Het 3 kamp - wedstrijd-

Sheena zag een ander draakje aankomen en hij babbelde iets tegen de draakjes. 'Hoi, ik ben Aqua.' Zei Aqua blij, die nogsteeds op Sheena's schoot zat. Sheena zag Natas en glimlachtte, ze had haar al eerder in de snoepwinkel gezien. 'Wat zei dat draakje, Aqua?' Vroeg ze zachtjes. Aqua keek haar even aan. 'Hij zei dat hij Max heet.' Zei Aqua glimlachend en keek naar de draakjes die er al waren, Andrew, Chou, Max en hijzelf.

´´Aangenaam kennis te maken´´ zei Max terwijl hij een beetje te blij aan het springen was. Hij leek net van de verte een rode suiterbal die op en neer ging. Na een tijdje stopte hij wel met springen maar ging normaal vliegen. Hij vloog in een achtje om de draken heen en lande daarna weer op zijn plek. ´´Zullen we een spelletje doen´´ stelde Max voor aan de andere draakjes.

"Jaah" schreeuwde Andrew "Trouwens ik heet Andrew." en hij maakte spontaan een looping "wat voor een draakje ben jij, als je lucht ben dan weet ik al een spel. " En hij lachte vrolijk.

Owen schudde Natas' hand "Ik ben Owen, en dat witte spring in het veld draakje is Andrew." En hij keek haar lachend aan.

Bij het horen dat Max een spelletje met z'n alle wouw doen begon Chou wild haar hoofd heen en weer te knikken. Ze had wel zin om een spel te doen, leek haar heel leuk. En dan kon ze eindelijk een beetje haar energie kwijt. Zo en wat voor spel zouden ze dan gaan doen vroek Chou zich nu af, hopelijk iets heel leuks.

´´Ik ben een luchtdraakje´´ zei Max blij .´´Welk spel dan´´ vroeg hij nieuwschierig. Hij keek vluchtig naar de andere draken of die ook mee wouden doen.

´´Die rodestuiterbal heet Max´´ zei Natas blij. Natas glimlachde terug en keek daarna weer naar de draakjes. ´´Het is wel fijn deze wedstrijden, dan kunnen de draken met elkaar spelen en wij elkaar ontmoeten´´ zei Natas met een brede glimlach.

Owen knikte "Inderdaad, Maar we leren onze draakjes ook kennen .Andrew heeft dingen laten zien waar ik nog niet eens vermoedde dat hij ze kon, hij heeft bijvoorbeeld een geweldig repetoir aan kunstjes vertoont, gewoon om een lintje te pakken dat ik in mijn hand had." En hij glimlachte.

Andrew glimlachte "Mooi, kijk, wij kunnen een ander draakje in onze armen nemen tijdens het vliegen, dus we kunnen een wedstrijdje doen in teams?" En hij keek Max en de anderen vragend aan.,

Natas lachde om het idee hoe dat eruit zou zien. ´´Ik zal wel zien iedereen verast elkaar soms en dat geld ook voor draken´´ zei Natas op wijze toon. ´´Maar ik ben wel benieuwd van wat hij allemaal later kan´´ vervolgde Natas ´´ik bedoel als hij helemaal volgroeid is´´.

Max keek naar de andere twee draken en daarna naar zich zelf. Hij maakte een beweging om zijn spierballen te zien en keek daarna weer naar de draken. ´´Ik mag de lichtste´´ zei hij snel. Max was nog steeds klein dus zou het voor hem zwaar worden.

Andrew knikte, "Natuurlijk, ik heb al een aantal malen geoevend met Aqua en Chou. Wat word het voor een wedstrijd, zo snel mogenlijk met zijn tween ergens komen lijkt mij het simpels" en hij keek Max vragend aan

Owen knikte, "Yep, maar dan moet ik wel meer opassen, Andrew is soms echt een enorme deugniet."
Hij glimlachte "Gedraagt Max zich wel een beetje?"

Chou luisterde verbaasd mee. Moest ze nu niks doen en wachten tot ze meschien won, daar was ook niks aan. 'gwwwwzzz?' Ze vroeg of ze daarna nog iets anders gingen doen. Zodat ze meschien ook zou kunnen helpen iemand te laten winnen.

