Het 3 kamp - wedstrijd-

Andrew zette Cairo neer "Sorry, tja ik weet het niet. Owen weet het ook niet. Misschien moet jij het Rose vragen? Owen heeft geen hekel aan haar, voor haar voelt hij aleen angst voor haar woede." Andrew keek Cairo vragend aan.

Akira liep achter de rest aan. Ze keek om naar Vashti. 'Hoi, mijn krachten zijn Aarde en Ijs.' Zei Akira. Ze glimlachte er even achterna. 'Wat zijn jouw krachten.?' Vroeg Akira nieuwschierig, nu wou ze ook weten welke krachten zij had.

Aisha duwde de takken weg die in haar zicht stonden en leek rechtstreeks naar haar doel te gaan . Ze had haar zesde lintje net de weg terug gevonden in een holle boom en had het dus net gehaald , nu moesten ze snel zijn voor de andere groepen anders zouden ze het voor hun verpesten . ' Heeft iemand hier misschien een compas? ' vroeg ze terwijl ze doorliep , het midden van het bos was meestal in het noorden .(gewoon maar een gokje hoor .XDD)

'Water en Telekinese.' zei Vashti tegen Akira. Ze hoorde wat Aisha zei en keek even naar een boom. De bast zag er a; een beetje verweerd uit, dus waarschijnlijk stond de boom hier al een tijdje. Ze liep een stukje door en zag dat de bomen er alleen maar ouder uit gingen zien. ze liep weer terug en zei:' We lopen zo goed.' en zonder verdere uitleg liep ze door.

Cherr kon het tempo met zijn kleine pootjes nog maar net bijhouden en vloog af en toe in de lucht en rende dan weer achter de groep aan. Kate keek ondertussen zorgvuldig om zich heen terwijl ze in een stevig tempo doorliep. Ze konden wel sloom gaan lopen en overal zoeken, maar dat had geen zin want dan vonden ze toch niet sneller iets van de puzzel.

Schysta zag dat het draakje van Kate het tempo moeilijk bij kon houden en vroeg aan Dust "Mag hij misschien op Arachni's rug? Of de mijne?" "Tuurlijk, vraag maar." Schysta liep snel naar het andere draakje en zei "Hoi, ik ben Schysta. Wil je misschien op Arachni's rug zitten? Dat is dat blauwe paard daar. Dan hoef je niet zo hard te lopen en kan je wat rusten. Je kan denk ik ook wel op mijn rug, als je dat liever hebt." Dust vond het fijn dat ze zo snel wandelden, dan hoefden de andere groepjes misschien niet te wachten op hen.

Max keek op naar het nieuwe draakje en zei ´´ik ben Max´´. Daarna vloog hij naar het andere draakje om zijn hand te schudden. ´´Ik ben blij dat je er bent´´ zei hij terwijl hij bijna in de lucht zat te springen van blijheid. Natas keek heel even om naar de draakjes maar zag al snel dat ze plezier hadden.

' Oke ' zei Aisha kort . Ze was te druk bezig met het uitvogelen van de vraag hoeveel meter ze moesten lopen . Het leek haar nog een eind weg want nu waren ze dicht bij het bos . Het zou waarschijnlijk een tijd duren voor ze er waren . Rede genoeg om alvast de taken te verdelen . ' Wie kan er hier goed klimmen? ' vroeg ze terwijl ze stevig door liep .

Akira luisterde naar Vashti. 'Oke, water en telekinese dus.' Ze glimlachte even kort en keek daarna vooruit. Ze hoorde Aisha's vraag en antwoorde daarop. 'Ik kan wel goed klimmen, maar...Iyona zei toch dat er op een gegeven moment geen takken meer waren..?' Ze vroeg zich af of ze dat dan wel zou redden. 'Maar ik wil het alteid wel proberen..' Chou zag dat Akira al weg was en volgde snel haar geur. Ze rende hard en na een paar minuten vond Chou Akira al. Chou ging naast Akira lopen en keek even omhoog.

' Misschien kan je dan met het draakje naar de hoogste takken klimmen . Natuurlijk het draakje wat het beste vliegd . Die laat je dan los en dan heeft hij misschien genoeg kracht om bij de boom te kunnen ' verzon ze hardop . Ze wist niet of het zou lukken maar proberen kon altijd . Als er maar niemand gewond raakte dus ze moesten heel voorzichtig doen . Ook de draakjes . Seyoung was de heletijd trouw achter haar aan gevlogen , misschien kreeg hij straks dan wat lekkers .

Akira knikte ze vond het een goed idee. 'Oke welk draakje kan goed vliegen..?' Ze keek even naar Chou, zij kon eigelijk nog niet zo heel goed vliegen. Dus Chou zou iedergeval niet meekunnen. 'Chou is nog niet zo heel goed in vliegen..' Ze vond het jammer voor Chou. Maarja Chou kwam nou eemaal nog niet zo ver van de grond.

' Van Seyoung weet ik het niet , hij is nog erg klein , ik hoop maar dat hij groeid ' zei ze met een bedenkelijk gezicht . ' Maarja , misschien kan hij wel goed vliegen ' . Ze waren al bij een stuk gekomen waar de bomen dichter bij elkaar kwamen , het echte bos . Ze had een gevoel dat ze nog niet zo ver waren maar als ze in hetzelfde tempo zouden blijven lopen zouden ze er wel optijd zijn . Tenminste , hoopte ze .

