Dust's ouderlijke huisje

Dust glimlachde en liep toen even snel de tuin in. Hij haalde daar een aantal blaadjes van een struik en liep weer naar binnen. Hij deed ze in een beker en goot daar kokend water bij. Hij liet het trekken terwijl hij zei "Dit zal helpen de smaak uit zijn mond te krijgen. Het is wel zo netjes om dat te doen nu we hem dit hebben gegeven." Het zou nog wel even duren, maar Schysta rook er al aan en zei "Dat ruikt lekker."

´´Dat is misschien beter´´ zei Natas terwijl ze max probeerde rustiger te maken. Ze aaide hem over zijn kop en zette hem op haar schoot. Het leek net of Natas haar baby vast had wat wel een beetje waar was vond Natas. Max werd alleen nog steeds niet wakker.

Het aftreksel was klaar en Dust viste de blaadjes eruit. Hij pakte de mok op en hield die voor Natas. "Pas op, het is heet." waarschuwde hij. Schysta had al geprobeerd ervan te drinken en die zat nu met een pijnlijke tong onder de kraan koud water te drinken. Toen ze klaar was zei ze "Misschien moet je hem met een hamer op zijn kop slaan, dat werkte de nacht na het zomerfestival." Ze zei niets over het slapen, want anders zou Laris helemaal gek worden.

Natas keek vragend naar Schysta. Waneer was dat dan ? Opeens wist Natas het die morgen was Dust zo vroeg wakker. Ze begon te glimlachen om het idee. ´´Ik weet ook wel nog een ander trucje´´ zei Natas terwijl ze mysterieus keek.

"Wat is dat trucje dan?" vroeg Schysta nieuwsgierig. Ze wilde weten waarom ze zo veel moeite had moeten doen. "Van water werd hij niet wakker, maar een hamer wel, dus dat was erg handig." Dust keek afwachtend naar Max om te zien hoe hij op de smaak zou reageren. "Volgens mij is hij heel erg snel moe." zei hij meer tegen zichzelf als tegen anderen. Laris kwam ondertussen weer naar beneden en zag dat Max sliep. "Wakker worden." schreeuwde ze hard in zijn oor. Toen zei ze zachter "We gaan weer verstoppertje spelen."

Max werd nog steeds niet wakker door de rest. Natas glimlachde en zei ´´ik zal het wel laten zien´´. Ze haalden diep adem en zei hard tegen Max ´´kijk een mooi meisje´´. Meteen schoot Max om hoog en keek om zich heen. ´´waar waar´´ vroeg hij terwijl hij nog rond keek.

Dust klapte dubbel van het lachen toen hij Max' reactie zag. Schysta en Laris deden ook mee en Schysta zei "Hier" Daardoor begonnen Laris en Dust nog harder te lachen. "Oke, dat is een goeie." zei Dust nog steeds lachend. "Maar laat hem het aftreksel maar drinken, anders zit hij de hele tijd met die smaak in zijn mond."

Toen Max zag dat er geen meisje waren en alleen maar lachende mensen keek hij boos. ´´Niet grappig hoor´´ zei hij boos. Natas lachde wel mee en zei tegen Max ´´je kan maa rbeter naar Dust luisteren´´. Max liep nog steeds boos naar het drankje en dronk hem op.

"Oke. Proef je iets vies in je mond?" vroeg Dust nu serieus. "Het kan komen van een besje, dat je hebt opgegeten in je slaap." Hij knipoogde snel naar Natas omdat hij dacht dat Max het waarschijnlijk niet fijn zou vinden als hij wist dat hij hem een pasta had gegeven. "Dat was een drankje wat de smaak zo veel mogelijk weg moest spoelen."

Cole klapte met zijn mond of te kijken dat hij iets proefde. Opeens proefde hij iets niet fijn en meteen pakte hij nog een slok van het drankje. Nata sglimlachde omdat ze wist dat alles goed kwam. Daarna keek ze Dust aan en maakte een gebaar dat ze dankbaar was dat hij het niet zei.

Dust knikte en keek toen naar de taart in de oven. Die zag er gaar uit, dus haalde hij hem uit de oven en liet hem op het aanrecht staan om af te koelen. "Laris, wil jij even iedereen aan tafel roepen?" vroeg hij aan haar. Ze knikte en liep toen naar buiten. Dust dekte ondertussen de tafel en zette de taart in het midden. De sauzen en de komkommerschijfjes zette hij eromheen en pakte toen drie brokken vlees uit een kast. Hij gooide een brok naar Darweimn, een naar Schysta en een naar Max. "Wel buiten opeten, ik wil geen bloedvlekken op het tapijt." zei hij streng. Schysta rende snel naar buiten en ging daar haar vlees opeten.

Max liep mokkend achter Schysta aan. Veel langzamer maar hij probeerde zijn stappen extra hard te laten klinken. Natas wou nog vragen of ze kon helpen maar Dust was al klaar dus hoefde het niet meer. Rustig ging natas aan tafel zitten en wachte netjes op de rest.

Dust's familie kwam binnen en gingen allemaal netjes zitten. Toen begon Meraine op te scheppen. Dat deed ze netjes voor iedereen en zei toen "Smakelijk eten." Zelf namen ze allemaal een hap en Dust's moeder zei "Lekkere taart." Dust schepte zelf nog wat komkommer op voordat hij ging eten. Na een tijdje was Schysta klaar met eten en die kwam toen kijken of Dust's quiche lekker was. Ze nam een klein hapje, maar rilde van de smaak. "Niet lekker." zei ze bot.

