ondergronse meer

natas begon meteen weer te lachen toen Dust haar kietelde. ´´Oke oke je bent aardig´´ zei ze tussen het lachen door. Natas was blij dat Schysta haar te hulp schoot en Dust begon te kietelen. ´´Handige draak heb jij´´ zei Natas met een grote glimlach.

"Ja, ik weet het" zei Dust nog nalachend. "Bedankt dat je me aardig vind trouwens, ik dacht dat je het nooit zou zeggen." Schysta zat ondertussen haar hele gezicht af te likken met haar lange tong. Ze merkte dat er ook wat op haar staart zat en begon die achterna te zitten. "Stomme staart, kom hier!" riep ze terwijl ze rondjes aan het rennen was. Ze lette niet goed op en botste tegen Natas. Schysta viel op haar kont en haar staart zat vlak voor haar gezicht. "Haha! Nu heb ik je!" riep ze gemeen en ze stopte haar staart in haar mond. "Sworrie fan fe wofing." zei ze tegen Natas.

Natas beslooste weer om wat Dust zei. Hij was ook soms te lief voor haar vond Natas maar dan wel in op de goede manier. ´´Hoe zo dacht je dat ik het niet ging zeggen´´ vroeg Natas nieuwschierig aan Dust. Natas wist namelijk niet precies wat hij bedoelde. Tuurlijk vond ze hem aardig zelfs meer dan dat. Opeens voelde Natas Schysta die tegen haar aan botste. Meteen begon Natas weer te wankelen en viel richting Dust.

"Ik dacht dat je niet zou zeggen dat ik aardig was als besluit op wat je zei" zei Dust grappend. Hij pakte een lepel yoghurt en stak die zelf in zijn mond. Hij wilde nog wat opscheppen voor Natas maar zag dat ze viel en snel ving hij haar op. Onbewust legde hij haar voorzichtig neer op zijn schoot en begon haar aardbeitjes te voeren.

Natas was opgelucht dat Dust haar ving , al weer. En ze vond het ook helemaal niet erg toen hij haar aardbeien gaf. ´´mm lekker´´ zei ze tussen de aardbeien door. Natas keek ondertussen Dust in zijn ogen die er altijd weer iets mooier uit leken te zien.

"Ik heb ze speciaal voorbereid. Ik heb er bij elke telkens wat suikerwater ingespoten. Dat maakt ze zo heerlijk zoet." Hij pakte een aardbei en deed alsof hij die aan Natas wilde geven, maar stopte hem toen snel in zijn eigen mond. "Wel snel zijn hoor, anders eet ik ze op." zei hij plagend en pakte nog een aardbei. Hij hoopte dat ze nu de aardbei opeens uit zijn handen zou eten.

´´Dat is niet eerlijk´´ zei Natas toen ze zag dat Dust er een nam. Toen hij er nog een pakte pakte Natas snel haar kans. Ze at gewoon de aardbei uit Dust zijn hand op. Toen ze hem op had zei Natas uitdagend ´´Probeer jij hem nu maar te pakken´´.

Dust moest lachen omdat het kietelde toen Natas de aardbei uit zijn hand at. Hij pakte er nog een en gooide die naar Schysta op. Schysta maakte een koprol, stak haar tong uit en op het puntje kwam de aardbei terecht. Ze at de aardbei op en begon alweer te stuiteren van de suiker. Ze vloog snel op en begon vissen te vangen die ze daarna liet gaan. Dust pakte weer een aardbei en zei "Dat lukt me niet, maar probeer jij deze maar te pakken." terwijl hij de aardbei tussen zijn tanden vasthield.

Natas nam de uitdaging van Dust aan. Behendig leunde ze naar voren en drukte haar mond tegen die van Dust. Daarna pakte ze de met haar tong de aardbei ertussen uit. Eigenlijk had Natas gepland dat ze toen zou los laten maar ze vond het te leuk om dat te doen. Ze kuste hem nu gewoon op de mond.

Dust voelde hoe de aardbei tussen zijn tanden vandaan werd getrokken en merkte toen dat ze niet wilde stoppen. Zijn lippen tegen de hare. Hij probeerde snel de aardbei terug te pakken wat hem bijna lukte. Haar tong zat alleen in de weg. Hij duwde die weg en nam de aardbei weer in zijn mond. 'Probeer die maar terug te pakken' dacht hij.

Natas zweefde bijna in de wolken tot ze merkte dat hij de aardei terug pakte. Ze vond het niet erg maar zag het meer als een uitdaging. Uitdagend probeerde Natas met haar tong hem terug te pakken. Steeds verder leunde Natas naar voren.

Dust merkte dat Natas hem steeds verder naar achter duwde. Hij zette zijn handen op de grond omdat hij anders zou vallen. Hij wilde niet dat Natas op zou houden en merkte dat haar tong de aardbei terug wilde pakken. Snel deed hij zijn tong voor de hare om de aardbei te beschermen. Dust vond het enorm leuk en hij probeerde Natas' tong met de zijne in de houdgreep te nemen.

