ondergronse meer

Kate keek even naar Akira en knikte. Ze wist het nu wel zeker. Dat kwam ook doordat ze vederop een bospad had gezien waar ze was langs gelopen, maar ze herkende de omgeving ook enigzins. Een beetje sloom reageerde Kate op Natas die al begon te lopen. Ze rende naar Akira en haar toe om weer naast hun te gaan lopen.

Plotseling rilde Aisha , dit had ze wel vaker dus vond ze het niet raar . Ze zag dat er een paar mensen zitten maar negeerde dat even , ze ging nu oefenen met haar krachten en soms eens spelen met haar draakje . Ze ging bij het water zitten en haalde haar draakje uit haar capuchon . Een klein kusje op zijn voorhoofd betekende ; ga maar even rondkijken maar ga niet te ver . Daarnaar zette ze hem op de grond en concentreerde zichzelf op her water . Diep ademde ze in en uit .

Aris kwam terug. Ze ging tegen een boom aan zitten en Darweimn ging op haar schoot zitten. Ze glimlachte, sloot haar ogen en aaide hem. Ze was de rust zelve. Wat best een keer prettig was. Ze neuriede het slaapliedje dat haar moeder altijd voor haar zong toen ze nog heel klein was.

Natas liep blij bij de rest. Vooral dat ze met vriendinnen liep maar ook dat ze het eindelijk kon vragen aan Iyona. Plotseling zag Natas dat Max wakker werd en om zich heen keek. ´´Waar gaan we heen´´ vroeg hij slaperig. ´´Even naar Iyona´´ antwoorde Natas op Max.

Weer dacht ze aan water , netzoals de vorige keer . Starend keek de naar het water . Als je er goed naar keek zag je er al een beetje beweging in komen . Langzaam tilde ze een hand op in de hoop dat het water mee bewoog . Enkele seconde kwam het water omhoog en kwam weer met een plons in het meer terecht .

Het slaapliedje was dan wel in een andere taal maar ze kende het goed. Waar ze blij mee was want haarmoeder had het weer van haar moeder en zo door. Aris wilde het ook doorgeven aan haar kind of een heel dierbare persoon. Ze keek naar de mensen bij het water en zuchtte, ze zagen er zo zorgeloos uit.

Met een harde knal sloeg Aisha achterover , het was gelukt , het begin . Ze zag dat Seyoung aan een grote , oude boom snuffelen was . Een rustgevende glimlach verscheen , het was toch goedgekomen , na alle zwarte bladzijdes..

Aris keek vol nieuwsgierigheid naar Aisha hoe ze het probeerde. Aris wist dat ze haar niet kon helpen want zij had volgens Aris het tegenovergstelde. Water en Aris had vuur. Wat best lastig kwam.

Alsof ze wist dat Aris haar bekeek keek Aisha naar boven . Ze had iets van ritselen van blaadjes gehoort en dus dacht ze meteen dat er iemand was . Ze kon niet voorzichtig genoeg doen , je had immers magische krachten en een draak dat was niet zomaar iets . Na de schim was ze ook een heel stuk voorzichtiger geworden , het mocht niet gebeuren dat ze rustig aan haar krachten werkte en als ze zich omdraaide opeens een man of een vrouw voor haar stond .

Aris sprong uit de boom toen ze Aisha zag kijken. Ze glimlachte en kwam op beide voeten terecht. 'Hoi..' zei ze vriendelijk. Ze was erg vrolijk vandaag, ze wist niet waarom maar het was nooit verkeerd. Ach, Aisha dacht natuurlijk dat Aris haar bespiedde dus Aris keek haar maar aan.

' Heyhey ' . Vaag herkende Aisha het meisje van de meetparty , alleen wist ze niet haar naam . ' Uhmm , hoe heet jij eigelijk? ' Aisha werkt aansgestoken door de vrolijkheid van Aris en glimlachte oprecht .

'Aristola Azer. Maar zeg maar Aris.' zei Aris op de vraag van Aisha. 'En jij was..?' vroeg ze vriendelijk. De naam was haar even ontglipt maar dat maakte niet uit. Ze was blij dat Aisha ook blij was. Anders was het zo saai. Alleen vrolijk zijn.

' Aisha Sying Lui maar zeg ook maar gewoon Aisha anders wordt het zo lang ' babbelde ze vrolijk . Meteen voelde ze zich eigenlijk thuis bij Aris , misschien omdat het leek alsof ze het ook niet altijd makkelijk heeft gehad , netzoals haar .

