De opening - Iyona's hutje

Natas pakte danbaar de warme thee vast en rook eraan. Het rook lekker naar kruiden en Natas nam meteen een slok. Daarna zei Natas ´´hun mogen wel eerst´´. Natas kon toch wel wachten haar vraag had ze al lang dus maakte het haar niet uit. Geduldig nam ze nog een slok van de thee.

Akira wees naar Natas. 'Natas mag van mij als eerst, zij kwam hier uiteindelijk met een vraag.' Ze keek even het huis rond. Het zag er oud uit, maar ergens had het ook wel weer een gezellige sfeer vond Akira. Chou keek ook even nieuwschierig rond, tot dat ze blijkbaar buiten iets hoorde. Ze sprong van Akira's schouder af en rende naar buiten. Akira keek om en zag Chou net uit de deuropening verdwijnen. 'umm..'

Iyona keek Chou naar "Die hoort waarschijnlijk Lewis en het draakje van Kate hier, die kunnen hier elk moment aankomen" legde ze uit aan Akira. "Draken hebben een veel beter ontwikkeld gehoor dan wij, zelfs beter dan de meeste roofdieren, maar terug naar de vragen" ze keek beide meisjes aan, wachtend wie als eerste de vraag zou stellen.

Al snel vloog Max achter Chou aan naar buiten. Natas luisterde aandachtig naar wat Iyona zei en snapte het wel een beetje. Omdat Akira haar vraag niet wou stellen zei Natas ´´ok ik ga wel eerst´´. Natas stond op, want vond het makkelijker om zo te praten. ´´ehm Ik heb een raar moedervlekje´´ zei Natas. Al snel begreep ze dat het dom klonk dus vervolgde ze het ´´niet zomaar raar maar heel raar vlekje´´.

Akira luisterde naar wat Iyona zei. Ze snapte nu waarom Chou naar buiten was geronnen. 'oh oke.' Daarna luisterde ze naar wat Natas zei. Ondertussen pakte ze haar thee van de tafel en keek er even naar. Ze had maar even z'n gevoel, maar het leek alsof haar thee al bijna weer koud was. Meschien lag het gewoon aan haar...

´´Wacht ik laat het wel zien´´ zei Natas. Ze deed een deel van haar shirt naar beneden waardoor je haar arm zag. Daar zat verbrand verband helemaal over van het gevecht met Aris. Natas merkte er weinig van maar voor andere leek het misschien wel erger. Daarna deed Natas eens tukje verband weg. Waardoor de Ying Yang teken te voorschijn kwam. Natas keek hoopvol naar Iyona dat zij wist wat hert betekende.

Iyona dronk rustig haar thee op terwijl Natas haar moedervlek liet zien. Ze trok even haar wenkbrauwen op toen ze het verband zag maar zei niks. Ze was voor iets anders hier dus zou ze ook niet op een ander onderwerp overgaan. Ze zette haar glas neer toen de moedervlek zichtbaar werd. Ze boog zich voorover om naar het moedervlek te kijken. Het kon veel zijn, gewoon toeval, een familie erfstuk of iets totaal anders.

´´En´´ vroeg Natas hoop vol. Ze had zolang gewacht op het antwoord en hoopte dat Iyona dat wel wist. Misschien wist Iyona wel waar ze vandaan kwam en wie haar familie was. Dat hoopte Natas maar waarscheinlijk wist ze dat niet.

Een beetje twijfelend keek Iyona naar de moedervlek. "Ik zou het niet precies weten" zei ze eerlijk, ze wilde Natas geen valse hoop geven. "Maar het lijkt het meest op een teken van een oude familie die stamt uit het begin van de tijden. Maar er zijn meerdere families die dit als wapen hebben" dacht Iyona hardop "Meer zou ik er echt niet over weten" ze keek Natas verontschuldigend aan.

´´oh´´ zei Natas teleugesteld. ´´Ach misschien kom ik ooit wel iemand tegen wie het wel weet´´ zei nataser weer wat blijer achter aan. Iemand op de wereld zou het wel weten wat het betekende en omdat ze toch naar de andere kant van de wereld ooit moest kon ze toch ook rond kijken.

Akira keek naar de thee in haar kopje, om de een of andere rede was het een beetje in een ijsje veranderd. Ze hield heel even het kopje op z'n kop en de thee viel er niet uit. 'Oeps...eh..' Ze draaide het kopje weer goed om en hield het vast alsof er niks mee was. Toen Iyona klaar was met praten, was Akira blij dat Natas ongeveer antwoord had gekregen. 'Ohja ik had ook nog een vraag hé..' Ze zocht weer naar het plaatje van de bloem. 'Klopt het dat deze bloem niet in Ashtar te vinden is...?'

Iyona keek verbaasd naar de thee van Akira, maar ze zei er niks van en boog zich nu over het plaatje van de bloem. "Waar heb je deze vandaan?" vroeg ze verbaast aan Akira. Buiten hoorde ze ondertussen de bekende vleugelslagen van Lewis. Als je goed luisterde hoorde je die van een kleiner draakje erbij.

