Het 3 kamp - wedstrijd-

Vashti zei:'bedankt, nou ik woon hier al 2 jaar en toen ik het bericht kreeg van Iyona reageerde ik pas heel laat, dus daarom ben ik hier nu pas.' Saphira zat een beetje op en neer te schommelen in haar armen. 'ga anders maar even naar de andere draakjes Saphira' zei Vishta tegen Saphira.
'waar is jouw draakje eigenlijk?'

Saphira sprong uit Vashti's armen en ging op zoek naar de andere draakjes.

´´Ik heb geen flauw idee, maar hij duikt vanzelf wel weer op ´´ zei Natas. natas had er zelfs de volste vertrouwen in dat, dat zal gebeuren. ´´En het duurt tog nog wel even voordat het volgende onderdeel begint´´ vervolgde natas. Natas zag Saphira weg lopen en dacht dat die waarschijnlijk naar de andere draken ging. Daarna draaide Natas zich om en zei ´´zullen we terug naar de andere gaan, dan kan je hun ook leren kennen´´. Praktisch trok Natas Vashti al mee. ´´Bijna iedereen is aardig´´ zei Natas blij. Ze bedoelde het niet op Owen gericht maar meer op de andere die ze nog niet kende.

Vashti werd meegetrokken door Natas.
'oke' zei ze met een glimlachje, om Natas niet te laten merken dat ze zich ongemakkelijk voelde.
'wie waren eigenlijk die 2 waar je net mee stond te praten?'

´´Dat moet je ze zelf maar vragen´´ zei Natas terwijl ze een knipoog gaf. Toen ze eindelijk bij Akira en Owen stond zei Natas ´´dit is Vashti´´. Natas wees naar Vashti en gaf hun een blik dat ze wel kennis moesten maken. Al verdween die blik al snel en kwam er een glimlach in de plaats. ´´Leuk dat er weer een nieuwe bij komt, he´´ zei Natas om het gesprek op gang te houden.

Vashti moest er wel aan wennen om zoveel mensen in 1x te ontmoeten, omdat ze eigenlijk altijd heel afstandelijk was, maar ze kon ook niet zomaar weglopen ofzo.
Dus zei ze maar gewoon hoi tegen de mensen die bij haar stonden.

Saphira kon de andere draakjes maar niet vinden zodat ze ver in het bos ronddwaalde totdat ze bij een open plek opliep met een groot meer. Ze zag een stuk verderop een paar dieren zitten. toen ze dichterbij kwam zag ze dat het draakjes waren en ze rende ernaartoe:'Hallo allemaal!!!'

Toen Max er eindelijk was keek hij blij op zijn daad. Hij hat een draakje dat twee keer zo groot was hierheen gedraagd. ´´Oke zullen we beginnen´´ vroeg Max. Opeens hoorde Max iemand roepen en draaide zich om. Hij zag nog een draakje en sprong meteen blij in de lucht. ´´HHHHHHOOOOiIIII´´ riep hij blij.

Natas zag dat Vashti zich niet op zijn gemak voelde. Maar ze wist niet wat ze er tegen kon doen. ´´Ik hoop dat eht volgende onderdeel snel begint´´ zei Natas maar. ´´Ik denk dat het iest wordt met vechten of samenerking´´ zei ze op een uitdagende toon.

Saphira liep naar de groep en keek rond.
met haar liefste glimlach vroeg ze:'Hoe heten jullie en wat zijn jullie aan het doen?'

Vashti dacht dat als het op samenwerking of vechten aankwam ze niet de beste zou zijn. zei enthousiast:' Ja, ik hoop dat het iets met boogschieten is of iets met lenigheid en ik hoop ook dat het snel begint. Wat hebben jullie net gedaan?'

´´MMMaaaxx´´ zei max blij terwijl hij nog een looping maakte. Max was blij dat er misschien weer een draakje mee zou spelen. ´´Wij doen een wedstrijdje doe jij mee´´ vroeg Max. Eigenlijk moest dan het hele spel verandert worden maar dat kon Max niks schelen.

Natas was blij dat Vashti eindelijk wat blijer klonk. ´´Alleen lintjes gezocht´´ zei Natas alsof het helemaal niks voorstelde. Heel even dacht Natas aan hoe ze de lintjes te pakken kreeg en er verscheen een brede glimlach op haar mond.

Saphira keek eens rond, ze zag dat de andere draken veel groter dan haar waren, een beetje onzeker zei ze op een zielig toontje:'Eeeeh, wat voor wedstrijdje?Want als we moeten vliegen kan ik niet meedoen, want ik ben een waterdraakje.'

óh oke'zei Vashti, ze zag dat Natas moest glimlachen. 'Wat valt er te lachen?'zei Vashti een beetje op haar hoede, want ze vond het niet leuk als mensen haar uit lachten.

´´Je bent niet de enigste´´ zei Max wat kort af en hij wees naar Aqua. ´´Maar we moeten nu eigenlijk wel iets anders verzinnen omdat we weer met oneven zijn´´ zei Max terwijl hij weer ging nadenken.

