Leia's boomhuis

"Geen probleem hoor, ik laat Kira hier soms een middagje, en dit is een uithoek van het park waar geen hond komt, en hij kan leren zwemmen" En ze glimlachte.

Kira de orka keek Thoorn raar aan met een 'kan-je-niet-zwemmen' blik. Ze wenkte hem en liep zien dat het vijvertje schuin afliep, dus dat je er ook kon staan. Opeens rende ze naar boven op haar twee pootjes, als een zeehond. en kwam terug met een otter kostuum dat ze over Thoorn hoofd gooide, het paste.

Ryan vond het jammer dat ze niet meteen de zaak konden afhandelen, maar nam het Leia niet kwalijk.
Hij zou precies hetzelfde hebben gezegd. 'ja dat lijkt me wel een goed idee' zei hij tegen Leonardo. En tegen Leia zei hij: 'oke dan zie ik je morgen. Daaag'
Hij liep weer weg en riep nog even achterom:' mooi meisje hoor Leonardo.'
toen liep hij het park uit.

Leonardo grijnste. Eigenlijk wilde hij nog wat terug zeggen maar Ryan verdween al snel. 'Dat is mooi.' zei Leonardo op Leia's antwoord. 'We gaan trouwens naar Restaurant d'Amour.' zei Leonardo. Thoorn keek naar Kira en begon langzaam en voorzichtig te lopen. Hij vond het wel goed gaan. 'Vind je dat wel een leuk restaurant?'

"Ik ben nog maar kort in Yuka, dus ik ken dat restaurant niet, maar ik vind het wel goed klinken" En ze schonk hem een lieve glimlach."Gaan we?" Kira keek Thoorn bemoedigend aan, haar 'je-kunt-het-wel' blik stond overduidelijk op haar gezicht.

verder in D'Amour???

Jep.


'Het is een goed restaurant. Ik ben er ook nog maar een keer geweest hoor.' gaf Leonardo toe, met een glimlach. Hij bloosde toch een beetje. Thoorn deed een pootje in het water en vond het lekker. Langzaam volgde de rest van zijn lichaam en zwom hij op zijn hondjes naar Kira.

Orka Kira klapte, en maakte een salto van plezier. Ze lachte op haar eigen draken manir, en dook onderwater. Snel kwam ze boven met een Kikker. Ze gaf hem aan Thoorn en pakte zelf nog een Kikke en stak deze in haar eigen mond.

Thoorn keek naar wat Kira er mee deed en begon hem op te eten wat hij best lekker vond. Toen hij de kikker op had ging Thoorn op zijn rug liggen en begon zo te zwemmen en lachte een soort brulletje.

Leia liep de tuin in, en stak onderweg een braam in haar mond. "Heerlijk" zei ze smullend. Ze keek om naar Gavril "Wil je wat drinken, zei ze toen ze een blauw tweepotig draakje in orka kostuum ontweek. Het dirtje kronkelde meteen om Gavrils been. "Wie jij zijn?" vroeg ze met een grote glimlach.

Gavril knikte even en zei "Fanta alsjeblieft." Hij glimlachde om het draakje en zei "Ik ben Gavril." Deloi stak zijn staart boven de grond uit en zwaaide naar het draakje. Hij groef zichzelf omhoog en schudde alle aarde van zich af. "Ik zijn Deloi." zei hij grijnzend terwijl hij een toffee uit Gavril's tas pakte. Die probeerde het nog te voorkomen, maar Deloi was te snel en zat al ver buiten bereik toen hij eindelijk reageerde.

Kira grinnikte "Ikke Kira zijn" zei ze, en ze kroop uit haar orka kostuum. "Ikke maar twee poten heb" zei ze bedroeft, en ze kroop in het water "Maar wel staart vin" en ze zwaaide met haar staart uit het water, aan het uiteinde van de lange staart zat waarempel een lichtbauwe vin. Ze trok de vin in, en spreidde hem toen weer. "Hoeveel voet jij heb? En watte staart?" vroeg het kleine blauwe draakje.

Leia liep van het trappetje met een dienblad met een glas fanta, en een kan citroen limonade, en drie glaasjes. Ze zette het dienblad op de tuintafel naast de vijver. "Dedloi moet jij ook limonade?" zei ze terwijl ze een glas neerzette voor Kira. Die zwom er naar toe, en paktre het glas met twee klauwtjes en dronk het in een teug leeg.

