ondergronse meer

Akira snapte Natas grap niet. 'w-w-wat is het echt opeens koud..' geschrokken keek ze naar haar handen. Had ze dan het water perongeluk koud gemaakt. Straks bevroor het meer nog. 'whaaa ik ga er ook uit.' Akira zwom snel naar de kant toe en klom er uit.

Kate rilde van het koude water. Haar spieren leken opeens heel stijf te zijn. Ze keek naar haar arm waar kippenvel op kwam. Ze rende naar de kant van het meer. Het water leek steeds kouder te worden, heel raar.

Natas klom naar haar spullen en trok haar gewonen kleren weer aan daarna keek ze naar de rest. Toen hoorde ze pas wat Akira zei. ´´ehh Dat was een grapje ´´ zei Natas snel. Natas zag dat Akira zich rot schrok dus probeerde Natas haar snel gerust te stellen. ´´Ik weet zullen we samen hier gaan oefen´´ zei Natas blij.

Opgelucht keek Akira naar Natas. 'Oh gelukkig..' Ze pakte Chou uit het water die op de kant probeerde te klimmen maar steeds weg gleed. 'hmm ja goed idee we kunnen oefenen hier. Het is best een geschikte plek.' Chou schudde zich uit als een hond. Niet dat hij nog echt nat was, zoveel water bleef er niet tussen schubben plakken.

Kate dacht toch echt dat het water kouder was geworden maar ze zij er maar niets van tegen Akira. Ze liep naar de kant en kneep even in haar natte haar waar het water uit drupte. Ze liep naar de plek waar ze haar topje had neergelegd en deed hem over zich aan ookal zou hij dan nat worden.

´´oke dan´´ zei Natas blij terwijl ze ging klaar staan. ´´Hoe gaan we ook al weer oefenen´´ vroeg Natas er al snel achter aan. Natas diep na wat ze konden doen met zijn alle. ´´Kate wat kan jij eigenlijk´´ vroeg Natas opeens toen ze besefte dat ze dat eigenlijk niet wist. ´´Dank kunnen we het misschien combineren´´ stelde Natas voor.

"Bedoel je qua krachten of gewoon vechten?" zei Kate terwijl ze haar haar in een vlecht bracht. Het meest logische leek haar dat ze naar haar krachten vroeg. "Ik kan helen en water sturen, als je mijn krachten bedoeld" zei ze en ze pakte een elastiekje en maakte haar vlecht ermee vast.

´´Ja ik bedoelde je krachten´´ antwoorde Natas terwijl ze al verder dacht. ´´Ik weet iets denk ik´´ zei Natas terwijl ze blij keek. ´´Wat dag je ervan om een marathon te houden´´ vervolgde Natas terwijl haar ogen vonkelde van blijdschap, dat leek teminste.

Akira trok de rest van haar kleren aan, en luisterde ondertussen mee. Alleen dacht ze er niet echt aan dat die waarschijnlijk ook nat zouden worden.'...' Chou klom alweer op Akira's schouder en keek haar onschuldig aan. 'ffffzzz' Ze maakte weer een van haar rare geluidjes en keek daarna naar Kate en Natas. Akira keek naar Natas. 'Wow dat klinkt gaaf!'

Kate trok haar vlecht recht en er verscheen een kleine glimlach op haar gezicht. "Dat lijkt me wel een goed idee" zei ze en ze keek even naar Chou. Ze vroeg zich alleen af hoe ze die marathon zouden gaan doen. "Hoe wil je precies de marathon houden?" vroeg ze aan natas.

Er verscheen een klein vals glimlachje op haar gezicht. ´´het is een wedstrijd waar we het eerste deel met elementaire krachten over het meer zien te komen´´ zei Natas op een uitdagende manier. ´´En ten tweede moeten we een doos open maken zonder het aan te raken´´ zei Natas blij. Ze pakte uit haar tas 3 doosjes die ze toevallig bij had. ´´Akira en ik mogen bij deel twee alleen bijkracht gebruiken Kate jij mag kiezen, omdat dat eerlijker is´´zei Natas.

Kate knikte , het leek haar een goed plan en natas leek er ook echt over te hebben nagedacht. Toch twijfelde ze over het eerste gedeelte waar ze met haar kracht water over het meer zou moeten komen. Maar natas had niks gezegd over verdere regels, dus zou ze net zo goed over keien kunnen lopen. Deel 2 leek haar leuker om te doen. Ze keek even naar de doosjes van natas. Ze rechtte haar rug en was er klaar voor.