Natas schrok van de toon die Vashti uitsprak. Het kwam heel boos over namelijk. ´´Ehh niks ik dacht alleen aan hoe ik de lintjes heb gevonden´´ zei Natas maar snel. Ze hoopte dat Vashti niet boos op haar was al wist Natas niet waarom ze dan boos moest zijn.

Saphira keek even naar aqua en glimlachte naar haar en zei vlug:'oh ik wil ook wel gewoon kijken hoor, jullie hoeven daar niet moeilijk over te doen.'

'oh, oke' Vashti schaamde zich een beetje, maar nadat ze uit haar land moest vluchtten was ze heel snel op haar teentjes getrapt en ze kon het gewoon niet hebben als iemand haar uitlachte.
Ze herstelde zich snel om niet te onzeker te lijken en vroeg Natas hoe en wanneer ze de boodschap van Iyona had gekregen en waar ze vandaan kwam enzo.

´´Nee je doet gewoon mee´´ zei Max vastberaden. Hij hield er niet van als iemand aan de zijkant mee deed. Daarna dacht Max verder na hoe zei wel mee kon doen.

Natas was blij dat Vashti niet boos op haar was. Daaren tegen vroeg ze door over Natas. ´´Ehh Ik woon in het dorp niet ver van Yuka´´ zei Natas om een van de vragen te beantwoorden. ´´En ik vond de brief toen ik aan de tijn zat te werken´´ vervolgde Natas.

'oh oke' zei Saphira verrast maar blij dat ze niet alleen hoefde toe te kijken. Saphira keek rond, ze waren met 5 draakjes(volgens mij toch?) Ze bedacht wat ze konden doen.'wat waren jullie eerst van plan?' vroeg ze aan Max.

Vashti wist niets meer te vragen. Ze wilde eigenlijk ook niet over haar verleden praten, dan moest ze vast huilen en dan zouen Natas en de anderen vast denken dat ze zwak was en dat wilde ze niet, zeker als ze bij het volgende onderdeel moesten vechten of samenwerken of zoiets.

´´Wij zouden wedstrijd vliegen met extra gewicht´´zei Max terwijl hij naar Andrew wees. ´´En daarna zouden hun een wedstrijd graven/zwemmen doen´´ zei hij terwijl hij naar Chou en Aqua wees. ´´Maar misschien kunnen we met 3 verschillende draken het laatste deel doen´´ zei Max blij dat hij iets verzonnen had.

´´En wil jij iets over jou verleden zeggen´´ vroeg Natas. Ze vroeg het eerst want sommige mensen was dit een gevoelige snaar net zoals rijke mensen bij Natas was. ´´Maar als je niets wil zeggen snap ik dat´´ zei Natas hopend dat Vashti niet weer boos zou worden.

'ja oke' zei Saphira, blij dat ze ook iets kon doen.'moet ik zwemmen en graven of alleen zwemmen, aangezien ik een waterdraak ben?' Ze vond Max erg aardig en vrolijk. Ze keek even naar Max en moest een gegrinnik onderdrukken, wat niet helemaal lukte.

Vashti dacht dat ze het net zo goed nu kon vertellen, zodat ze later geen moeilijke vragen kreeg.
'Nou eeehhh, ik ben geboren in Mitdar in het koninkrijk Kapioy. Mijn ouders waren de koning en koningin ervan en we woonde in een kasteel. Het kasteel werd op een dag bestormd door monsters van Darken Rahl en ik moest vluchten met mijn broertje maar mijn broertje ging terug om te vechten, dus alleen ik werd over de grens gezet. Nu weet ik niet hoe het met mijn ouders en broertje gaat, maar ik krijg wel steeds geld van een onbekend iemand zodat ik een normaal leven kan hebben.' Vashti was opgelucht dat ze dit aan iemand kon vertellen.Ze wachtte op een reactie van Natas.

Aqua zag dat Max ook een ander draakje had meegebracht en hij liep naar hun toe. 'Hallo, ik ben Aqua, en jij bent?' Vroeg hij nieuwsgierig en glimlachend. 'En doe je ook mee met het wedstrijdje?'

Sheena zag een ander meisje, een heel nieuw meisje. Ze had haar nog nooit eerder gezien. Ze glimlachtte en liep naar haar toe, ze stond met Natas te praten, dus ze zou zich alleen even voorstellen. 'Hé, ik ben Sheena.' Zei ze en glimlachtte vriendelijk. 'Ben je nieuw?' Vroeg ze voor de zekerheid, anders was het best wel stom dat ze haar nog niet kende.

'hoooi, ik ben Saphira, jij bent toch ook een waterdraak, tenminste dat zei Max? Ik in ieder geval wel.' zei Saphira trots. 'Ja, ik ga ook mee doen, maar alleen met het zwemmen en graven, want Max kan natuurlijk geen 2 draakjes dragen' zei Saphira een beetje plagend tegen Max. Max was wel groter dan haar maar een stuk kleiner dan de anderen.'Dan moet ik zeker tegen jou zwemmen, pas maar op hoor, want ik kan heel hard.'zei Saphira uitdagend, terwijl ze veel kleiner was Dan Aqua.

