Normaliter kreeg Iyona nooit bezoek of nooit meer dan 2 tegelijk, dus had ze ook maar 3 kopjes thee. Met de soepelheid van een vaak gedane handeling pakte ze de theepot en goot het met wat kruiden in het kopje. Ze keek toe hoe het water de aroma's en kleur van de kruiden in zich opnam tot het goed was. Ze viste de kruiden eruit en zette de thee met een vriendelijk gebaar voor Alice neer.

Aris groette haar met een hoofdknik. Ze was diep in gedachten verzonken. Aris dacht aan haar dromen. Aris wachtte rustig tot Iyona klaar was met Alicia of klaar was voor haar. Het maakte Aris niet zo heel veel uit. Aris had weinig te verbergen, alleen haar verleden en toekomst. Een meestal ook haar afkomst.

_____________________
De Shaduw Heerseres die Aris telkens ziet:

Spoiler:

Sierlijk ging Alicia zitten op de stoel en keek Iyona aan. ' Oke , wat is er mee dat ik krachten heb? ' . Ze kwam meteen op het onderwerp omdat het daarom ging, hopelijk dachten ze niet dat het een leuke grap was. Om zoiets zou Alicia niet snel lachen.

ghehe dat meisje van je plaatje was heel lang 1 van mijn rpg persoontjes xD
-
Iyona knikte even naar Aris dat ze eerst even met Alice zou praten zodat ze daarna genoeg tijd had voor haar. Haar probleem moest goed bekeken worden, ze kon zich voorstellen hoe ze zich waarschijnlijk voelde.
"Je krachten" knikte Iyona, ze begon het hele verhaal te herhalen wat ze op de eerste dag van de andere strijders had verteld. Over Darken Rahl en hun nieuwe krachten.

Haha, Ze is wel cool!
____

Aris luisterde naar het verhaal dat ze al kende. Voor haar was het simpeler, of alleen maar moeilijker geworden. Ze had Iyona nog veel om te vertellen. Die wist namelijk niet dat ze een Doler was. Of de Elfen kende. Aris vroeg zich af of Iyona de Elfen kende. Heer Luthien was al ruim een paar honderd jaar de Heer van dat gebied. Aris zat te denken aan hoe haar bloedverwant zou zijn.

Bij het woord Darken Ralh verstrakte haar gezicht . Het was dus haar lot om hem en zijn volgelingen te beroven van zijn leven met de andere strijders . Haar eerste doel was haar vader , ze zou hem opzoeken als ze sterker was en naar informatie zoeken . Daarnaar zou ze hem doodde en zijn hele huis doorzoeken .

Toen Iyona klaar was met haar verhaal bestudeerde ze het gezicht van Alice. Was ze overtuigd, of moest ze nog overtuiging hebben. Aan de geschokte uitdrukking die tijdens het verhaal op haar gezicht was gekomen leek het alsof ze het geloofde. "Is het allemaal duidelijk" vroeg ze voor de zekerheid erachter aan. Haar handen lagen rustig op de houten tafel, voor haar stond een leeg kopje thee mar daar lette ze voor 1x niet op. Nu gng het om Alice en daarna terug naar Aris.

'' Ja '' antwoorde ze kort . Van de warme thee kwamen kleine stoomwolkjes vandaan die ze tegen haar gezicht aan voelde . Ze genoot er van en nam er een klein slokje van . Ze voelde de warme vloeistof door haar keel komen en van haar keel naar haar maag .

Aris was er blij mee dat Alicia geen vragen had want dan zou het niet lang meer duren voordat ze verder kon met het gesprek. Aris werd een beetje moe, gewoon omdat ze nauwelijks geslapen had en zweefde op het randje van slapen en niet slapen. Telkens zag ze beelden vanDarken Rahl en zijn leger die dorpen in brand staken en mensen vermoordden. Ze kon ook maar niet goed wakker worden. Ook zag ze de Schaduwvrouw weer die met een glanzend zwaard in de ene hand en magie in haar andere mensen liet lijden en doodde.

