Dust's ouderlijke huisje

Darweimn glimlachte op een drakenmanier. Hij kon communiceren met andere draken en met Aris via gedachtes. Dus zo bedankte hij Schysta voor het compliment. Aris glimlachte. 'Doe je best. Ga maar in de rij staan met mensen die me moeten vermoorden..' zei Aris geamuseerd. 'Trouwens, spionnen zijn heel handig en kunnen goed acteren. Ze zetten hun leven op het spel voor informatie..' zei ze glimlachend.

"Dat is het probleem juist met spionnen. Ze kunnen te goed acteren. Ze werken af en toe voor beide partijen en acteren dat ze de tegenpartij haten." Dust rolde met zijn ogen en zei toen "En ik ben waarschijnlijk als eerste in de rij want de rest rent weg als ze Schysta zien." en hij lachte. Schysta keek hem boos aan en Dust zei "Ik bedoel het op een goede manier hoor, niet dat je lelijk bent." Schysta snoof en zei "Dat is je geraaien."

Aris schoot in de lach. 'Het zijn een paar zeelui, een rijke gast, een handelaar, zelfs een elf en iemand van hogere rang, en dan pas ben jij!' bracht Aris later na haar lachsalvo uit. Darweimn keek haar vreemd aan. "Wat heeft die nou?"vroeg hij aan Schysta. 'Hmm. Daarom zijn spionnen juist leuk en handig..'

Dust schudde zijn hoofd. "Laat maar, je bent iemand om mee te lachen, en die moet je niet vermoorden." zei hij "Mag ik weten wat de redenen voor die personen zijn?" Schysta zei tegen Darweimn "Daarnet vond Dust me een beetje een puber, dus zei ik tegen Aris dat ze moest zeggen dat hij op moest houden. Dat zei ze en toen vond Dust haar een overloper, maar zij wilde spion zijn. Toen kwam Dust met allemaal redenen waarom hij haar zou willen doden en toen zei zij dat hij pas na die gasten kwam die ze net opnoemde. Alleen dan is ze waarschijnlijk al dood." merkte ze droogjes op.

Aris lachte. 'Mooi! Natuurlijk mag je het weten. Nou van die paar zeelui was omdat ik wat van hun ladig had gestolen, vis en rum, die rijke gast, daar had ik een soort pact mee maar hij hield zich niet aan zijn deel maar dat ontkende die dus had ik een van zijn beste paarden gestolen, dat dier leeft nu bij de elfen. Die ene elf heeft vanaf het begin af aan dat ik daar kwam al een hekel aan mij en heeft al een keer geprobeerd me van een klif af te laten vallen. De handelaar was kwaad omdat ik informatie wilde maar niet ervoor betaalde. En die gast uit de hoofdstad wil me levend villen omdat ik hem in het openbaar beledigde en een paar vrienden van me redde van ophanging.' Somde Aris trots op met een grote glimlach. "Aha, Ik wist altijd al wel dat Aris ergens gek was.." zei Darweimn tegen Schysta, hij werd erg vrolijk van zijn baasje.

"Ooh, Aris!" riep Schysta "Weet je wat Darweimn net zei. Hij zei dat je altijd al een beetje gek bent geweest." Toen klapte haar mond dicht en zei ze "Oepsie." Dust luisterde en zei "Oke, grappig. Weet je dat ik zoiets hoorde toen ik in Osaku was. Ik was alleen net bij de slager toen het gebeurde, zou jij dat kunnen zijn geweest?" vroeg hij onzeker. "Het zou erg toevallig zijn. Jammer genoeg willen zij je vermoorden. Als ze dat hebben gedaan ben je waarschijnlijk al dood." merkte Dust droogjes op en hij barste in lachen uit.

Aris lachte mee. 'Ik heb het niet van een vreemde Darweimn..' zei ze dubbelzinnig doelend op hem. Darweimn grijnste. 'Dat zou trouwens best kunnen. pff, het lijstje is vast nog wel langer. Oja, Darken Rahl natuurlijk en zijn volgelingen.. Djeez, ik ben populair op de vermoord-lijstjes.' zei Aris vrolijk. Darweimn zuchtte in zichzelf. "Zouden ze nooit moe worden van al dat gehinnik.." zei hij tegen Schysta.

"Tuurlijk niet joh" zei Schysta vrolijk "Zelf kan ik er ook geen genoeg van krijgen." en ze begon een heel verhaal op te hangen tegen Darweimn over haar avontuur bij het ondergronse meer. "Leuk, we hebben een populaire vogelvrije." zei Dust lachend. Schysta hoorde opeens iets in huis, want ze stoof naar binnen en sprong bij Laris op schoot, die net bezig was met breien. Schysta keek goed hoe ze bezig was en zag toen het bolletje wol bewegen. Ze ging klaar zitten en besprong het toen. Ze tikte het weg en ging er lachend achteraan.