´ Is dit tongworstelen´ dacht Natas toen Dust haar tong in de houd greep legde. Het was wel tien keer leuker dan wostelen. Natas probeerde haar tong weer vrij te maken en draaide om Dust zijn tong om bij de aarbei te komen.

Dust lette even niet op en Natas tong schoot door zijn mond om de aardbei te pakken. Het enige wat hij nu nog kon doen was gaan liggen, want zo ver had Natas hem uiteindelijk geduwd. Hij voelde haar tong langs zijn wang schieten en ja hoor, ze had de aardbei losgemaakt uit zijn greep. Schysta was ondertussen genoeg energie kwijt dat ze landde en ging liggen. Ze zag Dust en Natas boven op elkaar liggen, maar daar maakte ze zich nog niet zo druk om. Terwijl ze keek viel ze in slaap en begon te snurken.

Natas lag boven Dust en probeerde de aardbei te bewaken met haar tong. Ze had eigenlijk niet door dat ze lag en dat het verkeerd kon uit zien als je voorbij liep. Ze dacht alleen aan de aardbei en Dust en dat dit moment niet voorbij zou gaan.

Dust probeerde langs Natas' tong te komen wat hem half lukte. Hij kon de aardbei aanraken maar hij kon deze niet afpakken. Hij probeerde een andere techniek en probeerde Natas haar tong te kietelen met de zijne. Dust dacht dat het niet echt goed zou werken, maar hij bleef proberen. Hij hoopte alleen zo dat ze de aardbei niet zou opeten.

Natas voelde dat Dust door haar verdediging probeerde te komen. Standvastig probeerde Natas haar aardbei te verdedigen. Toen ze voelde dat Dust haar probeerde te kietelen begon ze te lachen omdat dat echt niet lukte. Natas besloot in de anaval te gaan en draaide haar tong om die van Dust.

Dust merkte dat Natas nu in de aanval ging en moest zich in allerlei bochten wringen zodat ze hem niet zou kunnen kietelen. Hij kon niet goed tegen kietelen en dat wist ze, maar na een paar keer ontweken te hebben had hij haar en om weg te komen rolde hij om zodat hij nu boven lag.

Toen ze omgerold waren merkte Natas pas dat ze lagen. Ze keek diep in Dust zijn ogen en vond het eigenlijk helemaal niet erg. Alleen uit schrik reactie slikte Natas perongeluk de aardbei door. Dit wou ze eigenlijk helemaal niet dalijk zou Dust zijn mond terug trekken dacht Natas. Terwijl zij eigenlijk door wou gaan.

Toen Dust merkte dat Natas de aardbei doorslikte stopte hij even. Hij merkte nu pas wat ze eigenlijk aan het doen waren en vond het nog fijn ook. Hij bleef liggen en ging door met Natas haar tong proberen te kietelen. Hij rolde weer om zodat hij weer op zijn rug lag en ging door met de kus. Hij pakte de zonnebril van Natas en probeerde die af te doen.

Natas vond het fijn dat Dust door ging. Al snel merkte ze dat ze weer rolde en dacht heel even dat ze misschien in het meer zouden vallen. Ze zocht het niet om naar het meer te kijken, ze keek liever naar Dust. Maar toen Dust haar bril wou af doen stopte Natas meteen. Natas ging weer recht zitten en deed haar bril goed. Ze was wel helemaal verliefd op Dust maar ze wou niet dat hij er zou achter kwam.

Dust schrok toen Natas opeens stopte. Hij bleef liggen terwijl het gewicht van Natas op hem drukte. "Herkansing?" vroeg hij en hij pakte snel een aardbeitje. "Of wil je dat niet?" Dust keek Natas aan en dacht aan die kus van net. Hij was met zijn gedachten nog helemaal bij de kus.

Natas wou graag terug gaan naar de kus maar ze vond dat ze beter wat dingen kon uit leggen. ´´Misschien later ik wil iets vertellen´´ zei natas opeens serieus. Natas was benieuwd hoe Dust zou reageren als hij het wist maar ze kon er beter nu achter komen dan later.

"Oke, dat is goed." zei Dust "Eigenlijk zou iedereen geheimen moeten kunnen hebben. Maar soms willen mensen wel eens wat weten." zei hij bedroefd. Hij stopte de aardbei in zijn mond en zoog erop. "Wat vind jij van mn aardbeien? Lekker hoop ik." zei hij verwachtingsvol. Schysta pakte nog een aantal aardbeien in haar mond en begon op eentje te zuigen, net zoals Dust dat deed.

´´Wat denk je´´ zei Natas terwijl ze weer begon te lachen. Heel even dacht ze niet meer aan wat er kon gebeuren maar Natas wou toch weer terug naar haar onderwerp. ´´Maar het is iets belangrijk , iets wat mijn hele leven anders is´´ begon Natas terwijl ze heel even op haar lip beet. Ze keek heel even naar Dust hoe hij zou reageren.