Dust's ouderlijke huisje

Dust trok snel zijn shirt uit en wrong het uit waardoor het een beetje droger werd. Daarna trok hij het weer aan en zei grijnzend "Nu heeft het wel zin." Laris keek met open mond naar Dust en Natas en rende toen snel achter Schysta aan die in de bosjes was verdwenen. Daar ging ze rustig zitten om te kijken wat Natas zou gaan doen. Ze zag dat Schysta er ook zat, maar zei niets.

Natas grijnsde en zei ´´weet je zeker, ook met het publiek erbij´´. Maar ze wachte niet op een antwoord. Ze droogde haar haren af aan de ´handoek´ en daarna keek ze weer Dust aan. ´´Dank je wel´´ zei ze terwijl ze hem nog een kus gaf.

Dust moest lachen toen Natas haar haren afdroogde. "Dat kietelt." zei hij lachend. Laris keek ondertussen met open mond naar wat haar broer en zijn vriendinnetje deden. Ze moest nu eigenlijk aan de andere kant van de struik tevoorschijn komen, maar dat deed ze niet. Ze was te verbaasd, net zoals Schysta, die een heel raar gezicht trok.

Natas hoefde niet eens om te kijken hoe Laris en schysta keek. Ze moest zachtjes lachen om de blikken die ze trokken. Daarna keek ze weer Dust recht aan en zei ´´waarom hebben we ook altijd publiek´´. Daarna begon ze vanzelf weer zijn haren te strelen.

"Dat is niet helemaal waar." zei Dust. "Je herrinnerd je toch wel gisternacht? Toen hadden we geen publiek." Hij sloot zijn ogen toen Natas zijn haren begon te strelen. Laris kwam nu wel aan de andere kant van de struik tevoorschijn, met Schysta achter zich aan. Snel rende ze naar binnen, gevolgd door Schysta. Ze waren alweer behoorlijk droog, dus zei Dust er niets van.

´´oh Ja´´ zei Natas glimlachend. Ze was wel een beetje blij dat het publiek eindelijk naar binnen ging zodat ze niet schuldig hoefde te voelen dat ze het verkeerde voorbeeld gaf of zo. Ze bleef kijken in zijn ogen en bleef hem strelen. Langzaam ging haar hoofd weer omhoog om hem te kussen.

Dust deed zijn ogen weer open en keek recht in die van Natas. 'Ligt het nou aan mij of zijn haar ogen groter geworden' dacht Dust. Het scheelde hem niets, dus bleef hij gewoon liggen. Hij voelde het metalen hartje dat hij van haar had gekregen warm onder zijn shirt. Hij had er een ketting aan gemaakt zodat hij het altijd bij zich had.

Natas kuste Dust weer op de mond en begon te rollen zodat zij boven op lag. Na een paar seconden gekust te hebben ging Natas weer om hoog. ´´Nu heb ik je´´ zei ze plagend . Ze bleef hem de hele tijd strak en blij aan te kijken. Het was leuk de tijd samen met Dust.

Dust schrok van de kus. Hij had zitten dagdromen over hem en Natas. Hij herstelde zich snel en merkte dat ze omrolden. "Oh nee." zei Dust quasi-bang toen hij onder lag. "Nu ben ik er echt geweest." Hij begon te lachen en keek naar Natas. Hij sloeg zijn armen om haar heen en kuste haar weer.

Natas vond het kussen helemaal niet erg en liet dat ook toe. ´´Dat kan je wel zeggen dat je er geweest bent´´ zei Natas onder het kussen door. Max vloog ondertussen ook maar naar binnen omdat hij deze klefe zooi niet hoefde te zien.

Laris kwam ondertussen weer terug. Schysta zat binnen te slapen, op Dusts kamer. Ze keek naar Dust en Natas, ze amuseerde zich echt. Toen Dusts moeder binnenkwam en ze Dust en Natas zag glimlachde ze even. Maar ze zag dat de afwas niet af was, dus liep ze naar buiten en zei toen "Als jullie twee tortelduifjes nog even tijd hebben voor de afwas zou ik dat fijn vinden." Dust schrok gelijk op uit de kus toen hij zijn moeders stem hoorde. "Sorry" zei hij blozend.

Natas schrok zich vijna dood toen ze de stem van Dust zijn moeder hoorde. Van schrik rolde ze naast Dust. Ze keek met een knal rood gezicht naar Dust zijn moeder en zei ´´soory we hebben elkaar meteen afgewast. Het was misschien niet slim om toe te geven maar wel eerlijk.