Akira keek even zelf naar het plaatje. 'ja eh..Ik heb het uit een boek geknipt...' Ze bedacht zich nu dat ze het plaatje net zo goed in het boek had kunnen laten. Alhoewel dan moest ze het boek ook weer elke keer meenemen. 'Maar weet u er meschien iets van..? In het boek zelf stond niet zo veel informatie...'

Kate had een van de kopjes met de thee gepakt en keek er even in. Het zag er lekker uit. Ze nam een slok en slikte hem moeizaam door. Een verbeten trekje kwam op haar gezicht te staan. De thee was een beetje te heet. Ze blaasde in het kopje en hoopte dat haar draakje zo zou aankomen. Ondertussen luisterde ze ook naar Natas en Akira.

Natas luisterde ook naar de vleugels geklap. Opeens hoorde ze een knal en had al een vaag gevoel wat er gebeurd was. ´´MAx´´ mompelde Natas terwijl ze weer op stond. ´´eh sorry maar ik ga even buiten kijken of alles goed is´´ zei Natas terwijl ze naar buiten liep.

Iyona knikte "Ik heb deze bloem 1 keer eerder gezien" Haar ogen vervaagde even, ze dacht aan vroeger. "Het was op de begravenis van mijn zuster" mompelde ze verdrietig "Het groeide op haar graf" ze slikte een brok weg bij de herrinderingen hoe haar zuster in het graf was beland. "Ik geloof dat deze bloem beland op plekken waar iets bijzonders is gebeurd of iets bijzonders aan de hand is" zei ze nu weer ineens vrolijk doordat ze het lande van Lewis buiten hoorde. "Je draakje is er Kate"

Akira schrok een beetje van wat Iyona zei. Ze had haar niet willen herinneren aan de dood van haar zus.. 'Op plekken waar wat bijzonders is gebeurd...oke, dank u wel.' Akira vond het ergens nu wel moeilijker worden, nu moest ze een plek gaan zoeken waar iets bijzonders was gebeurd..Nu snapte ze iedergeval het verhaal dat de bloem niet in Ashtar was te vinden, meschien gebeurde er wel helemaal niks bijzonders hier...

In Kate haar ogen verscheen een vrolijke glinstering. Ze stond op en keek even naar de anderen en liep meteen naar buiten. Daar zag ze Lewis zitten en onder zijn grote vleugel een klein draakje. Het verbaaste haar dat haar draakje nog steeds zo klein was. Meteen rende ze naar hem toe en gelukkig herkende haar draakje haar nog.

Iyona glimlachte even naar Akira en stond toen ook op "Kom dan gaan we bij de draakjes kijken" ze schoof haar kruk weer aan en liep snel naar buiten. Kate had haar draakje dan lang niet gezien, Iyona had Lewis net zo lang niet gezien.

Akira liep mee naar buiten, ze zocht even waar Chou was maar vond haar al. Op een of andere manier was Chou helemaal boven op Lewis z'n rug geklommen. Chou maakte een soort van koprol en rolde in een keer van Lewis rug af. 'wow oke...' Het zag er een beetje raar uit, maar ergens was het ook wel weer grappig..

Natas liep naar de andere kant van Lewis. Daar raapte ze Max voorzichtig op. ´´Nog steeds die landing he´´ zei Natas terwijl ze probeerde hem een beetje recht te zetten. Max keek duizelig op en knikte of ieder geval het leek op knikken. Natas was blij dat Max ongedeerd was teminste dit was hij wel gewend. Natas hield Max voorzichtig vast terwijl ze weer terug naar de rest liep.

new

Andrew kwam met Saphira in zijn armen aanvliegen, en hij landde naast Lewis. "Goede morgen Lewis" Riep hij terwijl hij Saphira voorzichtig neerzette. "Hoe gaat het ermee?" vroeg hij beleefd.

Saphira had het leuk gevonden, het vliegen met Andrew, maar ze was toch wel weer blij dat ze op de grond stond. Ze liep naar Lewis toe en zei een beetje verlegen:'Hoi Lewis.'Ze ging dicht tegen Andrew staan, want ze vond de grote draak nog steeds erg indrukwekkend en ook een beetje angstaanjagend.

Aris kwam uit het bos gelopen. Haar arm zat nog in het verband dat lichtrood was geworden envreselijk jeukte. Maar daarvoor ging ze niet naar Iyona, ze gng naar Iyona om te vertellen over het vreemde voorval. Voor Aris zelf was het een van de vreemdste dingen in haar hele leven. Hopelijk had Iyona er een antwoord op. Dit keer had ze Darweimn meegenomen. Hij landde bij Iyona's hut en keek Aris aan. Zij had hem alles verteld. Darweimn was flink gegroeid en stak ver boven Aris uit. Hij kon al hele stukken vliegen en haar kleine stukken tillen. Er was geen bel dus wachtte Aris rustig buiten. Wat ze het netste vond.

Viev als je dit leest geef ff andwoord, mogen ik en tessa na het toetsen inkijken met jou mee fietsen, of ga jij geen toetsen inkijken.

"Lewis...." vroeg Andrew "Kan je ons meer vertellen over wat er gebeurd als we groeien, en wat we nog voor een dingen gaan leren?" Hij keek Saphira even aan. "En of we ooit zo groot kunnen worden als jij?" Hij keek vragend naar Lewis.