Aris glimlachte. 'Daar heb ik ook last van. Eigenlijk heet ik Aristola Gwendolýn Avital Azer, maar ik zeg meestal alleen mijn voor- en achternaam. Of gewoon hoe ik genoemd wil worden. Ik heb het niet zo op mijn namen. Familie..' zei Aris alleen maar, maar dat bedierf haar stemming niet.

Bij het woord familie voelde Aisha een soort van spanning in haar maag . ' Ja misschien klinkt het raar maar ik snap je ergens wel ' zei ze mysterieus , daarnaar vervolgde ze vrolijk ' Dus welke krachten heb je ? ' .

Aris ging er verder niet op in. 'Vuur en Bliksem, en jij?' vroeg Aris vrolijk. Ze mocht Aisha wel en voelde wel dat ze ook met familie zat. Daar zaten heel veel mensen mee. Het leek wel of Iyona alleen mensen had uitgekozen die het moeilijk hadden en problemen kenden.

' Water en metaal , ik weet misschien wel waarom ik die heb , water is vloeibaar en kan overal tussenuit komen , dat hem ik ook en metaal is sterk , onbreekbaar en onbreekbaar , dat heb ik ook wel , ik heb er een tijdje over nagedacht en dacht dat dat het misschien wel kon zijn dusseh ' dit had Aisha al een tijdje nietmeer gedaan , gezellig kletsen , daarom kon ze nu een beetje doordraven door veel te praten , zelf wist ze het ook wel maar bedacht zich dat Aris wel zo'n type was die het zei als ze zich irriteerde aan iets .

Aris grijnste. 'Ik weet niet waarom ik het heb maar ik vind het wel bij me passen. Vuur staat voor passie maar ook voor daargaan, moed. Daar heb ik ook last van en bliksem is dodelijk maar heel erg mooi. Ik ben erg dodelijk en mooi op mijn manier.' vertelde Aris aan Aisha. Ze had het zelf in het begin doorgedacht en het daar bij gehouden.

' Ja , en wanneer denk je dat we iets moeten doen voor Iyona ' zelf had ze er nog niet zoveel over nagedacht maar de vraag kwam opeens op in haar hoofd , misschien wist Aris het wel . Ondertussen keek ze naar de mooie bloemen die ze nog nooit eerder had gezien , daar zat ook vloeistof in , water .

'Ik denk als we onze krachten helemaal onder controle hebben.' Bedacht ze. Zelf wist ze het ook niet maar ze vond het nog niet zo erg. Ze vond het wel fijn hier en begon vrienden te maken. Ja, Aris begon vrienden te maken. Ze had nooit vrienden gehad dus deze waren haar dierbaar.

' Oh , dan moeten we snel oefenen ik kan alleen maar een beetje water laten bewegen verder niks ' zei ze beschamend . Zelf wist ze niet of Aris al wat kon maar daar zou ze wel snel genoeg achter komen . Yuka was groot maar je kwam elkaar altijd tegen op de beste plekjes , de plekjes waar je kon trainen .

Aris grijnste. 'Ik wil graag oefenen. Ik kan al best veel. Iemand wikkelen in bliksem. een vuurbal afschieten, vuurschild maken, een vuurstraaltje afschieten, bliksemstraaltje afschieten en vlammetjes doorgeven door iemand aan te raken.' somde Aris een beetje blozend op.

' Woow ' Aisha voelde zich een beetje bedreig , kwam zij aan met water bewegen en kon Aris al zoveel. ' Ik ga dan maar eens hard oefenen , ik wil zeker een din g erbij hebben aan het einde van de week ' zelf wist ze ookwel dat dat weinig was maar ze wou eerst klein beginnen .

Aris bloosde een beetje. 'Ik wou dat ik je kon helpen maar het is erg tegenstrijdig..' zei Aris jammerlijk. Ze had Aisha graag geholpen, maar dat gaat een beetje lastig. Tenminste dat vond Aris. Al was metaal wel makkelijker om haar mee te helpen.

Aisha grinnikte zachtjes . ' Misschien denk je dat , maar water ziet er onschuldig uit maar kan veel verwoesting brengen , misschien zijn vuur en water daarom ook vijanden , ze kunnen elkaar niet verslaan want dan komt er stoom , ze zijn evensterk ' dacht ze hardop .