'hmm oke klinkt leuk.' Akira was opeens heel nieuwschierig geworden of er iets in de doosjes zou zitten. Chou snapte totaal niet waar ze het over hadden. Maar aan de blije uitdrukking van haar baasje wist ze zeker dat het vast iets leuks was. Opgewonden klom Chou op Akira's hoofd en sprong weer op haar schouder. Dat deed ze een hele tijd totdat Akira Chou vastpakte. 'Chou een beetje rustig oke..' Zei ze lachend.

´´Kom op niemand van ons kan het super goed, dus ieder is best gelijk´´ zei Natas terwijl ze wou beginnen. Natas zag dat Kate mee deed en ging ook blij klaar staan. ´´Ehm wie geeft het start schot´´ vroeg Natas. Ze wou het zelf niet doen want Natas wist dat ze zich moest concentreren.

"Kan jou draakje dat niet doen?" stelde Kate aan Akira voor. Ze had sommige van die draakjes horen praten en volgens haar waren het best intelligente beesten. Misschien zou hij kunnen zoemen als ze moesten beginnen. Kate stond nog steeds klaar om te beginnen.

Akira keek naar Kate. 'meschien kan Max het doen..?' Ze zette Chou op de grond neer. 'Chou kan namelijk alleen rare geluidjes maken, en geen start zeggen...' Chou keek Akira aan ze wouw helemaal niet beneden op de grond staan, ze vond het boven veel gezelliger.

´´Ehh dat is een goed idee ene probleempje´´ zei Natas. Ze keek eerst goed om haar heen voordat Natas zei ´´ik weet niet waar Max is´´. Ze voelde zich best schuldig maar ze zou het tog wel voelen als er iets ergs met hem is.

Kate keek van Akira naar Natas en weer terug. Even wist ze niks om te zeggen. "Oh" bracht ze daarom maar uit. Het was niet handig dat ze geen start sein konden laten doen door iemand anders. "Dan fluit ik wel ofzo" zei ze en ze keek naar het meer.

´´Weet je het zeker´´ vroeg Natas omdat ze zelf wist hoe moeilijk het was om je snel te concentreren. Maar toch ging Natas klaar staan. Ze maakte haar hoofd leeg. Bijna leeg zodat ze Kate en de wind kon horen. ´Wind help me´ dacht Natas hopend dat de wind haar iets meer zal helpen.

Akira keek naar Kate. 'Oh oke.' Het viel haar nu eigelijk ook op dat Max er niet was. Naja die zou uiteindelijk wel weer terug komen dacht Akira. Ze ging alvast klaar staan, en keek voor zich.

Kate wachtte even voordat ze floot. Toen liet ze een heldere fluitklank uit haar mond ontsnappen. Het leidde haar niet zo af van haar concentratie. Meteen daarna rende ze naar het meer.

--
k ga bye

In plaats van rennen ging Natas langzaam zweven. ´Het gaat goed´ dacht Natas terwijl ze probeerde sneller te gaan. Ze ging steeds iets sneller maar het bleef zweven. Natas zuchte diep in en uit ze mocht zich niet laten afleiden , want dan zou ze vallen.

Akira rende naar het meer en hield voorzichtig haar hand op het water. Een dun laagje ijs schoot over het water heen. Akira hield haar hand net zo lang op het water tot dat ze het ijs dik genoeg vond. Voorzichtig liep ze er over heen. Toen ze een paar stappen van de kant af was begon het ijs aan de kant alweer te smelten. 'whaa...' Akira probeerde sneller te lopen , maar schoof alle kanten op.

NAtas was nu op de helft tot ze Akira hoorde. Natas probeerde weer te consentreren maar het was al te laat ze viel al. ´Kom op kom op´ dacht Natas. Dat werkte toevallig en Natas bleef nog net boven het meer zweven. Natas zuchte van opluchting en zei ´´dat scheelde niks´´. Daarna zweefde ze weer verder maar nu rustiger.

Akira gleed letterlijk over het ijs heen, het lukte haar op een of andere manier om niet van het pad af te vallen. 'wha..als we hhier mee klaar zijn weet ik iets dat ik beter kan kopen...' Ze was ondertussen ergens op het midden, en viel voorover op het ijs. Daarna kroop ze maar veder.