cafe de luie varken

Aris voelde zich op de een of andere manier gelijk thuis. Ze keek erg nieuwsgierig rond en liep nu achter Natas die hier zo te zien vaker was geweest want ze kende het erg goed vond Aris. Zelf was ze hier echt nog nooit geweest.

´´Aris wat wil jij te drinken´´ vroeg Natas noch een keer. Toch was Natas blij dat Aris het hier ook gezellig leek te hebben. Natas keek even om zich heen en zag dat er weinig andere mensen waren.´´Waar zijn de rest´´ vroeg Natas aan de barman.

'Ik wil wel een biertje..' gaf Aris wat laat antwoord. Ze keek even naar de barman. Hij was wel vriendelijk dacht ze. Hoeveel mensen zaten er normaal dan vroeg Aris zich af toen Natas haar vraag stelde.

De barman knikte en pakte snel twee glazen en vulde hun. ´´Ik weet niet steeds meer mannen komen niet meer´´ zei de man terwijl hij de glazen aan Natas en Aris gaf. ´´Raar´´ zei Natas nog voordat ze een slok nam.

Aris nam een grote slok en proefde smaak van bitter bier en zette het glas rustig neer. 'Mag ik vragen waarom het eigenlijk het luie varken heet..?' Ze was erg nieuwsgierig naar de naam van de zaak. Die vond ze namelijk erg apart.

Kate zag een leuk caféetje en liep er op af. Het zag er erg gezellig uit dus besloot ze om naar binnen te gaan. Ze keek het café rond of er iemand zou zijn die ze zou herkennen.

De varman begon een grote glimlach op te zetten om Aris haar vraag. ´´Dat is mijn bijnaam´´ zei de man terwijl hij naar zijn buik wees. Natas schudde haar hoofd. ´´Dat is helemaal niet zo en dat weet je´´ zei Natas. ´´Het heet hier zo door een mythe´´ vervolgde Natas met een mysterieuse stem.

Aris grijnste om het grapje van de barman maar luisterde daarna aandachtig naar Natas. 'Vertel!' zei Aris. Ze nam nog een slok en begon nieuwsgierig te worden. Natas moest maar snel beginnen.

Natas glimlachte en hield expres een paar minuten stil. De barman kende het verhaal misschien wel een beetje te goed dat hij zich weer om draaide. Toen Natas de spanning in de lucht goed voelde zei ze ´´het is eigenlijk niet een verhaal maar een vloek´´. ´´Het is namelijk zo dat hier ergens onder dit cafe eerst een heksen grot lag´´ Natas probeerde het zo geheimzinnig te klinken als het kon. ´´Geen tovenares maar echte slechte heksen´´ zei Natas omdat ze nu het verschil wel goed kende.

Aris luisterde aandachtig. Ze probeerde elk woord te verwerken en zou willen dat Natas wat sneller vertelde, maar zo vond ze het ook wel weer gaaf. Het gaf zo een spooky indruk.

´´De heksen hadden een slecht plan voor Yuka´´ vervolgde Natas rustig. ´´Maar ze hadden niet op een ding gerekent´´ zei Natas opeens super blij. ´´Er was hier toen boven de grond ook een Cafe. Dat cafe liet iedereen toe behalve een klein varken´´. Na de laatste zin stopte Natas even. ´´Hij was namelijk een lui varken die zich meestal helemaal dronken propte. De mensen van Yuka wisten dat er onheil aan kwam en probeerde dus niemand dronken te laten worden´´ Natas keek heel even naar Aris hoe zij zou reageren.

Aris lachte er niet om. Mythes en verhalen interreseerden haar altijd. Ze keek Natas aan en haar drinken dronk ze rustig op. Aris bleef erg nuchter maar moest nog achter de moraal van het verhaal komen. Vast ietsmet dat varken.

´´Het varken trekte zich niks aan van de rest en ging gewoon door drinken. Tot hij helemaal dronken was. Hij was zo dronken dat hij naar de grot van de heksen liep. Sinds dien heeft niemand hem nog gezien´´ zei Natas nuchter. ´´Maar nu geld de legende dat asl je hier dronken word een held word of een lui varken´´ zei Natas. ´´En daarom heet het hier de luie varken´´ eindigde Natas.

