De opening - Iyona's hutje

Iyona klapte in haar handen toen het meisje zei wat haar krachten waren. "Gefeliciteerd" zei ze in een jubel stemming, wat was het toch geweldig om dit te zien. Helaas kon ze niet lang in een jubel stemming blijven, ze moest nog meer mensen helpen. Weer draaide zich om "Wie heeft er nog meer hulp nodig?" vroeg ze aan de meisjes die nog niet bij haar geweest waren. Ze wist niet of er ondertussen al mensen zelf achtergekomen waren omdat ze zich volledig op de ogen van het meisje had geconcentreerd.

Nova stak haar hand op. "Ik heb eigenlijk wel hulp nodig..." Ze keek naar Iyona. "Ik voel wel dat er iets veranderd is, maar ik kan het niet vinden, doe ik iets fout?"vroeg ze.

'' Ik '' zei Aisha zangerig , dit was de tweede keer als ze iets zei en het was allemaal niet zoveel . Behendig stond ze op en liep ze naar de vrouw . '' Ik heb niet een gevoel dat ik er iets bij hem , weet u misschien waardoor dat kan komen ? '' . Zachtjes straapte ze haar keel en keek afwachtend naar de sterke vrouw.

NAtas werd opeens waker uit haar trans en stond snel op. Ze liep snel naar Iyona. Al weer waren mensen haar voor ze zuchte diep en besloot aan een van de andere het te vragen misschien wiste hun dat wel. Ze keek rond aan wie kon ze het best vragen.

Rose was blij dat ze al geweest was toen ze zag hoeveel er nog moesten. Ze was benieuwd hoe Iyona dit zou oplossen. Ze strekte haar benen voor zich uit en trok ze daarna weer in. Ze legde haar armen om haar knieën heen en keek nieuwsgierig toe.

Leia dacht na over thuis, over oma ellie en over Yuka. Ze zou daar zeker vandaag blijven, misschien langer, dat zou van de gebeurtenissen hier, afhangen .
Het schoot har te binnen dat Ilyona het had gehad over een zeker ding dat ze moesten beschermen. Ze vroeg zich af wat het was. Ze ging bij de rest zitten en begon een madeliefjes keting te maken.

Kate was blij dat ze haar krachten nu tenminste wist. Ze keek om zich heen en zag dat Iyona nog veel mensen te gaan had. Daarom gaf ze haar een badankje en liep toen van de menigte weg. Ze zag een meisje met rood haar zitten, die blijkbaar al wist wat haar krachten waren. Ze liep naar haar toe en ging naast haar zitten.

Ineens kreeg Iyona een idee toen ze al die meisjes zag. "Dat komt omdat er net iets geblokkeerd is, net als bij degene voor jou" antwoorde ze op de vraag van het ene meisje, Aisha. Ze bedacht dat ze het best iedereen tegelijk kon helpen. Ze had het 1x eerder gedaan, toen was het gelukt."Als degene die hun krachten nog niet bezitten in een kring gaan staan om mij heen en elkaars handen vast pakken. Dan kijken jullie allemaal in mijn ogen en zorgen jullie dat je net als het meisje voor jullie je hoofd leeg maken. Als ik 'nu' zeg dan roepen jullie je krachten. Begrepen?" Iyona deed een stap naar voren en stak haar handen uit zodat de meisjes haar handen konden pakken. Ze moesten nu wat gaan opschieten. In de verte hoorde ze de bekende vleugelslagen van haar vriend.

Natas keek naar de groep. Ze was best dom dat ze als enigste haar sleutel nog niet had open gemaakt. Ze bloosde en besloot om van een afstandje te wachten tot Iyona klaar was met de menigte. Wachtte was beter dan uitgelachen worden.

Rose keek verbaast op naar het meisje dat eerder bij Iyona had gestaan en nu naast haar ging zitten. "Hoi" zei ze uiteindelijk, met nu weer een glimlach op haar gezicht. "Alles gelukt" vroeg ze doelend op wat ze net met Iyona had gedaan. Ze had haar iets horen zeggen, maar ze kon niet precies horen wat ze toen precies had gezegd.

Aisha knikte vastberaden en pakte de hand van iyona vast . Hij voelde zacht en warm aan en ze dacht terug aan haar moeder , toen ze haar beschermde . Ze voelde zich langzaam rustig worden en keek in haar ogen. Langzaam stroomde haar hoofd leeg , net zoals water . Haar mentale kracht was sterk , bijna niet te breken , zoals metaal . Dit moest het zijn , dit was het . Een klein glimlachje verscheen op het gezicht van Aisha , ze was nog ergens vaag in haar eigen wereldje dus zei haar antwoord niet meteen .

Aangezien Leia haar krachten al wist, bleef ze lekker zitten. Ze ging weer auras bestuderen, kijken of er een verschil was tussen die die hun krachten al wisten en die die dat nog niet wisten en er was wel degelijk een verschil. Ze vond het wel facinerend en wilde zien hoe het veranderde, dus ze ging eens lekker zitten om van de show te genieten.

