cafe de luie varken

´´Wil je misschien nog een biertje´´ zei Natas terwijl ze weer begon te glimlachen. Ze dronk haar glas in een keer op en haalde daarna snel adem. ´´Je weet maar nooit dalijk word je nog wel een held´´´zei Natas met een knipoog.

'Ach wat maakt het ook uit. Graag..' zei Aris vrolijk. Het zou haar wel goed doen. Plus haar geluk niet snel dronken te worden. Ze grijnste en wachtte rustig terwijl ze Natas even bekeek. Die zag er ook moe uit.

Natas liep weer naar de bar en bestelde een glas bier en weer een glas water. De barman schonk het snel in en Natas nam hem mee terug naar Aris. ´´Alsjeblieft´´ zei Natas beleefd toen ze de glas bier aan Aris gaf. Natas vroeg zich eigenlijk af of Aris had gemerkt dat Natas niet van bier hield.

'Dankje,' zei Aris vriendelijk. Het was haar wel opgevallen hoeveel water Natas eigenlijk dronk. Alsof ze alleen daar op leefde. Ach, dat waren haar zaken ook neit vond Aris. Ieder dronk wat hij lekker vond.

Natas nam een slok van haar water en zette daarna het glas weer neer. Ze keek naar haar arm die er nu nog erger aan toe leek. NAtas dacht opeens wat tante Berta zou denken als ze het zag. Natas begon te grinneken bij dat idee.

'Wat is er zo grappig..?' vroeg Aris aan Natas toen ze haar hoorde grinniken. Ze nam een slokje van het bier en gelijk proefde ze de lekkere bittere smaak. Die vond ze zo lekker. Ze had wel eens iemand horen zeggen. "Zolang ik het bitter nog proef weet ik dat nog leef.."

´´Ik dacht alleen maar aan mijn tante hoe zij zou reageren´´ zei NAtas nog steeds grinnekent. ´´Zij denkt namelijk nog steeds dat ik een makkelijk breekbaar meisje ben´´ vervolgde Natas terwijl ze bijna lachte. Zelf vond ze dat dus helemaal niet en je moest eerder op jezelf letten dan andere op jou dacht Natas.

Aris glimlachte. 'Nee, zo breekbaar ben jij echt niet!' zei ze grijnzend. Dat wist ze nou ondertussen wel. Ze moesten Natas echt niet onderschatten. Ze kon heel veel hebben en was de positietiviteit zelve vond Aris.

Na een tijdje stopte Natas met lachen en glimlachde alleen nog. ´´Helaas krijg ik dan een hele preek´´ zei Natas teleurgesteld. ´´Natas voor een blind meisje weet je toch wel dat je altijd iemand moet vragen om te helpen´´ zei Natas met een zware stem om haar tane te imiteren.

Aris lachte. 'Kom op zeg. Zo blind ben je niet en hulpeloos al helemaal niet. Ik denk dat als je elke keer een goudstuk kreeg voor elke keer dat je een persoon verbaasdde hoe goed je was ondanks je probleempje. Was je nu vast rijk..' zei Aris grijnzend.

´´Dat zou wel fijn zijn´´ zei Natas terwijl ze dacht wat er zou gebeuren als ze rijk was. Natas vond zich zelf nooit arm maar zeker niet rijk. Ze had genoeg geld om te overleven en soms extra te kopen. En een dan nog een prachtig mooie boerderij erbij.

Aris grijnste. 'Ach rijkdom is ook niet alles. Maar het is natuurlijk wel handig. Zolang je maar genoeg hebt om in leven te blijven vind ik meestal.' zei Aris optimistisch. Ze was vrolijk.

´´Je hebt helemaal gelijk´´ zei Natas terwijl ze haar glas omhoog hield. ´´Zullen we proosten´´ zei Natas blij. Natas wist wel dat het niet eigenlijk kon nu maar ze hield er gewoon van om te proosten. ´´Op de arme strijders´´ zei Natas met een glimlach.

Aris lachte kort maar hief haar glas. 'Op de arme Strijders.' zei ze met een grote glimlach en ze nam een flinke slok. Grijnzend zette ze haar glas neer. Dit was erg leuk met Natas, Aris voelde toch iets van vriendschap.

Natas was blij dat Aris mee deed en nam ook een slok. Eigenlijk meer een teug want het glas was in een keer weer leeg. Daarna zette Natas weer het glas op tafel. Natas keek naar de barman die zoals altijd weer omgedraaid staat wanneer er iets illegaals word gedaan. Eigenlijk was dit niet illegaal maar wel gevaarlijk maar toch bleef hij zo staan.

Aris glimlachte en nam nog een slok. Ze begon nu toch een beetje een warm gevoel te krijgen maar dat vond ze niet erg. Ze nam de laatste slok en zette haar glas op tafel. Ze bekeek de lege glazen even en glimlachte.

Daarom vond Natas het zo fijn hier. Je kon hier alles doen en niemand beordeelde je erop. Daarna keek Natas naar Aris die ook zo was. Niet oordelend teminste dat dacht Natas. Natas vond Aris heel aardig en vond haar zelfs een vriendin maar geheel vertrouwen doet Natas niet meer.

Aris was vastbesloten hier vaker te komen. Ze wist niet waarom maar het voelde goed. Aris was ook blij dat ze Natas een stukje uit haar boek had laten lezen. Zo zag Natas wel goed hoe ze zich tijdens de reizen gevoeld had.

Na een paar minuten stilte wou Natas de stilte doorbreken. ´´En heb jij nog andere hobby´s dan vechten en reizen´´ vroeg Natas aan Aris. Natas was er eigenlijk wel benieuwd naar. ´´Dan vertel ik ook de mijne´´ vervolgde Natas hopend dat Aris het dan zou doen.

'Zingen. Dat is echt mijn passie. Heel graag doe ik dat.' vertelde Aris vol passie. Zingen, dat was haar ding. Ze kon het ook erg goed wat je niet verwachtte vaak bij iemand als Aris. Ze glimlachte. Ze vroeg zich af waar Natas van hield.

Natas keek verbaast naar Aris. Zingen dat had ze niet verwacht van Aris. Pas toen Natas besefte hoe stom ze keek ging ze snel weer gewoon zitten en zei ´´ik hou van dingen repareren´´. Meestal zei ze niet gauw dat ze daarvan hield maar ze had toch wel meer gezegd tegen Aris dat dit niet uit maakt.

Aris moest even lachen om Natas haar blik. 'Wat repareer je dan zoal? Moeilijke dingen?' vroeg Aris door. Ze was toch wel nieuwsgierig geworden. Een van haar vroegere meesters had wel eens gezegd dat haar nieuwsgierigheid haar dood nog zou worden.

´´Gewoon dingen maken dingen uitvinden alles als je maar de juiste spullen hebt´´ zei Natas. Niet zoals Aris over haar passie vertelde maar Natas was het gewoon niet gewend om het aan iemand te vertellen. Natas had het vaak voor de jongen gedaan die ze nu haatte. Natas ademde diep in om niet boos te worden als ze aan hem dacht.

'Doe je het ook voor een speciaal persoon. Ik bedoel verdien je er geld mee of verkoop je het als cadeautje. Of geef je het weg?' vroeg Aris door. Ze wist niet zeker of Natas het fijn vond om al die vragen te beantwoorden maar het was niet van haar gezicht af te lezen.

Natas slikte bij de vraag maar ze kon het toch beter antwoorde vond ze zelfs. ´´Eerst deed ik het voor iemand, maar nu gewoon voor de lol´´ zei Natas terwijl ze even om haar heen keek om Aris haar blik even te ontwijken.