Fabonacci kwam achter een boom vandaan. 'Ben ik laat? Ben ik laat?' riep ze in alle richtingen. 'Hallo, ik ben Fabonacci Royale, je mag me Ci noemen.' zei ze toen rustiger. Toen pas keek ze om zich heen. 'Hallo?' vroeg ze. 'Is daar iemand?'
Ze liep naar de deur van het hutje en klopte aan. Toen er na een paar seconden wachten nog niemand kwam liep Fabonacci weg, op zoek naar een woonplaats.

May kwam aangelopen vanuit het bos. Ze zag net iemand weer weglopen, maar schonk daar geen aandacht aan. Ze klopte aan op de deur en wachtte rustig af totdat iemand open zou doen. Ze keek ondertussen rond, maar zag niets bijzonders aan de plek.

"Oké" knikte ze naar Alice. Haar ogen gleden even bezorgd naar Aris die er niet helemaal okay uit zag. "Hier om de hoek staat een klein bed, het is niet het zachtste bed maar misschien wil je er even op uitrusten?" ze keek haar even met een zachte dringende blik aan. Iyona wist dat Aris uit moest rusten, op krachten moest komen voor ze in een emotioneel wrak zou veranderen. Dat moest niet gebeuren met een jong meisje. Voor ze verder nog wat wilde zeggen werd ze gestoord door geklop op de muur.
Verbaast stond ze op het moest even tot haar doordringen omdat ze Alice en Aris beide even stil aankeek. Er werd weer aan de deur geklopt, voor de 2de keer. Dit was een ander soort klopje, het was raar misschien maar als je goed luisterde klopte iedereen op een andere manier. Snel deed ze het houten deur open en keek recht in het gezicht van een meisje dat wel een beetje wat van Aris weg had. "Welkom" zei ze vriendelijk, even keek ze over het meisje heen en zag een ander meisje weglopen. "Kom binnen" zei ze hard genoeg zodat het andere meisje het ook zou horen. Het verbaaste haar trouwens dat er weer 2 meisjes waren. Iyona had nog nooit zoveel bezoek gehad, met uitzondering op de dag dat de eerste strijders aankwamen.

Aris was opgestaan nadat Iyona de deur had opengedaan. Ze liep naar het bed en ging er gelijk op liggen. Aris lag daar en keek naar het plafond. Ze zuchtte. Al snel viel Aris in slaap. Nog steeds rusteloos. Maar nu was het in het begin rustiger. Aris sliep een deel van haar slaap uit voordat haar nachtmerrie weer begon. Zoals gewoonlijk was ze op reis.

"Hallo ik kom voor De Grote Opening." zei May. "Weet u misschien of het hier is? Pardon ik heb mij nog niet voorgesteld. Ik ben May May Mercure. Aangenaam."

- Nieuw

Felix gaapte uitgebreid terwijl hij zich een weg baande door het bos en de vele lastige takken. Uit de zak van zijn design spijkerbroek haalde hij een verfrommelt papiertje, dat van alle kanten was afgescheurt en moeilijk leesbaar was. 'Dus.. hier moet het ergens zijn.' Mompelde hij gelaten in zichzelf terwijl hij doorliep en goed moest kijken om het papiertje te lezen. Voor hij het wist knalde hij bijna tegen een boom op, maar dat liet hem opkijken en voor hem zag hij een klein huisje. 'Hier is het.' Mompelde hij en stopte het papiertje weg, hij liep verder.

Sady had het liefst haar rokken vervangen door een broek of iets dergelijks, maar haar vader zou dan hele grote vraagtekens zetten en haar zeker weten niet laten gaan voordat ze iets had uitgelegd. En uitleggen? Kon ze dat wel? Vandaar dat ze een leugen had verzonnen, een verre tante van haar moeders kant wilde haar ontmoeten omdat ze toevallig in de buurt was. Haar vader echter niet, aangezien haar moeders familie het er helemaal niet over eens was geweest dat die twee waren getrouwd. Sady duwde wat takken opzij en veegde wat haar uit haar gezicht. Op het moment dat ze zich wanhopig begon af te vragen of dat hutje wel écht bestond, verscheen het in haar gezichtsveld nadat ze zich tussen wat struiken had gewurmd.