´´Ja maar dan doen wij alleen iets leuks en dan mochen hun alleen als verzwaring werken´´ zei Max. Hij bedoelde het niet als een beldeging maar voor hem was het wel zo. ´´Wat dacht je ervan om eerst een stuk te vliegen en daarna moeten de andere zo diep mogelijk graven en zwemmen´´ stelde Max voor. Hij keek nieuwschierig naar de andere want zij moesten het uiteindelijk doen.

Natas lachte om de vraag. Maar na even na te denken zei ze ´´eigenlijk is hij best lief, maar vooral irritant´´.Het laatste deel zei Natas wat harder om Max te plagen. Max stak zijn tong uit naar Natas en natas deed het zelfde bij Max. Daarna draaide ze naar Owen en zei ´´maar het is wel altijd leuk met hem´´.

"Zo bedoelde ik het ook." riep Andrew uit "Aleen, we moeten eerst water vinden." Andrew keek bedenkelijk voor zich uit.

Owen glimlachte "Nou ja, anders moeten jij nen Akira eens langs komen, dan kunnen de draakjes in de tuin spelen en klieren in de vijver, dat zullen ze wel leuk vinden toch?" en hij keek vragend naar Natas

Akira hoorde haar naam ergens en keek om, daar stonden Owen en Natas. Ze bleef vanaf de grond even naar ze staren. Ze luisterde even mee wand ze was nieuwschierig waarom hij haar naam noemde. Al snel hoorde ze wel het antwoord. Toen stond ze op en liep naar ze toe. 'Heb je dan een groote tuin Owen..?'

Chou vond het idee al beter. Ze hoopte wel dat het zou lukken een beetje snel te graven. Maarja je moest ergens beginnen met zulke dingen. Ze knikte even als een teken dat zij het goed vond.

Natas keek verbaast naar Akira en zei ´´kan jij soms ook gedachten lezen´´. Daarna keek ze weer naar Owen en was zelf heel benieuwd naar het antwoord dat hij zou geven. Zelf had ze een boerderij, niet dat ze er nu heen kon maar die had ook een grote teun.

Max keek om zich heen. ´´Ik ga wel snel even rond vliegen´´ zei hij blij terwijl hij omhoog vloog. Max kon snel vliegen omdat hij klein was maar eigenlijk wou hij snel beginnen aan een spelletje of een wedstrijd.

Owen knikte verlegen "Ja, ik heb een heeel grote tuin, ik woon samen met Sheena op het Landerlandgoed, vraag maar in het dorp, ze weten vast wel waar het is." En hij keek naar de twee, hopend dat ze hem geen kwal zouden vinden.

Andrew pakte Chou op en vloog met haar achter Max aan. "Chou, zie jij al water?" Schreeuwde hij om zich nog verstaanbaar te maken.



voorlopig laatste post

Akira knikte een beetje vaagjes. 'Hmm oke, daar zal iedergeval genoeg ruimte zijn voor de draakjes.' Ze glimlachte even en keek toen om naar de draakjes.

Chou keek in het rond. Ze zag op het eerste moment nog niet echt iets. Een paar seconden later viel haar een meer op. Ze maakte een ander geluidje. Waarmee ze bedoelde dat ze een meer zag. Ze keek voor zover het lukte even om naar Andrew. 'drwwww'

Natas keek verbaast naar Owen. Pas toen ze dat merkte keek ze snel de andere kant in. ´´oh luek´´ zei ze zacht. Natas hield helemaal niet van die rijkelui mensen omdat ze er al slechte ervaring mee had gehad. Dus stelde Natas zich merkzaam op om niet verast te worden.

Max hoorde Chou zeggen dat zij het gevonden had en meteen draaide hij om en vloog naar de rest. Pas na een paar minuten merkte hij pas dat Aqua nog bij het begin punt zat. ´´Ik ga aqua wel even halen´´ zei Max terwijl hij snel terug vloog.

Aqua was de hele tijd Sheena aan het uitleggen wat iedereen zei, en was zo vergeten zelf te antwoorden. Sheena lachtte en haalde hem van zijn schoot. 'Ga maar lekker spelen, lieverd.' Zei ze terwijl ze opstond en haar kleding afklopte. Ze liep terug naar Natas, Akira en Owen die ze had horen praten over het huis van Owen en langskomen. Ze zag het moeilijke gezicht van Natas en glimlachtte begrijpelijk. 'Owen is niet zo als andere rijkeluis.' Zei ze en glimlachtte. 'Ik logeer al een tijdje bij hem en het is erg gezellig.' Ze gebruikte niet het woord woon, omdat ze niet vond dat ze bij hem woonde, ze was gewoon een tijdje bij hem. Aqua was opgestaan en keek in de verte naar Max. 'Max, hebben jullie water gevonden!?' Riep hij.

