Dust's hutje

Dusts huis staat ergens in het bos bij Yuka, vlak bij een grote boom. Het is een klein huisje met drie kamers, Woonkamer, slaapkamer en bijkamer.
De keuken staat in de woonkamer, die wordt opgefleurd door wilde bloemen. Verder is het een simpel huisje, met een stal waar Arachni staat.

Aantal personen: 10
Rang: Vrij
Regels: Niet naar binnen stormen, niet op het paard klimmen.

Dust zat buiten in de grote boom, bezig een paar extra pijlen te maken. Hij was nog niet naar het dorp geweest en had daar ook geen behoefte aan. Misschien zou iemand hem vinden, dacht hij. Hij nam een paar ijzeren bolletjes in de hand en maakte daarvan pijlpunten, die hij op zijn pijlen zette.

Ondertussen was Schyska het hele huis overhoop aan het halen. Ze wilde nog wat te eten, maar vond dat nergens. Na een hele tijd zoeken klom ze voor het raam en riep ze: "Mag ik nog wat eten?"

Natas liep weer door het bos om wat leuks te vinden. Max zat uit te rusten in Natas tas omdat hij de hele tijd rondjes zat te vliegen. Uiteindelijk zag ze een hutje bij een boom staan. Niuewschierig liep Natas er heen. Toen ze dicht genoeg was zag ze een jongen bij de boom zitten en een draakje uit een raam hangen. Natas bedacht meteen dat de jongen een van de strijders was. Maar tog kon ze het niet laten om een grapje uit te voeren. Ze liep naar de jongen toe en zei verbaast ´´is dat een draak´´. Daarna wees ze met trillende handen naar de draak. ´´Maar .... maar die zijn verboden´´ stammelde ze.

Dust zag een meisje de open plek oplopen. Ze keek eerst naar hem en toen naar Schysta. Toen hij de verbazing op haar gezicht zag pakte hij zijn boog, legde er een pijl op terwijl hij naar Schysta gebaarde om bij het raam weg te gaan. Hij richte op het meisje en zei: 'Wie ben je?'

Natas schrok van de pijl maar werd er niet bang van. ´´Rustig maar ´´ zei ze tegen de jongen. Ookal was dit misschien zijn grond en was misschien zomaar op gelopen. Maar een pijl naar haar richten was ook weer wat overdreven vond Natas. Ondertussen werd Max wakker en gaapte luid. Zo luid dat je misschien buiten de tas al kon horen. Natas verstijfde en keek meteen naar de jongen of hij het gehoord had.

'Sorry voor de pijl' zei Dust, en hij richte ergens ander op. 'Het was misschien iets te...' Dust hoorde iets en zag het meisje verstijven. 'Wat was dat?' vroeg hij. 'ik weet zeker dat ik iets hoorde. Volgens mij kwam het uit je tas.' Hij richte zijn boog weer op het meisje. 'Wie ben je eigenlijk?'

Natas bedacht dat ze maar beter Max kon laten zien om wat duidelijkheid te maken. Langzaam maakte z]e haar tas open en deed haar handen in de tas. Ze wou het spannend houden door het langzaam te doen. Uiteindelijk pakte ze Max eruit en hield hem boven de tas uit. ´´Ik ben Natas en dit is Max´´ zei Natas. Max glimlachde iets te breed. ´´En ja wij zijn ook van de strijders´´ vervolgde Natas.

Dust keek toe hoe het meisje haar tas open deed en er een draakje uit haalde. 'oke' zei hij. 'Ik ben Dust, en dat draakje dat voor het raam zat is Schysta. Ik ben net terug van Iyona. Leuk om te zien dat er eens iemand langs komt. Ik was bezig extra pijlen te maken, maar dat kan wel even wachten. Heb je zin in koffie?'

Natas vond het wel fijn dat Dust wat aardiger deed. ´´ehm Ik ben meer het water persoon´´ zei Natas die er eigenlijk er zelf een beetje voor schaamde. De meeste vinden het namelijk kinderachtig. ´´Maar dit keer maak ik wel een uitzondering´´ zei Natas uiteindelijk. Ze wou niet onbeleefd overkomen zeker niet omdat ze eigenlijk met alle strijders goed moet omgaan. Max vloog naar Natas haar schouder en ging daar zitten om verder te slapen.