Deloi zei tegen Kira "Ik vier hebben." Hij zwaaide met zijn staart, waar alleen een paar knobbeltjes aan zaten. "En staart is dit." Toen hij Leia's vraag hoorde knikte hij snel en rende naar het water, waar hij voorzichtig in gleed. Hij vond zwemmen leuk, maar hij sprong niet zomaar in het water. Hij kwam er al snel weer uit en liep toen naar een stukje zonnig gras, waar hij ging liggen, op zijn buik met zijn poten gespreid.
Gavril liep naar de tuintafel en ging daar zitten. Hij pakte het glas fanta en zei "Bedankt." Hij hing zijn tas aan de stoel terwijl hij een stukje aarde liet zweven. Hij moest nog best veel oefenen, maar als hij zich goed concentreerde lukte het wel.

Leia zette een glas voor Deloi op een waterbubbel, en liet hem naast Deloi landdden, daarna stuurde ze het water weer terug naar het vijvertje. Kira glimlachte, en het kleine draakje wandelde het gras op, je kon haar vergelijken met een zeehond. Leia ging naast Gavril zitten. "een voordeel van mijn aura lees magie is dat ik al van kind af aan weet wat ze betekenen, ik zag ze altijd al, die gloed rond mensen." ze haalde diep adem" Mijn adoptie moeder is een wicca,ze leerde me er alles over.' Ze nam een slok limonade, en ging verder "Sinds ik aura magie kan is er weinig veranderd, ik kan ze beter zien, duidelijker, en groter. Ook kan ik ervoor kiezen om ze niet te zien. " ze keek hem aan.

Gavril knikte. Zelf had hij magie nooit erg gevonden, en was verbaasd toen hij het zelf ook kreeg. Maar dat had hij leuk gevonden, dus klaagde hij er niet over. "Dat is inderdaad handig." zei hij. "Zelf heb ik magie nooit eng gevonden en ik vond het gaaf toen ik ook magische krachten kreeg. En een draakje op 1 dag, dat is behoorlijk nieuw."
Deloi nam een slok en vond de limonade lekker. Hij had een grote slok genomen voordat hij zich naar Kira wende. Hij rende op haar af en plofte voor haar neer. Toen zei hij "Toffee?"

"Wat tofee is?" vroeg ze met een zeer vragend gezichtje "Ik aleen kikker en vis eten" zei ze haar lippen aflikkend.

Leia knikte "dat snap ik, ik weet nog toen ik Kira kreeg, samen met de meeste van de andere strijders, ik zat bij de eerste groep" zei ze met een glimlach "Ik was de eerste die er opaf ging, en ik liep meteen naar Kira, ze kroop op mijn schoot, ik zong een liedje voor haar, en ze viel in slaap." ze grinnikte "En ik ook. Ik zal die dag nooit vergeten" zei ze met een glimlach. "Was je ontmoeting met Deloi nog bijzonder?" vroeg ze nieuwschierig.

"Alleen maar dat hij plotseling uit de aarde tevoorschijn kwam en zich snel onder mijn shirt verstopte? Nee, niet echt." zei hij glimlachend. Hij keek naar de draakjes en zag dat Deloi toffees aanbood. "En volgens mij is mijn draakje ook aan toffees verslaafd." zei hij grijnzend. "Dat heeft hij van mij." Hij pakte zijn staf van zijn rug omdat die niet al te lekker zat. Hij hield hem tegen de grond en vormde de aarde als een standaard. Het zilver glinsterde in het zonlicht.
Deloi liet de toffees zien en zei "Lekker snoep." Hij stak er eentje in zijn mond en zei "Probeer eens."

Kira stak er wantrouwig op een poot balancerend een in haar mond. "Hmmm..."zei ze smullend"Lekker is dit." zei ze lippen af likkend. "Mag nog een ik?" vroeg zde met puppie oogjes.

Leia zette grote ogen op toen ze de staf zag. "Cool..." zei ze met open mond."Heb jij ook een staf?' vroeg ze geintereseerd. Ze liep laar binnen, en kwam terug met een dikke houten staf. De staf was pragtig in gesneden. "Ik heb verder aleen mijn waaiers, en daar heb ik veel setjes van.." zei ze terwijl ze de twee die aan haar riem hingen zien, ze opende ze, en er verscheen een schilderijtje van een aantyal kraanvogels.

Deloi glimlachde en pakte nog een paar toffees. "Maar van Gavril mag ik er niet te veel eten. Hij zegt dat ik anders te dik wordt." Zelf stak hij er eentje in zijn mond en begon er op te zuigen zodat hij er langer mee deed.
Gavril glimlachde. "Ik heb hem meestal bij me als lantaarn of gewoon om mee te lopen. Ik kan niet paardrijden en hiermee kan ik verder lopen." Hij pakte de staf vast en liet die een beetje oplichten. "Hij gebruikt bliksem, maar volgens mij kan het kristal ook door vuur lichtgeven. Alleen smelt de staf dan, wat niet al te handig is."

