De eerste strijders missie

Natas glimlachde naar Sheena en riep toen meer voor iedereen ´´ weet iemand een teken´´. Natas vond het zelf een slim plan om tegelijk aan te vallen en dat met een teken duidelijk te maken. Heel even keek ze in haar ooghoeken naar Iyona. Zij zou het zeker een weten maar de strijders konden niet de hele tijd op haar krachten vertrouwen. Uiteindelijk moesten ze zelf vechten vond Natas.

"Als een explosie goed is, dan ja." zei Dust zelfverzekerd. Hij liet zijn pijl zien met daaromheen het pakketje buskruit. "Ik kan het afsteken en het dan in de lucht schieten. Als het explodeert dan zijn de demonen meer verrast en hebben wij een voordeel." Dust keek zelfverzekerd het groepje rond om te zien of iemand het handig vond.

''Ik vind het goed'' zei Natas glimlachend. Bijna alles was geregeld voor de strijd dus konden ze naar hun plaatsen gaan. Natas draaide zich om naar Sheena en zei ''zullen we ergens alvast klaar gaan zitten''. Natas wou op tijd zitten zodat ze alvast wat kon voorbereiden.

'Het is handig. Waar gaan we plaatsnemen?' vroeg ze hem daarna.Ze keek rond en zag ze van veraf al dichbij komen. Aris was gezegd met ogen die vele mijlen konden zien. Niet zo ver als de elfen konden. Maar ze kon ver zien. Aris had haar pijl en boog klaar maar in een hand. Haar andere hand rustte op het gevest van haar grote zwaard. Het zwaard dat eens gebroken was maar de elfen opnieuw hebben gesmeed. Nou, het was geknapt. Door Aris schuld maar het was zo belangrijk voor ze dat ze het hebben gemaakt voor haar.

_____
Aris ziet er zo'n beetje uit als dit plaatje hieronder

over het plaatje gesproken, zou je die iets kleiner willen maken
-
Rose knikte naar Leonardo "Zullen we dan maar. Als wij nou van achter aanvallen?" vroeg ze hardop zodat de andere het ook konden horen en misschien een idee voor een plan hadden hoe zse zich het beste konden verspreiden.

Sheena had intussen rond gekeken, waar ze het beste plaats konden nemen. Ze zag in een rots een kleine opening, maar groot genoeg voor twee mensen om te bewegen. Ze antwoorde op Natas. 'Is dat geen goede plek?' Vroeg ze en ze wees erop. 'Daar kunnen we ongezien naartoe komen en bewegen.' Zei ze en glimlachte een beetje zenuwachtig.

Natas keek naar de plek waar Sheena naar toe wees. Meteen daarna zei Natas ´´dat is een goed plek´´. Daarna pakte Natas Sheenas arm en zei grappend´´kom op we moeten snel zijn anders heeft iemand anders dat plekje al´´. Daarna liep Natas naar de plek en trok Sheena gewoon mee.

Sheena lachte en knikte. Ze liet zich even meesleuren en nam toen plaats op de plek die zijzelf aangewezen had. Ze ging geknielt zitten en keek even goed naar de demonen ergens onder haar. Ze rilde en ging overeind zitten. 'Ze zien er heel griezelig uit.' Mompelde ze tegen Natas en rilde zachtjes. Ze ging overeind staan en keek naar de andere strijders, waar hun gingen staan.

"Ik ga alvast op mijn plek zitten." zei Dust tegen Aris. Hij rende snel, schuilend achter stenen, naar zijn plek vanwaar hij makkelijk kon schieten. Hopelijk kon hij ook nog anderen in de gaten houden, want hij zat best hoog. Hij legde zijn explosieve pijl aan, maar wachte totdat iedereen op zijn of haar plek zat. Hij checkte zijn pijlen nog eens om te kijken of hij alles makkelijk kon pakken en legde zijn recurve boog delen neer.

Aris knikte. Zelf ging ze achter een uitstekende soort rots zitten vanuit waar ze gemakkelijk te voorschijn kon springen om aan te vallen. Ze merkte wel dat de anderen beter samenwerkten maar dit was prettiger voor beiden vond ze. Aris trok haar zwaard en legde dat naast zich neer maar hield het gevest strak vast. Ze glimlachte.

Natas keek of alles goed zat. Haar tas deed ze extra strak vast zodat hij in het gevecht niet ging hangen. Die moest ze wel mee nemen omdat daar nog veel naalden in zat. Daarna deed ze nog wat vorm oefeningen met haar metalen vuisten. Pas toen Sheena zei dat de demonen eng waren keek Natas op. ´´Ja´´ zei Natas maar omdat ze het zelf niet zo erg vond. Opeens besefte Natas dat ze nog iets moest vragen aan Sheena. ´´Sheena, kan jij door een rookwolk zien´´ vroeg Natas aan Sheena. ´´Want anders kan ik een rookwolk maken zodat de demonen niks kunnen zien en dan gaat het vechten makkelijker´´ rattelde Natas.

Sheena keek een beetje twijfelachtig bij die vraag. Ze wist het niet zeker. 'Umh, ik kan het proberen.' Antwoorde ze. 'Maar ik weet niet of het handig is voor de andere ook.' Zei ze en keek naar Natas. Ze deed haar uitrusting strakker om haar middel. Haar uitrusting bestond uit; haar stok, waterflessen, een jampot voor het glas en dat was het eigenlijk wel.