Aris lachte met Dust mee. Darweimn luisterde naar Schysta's verhaal en vroeg zich af wanneer die moe werd. Gelukkig hoefde hij zelf niet te praten. Darweimn probeerde een geeuw te onderdrukken wat nniet echt lukte. Aris keek hem aan. 'Ben je moe?'vroeg ze aan hem. "hmm.." 'Ga maar slapen..' zei ze en direct daarna was Darweimn vertrokken en opgekruld.

Schysta keek op toen ze Dust en Aris hoorde lachen. Ze besteede er niet veel aandacht aan en ging weer verder met het bolletje wol. "Volgens mij wil er iemand graag spelen." zei Laris veelbetekenend. Ze pakte een muis op een stokje met een belletje eraan. Toen ze het belletje rinkelde had ze gelijk Schysta's aandacht. Ze besprong het muisje, maar Laris was snel en het muisje schoot net uit haar bereik. Schysta ging nog harder proberen, maar telkens was het net mis. "Moet je Schysta zien." zei Dust. "Die is ook lekker aan het spelen."

'Die zal straks goed slapen denk ik..' zei Aris grijnzend. Haar hand rustte op haar zwaard, maar neit met de bedoeling die te trekken. Darweimn begon te snurken en Aris daarop te proesten om niet in lachen uit te barsten. Het klonk namelijk erg grappig. Ze probeerde niet te lachen door naar Schysta te kijken maar dat hield niet veel.

Dust moest lachen om allebei de draken. "Zo te horen heb jij altijd een houthakker bij je, hij zaagt hele bossen om joh." zei Dust nog nalachend. "En Schysta is een goede jager, die kan me mooi gezelschap houden." Schysta was ondertussen moe geworden en ze hoorde Darweimn snurken. Ze grinnikte even en zei toen "Ik ga ook slapen." Ze liep naar buiten en ging op Darweimn zitten en imiteerde zijn houding. Dust moest lachen toen hij het zag.

Aris kon haar lachen niet meer inhouden toen ze Schysta zag en lachte nu dus ook. 'Nou dit is de eerste keer dat ik hem hoor houthakken dus hij was bekaf. En wat een gezelschap, slapend gezelschap is erg.. Rustig..' zei Aris vrolijk plagend tegen Dust. Darweimn merkte nergens wat van en was diep in dromenland.

"Dus je bedoelt dat Schysta niet rustig is..." zei Dust "Darweimn is anders ook niet rustig, en hij slaapt nog wel." zei hij lachend. Dust liep naar binnen en kwam naar buiten met appels. "Appeltje?" vroeg hij serieus aan Aris. Schysta spitste haar oren. Dust liep langs Darweimn en Schysta en die laatste haalde opeens uit naar een hand met een appel. Ze pakte hem in haar mond en begon erop te kauwen. "Best lekker." zei ze toen ze een groot stuk op had. Dust rolde met zijn ogen en haalde een extra appel.

'Juist wel.. Maar graag..' zei ze vrolijk. Ze keek naar Schysta die zo te zien er lekker van te zat genieten en Darweimn die doorsliep maar niet meer snurkte. Hij merkte nergens wat von en lag dus rustig te ronken. Aris was op de grond gaan zitten. Dat lachsalvo had haar goed gedaan. Ze voelde zich opgewekter en vrolijker. Wat ze zich in lange tijd niet had gevoeld.

Dust gaf een appel aan Aris en ging toen voorzichtig op Darweimn zitten. "Hopelijk heeft hij niets door." zei Dust grijnzend "Dan is hij mooi een bankje." Hij begon zijn appel te schillen met zijn mes en voerde de schilletjes aan Schysta die ze heerlijk vond. Toen ze de schilletjes had opgegeten zei ze "Nu ga ik echt slapen." Ze ging Darweimn weer imiteren en lag al snel te slapen. "Ik ben ook behoorlijk moe geworden van al dat lachen." zei Dust "Ik denk dat ik ook even ga liggen."

'Misschien val zelfs ik in slaap. Wat ik niet van plan was.' zei ze tegen hem. Nog maals wreef Aris is haar ogen van vermoeidheid. Maar alsnog wilde ze niet slapen. Ze werd nog steeds geteisterd door de dromen. Maar de wallen begonnen zich op te hopen en ze kreeg een bleke kleur. Darweimn had niks door en sliep rustig door. Aris nam een hap van de appel die erg lekker en fris was.