"Hee" Kate strekte haar benen en leunde tegen de boom achter zich. Ze glimlachde naar het meisje. "Ja, ik heb blijkbaar helen en water als krachten" zei ze en ze geloofde het nu pas echt. Ze keek naar het meisje met het rode haar. Ze wachtte af totdat zij zou vertellen wat haar krachten waren. Vuur vond ze wel bij haar passen, maar misschien kwam dat alleen maar door het uiterlijk van het meisje, ze kende haar natuurlijk helemaal niet.

Iyona voelde hoe de hand van het ene meisje in haar hand gleed. Ze glimlachte, weer dacht ze terug aan het verleden. Ze stak haar andere hand uit, wachtend tot een ander meisje die aanpakte. Ondertussen voelde ze in de verbinding van haar andere hand met het meisje iets plaatsvinden. Het meisje ontdekte haar kracht. Heel zachtjes, haast onmerkbaar kneep ze in haar hand, ze was er bijna.

"Ik vuur en ijs, best wel een aparte combinatie als ik er zo eens over nadenk" Zei ze toen ze merkte dat het meisje verwachte dat zei ook haar krachten zou zeggen. "Ik ben trouwens Rose" stelde ze zichzelf voor. Het was een stuk makkelijker praten als je iemand zijn naam wist vond Rose. Toch zei Rose expres haar achternaam niet, ze wilde niet gelijk aan haar rijke familie gerelateerd worden.

Nova knikte, ze bedoelde dat ze begreep wat de bedoeling was. Memo was ze ondertussen vergeten, het diertje was ondertussen ergens op een boomtak vliegjes aan het vangen. "Ik begrijp het,"zei Nova en ze ging naast Iyona staan. Ze pakte haar hand vast. "Zo,"vroeg ze glimlachend.

Kate knikte geintresseerd naar het meisje. Dus haar gok dat ze de kracht vuur zou hebben klopte wel. Ze vond het ook echt bij haar passen, ookal wist ze niet precies waarom. Kate glimlachte toen het meisje zich voorstelde. Rose, wat een mooie naam vond ze. Haar eigen naam vond ze niet zo bijzonder. Het meisje had haar achternaam niet gezegd, niet dat ze dat wou weten, ze kende haar familie waarschijnlijk toch niet. "Ik heet Kate" zei ze en ze stak haar hand uit om die van Rose te schudden.

Aisha kwam in een diepe trans terecht , ze zag haar ouders ruzieën met haar omdat ze niet voor darken was , het leek net alsof ze televisie keek , maar dan levensecht . Ze zag hoe ze haar spullen pakte en het huis uit rende . Ook zag ze dat haar ouders achter haar aan kwamen maar de hoop snel opgaven , ze gaven niet om haar , het was allemaal schijn . Toen voelde ze het kneepje en werd een soort van wakker . '' Water en metaal '' zei ze zacht . Ze was nog een beetje in schok van haar droom , ze zal het wel afgezonderd tegen Iyona vertellen , haar vertrouwde ze , zij mocht het weten . Dit was speciaal voor Aisha .

Iyona glimlachte toen het meisje uit een soort Trance raakte en knikte naar Nova. "Helemaal goed" De vleugelslagen klonken sterker. "En nu je concentreren" glimlachte ze. Ze gaf nog een kneepje in de handen van Aisha dat ze tevreden was dat ze haar kracht had ontdekt. Het bleef elke keer weer speciaal om te zien. En ze wist dat dat ook altijd zou blijven. Haar ogen keken nu in de ogen van het andere meisje.

Aisha knikte beleefd . '' Dankje '' . Nogsteeds in schok liep ze naar de plek toe waar twee meisjes zaten . '' Heej '' . Het uiterlijk van de meisjes sprak haar wel aan, alleen wist ze niet hoe ze echt waren . Zonder toestemming ging ze voor hun zitten en keek ze vaag aan .

Nova haalde diep adem. Ze keek naar de ogen van Iyona al had ze het gevoel dat ze niets zag. Ze concentreerde zich op iets wat ze niet kon vinden, en wazig zag ze achter Iyona Memo van boom naar boom zweven. dat maakte haar gelukkig, al had ze het gevoel dat ze losstond van de realiteit.

Leia vond de veranderende auras prachtig, ze stond op en ging bij de drie andere meisjes zitten, ze leken haar wel aardig. "Hoi ik ben leia, ik heb water en auras." Ze ging zitten, en nam het uiterlijk van de meisjes goed in haar op.

Akira keek naar de andere meisjes, ze vond het niks om alleen hier te blijven zitten dus stond ze op en liep hun richting op. En ging erbij zitten zonder iets te zeggen.

Rose trok haar wenkbrauwen op toen er ineens van alle kanten meisjes bij hen gingen zitten. Het verbaaste haar nog meer dat 1 van de 3 zich gelijk, met krachten en al voorstelde. Ze zuchtte even van binnen, ze was niet zo van dit soort spontaniteit. Daar had ze geen goede rede voor, behalve dan dat ze zich daar aan irriteerde. Toch verborg ze dat en glimlachte ze vriendelijk naar het meisje.

"het gaat goed" mompelde ze zacht tegen het meisje dat nu haar hand nog vast had. Ze voelde via de verbinding dat ze zich los maakte van de realiteit, precies wat de bedoeling was. Met een kneepje in haar hand probeerde Iyona haar een kleine boost te geven. Ze wist dat ze bijna bij haar krachten was.