grot Valencia

Deloi was al snel terug met de staf en begon ermee Gavril tegen zijn hoofd te porren. "Wakker worden." zei hij streng terwijl hij steeds harder ging porren. Gavril tilde zijn hoofd een beetje op en probeerde iets te zeggen, maar er kwam alleen maar uit "Zen hal wahhel." Deloi lachte om Gavrils dikke tong en stopte met porren. "Dat heeft een slaperig effect blijkbaar op mensen." zei hij grijnzend.

"Je bent tenminste wakker" zei ze grijnzend. Mimmy kwam terug en legde trots een doode fazant voor Beowulf neer. "Begankt" zei hij terwijl hij het beestje opat. Daarna wendde hij zich tot Gavril "Jij, gjij leek verbaesd dat ich kont prassen" zei hij met zijn eigen grommende accent "Had gje zusgje ghet nicht verteld?" vroeg hij.

Gavril schudde zijn hoofd een heel klein beetje. Dromé had nooit iets over Beowulf tegen hem gezegd. Het maakte hem ook niets uit, maar hij was inderdaad verbaasd geweest toen hij de wolf hoorde praten. Hij probeerde maar niet te praten, want dan kwam er toch alleen maar wartaal uit zijn mond. Deloi sprong weer op Gavril en ging op zijn borst liggen, met zijn hoofd op Gavril's buik.

Beowulf wendde zich naar Drome "Glein kiend was gij die ienighe die onsch kende tot hets gevecht, kont gjij in gij eintje ein heile grupe an?" vroeg hij verbaasd, terwijl Drome trots knikte. "Het is al laat, kom we gaan naar de grot." En ze hielp Gavril overein, en klom op Beowulfs rug. "Kom je, " toen kreeg ze een idee, en makte twee krukken van metaal dat ze uit de grond haalde. "Hier" zei ze terwijl ze naar Gavril toe zweefden.

Gavril pakte zijn staf op en vond het fijn dat zijn zusje hem omhoog hielp. Hij pakte een kruk aan en zei "Il he ool hoh hijn haf." Deloi sprong lenig op Gavril's schouder en krulde zich daar op. Gavril begon rustig en voorzichtig te lopen, terug naar de grot. Hij leunde zwaar op de kruk en staf, maar dat was omdat zijn benen moe waren. Zijn hele lichaam was moe, en als hij in bed zou liggen zouden ze hem niet wakker kunnen krijgen tot 's middags, rond twaalf uur. Hij hield van uitslapen, maar vond het niet erg vroeg op te staan. Hij deed dat af en toe zodat hij de wereld met dauw kon tekenen. Dat zag er altijd mooi uit, vond hij.

Drome reed met Beowulf en al de grot in, en begon haar bedrots wat te draaien zodat er ruimte zou zijn voor beowulf, ze legde een van haar dekens over hem heen, en viel bijna meteen in slaap.

Gavril kwam kort na Dromé de grot binnen. Hij viel bijna om van de slaap, maar wist nog net op tijd zijn bed te bereiken. Hij plofte er op neer en Deloi ging naast het hoofdkussen liggen. Gavril zette alle wapens in een hoek, inclusief de kruk en deed toen snel zijn kleren uit. Hij ging onder de dekens liggen en was al snel diep in slaap. Deze keer snurkte hij niet, dat was alleen gekomen omdat hij zo hard neer was gekomen. Deloi viel ook al snel in slaap, nadat hij een toffee had gepikt uit de zag van Gavril.

doei ik ga een film kijken tot morgen, en wel terusten

Bye

Ren was ondertussen in slaap gevallen. Hij was niet moe maar moest slapen om de komende dagen niet meer te hoeven slapen. Schaduwen was uit de schaduwen gekomen en stond op wacht. Niemand zou aan Ren komen als het aan haar lag.

Vashti had gezien dat Ren op bed in slaap was gevallen en ze had verbaasd toegekeken hoe Dromé naar binnen was gerend en weer weg was gegaan zonder iets te zeggen. Vashti wist nu niet echt wat ze moest doen nadat iedereen in slaap was gevallen. Ze besloot dat ze nu zeker niet naar huis kon rijden. Ze dacht dat het geen kwaad kon om hier misschien een nachtje te blijven. Ze pakte wat kussens van de stapel en liep naar Mayflower toe om haar klaar te maken voor de nacht. Ze vertelde haar ondertussen dat ze best naar buiten mocht lopen om wat te drinken, maar niet te ver moest gaan, omdat de nachtdieren haar konden aanvallen. daarna pakte ze een deken uit de zadeltassen die ze altijd bij zich had in geval van nood en liep naar haar geïmproviseerde bed. ze ging er voorzichtig op liggen met haar ene arm proberend de deken over haar heen te leggen. Ze voelde dat een klauw haar hielp en daarna tegen haar aan kwam liggen zodat Saphira kon vertellen wat er allemaal gebeurt was waarna ze allebei in slaap vielen.