´´Dan doe ik het niet , je moet ook altijd om andere denken´´ zei Natas uiteindelijk maar. Ze was niet mega teleurgesteld omdat niet iedereen daar tegen kon en dat wist Natas eigenlijk wel. Maar toch dacht ze misschien het te kunnen gebruiken. Ze had het dus mis maar daar leer je van dacht Natas. Voor een laatste keer chekte ze alle dingen nog een keer.

Dust moest wachten op de anderen, dus probeerde hij Schysta uit te leggen hoe ze de stenen het beste zou kunnen gooien. "Gooi ze vooral aan de randen waar niemand aan het vechten is." zei hij. "Dan houden we ze een beetje bij elkaar waardoor het makkelijker is om ze te vermoorden." Schysta knikte en vroeg toen "Hoe groot moeten de stenen ongeveer zijn?" Dust wees naar eentje met zijn handen, ongeveer een halve meter in doorsnee. "Die zijn goed genoeg om ze te irriteren, maar te klein om echt aandacht te vestigen. Zorg ervoor dat je wegvliegt als ze je beschieten." Schysta knikte nog een keer en wachte op de anderen. Nu kwam haar grijze kleur van pas.

Darweimn had besloten om hoog boven alles te vliegen. Hij wist dat hij nog niet veel kon doen. Niet dat het hem wat uitmaakte. Aris keek even omhoog en gllimlachte. Ze was er blij mee dat ze altijd op Darweimn kon vertrouwen. Aris maakte voor de zekerheid ook vast een vlam bliksem in een hand. Voor het gevald dat, dan zou ze die gebruiken.

Sheena had geknikt en toen er op het teken van Dust gelet. Ze keek goed waar iedereen stond en focusde zich op haar aanvallen. Ze had niet zoveel water maar gelukkig bestond bijna alles uit water. 'Ik vraag met af wanneer het teken komt.' Mompelde ze. Aqua had ook een steen gepakt en was weldegelijk van plan mee te helpen met gooien.

Aangezien Leonardo niet meer reageerde op haar zou het wel goed zijn. Wie zwijgt stemt toe, toch? Ze riep Cairo naar zich toe "Kom dan vliegen we over ze heen en gaan we achter ze staan" stelde Rose voor terwijl ze vast op Cairo ging zitten.

Leonardo merkte pas later dat hij wat afwezig was, maar hij reageerde gelijk op het laatste wat Rose zei. Net als Rose op Cairo ging zitten ging Leonardo op Thoorn zitten. Hij had het gevoel dat die het allemaal wel best vond en glimlachte. Leonardo vond het wel prettig om vanachteren aan te vallen.

´´waarscheinlijk als iedereen klaar zit´´ zei Natas terwijl ze weer serieus keek. Als het signaal ging dan moesten ze meteen gebruik van maken. En bij de eerste aanval meteen heel veel doden door de verassing. Natas ademde diep in en uit. Ze hoopte dat haar bril gewoon op kon blijven zitten maar ze had het gevoel dat de demonen daar niet zoveel op zouden letten.

Dust hoopte dat iedereen klaar zat want hij zag Leonardo en Rose naar achteren vliegen. Hij wachte tot ze zouden landen en zou dan zijn pijl afschieten. Hij pakte alvast zijn tondeldoos (om vuurtje mee te maken) en wachte geduldig af. Schysta begon ondertussen ook een steen te pakken en vloog hoog op. Als de explosie zou zijn zou ze gelijk een steen gooien zodat de demonen nog langer afgeleid zouden zijn.

Sheena knikte dat ze dat wel begreep en lette erg goed op Dust zn teken. Ze draaide een twee dopjes van twee waterflessen open en maakte daarna geluidloos alvast twee waterballen, die ze als het teken kwam, direct af kon vuren op de demonen. Hierdoor zouden ze meer schade kunnen toebrengen. Ze ging gehurkt zitten en staarde naar de strijders beneden die hun plek begonnen in te nemen. Een bezorgt gevoel besloop haar weer en ze probeerde het van zich af te schudden.

Max zat ondertussen ook klaar. Hij wou niet zoals de andere stenen gaan gooien. Nee hij wou zo snel hij kon door de menigte door vliegen. Wat is er meer irritant dan een rode flits dat voor je heen gaat ? Hij vroeg niet aan Natas of het mocht omdat het toch waarscheinlijk niet mocht.

Aris wachtte op Dust teken en zou daarna vijf seconden wachten voor ze ten aanval ging. Haar zwaard had een vreemde glans gekregen die haar inspireerde en moed gaf. Haar kap trok Aris diep over haar hoofd om tot rust te komen. Ze zou en moest het redden. En de rest ook. Aris kon nog niet zeggen dat ze van deze groep hield, ze kende ze nog maar net. Maar ze werden haar wel dierbaar. In een andere vorm dan dat ze de Elfen liefhad. Daar voelde ze zich helemaal thuis. Hier voelde ze zich nog een buitenstaander.

Rose zag hoe de groep demonen naar boven keek, ze was even vergeten dat deze monsters ook konden horen. "Kijjk uit" riep ze naar Leonardo toen er iets duisters omhoog kwam. Het had nog het meeste weg van een zwarte vuurbal. Ze trok Cairo gleijk naar rechts en keek gespannen naar voren. Ze waren er bijna

Dust zag dat de aandacht van de demonen werd getrokken door Rose en Leonardo. Hij stak snel zijn pijl aan en schoot die hoog weg. Toen de pijl op zijn hoogste punt was ontplofde hij. Veel demonen keken omhoog naar de explosie, niet wetend waar die vandaan kwam. Dust pakte snel drie pijlen in zijn hand en wachte tot Aris aanviel.