Leia grijnsde. "Ik kan aleen van paarden afvallen, ik heb ze nog nooit van dichtbei gezien, dat krijg je als je afgezonderd in een bos woont" zei ze met een glimlach. Toen de staf oplichtte verscheen er een nieuwschierige uitdrukking op haar gezicht. "Wooow" zei ze met een open mond. "Ik wou dat ik iets kon dat ook maar in de buurt komt" ze grijnsde pijnlijk "Met Auras en water kan ik aleen mooie dingen, maar vechten kan ik er niet mee." als illustratie liet ze een vlindertje gemaakt van water op tafel landen, het beestje liep over Gavrils hand, maar de druppels die er dan zouden moeten blijven zitten, werden meegestuurd.

Gavril glimlachde. Hij stuurde een schicht dwars door de vlinder heen en even lichtte die op. "Met water kan je vast ook wel vechten. Kan je geen schijf maken die vlijmscherp is? Of moet je daarvoor sterker zijn?" Hij keek vragend naar Kate. "Maar aarde en bliksem gaan niet echt fijn samen. Soms wil ik dat ik water had gekregen. Dan kon ik nog stroomstoten door waterbollen sturen, terwijl ik nu alleen maar schichten kan schieten. Hij vuurde een kleine schicht op Deloi af, die gelijk omrolde van het lachen toen de schicht hem raakte. "Maar het is ook een goed kietelwapen." zei hij grijnzend.

Leia glimlachte "Dat kan ik nu ook wel, maar er is bijna nooit water in de buurt als ik wil vechten" zei ze "En een waterzak breekt altijd bij mij" de vlinder veranderde in een pop, en toen een rups, in omgekeerde volgorde. Als ei veranderde ze het in een mesje, dat een paar bessen afsneed, en ze meenam in het water terug naar Leia "Ook een paar?" vroeg ze, haar hand ophoudend.

Kira pakte nog een tofee, en toen Deloi de schicht kreeg moest ze lachen. "Hihi" zei ze "Jij bent geschicht"

Gavril schudde zijn hoofd. "Nee dankje, ik heb genoeg bessen gegeten gisteren. Vooral die ene waarvan ik ging slapen was lekker." Hij glimlachde verlegen. "En waarom neem je dan geen metalen waterzak mee? Ik bedoel een waterzak met een metalen omhulsel. Ik weet zeker dat mijn zusje dat kan maken." Hij vuurde nog een paar kietel-schichten op Deloi af, die helemaal in een deuk lag. Deloi kon nog net tegen Kira uitbrengen "Ja, dan kan je wel zeggen."

op volgende pagina stond.

Leia glimlachte "Dat zou een goed idee zijn." ze bedacht dat Kira ook maatr eens gekieteld moest worden, en een paar water vingertjes verschenen uit de vijver, en Kira kon niet op tijd vluchtem, al snel lag ze in een kietel houdgreep.

Gavril glimlachde om wat Leia deed. Hij liet Deloi even op adem komen voordat hij hem weer de volle laag gaf. Deloi gilde het uit van het lachen en gelukkig was het een veilige plek. Deloi krabbelde naar het water en zodra hij dook kon hij niet meer gekieteld worden. Hij werd rustiger en kwam op een verstopte plek boven. Hij groef zich onder en groef zachtjes naar Kira. Toen sloeg hij zijn staart opeens om die van haar.

Kira begon te gillen. "Haaa... Ik valle nog" zei ze, voor ze haar evenwicht veloor, en op de grong viel. Ze trok haar vinnen in, en trok haar staart uit de houdgreep. Ze ging weer staan, en klom het trappetje op naart boven. "Aho" zei Leia "Nu is ze kwaad." een klein draakje in een snoek kostuum ging op het balkon van het boomhuis staan "Bij nader inzien heel kwaad" zei Leia nu met een serieus gezicht. "De laatste keer dat ze dat kostuum aanhad hadden we ruzie" ze glimlachte flauwtjes "aan haar kostuum kan je haar humeur merken."

Gavril glimlachde. "Dat is wel handig." zei hij. Deloi groef zich uit en zag Kira in haar kostuum. Hij had niet gehoord wat Leia zei en zei "Mooi kostuum." Hij ging bij Gavril op schoot zitten nadat die de aarde van hem af had gestuurd. Hij krulde zich om zijn arm en Gavril vertrok zijn gezicht een klein beetje. De wond was goed gaan helen, maar deed nog wel pijn.