Natas at haar stuk rustig op. Meestal deed ze dat sneller maar ze had wel verwacht dat het onbeleefd zou zijn tegenover Dust. Daarom zo sierlijk als Natas kon at ze. Het smaakte heel lekker maar Natas wist wel dat Dust dat zelf wel wist. Max daar en tegen bleef buiten zitten te mokken.

Toen Dust zijn stuk op had, wat best wel snel was, ging hij achterover zitten en keek rond. Zijn familie vond het erg lekker, en Natas vond het waarschijnlijk ook lekker omdat ze zo langzaam at. Schysta rende weer naar buiten en stoof naar Max. Ze sprong op hem en maakte een koprol. Ze had de laatste tijd wat stemmingswisselingen, en nu was ze speels. Zonder iets te vragen rende ze weer naar Max en beet speels in zijn nek.

Max gilde het uit van de pijn. Misschienn had Schysta het niet door maar ze beet best wel haar. Snel klapte Max met zijn vleugels om weg te komen van Schysta. ´´Dat deed pijn´´ zei hij tegen Schysta met zijn grote puppy ogen.

Schysta schoot terug toen ze Max hoorde gillen. "Sorry, ik wilde alleen maar spelen." zei ze zachtjes. Ze keek hem niet aan, anders zou hij misschien haar waterige oogjes zien. Dust hoorde Max ook gillen en keek naar buiten. Hij zag niets ergs, dus bleef hij zitten. Hij zag dat bijna iedereen klaar was en zei toen "Wie wil er nog een toetje?" Zijn familie stak gelijk zijn hand op en hij keek vragend naar Natas.

Max keek naar Schysta en binnen een paar seconden had hij haar al vergeven. Hij vloog naar Schysta en zei ´´hindert niks maar niet nog een keer doen´´. Max probeerde zijn frons te veranderen in een glimlach wat uiteindelijk lukte. Natas haar ogen begonnen te twinkelen bij het woord toetje. Het was ook haar lievelingsdeel van de maaltijd. Snel stak ze ook haar hand uit naar boven.

Dust knikte en stapelde alle borden op elkaar. Hij zette die in de keuken en pakte toen uit een kast in de kelder, die gekoeld werd door smeltwater, een bak slagroomijs. Hij nam het mee naar boven en pakte kleine, ondiepe schaaltjes. Hij schepte voor iedereen wat ijs op, deed daar aardbeien omheen, en bestrooide het ijs licht met geraspte bastonje (ja, dat hadden ze). Hij serveerde voor iedereen, zette het ijs weer in de kast in de kelder en wachtte op de anderen voordat hijzelf ging eten. "Hopelijk smaakt het." zei hij toen Laris al aan haar toetje begon.

Natas begon ook snel aan het toetje. Deze keer minder gemanierd maar dat kwam omdat ze er zo´n zin in had. Snel nam ze een hap en genoot er een paar seconden van daarna nog een keer en zo ging het door. Binnen een paar minuten was haar schaaltje dus ook al weer leeg. ´´mmm Heel lekker´´ zei Natas tegen Dust.

"Ach, ik heb nu eenmaal talent." zei Dust bescheiden. Zijn familie protesteerde gelijk omdat hij zichzelf te veel onderwaardeerde. Dust was na een aantal minuten (of moet ik zeggen seconden) ook klaar met zijn toetje. Schysta maakte alles gelijk schoon omdat ze op tafel was gesprongen en de schaaltjes schoon begon te likken.

Natas lachte schamper. Typisch dat Dust het zelf niet toe wou geven dat hij heel lekker kon koken. Toen Natas op keek naar de tafel zag ze schysta bezig met likken. Ze keek door het raam naar buiten waar Max nog moest zijn. Ze vond het wel zielig voor hem dat hij nog boos was. Ze keek even naar Dust en zei ''ik ga even eentje binnen halen''. Ze stond op en liep naar buiten naar Max.

"Oke." zei Dust, en toen tegen Schysta "Laat wat over voor Max, die vind het waarschijnlijk ook heel erg lekker." Ze keek naar hem en liep toen zonder wat te zeggen naar hem toe, over tafel, en sprong op zijn schoot. Daar ging ze liggen terwijl ze haar lippen aflikte. "Dat was lekker." zei ze zachtjes.

Natas ging langs Max zitten op de grond. Hij was nu nog bozer omdat Schysta zonder hem naar binnen ging. Het zag er raar uit omdat Max veel kleiner was. ''We hebben toetje binnen'' zei Natas tegen Max om hem op te vrolijken. Max keek heel even op maar ging daarna weer naar de zeflde houding. Natas zuchte dan moest ze maar haar troef in zetten. ''Zullen we anders een andere keer nog wat snoep halen in Yuka'' zei Natas. Meteen keek Max blij op en zei ''echt waar''. Natas knikte en daarna gingen ze eindelijk samen weer naar binnen.

Schysta keek blij op toen Natas met Max binnenkwam. Dust zag hoe Max keek en pakte toen het laatste schaaltje van het aanrecht. Hij zette het op tafel en zei "Alsjeblieft." Schysta wilde eigenlijk iets zeggen, maar hield haar mond omdat het misschien ongepast was. Jaloers keek ze naar Dust en sprong weer op zijn schoot toen hij ging zitten.