Meraine glimlachde toen ze de uitleg hoorde. "Ah. Ruimen jullie zometeen alles op?" Dust knikte snel terwijl hij ook helemaal rood was. Zijn moeder liep ondertussen weer naar binnen, waar Laris een beetje boos vroeg "Waarom heb je ze uit die kus gehaald, ik zat net zo lekker te kijken." Dust begon nog meer te blozen toen Laris dat zei. Snel gebruikte hij zijn krachten om alles op te ruimen, en toen zei hij "We kunnen weer verder gaan."

Natas keek naar Dust en grijnsde breed. ´´Weet je zeker ´´ vroeg ze weer overbodig. Langzaam ging ze weer naar voren tot haar lippen zacht die van Dust raakte. Het kon haar even niets schelen dat Laris en de draken keken ze genoot er gewoon van.

Dust knikte nog snel voordat hij haar lippen weer voelde. Deze keer begon hij zonder het door te hebben te leviteren, wat goed lukte, zelfs met Natas op zich. 'Dit ligt veel lekkerder.' dacht hij. Schysta kwam ondertussen weer van boven, omdat ze nu weer energie had om te spelen. Ze rende naar buiten, maar schampte langs Dust's benen waardoor hij rond begon te draaien.

Natas deed haar armen om Dust waardoor ze zelf ook begon te draaien. Ze vond het zelf alleen maar grappig dus begon ze onder het kussen ook te lachen. ´´Dit is dus in de wolken zitten´´ zei Natas plagend tussen het kussen door.

Schysta keek even op toen Natas begon te lachen. Toen begon ze tegen Dusts benen aan te duwen waardoor die nog meer begon te draaien. Hij moest ook lachen en zei "Ja, blijkbaar." Schysta begon nu tegen zijn voeten te duwen waardoor Dust richting de bron in de tuin begon te zweven. Schysta duwde ook die richting op zodat ze even wakker zouden worden en gaan slapen, want het was al behoorlijk laat.

´´Jij wordt dus niet snel duizelig hoop ik, want ik hoef geen kotsende jongen´´zei ze plagend terwijl ze gewoon verder kuste. Al meende ze het wel van de kots want dat hoefde ze niet in haar mond. Natas lette helemaal niet op waar ze heen gingen.

"Nee, ik ben niet snel duizelig." zei Dust overtuigd. Hij vond het leuk dat Schysta hen aan het duwen was, maar hij zag dat ze best ver naar achter werden geduwd. Ondertussen gaf Schysta ze nog een laatste zet omdat ze over het plasje dreven naar het watervalletje. Dust hoorde het en wilde nog afremmen, maar wist niet hoe. Hij voelde het water al op zijn hoofd kletteren, dus ze waren toch te laat.

Natas voelde opeens water helemaal over haar komen. Ze schrol er wel van maar vond het niet erg. Ze keek wel plagend boos naar Schysta. Daarna keek ze weer naar Dust en zei ze ´´ik denk dat dit een teken is van boven dat we maar beter kunnen gaan slapen´´.

Dust zette zich met zijn handen van de wand af en ze dreven weer naar de rand. "Dat denk ik ook. Zullen we de draakjes nu wel erbij laten zijn?" Dat laatste fluisterde hij, zodat Schysta, die al terug aan het rennen was, het niet zou horen. Hij liet zich aan de kant zakken en wachte toen tot Natas op zou staan.

Natas deed net als of ze diep na dacht en na een paar seconden zei ze ´´vooruit dan maar anders krijgen we het nog lang te horen´´. Toen ze aan de kant waren gaf Natas Dust nog een kusje en stond toen weer op. Ze rekte zich even uit en wachte tot Dust ook zou op staan.

Dust stond ook op en liep rustig naar binnen. Laris was ondertussen al boven omdat zij ook ging slapen, dus kreeg hij geen opmerking over de kusjes. Schysta rende snel langs Dust ook naar boven, en zat in zijn kamer omdat ze nu wel erbij wilde zijn. Dust wachte bij de trap op Natas, want dames gaan voor.

Natas wachte even op Max die na een tijdje naar onder vloog en op Natas haar schouder ging zitten. Natas glimlachde naar Max om hem niet een buitenstaander te laten voelen en liep daarna ook naar binnen. Binnen een paar seconden was Max al in slaap dus kon Natas hem dalijk rustig ergens neer leggen.

"Gaat u voor." zei Dust formeel tegen Natas. "Ik moet alleen nog even een bed klaarmaken voor mevrouw." Dust keek glimlachend naar Natas en zag dat Max al sliep. 'Dan hoeven we die ook niet te vragen of hij gaat slapen.' dacht hij grijnzend. Ondertussen haalde hij vast zijn zakken leeg, want daar zat nogal veel troep in.