Toen het eindelijk pikke donker buiten was werd Ren wakker. Schaduw verdween weer in zijn schaduw en geruisloos (zonder geluid) pakte hij zijn spullen. Daarna zweefde hij naar buiten zodat hij geen geluid maakte. Snel kleedde hij zich om in de bosjes. Hij trok zijn handschoenen aan en een zwart ninja pak om niet op te vallen. Toen hij klaar was keek hij even de grot in om te kijken of hij niemand wakker had gemaakt.

een tijdje nadat Ren weg was schrok Vashti wakker waarbij ze in een keer rechtop ging zitten. Ze had er spijt van, want haar arm was het er niet helemaal mee eens. Ze wist niet waarom ze wakker was geworden, maar er was iets gebeurd. Ze stond op en keek de grot rond om te zien of er soms een of ander beest te zien was. Ze keek naar de bedden waar Gavril, dromé en ... Ren was weg! Vashti bedacht zich dat hij waarschijnlijk iets stelen was. Ze keek naar Saphira die nu een oog open had om te kijken wat ze aan het doen was en bedacht wat er mis kon zijn. Ze liep naar de opening van de grot zonder de anderen wakker te maken en keek naar buiten. toen keek ze weer terug en zag vlakbij de ingang haar zadeltassen liggen. Ze bedacht geschrokken dat Mayflower waarschijnlijk naar buiten moest zijn gegaan en te ver was gegaan, want anders had ze zo´n gevoel niet gehad. Ze liep naar buiten het donker in en Saphira kwam haar zonder geluid te maken achterna.

Vashti liep door het bos terwijl ze zich zorgen maakte om Mayflower. Ze gebaarde naar Saphira dat ze boven de bomen moest gaan vliegen om haar proberen te vinden. Saphira steeg meteen op en vloog geruisloos boven de bomen. Het duurde niet lang met haar scherpe gehoor voordat ze iets hoorde. Ze vloog erheen en zag Mayflower die stond te bokken en steigeren om een paar jonge wilde honden die haar als speeltje zagen op afstand te houden. Saphira riep Vashti in haar gedachten en Vashti kwam er meteen aan rennen. Toen ze op de plek kwam rende ze meteen naar Mayflower toe de honden tegelijkertijd wegjagend met een zweep van water. De honden vonden het speeltje al niet meer zo interessant en renden snel weg toen ze een paar klappen kregen. Vashti kalmeerde Mayflower en keek naar haar benen. Ze mankeerde niet veel, alleen een grote snee in haar achterbeen verontrustte Vashti. Mayflower kon nog wel goed lopen dus er was waarschijnlijk geen pees doorgesneden. Vashti liep naast haar terug richting de grot.

De zon zou over een uur opkomen, dat was te zien aan Dromes haar. Ze stond op, en Beo stond ook op, evenals Mim en Long wei. Ze legde een platte steen op een verhoging en legde bacon erop. Ze snaaide er wat van, en liet het ontbijt voor Ren en Vashti liggen. Ze kleede zich aan, en deed haar wapens om. Toen sprong ze op Beos rug, en reed de grot uit, haar eerste dag als Alpha zou goed moeten beginnen. En ze reden in de richting van de wolvengroep.

Vashti had bij de rivier Mayflowers wond schoon gemaakt en kruiden geplukt waarvan ze wist dat die de wond hielpen te genezen. Mayflower was nog steeds een beetje zenuwachtig en dribbelde bijna de hele tijd, maar ze ging er gelukkig niet vandoor. Toen ze Mayflower had verbonden met aan elkaar gevlochten gras werd de lucht alweer lichter. Vashti had niet veel geslapen, maar het had haar wel goed gedaan. Haar arm deed veel minder pijn en aan de jeuk te voelen herstelde de wond zich snel. Ze bond Mayflower bij de ingang van de grot vast en ging toen naar binnen. Dromé was al weggegaan en er lag eten op een steen. Vashti pakte er niet te veel van en gaf Saphira ook een stukje waar ze op kon knabbelen. Toen pakte Vashti het hoofdstel en zadel van Mayflower en zadelde haar op. Ze stopte haar spullen in de zadeltas, legde ze op Mayflower en maakte mayflower los. toen ze buiten de grot op Mayflower ging zitten, voelde ze iets prikken in haar zak. Ze voelde erin en zag dat het het beeldje was dat Dromé had gemaakt van Ren en haar. Ren gaf haar een kus terwijl hij haar portemonnee stal. Er kwam een glimlach op haar gezicht en ze stopte het veilig weg in de zadeltas waarna ze richting huis reed.

