De grote 'meetparty'

Sheena lachtte en keek naar Darweimn. 'Hij is erg schattig.' Ze glimlachtte. 'Aqua is ook een schatje, alleen soms een beetje ondeugend en een vreetzak.' Aqua opende zijn oogjes en keek een beetje beledigt naar Sheena. 'Ook bedankt.' Mompelde hij vaagjes.

Boeiend keek Rose toe naar wat Aicha aan het doen was, maar ze wilde haar niet storen in haar bezigheden. Dat leek haar niet verstandig. Uiteindelijk gleed ze van de bar af om de cd die ondertussen uit was gegaan te vervangen. Weer koos ze van die zuid amerikaanse muziek met een flink tempo. Ze had na de cola wel weer zin om eens lekker te gaan dansen nu ze de energie had.

Blade keek nog even naar het meisje, Sheena. Daarna liep hij terug naar de bar, gelijk werd zijn aandacht door een meisje dat dodelijk vermoeid met haar hoofd op de bar lag alsof ze sliep. Een klein vertederd lachje verscheen op zijn gezicht. Voorzichtig ging hij op de kruk naast het meisje zitten "Alles oké" vroeg Blade terwijl hij ook naar voren leunde om op gelijke hoogte met het hoofd van het meisje kwam te hangen .

Aris schoot in de lach. 'Hij is erg grappig. Waar kom jij trouwens vandaan? Of wil je dat liever niet vertellen..?' vroeg Aris nieuwsgierig. Natuurlijk moest ze dan gaan bekennen dat zij het zelf niet wist.. Maar Aris werd steeds onvoorzichtiger.

Kate schrok op van een jongen die voor haar hoofd verscheen. "Euh jahoor" zei ze niet erg overtuigend. Ze knipperde met haar ogen. Waarschijnlijk zag ze er zo helemaal niet uit, wat hij van haar moest denken wist ze zelf ook niet. "Let maar niet op mij" zei ze en ze haalde haar hoofd van de bar en onderdrukte weer een gaap. Eigenlijk had ze wel zin om in slaap te vallen op de bar, dat had ze vaak genoeg gedaan, maar niet met al die mensen die hier stonden.

Sheena glimlachtte. 'Ik kom uit Mitda.' Zei ze en knikte vriendelijk. Om meer mensen te leren kennen, moest ze meer van zichzelf weggeven. 'Maar woon al een lange tijd in Ashtar, rond Yuka en andere steden en dorpen in de buurt.' Ze keek naar Aris en Darweimn. 'En jij?' Vroeg ze en vroeg zich af of ze het zou vertellen.

"slaperig?" merkte Blade droog op toen Kate begon te gapen. "Ik denk dat het stro daar zachter is" hij maakte een gebaar met zijn hoofd naar de balen stro die naast de muren van de schuur gestuwd waren. Zelf was Blade nog niet bepaald moe, maar hij was aan het uigaanritme gewend. Hij wist niet of dit meisje dat ook was.

Kate knikte en fronste haar wenkbrauwen. Ze was haast nooit slaperig. Ze dacht na en steunde haar hoofd met haar elleboog. Even keek ze naar de flessen drank die op de bar stonden uitgestald. Meteen daarna drong het tot haar door. Ze pakte een fles van de bar en bekeek hem. Ze liet hem op de grond vallen omdat ze ergens haar frustratie op kwijt wou. Het slaperige gevoel kwam niet omdat ze weinig had geslapen maar omdat ze die rottige mixdrank had gemaakt met een aardbeien wijn drank erdoor heen, en als het wel iets was waar ze alergisch was, was dat voor aardbei. En dat was ook het enige. Ze trok zich niks aan van de duizenden glas stukjes die nu op de grond lagen, dat zou ze later wel opruimen. Met haar hand trok ze voorzichtig haar mouw omhoog, jahoor ze had al behoorlijk wat uitslag gekregen.

Zonder wat te zeggen volgde Blade de handelingen van Kate. Het was een mooi meisje, bedacht hij zich opeens. Hij nam een slok water van een glas dat hij ondertussen had gevuld. Toen werden zijn ogen groot toen hij de uitslag op de armen van Kate zag. "Aardbeien....?" vroeg hij verbaast. Gelijk kreeg hij ook jeuk aan zijn armen door de herinnering aan die afschuwelijke vruchten die vele malen hadden gezorgd dat hij zich doodziek voelde.