Akira knikte een beetje half. 'En anders kan meschien een van de andere 2 draken helpen..' Ze keek een beetje half in gedachte naar de bladeren van de bomen. Onoplettend struikelde ze over een wortel heen. Akira viel op de grond en bleef heel even een paar seconden liggen. Terweil Chou nieuwschierig voor Akira's hoofd ging zitten. '...oeps...' Ze stond weer voorzichtig op en liep snel weer veder.

Cherr maakte opgelucht een piepend geluid wat een soort van "Ja graag" moest voorstellen. Zijn oogjes stonden een beetje vermoeid maar nu leek er even hoop in te komen. Zijn baasje was niet echt van het slome lopen en Cherr vond het al de hele tijd lastig om de groep bij te houden.

"Stap dan maar op Arachni, hij vind het vast niet erg als ik iets erover zeg." zei Schysta. Ze vloog even voor Arachni en zei "Dat draakje is een vriend, gooi hem alsjeblieft niet af." Toen landde ze voor het andere draakje en zei "Klim op mijn rug, ik zet je wel af. Hoe heet je? Ik ben Schysta en dat paard is Arachni."

Cherr keek naar het andere draakje en piepte wat "oke" moest zijn. Cherr keek met grote oogjes naar het paard. Hij vond het er angstangjagend groot uitzien. "Ik heet Cherr" piepte hij naar het draakje en hij klom op het draakje zijn rug.

Schysta voelde dat Cherr op haar rug zat en zette zich af. Ze moest wel wennen aan deze last, maar het lukte haar in de lucht te blijven en op Arachni's rug te landen zonder dat ze een crash hoefde te maken. "Schysta Airlines wenst u nog een fijne dag" imiteerde ze en wachtte totdat Cherr op Arachni stond. Dust vroeg aan het groepje "Hoe ver is het nog naar dat ravijn? Ik begin me te vervelen."

' Ja , kan best ' zei ze alweer vrolijk . ' Gaat het ? ' vroeg ze geschrokken toen Akira viel . Ze had het totaal niet verwacht maar toen ze al weer opstond liep ze verder. Als dit meerdere keren zou gebeuren zouden ze er voor vandaag niet zijn en zou iedereen hun misschien irritant vinden .

Akira knikte 'Ja het gaat hoor, om de een of andere rede struikel ik alteid..' Chou klom nu op Akira's schouder en genoot van het uitzicht er boven. 'prrr' Chou maakte een beetje een knorrend geluidje en keek een beetje om zich heen.

' Oke , dan is het goed ' zei ze grinnikend . Ze keek naar de bomen die er allemaal hetzelfde uitzagen . ' Ik hoop dat we dadelijk niet in rondjes lopen ' zei ze terwijl ze haar hand door haar haar haalde waardoor het een beetje door de war kwam .

Vashti hield ervan om door het bos te lopen. Het was altijd vol leven als je goed hoorde en keek. Ze stelde zich open voor alle gedachten die er waren. Ze voelde hoe 2 vogels om elkaar heen dansten en fluitten, ze voelde een konijntje snel weg rennen, terwijl er een vos achter hem aan zat. Ze voelde zelfs vaag de gedachtes van de bomen en planten die om haar heen waren. Ze werd er vrolijk van dat er zoveel leven om haar heen was. Ze keek naar aisha toen die wat zei, en zei terug:'nee hoor, het bos zegt dat we zo goed lopen.' Misschien was het een beetje een vaag antwoord, maar daar moesten ze het maar mee doen dacht Vashti. Ze liep vrolijk door met saphira op haar schouder die ook met de dag groeide.

Akira keek even om naar Vashti die iets zei. 'Oke..' Ze keek om zich heen, zelf zag ze eigelijk ook totaal geen verschil tussen al de bomen. 'Ik heb namelijk ook niet echt een idee waar we zijn.' Het stelde haar wel gerust dat iemand wist of ze goed liepen.

Hehe, na uren lopen was Dust's groepje eindelijk bij het ravijn aangekomen. "Woooooow." was de reactie van Schysta toen ze de spleet zag. Het zakje met de puzzel was nog nergens te bekennen. Ze sprong op en zeilde omlaag het ravijn in. Net voor de grond maakte ze een draai en vloog met dezelfde snelheid weer naar boven. Op de weg naar boven maakte ze een kurkentrekker en lande uiteindelijk plat op haar buik met haar vleugels uitgespreid. Die lieten een stofwolk opwaaien.

Andrew vloog ook naar beneden "Schysta zie jij al wat?" vroeg hij terwijl hij stenen om probeerde te duwen. Owen keek rond opzoek naar een manier om ook beneden te komen.

"Nee, nog niets" zei Schysta. Ze ging hoog vliegen. Behoorlijk hoog. Heel hoog eigenlijk. Ze keek rond maar zag niets wat op een puzzelzakje kon lijken. Het enige wat ze zag was een hoge rots in het midden van het ravijn. Ze zouden daar nooit bij kunnen komen. Toen herrinerde ze zich wat Iyona had gezegd. Ze vloog op de rots af en ging zoeken. "Hierzo is een grote rots waar niet op te klimmen valt!" riep ze. Dust volgde gelijk en Arachni volgde Dust weer.