Vashti schrok van de nieuwe stem.'eeeeeehhhh' Vashti werd een beetje rood, ze had eigenlijk niet goed verstaan wat het mesje zei.'ja, inderdaad' zei ze maar om niet te stom over te komen.

Andrew sprong bijna bovenop de andere draakjes bij het horen van een nieuw stemmetje. Hij had het niet eerder gemerkt, want hij was bezig met zijn record "Rontjes-om-Chou-Rennen" te verbetern. "Ik ben Andrew, het drakje van Owen" Riep hij naar de nieuwe, ""Hoorde4 ik het goed, kan jij ook zwemmen?" vroeg hij er meteen achterna.

Saphira hoorde het andere draakje naar haar roepen.'Hoi ik ben Saphira het draakje van Vashti en ja ik kan heel snel zwemmen.' zei Saphira uitdagend.

"Leuk" en hij maakte een salto "Ik kan vliegen, en drijven..." en hij keek een beetje vrolijk "Wat ben jij eigenlijk nog klein..." En hij staarde naar het meer. Opeens keek hij heel blij "Eureka, jongens... en dames ik weet wat we kunnen doen. Ik til Aqua naar, en Max tilt Saphira, naar het midden van het meer. DFaar laten we ze vallen en zwemmen ze terug naar de kant. Chou gaat ondertussen een kuil graven, de teams kunnen winnen zolang de kuil nog geen 1,5 meter diep is. Is dat wat? " en Hij keek vragend naar de rest.

Sheena glimlachte naar het nieuwe meisje en merkte dat ze zich nogal ongemakkelijk voelde. 'Hoe heet je?' Vroeg Sheena iets terughoudend dan daarvoor, om haar niet gelijk af te schrikken.

Aqua grijnsde. 'Maar ik kan ook heel hard zwemmen.' Zei hij tegen Saphira. Hij zwiepte met zijn nu grotere staard dan eerst en glimlachtte. Hij wendde zich tot Andrew. 'Ja, dat lijkt me een goed plan, ik ben denk ik een van de zwaarste dus Andrew kan mij inderdaad beter dragen.' Aqua grijnsde naar Andrew.

Owen stelde zich ook voor "Hoi, ik ben Owen" en hij ging schuin achter Sheena staan. Hij keek naar het nieuwe meisje. Ze zag er nerveus uit, hij zou zich wel afstandig houden, om haar op haar gemak te laten voelen.

Saphira: zei:'Dat is een super idee Andrew!'Ze keek ondeugend en uitdagend te gelijk naar Aqua. Ze hoopte dat Max snel zou vliegen, want ze vond het niet zo'n prettig idee om in iemands klauwen te hangen en dan kon ze snel van start met het zwemmen, want ze twijfelde toch wel of ze Aqua wel kon bijhouden. 'Ach niet zeuren.' dacht Saphira.'Je weet best dat je heel snel bent en waarschijnlijk gaat het ook een beetje om wendbaarheid, omdat zo'n meertje natuurlijk vol waterplanten zat waar ze tussendoor moesten zwemmen.'

Vashti zei tegen Owen en Sheena:'ik heet Vashti.'
Vashti dacht even na, ze was hier nog maar even en ze kende nu al bijna iedereen hier. Ze wilde dat het volgende onderdeel snel zou beginnen zodat ze tenminste iets te doen had en kon bewijzen dat ze echt niet zo onzeker was als iedereen hier leek te denken, wat ze wist door haar telekinese te gebruiken.

Owen knikte, de anderen moesten opschieten, dan konden ze einelijk beginnen aan het volgendeonderdeel. "Waar blijft de rest, dan kan Iyona het volgende onderdeel beginnen." en hij keek lichtjes geirriteerd het bos in.

Andrew riep "Ik ga mijn vleugels opwarmen." en hij vloog de lucht in en deed al vliegend push-ups, at er idioot en grappig uitzag. Met de slappelach viel hij har op de grond, niet dat dat hielp, want hij bleef lachen.

'ja inderdaad, ik hoop dat ze er snel zijn.' zei Vashti. Ze keek ook even naar het bos, alsof door wat ze zei de overige deelnemers opeens te voorschijn kwamen. Maar ze werd teleurgesteld.

Saphira keek hoe andrew zijn vleugels spreidde en de lucht in sprong, het leek haar leuk als ze dat ook kon. Ze keek naar haar eigen minivleugeltjes en de grote gespierde vleugels van Andrew, 'wauw' dacht Saphira.
Ze zag dat Andrew push ups deed en schoot in de lach toen hij viel, maar toen hij hard neer kwam rende ze naar hem toe. Nog steeds nagrinnikend zag ze dat Andrew nog steeds moest lachen en zei:'heb je -hihi- geen pijn?'