Een paar minuten bleef ze in trans . Toen ze wakker werd schoot ze meteen rechtop en keek om zich heen . Na een tijdje nadenken wist ze weer wat er gebeurt was . Ze had haar krachten getest . Een triomfantelijke glimlach verscheen op haar gezicht , eindelijk . Ze ging op de barkruk zitten en trommelde op de maat van de muziek op de bar .

'Ik.. Ik heb eigenlijk geen idee. Ik weet dat ik uit Ashtar kom.. Maar we woonden in de buurt van Hesta heb ik een keer gehoord. Ik heb geen idee. Mis jij je ouders?' vroeg Aris daarna. Ze wist dat ze heel gevaarlijk bezig was. "Aris waar ben je mee bezig?!" vroeg Darweimn haar. "Geen idee. Maar ik wil het iemand vertellen, maar ik ben ook zo bang dat ze me gaan haten!" "Okay, Vertel het maar, ik zal je altijd steunen!" Nog voor Sheena antwoord kon geven vroeg Aris 'Kan je een geheim bewaren..?'

Een tikje verbaast keek ze hem aan. Kon hij gedachten lezen of was het zo vanzelfsprekend? Ze trok haar mouw weer omlaag en probeerde de jeuk te negeren. Als ze er nu aan ging zitten zou ze alleen nog maar meer uitslag krijgen en ze had zelfs wel eens zo erg gekrabd dat het bloed uit haar arm was komen. "Ja, ik heb er altijd erg veel last van als ik iets met die dingen eet" zei ze en ze beet een beetje op haar lip. Het viel haar op dat ze nog niet eens de naam van deze jongen wist, en dit was een meetparty. "Hoe heet je eigenlijk?" zei ze om achter zijn naam te komen en het jeukende gevoel te proberen te negeren.

Sheena keek naar Aris en werd een klein beetje verward door al haar vragen. 'Umh, ik mis mijn ouders niet heel erg.' Zei ze als antwoord op de eerste vraag. Vooral omdat ze haar ouders amper gekent had. 'Wel de vrouw die me opvoedde.' Haar gezicht vertrok een beetje. 'En ja, ik kan een geheim bewaren.' En ze glimlachtte een beetje half. Ze werd nieuwsgierig. Aqua ging verzitten op haar schouder en pakte een lok van haar haren om er vervolgens mee te spelen.

Aris knikte. Ze was bloedserieus. 'Kom mee. Ik wil je over mijn verleden vertellen. Je bent de eerste en misschien wel de enige. Maar je moet niet anders tegen me aankijken dan dat je nu doet.. Beloof je dat? En beloof ook dat ik je nergens toe heb gedwongen..' Aris keek Sheena aan. Bij Aris lag een serieuze blik.

Sheena bekeek Aris en wist dat het een aardig meisje was, en ze was superblij dat ze haar in vertrouwen nam. 'Ik zou het nooit, maar echt nooit over mijn hart verkrijgen om andermans geheimen door te vertellen.' Zei ze en ze liep voor Aris uit naar buiten. 'En ik beloof dat ik gewoon naar je blijf kijken zoals in nu doe.' Ze glimlachtte met een bemoedigende blik en wachtte geduldig tot ze ging beginnen met vertellen.

'Oké, ik ga je overmijn verleden vertellen. Ik zal beginnen. 'Ik kom uit Ashtar, wat niet zo vreemd is. Maar als kind woonde ik aan de rand. Ver genoeg om niet in hel te komen maar toch erg aan de rand. Ik ben opgegroeid met gescheiden ouders. Mijn vaders familie komt oorspronkelijk uit Hesta en daardoor zit Hestaans bloed in mijn bloed. Ik val er makkelijker voor. Mijn vader is eens voor de duistere kracht van Darken Rahl gevallen. We woonden gewoon in Ashtar maar hij was bezeten. Ik heb hem er niet af kunnen helpen en we konden niemand halen want niemand geloofde in magie. Toen ik mijn vader aanraakte zag ik Darken Rahl's ogen. Ze staannog voor mijn ogen. Ik moest mijn vader doden. Hij was niet te redden en en.. We konden niemand halen.. Dus heb ik dat gedaan met het zwaard dat hij voor mij speciaal heeft gemaakt. Zelfs mijn bijnaam en de naam van de God naar wie ik genoemd ben staat erop. Ik moest na een week terug naar mijn moeder. Ik had mijn vader begraven in het bos waar hij eerder vaak rondstruinde. Uiteindelijk kwam mijn moeder erachter omdat ik mijn vaders ketting om had waar we alle drie in gehouwd waren, en omdat ik zijn familie geschiedenis bij me had. Ze wilde me aan gaan geven. Kan je je dat voorstellen? Je eigen moeder die je heeft grootgebracht wilt je aangeven. Dat kon ik niet toestaan. Ik heb haar met hetzelfde zwaard gedood. Het laatste wat ze tegen me zei was dat ze trots op me was en dat ik mijn hart moest volgen. Ik had geen broertjes of zusjes dus dat was makkelijk. Ik begroef haar naast mijn vader. Twee jaar lang bleef ik de schijn ophouden. Uiteindelijk ben ik weggetrokken en is de waarheid als roddel verspreid. Daardoor mijden mensen mij nu veel en leef ik vaak in goedkope herbergen of op straat. Daardoor krijg ik die uitvallen.' vertelde Aris aan een stuk door. Soms met een kleine pauze, om adem te halen.