"Maakt niet uit joh, ik heb ook water. Ik ben zelf meer van de koffie omdat het me zonder amper lukt om wakker te worden." zei Dust. Ondertussen kwam Schysta naar buiten gerend en begon aan Natas te snuffelen. "Schysta, hoe vaak heb ik nou gezegd dat je dat niet moet doen?" zei Dust. "Maar iedereen ruikt zo anders, en ik wil alle geuren ontdekken." zei Schysta terwijl ze rondjes begon te rennen.

Natas glimlachte naar Schysta en zei ´´dat hindert niks hoor´´. Max keek verbaast naar het draakje wat rond zat te rennen. Zelf was hij meestal ook zo hyper maar nu even niet. Meestal zou hij meteen achter haar aan vliegen maar nu was hij echt te moe. Hij gaapte een keer en viel toen meteen in slaap. ´´Ik ruik trouwens zeker naar bloemen´´ zei Natas terwijl ze dacht aan vanacht. Ze moest laat werken voor Berta en was toen bij de bloemen in slaap gevallen. Natas moest er zelf wel om lachen toen ze er aan dacht. Maar herstelde zich snel. Na een paar keer hadden de mensen haar al aangevallen toen ze dat deed dus zou ze dit maal het niet meer doen. Toch liep Natas naar het huisje. ´´Misschien kunnen we beer naar binnen gaan , teminste ald dat mag´´ zei Natas. ´´Want dalijk komt er ook nog echt mensen aan die magie haten´´vervolgde ze terwijl ze naar Schysta wees.

Dust was behoorlijk opgelucht toen Natas zei dat ze het niet erg vond. En hij vond het een goed voorstel om naar binnen te gaan. "Tuurlijk" zei hij, "kom binnen. Maak het jezelf gemakkelijk. Ik zal ondertussen water gaan halen. En jij, Schysta, doe maar iets rustiger, ik word gek van je rondjes rennen."
"Kan je ook wat te eten halen?" vroeg Schysta. "Tuurlijk" zei Dust "ben zo weer terug."

Natas glimlachde naar Dust en liep het huisje binnen. Het was niet al te groot maar wel gezllig vond Natas. Natas besloot om in de woonkamer op een stoel te zitten. Ze vond de bloemen prachtig die de kamer op fleurde. Natas keek heel even om naar Max die weer rustig aan het slapen was en toen naar Schysta die wat rustiger werd. Natas moest een beetje lachen om het feit dat ze Max maar een paar dagen kende maar nu al goed kon in schatten wat hij zou doen. Maar al snel verdween haar lach omdat ze iets groot zag in haar tas. Ze pakte een metalen klont eruit. Daar had zeker mee geoefent dat al haar naalden aan elkaar groeiden. Behendig maakte Natas er snel weer naalden van en stopte die weer in haar tas.

Nadat Dust even weg was geweest kwam hij terug met een grote zak water en een eekhoorntje. Er zat een pijl dwars door zijn oogje. Hij legde het eekhoorntje in de stal op wat stro en liep naar binnen. "Schysta, je eten ligt buiten." zei hij "En voor jou schenk ik vast water in." zei hij tegen Natas. "Ik hoop dat vers bronwater goed genoeg is..."

´´Het is goed hoor´´ zei Natas blij. Natas vroeg eigenlijk wel af wat Dust aan Schysta gaf. Max at alles maar elke draak is anders. eigenlijk had Natas daar niks mee te maken dus vroeg ze het maar niet. ´´En kan jij je krachten al onder controle krijgen´´ vroeg Natas nieuwschierig. Dit vroeg ze bijna aan alle strijders om te zorgen dat ze niet achter liep. Zelf lukte het na veel trainen best goed maar niet perfect.

Dust was blij dat het water goed was. Op haar vraag antwoorde hij "Nou, ik ben nog niet echt aan trainen toegekomen. Ik ben hier pas net en ik moet nog zoveel doen. Huis schoonmaken, extra bloemen plukken, jagen, water halen, hout hakken, Arachni's stal schoonhouden. Ik wil er zometeen aan beginnen in het bos."