Kate was vlakbij het wezen en kon zo het lintje pakken. Alleen was ze niet van plan om nu naar de startplek te gaan. Dit arme beestje had hulp nodig. Het dier piepte wat en zag er niet gezond uit. Kate ging op haar knieen zitten en bestudeerde zijn verdere staat.

Max vloog zo snel hij kon naar Aqua en probeerde nog voor haar te stoppen.´´Ja we hebben water gevonden dus jij moet mee´´ legde hij snel uit terwijl hij Aqua op pakte. Max was niet zo sterk dus was het best zwaar maar tog ging het wel en konden ze best snel weer verder vliegen tot ze bij het meer waren.

Natas keek naar Sheena die blijkbaar voor Owen op kwam. ´´Ja´´ zei Natas die het best snapte dat Owen aardig kon zijn. Maar toch vertrouwde ze hem minder dan andere mensen. Ze had al zo veel rijke mensen gezien die onaardig waren en zelfs die aardig leken waren onaardig. Die les had Natas geleerd vond ze en ze zou niet twee keer in de zelfde sloot springen.

Aqua vond het geweldig om te vliegen en kon niet wachten tot hij het zelf kon. Hij zag het meer al opdagen en glimlachtte. 'Wat een mooi meer.' Zei hij en hij voelde dat ze begonnen te dalen.

Sheena glimlachtte. 'Maar we kunnen natuurlijk verschillen van mening.' Zei ze, omdat ze niet onvriendelijk wou overkomen bij Natas. Ze vond Owen aardig, maar Natas ook. Sheena keek even naar de lucht waar ze een stipje van Aqua zag en glimlachtte.

Andrew vloog met Chou in zijn handen naar het meertje. "Chou, vond jij het vliegen ook leuk?" Vroeg hij voor de zekerheid terwijl hij Chou voorzichtig op de grond zette. Hij keek haar vragend aan.

Vashti kwam net van Iyona's hutje waar ze haar krachten en haar draakje Saphira had gekregen.
Iyona had gezegd dat ze maar snel naar de 3kamps wedstrijd moest, zodat ze nog aan het 2e onderdeel mee kon doen.
Terwijl Vashti liep speelde, aaide en praatte ze met Saphira die op haar schouder zat.
Na een tijdje lopen hoorde ze allemaal stemmen. Vashti liep ernaar toe en stond opeens tussen allemaal mensen die ze niet goed kende.

Natas was blij dat Sheena erover op hield. Natas wist dat het heel oppervlakkig was wat ze deed maar ze kon het niet makkelijk uit zetten. Gelukkig kwam er een nieuw meisje aangelopen en kon Natas het hele onderwerp veranderen. ´´Hoi, ik heet Natas´´ zei Natas beleefd tegen het nieuwe meisje. ´´En hoe heet jij´´ vroeg ze verder. Natas had het draakje gezien dus was het logisch dat zij ook bij de strijders hoorde.

Vashti stond tegen een boom aangeleund met Saphira in haar handen.
Ze keek naar de andere draakjes en toen naar die van haar.
''wat ben je eigenlijk klein Saphira, komt dat omdat ik je nog maar net heb?''
Saphira antwoordt:'ik denk het wel. Alle anderen hebben hun draakje in ieder geval al langer.'
Vashti keek nog eens rond en zag een meisje naar haar toe lopen.
het meisje zei dat ze natas heette en vroeg hoe zij heette.
Vashti zei:'ik ben Vashti en dit is mijn draakje Saphira.'

Natas keek naar het draakje dat Vashti vast had. ´´Hij ziet er lief uit´´ zei Natas. ´´De mijne heet Max maar die is ergens met de andere draken spelen´´ vervolgde Natas blij. ´´Ik heb jou nog niet gezien ban je pas net aangekomen´´ vroeg Natas. Natas bedacht pas later dat ze ongeapst een beetje te veel door vroeg maar ze vond het wel leuk dat er weer iemand bij kwam. Het leek wel of de strijders nog steeds groeide en dat was altijd goed nieuws. natas glimlachde naar Vashti en wachte op een antwoord.