Sheena knipperde met haar ogen en moest even verwerken wat Aris gezegt had. Toen knikte ze langzaam. Ze dacht na over een goede manier om haar verleden ook te vertellen, zonder dat er een raam zou breken. 'Ik begrijp je.' Mompelde ze en ze keek Aris aan. 'Ik heb ook geen ouders meer al een lange tijd niet, ze gingen al snel dood door de macht van Darken Rahl en mijn vader zat in een soort verzet. Ze werden snel gedood.' Ze slikte. 'Maar ik was drie dus ik weet er niet meer veel van.' Ze glimlachtte wrang. 'Ik weet nog wel dat ik gevonden werd door een vrouw. Die later voor mijn ogen gedood werd, de mensen uit het dorp dachten dat ik het gedaan had. Ik werd door hun in een klooster gestopt en ben daarvan weggelopen.' Ze slikte. 'Ik begrijp waarom jij je ouders heb gedood en ik kijk nu niet anders tegen je op.' Zei ze vriendelijk en keek Aris half glimlachend aan.

Aris keek Sheena aan. 'Ik ben heel erg blij om dat te horen. Maar ik ben bang dat niet iedereen zo denkt. Maar ik vind het wel belangrijk dat ze weten waartoe ik in staat ben om mijn doel te bereiken.' zei Aris triest. Ze was heus wel blij met Sheena's reactie. Maar angst overwon het van haar blijdschap.

Sheena knikte. 'Dat is iets om je zorgen over te kunnen maken, maar geloof mij, er is geen enkele reden om voor zoiets anders tegen je aan gaan kijken, je had een goede reden.' Zei ze gemeent. 'En ik zal je altijd helpen en bijstaan, als je dat maar weet.' Ze glimlacht lief en neemt een slokje van het water dat ze nog in haar linkerhand had.

Aris knikte. Daar had Sheena wel een punt. Maar toch was het wel lastig omdat ze in sommige dorpen vervolgd werd. 'Dankje!' zei Aris. Ze keek Sheena aan en wist dat haar verhaal in goed handen was.

Sheena glimlachtte. 'Geen dank.' Zei ze en ze rilde. Het werd al donkerder en killer buiten. 'Ik ga naar binnen, ik krijg het koud.' Zei ze en ze maakte aanstalte om naar binnen te lopen. Aqua lag te slapen op haar schouder, het was een lange dag geweest. Ze knikte nog even naar Aris en vroeg zich af of ze mee naar binnen zou gaan. Maar dit zei ze niet.

'Ik blijf nog even buiten. Kom zo naar binnen. ' zei Aris vriendelijk. Ze keek naar de sterrenhemel. Ze werd al wat rustiger en glimlachte. Het was een heerlijke stilte en ze voelde de wind.

Sheena knikte. 'Is goed.' Ze liep naar binnen en ging daar tegen een muurtje aanstaan. Dit luchtte op, nu iemand wist van haar verleden. En ze was blij dat ze ene nieuwe vriendin had gevonden, iemand die ze vertrouwde en iemand die haar vertrouwde. Ze nam nog een slok en merkte toen dat haar water op was.

Aris glimlachte en hield haar ogen gesloten. Ze vond het heerlijk zo. Ze kon wel heel lang blijven zitten. Onopgemerkt. Heerlijk. Ze zuchtte en vroeg zich af waarom ze eigenlijk moesten strijden. Dit was veel fijner.