Drome had haar handen met Beos haar verstrengeld, en dat was maar goed ook, anders hat ze nu minstends een gebroken rug. Ze kwamen bij de plek aan waar ze Beo 6 jaar geleden had ontmoet. Deze plek voelde nu al als een soort thuis, gewoon omdat ze er al zo vaak was geweest.

Ren liep rustig terug naar de grot. In zijn hand zat de tas helemaal gevuld met sieraden en geld van de juwelenwinkel. Glimlachend legde hij de tas bij zijn deel neer omdat hij het niet nodig vond dat de rest er ook wat uit haalde. Daarna maakte hij de tas open en ging hij elke sieraad goed bekijken zodat hij de prijzen wist.

Gavril werd wakker van het zonlicht dat op zijn gezicht scheen. Hij had goed geslapen, maar dat kon ook niet anders na een verdovend middel genomen te hebben. Zijn kop was nog steeds gevuld met watten, maar Deloi herrinerde hem aan dingen. Gavril trok alleen maar een broek aan en zag Ren zitten. Vashti en Dromé waren al weg. Ook zag hij dat Ren weer een uitstapje had gemaakt. "Zit er nog iets bij?" vroeg hij slaperig terwijl hij opstond. Zijn benen begaven het bijna, dus pakte hij zijn staf om om te leunen. Hij liep even naar buiten en plukte daar wat besjes om in ieder geval een bodempje in zijn maag te hebben.

Ren keek op naar Gavril terwijl hij ver uit de duurste ketting in zijn zak deed. Die kon altijd goed van pas komen dacht hij. ´´Nee niets bijzonders alleen wat sieraden van een paar miljoen waard is´´ zei Ren droog terwijl hij de zak weer aan de kant legde. Hij was eigenlijk wel benieuwd of hij het zou verkopen of aan iemand geven.

Drome kwam met Beo en al binnen stormen, de drie bereiders en beo schudden hun haar uit, de een had aleen wat meer haar ddan de anderen. Gelijk stuurde Drome het van de voormerpen waar het op was gekomen naar een vaas. Ze stapte van Beo af, hij ging op zijn matje liggen, en Long wei begon hem te ontklitten met een ijzeren kam, Mim ging lekker ego tussen haar houtenevenbeeldjes liggen en Drome op haar bed. "Hallo slaapkop" zei ze tegen Gavril, ze pakte het beedje van Felix uit haar broekzak en legde het onopvallend onder haar kussen, haar aura was rozenrood "Hallo Ren" zei ze daarna, terwijl haar aura de normale gele kleur terug kreeg.

Ren trok zijn wenbrauw omhoog toen hij de roodroze aura eerst zag. Dei veranderde snel al naar geel maar het had toch iets te betekenen. Hij dacht even na waar hij het al eerder gezien had. Tot hij de meiden van de markt herinnerde. ER verscheen een valse glimlach op zijn gezicht. ´´Heb jij nog nieuwe mensen ontmoet´´ vroeg Ren terwijl hij Drome aan keek.

"Ooh, dat is niets." zei Gavril onverschillig. Hij kon zijn broer toch niet overhalen te stoppen met stelen, dus dan kon die net zo goed het duurste van het duurste stelen. Hij zag dat zijn zusje binnenkwam en grijnsde toen hij haar hoorde. "Hoi alpha meisje." zei hij plagend. Hij at een paar bramen op die hij had gevonden. Het was er nog vroeg voor, dus waren ze niet al te lekker, maar ze vulden wel.

Ze glimlachte bij Gavrils opmerking, en toen ze de vraag van Ren hoorde, verscheen een lichte blos op haar pokerface. "Ja, eentje maar, hij heet Felix, hij is ook een strijder." zei ze met een blos. ze pakte het houtenbeeldje, en gooide het naar Ren "Ik wil het beeldje wel terug, ik verzamel de beeldjes van de strijders, dan kjan ik een groot beeld van allemaal maken als ik ze allemaal heb" bedacht ze snel als excuus.

´´Ahh´´ zei Ren terwijl hij naar het beeldje keek. Het zei het op een manier dat je wist dat hij iets door had. Hij keek naar het beeldje om te kijken of hij de jongen al eerder zag. Maar hij kwam al snel tot de conlusie van niet. Daarna gooide hij het beeldje terug. ´´ Nodig anders je vriendje een keer hier uit´´ zei Ren grijnzend.