"Waarom ben je dat dan niet van plan?" vroeg Dust nieuwsgierig terwijl hij op de grond ging liggen. Hij at de appel verder op en gooide toen het klokhuis op een hoop tuinafval. Zelf pakte hij een blaadje van een struik en rolde die tussen zijn handen kapot. Een zoete geur verspreide zich en het sap dat uit het blaadje kwam stroomde zijn hand op. Hij smeerde het zachtjes over Schysta uit en die begon heerlijk te ruiken. Ze ging verliggen maar deed dat een beetje onhandig, dus schudde ze Darweimn door elkaar.

Darweimn rolde een beetje en daardoor lag hij nu op zijn rug met zijn poten omhoog als een dode vlieg. 'Omdat ik dan geteisterd word door nachtmerries. Slapen heeft geen nut meer.' zei ze zuchtend. Ze rook de heerlijke geur die haar nog vermoeider maakte. Haar klokhuis gooide ze bij het afval waar Dust de zijne ook had neegegooid. Aris geeuwde.

"Ooit al eens een slaapdrankje geprobeerd? Er zitten kruiden doorheen die je prettigere dromen moeten geven. Zo kom je van je slapeloosheid af. Dust liep naar binnen en kwam naar buiten met zijn tas. Hij rommelde er een beetje in en haalde toen een klein flesje van citrien eruit. Je kon een vloeistof erin zien klotsen. "Dit is een geconcentreerd aftrekje ervan. Een druppel zou genoeg moeten zijn om iemand een hele dag bewusteloos te houden. Ik heb het nog nooit geprobeerd, maar er zit een druppelsysteem op." Hij pakte een beker uit de kast binnen en deed daar een druppeltje van de vloeistof in. Daarna mengde hij het met water en nipte een klein beetje. Hij werd gelijk slaperig en hij gooide snel wat ijskoud water in zijn gezicht. Hij bracht de beker naar Aris en zei "Drink maar op, misschien helpt het."

'Dankje.' zei ze toen ze de beker aannam. Ze nam een redelijke slok en voelde zich draaierig en slaperig worden. 'Oké.. Het werkt..' waren haar laatste woorden voor ze in een diepe slaap viel op de grond. Aris viel gelijk in slaap en in het begin werd ze niet geteisterd door dromen. Het onbewuste deel van haar hoopte dat dat zo bleef.

Dust zag dat Aris ging slapen en sleepte haar onder de boom, zodat ze niet zou uitdrogen. Hij zette voor de zekerheid een emmer water naast haar voor als ze moest overgeven. Dat was jammer genoeg een van de bijwerkingen, maar het kwam niet vaak voor. En als ze wakker wilde worden moest ze gewoon haar hoofd in de emmer steken. Hij moest glimlachen toen hij het clubje zag. Twee draakjes, op elkaar en een meisje onder een boom. Hij ging naar binnen zijn boek over bogen halen en begon in de tuin erin te lezen.

Aris sliep goed maar ondanks alles kreeg ze last van de dromen. Minder hevig, dat wel. Maar ze bewoog wild van angst. De Schaduwheerseres wilde haar bloed zien vloeien. Ze wilde dat een man in de droom kon meegenieten van Aris haar pijn. Dan zou de vrouw zeggen dat ze ookde laatste Doler vermoord had. Daarna verplaatste het beeld gouw en was het andersom. Nu zei Aris dat ze de laatste heks vermoord had. Aris haar lichaam begon te zweten en stuiptrekkingen te krijgen.

Dust merkte dat Aris vreemd begon te doen. Hij rende naar haar toe en mat haar polsslag. 'Veel te hoog' dacht hij en hij pakte de emmer water. Hij gooide die over Aris heen, hopend dat hij het slaapdrankje niet te sterk had gemaakt. Het was vreemd, maar er waren wel vreemdere dingen de laatste tijd. Snel liep hij zijn tuintje in en pakte een paar plantenstukjes. De ene keer een stengel, de andere keer een wortel, de volgende keer een bloem etc. Hij maakte een heel erg stinkend mengseltje en hield dat onder Aris neus en deed wat op haar tong. Daar moest ze van wakker worden. Dat spul was zo sterk dat het de doden tot leven kon wekken, bij wijze van spreken.

Aris schrok wakker toen de geur haar neus bereikte en de smaak haar tong. Met wijdopen ogen en een bezweet gezicht keek ze Dust aan. Aris hijgde en probeerde rechtop te zitten maar voelde een steek in haar arm. Ze gebruikte haar niet gewonde arm en ging rechtop zitten. Pas later merkte ze dat ze doorweekt was. 'Waarom ben ik-'begon ze voordat ze Dust gezicht zag. 'Ik was weer bezig. Kennelijk helpt haast niks. Bedankt dat je me wakker hebt gemaakt..' zei Aris terugdenken aan haar droom. Ze zou op het punt staan om Iyona te onthoofden.