Aris luisterde. 'Aha, zit dat zo. Hmm.. Ik word gelukkig niet gauw dronken. Die held, wordt dat een held op sokken?' vroeg Aris grijnzend. Ze was nog vrolijk maar ging het sprookje niet bespotten, al had ze betere gehoord. Het was gewoon een vraag.

´´Geen idee nooit heeft iemand tot een held gebracht´´ zei Natas terwijl ze nadacht. ´`Maar er komen genoeg luie varkens uit dit cafe´´ zei Natas met een grijns. Toen draaide de barman zich om en zei ´´ja ze vliegen om je oren´´. Hij keek Natas erbij aan terwijl Natas de blik probeeerde te ontwijken.

Aris grijnste. 'Nou ik hoef het niet uit te proberen. Ik hoef niet lui te worden.' zei Aris grijnzend. Ze keek rond. Het zag er best goed uit voor een bar, vond ze. Ze had veel slechtere gezien.

Natas zag Aris rond kijken en zei ´´het is nog veel gezelliger als iedereen er was´´. Daarna dronk Natas haar glas water leeg. ´´Dat voelt goed een glas water´´ zei Natas blij. Natas was verslaafd aan water ze vond het nooit interessant zoals lucht maar wel fijn om te drinken of te zwemmen.

'Ik vraag me af waar al die mensen dan zijn..' zei Aris. Haar laatste slok bier had ze net naar binnen gewerkt en ze was weer erg wakker en alert. Dat had ze altijd als ze een biertje had gedronken. In tegenstelling tot als ze wijn drinkt.

´`Dat vraag ik mij ook af´´ mompelde Natas . Ze keek naar de barman die het ook niet wist. ´´Ze komen wel ooit weer terug´´probeerde Natas positief te zeggen. ´´Trouwens wat is er met je arm´´ vroeg de barman aan Natas. Natas keek naar haar arm die nog steeds onder het bloed zat. ´´Och ja kan ik wat verband lenen´´ vroeg natas zo lief als ze kon. De barman zuchte en pakte onder de bar een grote koffer. Hij maakte hem open en zat vol met pleisters verband en dat soort dingen. Hij gaf Nats het verband. ´´Dank je wel´´ zei Natas terwijl ze zelf het verband aan bracht.

Aris bekeek hoe zorgvuldig Natas het verband om bracht. 'Zou ik nog een biertje mogen?' vroeg ze. Ze had erg dorst en veegde nog wat aarde van haar kleding af. Ze zuchtte. Ze was moe geworden de laatste dagen.

´´Tuurlijk´´ zei de barman terwijl hij een glas begon in te schenken. Al snel was Natas klaar en stond ze weer blij op. ´´alsjeblieft´´ zei de barman en gaf het glas aan Aris. ´´Zo weer helemaal goed´´ zei Natas. Eigenlijk was dat niet zo maar Natas was gewoon een optimist.

'Dankje' zei Aris vriendelijk. Ze bekeek Natas even. Ze vond haar erg optimistisch en dat bewonderde ze in haar. Aris zelf was niet echt zo'n optimist. Ze vond dat als je iets negatief bekeek het alleen maar beter kon worden. Men noemde haar vaak zwartgallig.

´´Het leven is zo mooi dat je wel de goed kanten moet zien´´ zei Natas. ´´Want als jij niet optimistisch bent wie wel´´ zei ze er blij achter aan. Zo dacht Natas ook echt. Ze had zo vaak truerige mensen gezien dat ze er zelf treurig van werd. Dus probeerde Natas zo vaak mogelijk blij te zijn.

Aris dacht aan wat Natas zei eigenlijk wel klopte. Alleen als je alleen maar positief dacht was dat ook niet goed. Dan zag je vaak de ernst ergens niet van in, tenminste dat vond Aris. Ze wist zelf wel dat ze heel vrolijk en positief kon zijn maar toch was dat maar een laag.

Natas keek om zich heen en vroeg zich opeens af wie die Darken Rahl eigenlijk was. Het was eigenlijk best dom om er nu aan te denken maar Natas dacht eerst aan het positieve en daarna aan het slechte nieuws. ´´Aris weet jij eigenlijk iets van Darken Rahl´´ vroeg Natas.