Natas stopte meteen met drinken. Ze hield er niet van om iemand tot last te zijn. ´´Dan zit ik zeker je op te houden´´ zei Natas beschaamd. Trainen vond Natas best belangrijk dus wou ze niemand tot last zijn. Natas probeerde snel iets te bedenken waar ze mee kan helpen. ´´ehm Misschien kunnen we samen anders oefenen´´ stelde Natas voor.

"Mm, goed idee", zei Dust "Ik heb een kleine open plek gevonden die dichtbij een drukgebruikt pad ligt, maar door verschillende bomen zo onzichtbaar is dat je niet weet dat die plek bestaat. Ik heb hem gevonden toen ik een hert aan het zoeken was dat gewond door het bos liep. Op die plek heb ik het gevonden, maar het was helaas te verzwakt om nog te kunnen redden." "Ik heb die avond wel lekker vlees gehad" zei Schysta terwijl ze naar de stal rende. "Arachni kan ons beiden wel dragen. Vind je dat oke? Of wil je liever lopen?" vroeg Dust.

Natas had nog nooit op een paard gezeten maar wou het wel een keer proberen. ´´eh Mij maakt het niet uit, wat het handigst is´´ zei Natas beleefd. Ze wou niet als een klein kind over komen die op een paard wou gaan zitten.´´Trouwens welke krachten heb jij´´ vroeg Natas weer nieuwschierig. Ze konden wel gaan oefenen maar als je de andere krachten niet kent dan kon je elkaar ook niet helpen.

Toen Dust hoorde hoe ze antwoord gaf moest hij een beetje lachen. "Volgens mij wil je heeeeeel erg graag paardrijden." plaagde hij. "Ik ben trouwens een luchtig gebakje met een vleugje metaalsmaak, als je begrijpt wat ik bedoel. Wat zijn jouw krachten?"

´´ahh Nee je hebt me door´´ zei Natas wel nog steeds blij. Toen ze zijn krachten hoorde viel Natas haar mond bijna wijd open. Gelukkig net niet helemaal want anders zou ze wel heel stom lijken. ´´Ik heb ook lucht en metaal ´´ zei Natas snel. Nats vond het wel grappig om iemand met de zelfde krachten te vinden.

"Ooh, wat eeeenig" zei hij met een geïmiteerde stem. Met gewone stem zei Dust "gaaf joh. Ik gebruik metaal om pijlpunten te maken, wat een op de vijf keer lukt, en ik wil lucht gaan gebruiken om pijlen te beinvloeden. Bijvoorbeeld schiet ik langs een boom en gebruik ik die sterke wind om het te draaien, zodat ik OM de boom heen schiet. En ik wil die stroming gebruiken om Schysta te leren vliegen. Waarvoor gebruik jij je krachten veel?" vroeg hij terwijl hij naar de kapstok liep om zijn en Natas' jas te pakken.

´´Ehm Ik gebruik ook wind om mijn naalden van koers veranderen´´ begon Natas terwijl ze achter Dust aan liep. ´´En metaal maak ik meestal een metelen vuist of om de naalden terug te krijgen´´ zei Natas blij. ´´Maar je kan altijd wel iets nieuws verzinnen in een wedstrijdt´´ zei Natas er nog vluchtig achter na.

"Dan hebben we ongeveer dezelfde vechtstijl, denk je niet?" zei Dust terwijl hij naar de stal liep waar Schysta net klaar was met eten. Hij gooide het stro op een hoop en stak het in de fik. "Zo voorkom je ziektes." Hij begon Arachni klaar te maken, terwijl Schysta nog even uitbuikte van de eekhoorn. "Zo, die was mals." zei ze. Dust vroeg aan haar "Heb je zin om mee te gaan naar het bos?" "Jaaaaa, lekker spelen! Komt dat andere draakje ook mee?" vroeg Schysta. "We zien wel." zei hij

Natas glimlachde en zei ´´misschien wel he´´. Natas liep ook naar de stal waar ze het paard zag van Dust. Langzaam kwam Natas dichterbij kijkend of het paard haar wel aardig zou vinden. ´´Ze ziet er aardig uit´´ zei Natas terwijl ze naar Arachni wees. ´´Ik wou dat ik zo´n paard had´´ zei Natas blij. ´´Alhoewel ik heb mijn handen al vol met Max´´ zei Natas terwijl ze naar Max wees die nog steeds rustig zat te slapen.