Herberg De zwarte kater

ze ging gewoon langs haar zitten zonder dat ze het zelf zag

--------------------------------------------------------
Het meisje zei wel hoi maar leek niet echt spraakzaam. Natas was veel te moe om koelbloedig te reageren terwijl ze dat bijna altijd deed. ´´Ook hoi´´ zei Natas terwijl ze probeerde te lachen. Natas raakte snel geirriteerd als ze moe was zonder een leuke reden. Dus besloot ze maar hoe dan ook met het meisje een gesprek te voeren. ´´Mooie dag he´´ zei Natas verder. Eigenlijk verwachte ze geen antwoord dus vroeg ze er meteen achter aan ´´woon jij hier misschien , want je komt me bekend voor´´.

Hahah , oke .
__

Alicia keek haar even aan , zonder enige emotie. Hoe wist zij nou weer dat ze hier woonde. ' Ja , hier ergens in de buurt ' zei ze toch maar haar negeren was ook wel weer dom . Ze zou gewoon niet zeggen waar ze precies woonde. Weer sloeg ze haar glas achterover maar nu kwam er een stuk minder uit . Bijna niks zelfs . ' Mag ik een nieuw biertje ' vroeg ze aan de man die de heltijd naar de twee zat te kijken . Kort knikte de man en tapte weer een biertje . Alicia grabbelde nu weer in haar zak en pakte er nu drie muntstukken uit , voor het geval als ze straks nog meer wou . Het biertje zette hij recht voor haar op de bar terwijl hij de muntstuk pakte . ' Dank u wel ' ook zij knikte beleefd en nam een grote slok van haar bier .

´´Ah´´ zei Natas terwijl ze intreseerd knikte. Ze probeerde voornamelijk haar ogen open te houden maar dat zag je niet achter de zonnenbril. ´´Ik woon in Inon maar ben hier op bezoek bij een bekende´´ zei Natas rustig terwijl ze een slok nam van haar water. Heel even twijfelde Natas of ze het gewoon niet beter over zich heen kon gooien maar dat zou wel heel stom zijn.

' Oh leuk ' het kwam er eerder ongeïnteresseerd uit als geïnteresseerd . Het meisje was onbekend voor haar en waarschijnlijk was ze gewoon uit naar een gesprek , om vrienden te maken . Van het meisje had ze eerder verwacht dat het een strijder was , omdat ze er vreemd uitzag . Wie droeg er nou een zonnebril in het café . Zelf dacht ze dat strijders mensen waren met een bijzonderheid of een moeilijk verleden . Maar ze wist het natuurlijk niet zeker.

Natas merkte dat het meisje nog steeds geen gesprek wou. Natas keek even naar haar glas. Zelf wist ze ook niet meer wat ze moest zeggen. De laatste dagen was er zoveel gebeurd dat ze eigenlijk nu wel wat rust kon gebruiken. Dus zei Natas niks en genoot van de stilte. Ze was blij dat ze Max thuis liet want anders zou ze nooit deze stilte horen.

Alicia nam nog een slok terwijl ze strak voor zich uitkeek . Er kwamen allemaal vragen in haar op maar van buiten leek ze de rust zelve . Waarom droeg het meisje een zonnebril ? Was de belangrijkste vraag .

Natas merkte dat ze nu bijna echt sliep en bedacht dat ze maar beter wat meer kon bestellen. ´´Nog een water graag´´ vroeg Natas aan de barman . Kort daarna gaapte ze zonder ervoor te blozen. Daar had ze wel genoeg van. Eigenlijk wou Natas vandaag met Max gaan oefenen op haar krachten maar als dit zo door ging zou dat waarscheinlijk niet gebeuren.

' Nog een biertje ' zei ze tegen de barman nadat ze weer de inhoud naar achter sloeg . Een blos verscheen op haar wang , niet omdat ze zich schaamde . Nee , dat was bij haar gewoon het begin , ze begon aangeschoten te worden. De man leek er op gewacht te hebben want meteen verscheen er voor haar een biertje. Hij pakte de 2de munt van de toonbank en liep naar de kassa toe . Eindelijk weg van haar . Ze begon de kriebels van hem te krijgen.

Natas keek om naar het meisje dat bloosde. Zelf snapte ze niet waarom het meisje bloosde maar daar wou Natas ook niet naar door vragen. ´´En doe jij nog speciale dingen´´ vroeg Natas om het gesprek weer om gang te brengen. Ze wist zelf niet precies waarom ze het vroeg maar had het idee dat zo´n meisje niet rustig thuis zat een spelletje te doen.

' Nee niet echt , in Yuka is niet zoveel te beleven . En jij? ' Alicia leek al wat losser te komen door de glazen bier en leek nu wél zin te hebben in een gesprek .

Leonardo knikte. 'Een jaar is erg lang. Maar ik heb het er voor over gehad en ik weet uit haar brieven dat ze gelukkig is en dat is het belangrijkste.' vond hij. Leonardo opende nooit zijn post, alleen de brieven van zijn zusje. Die waren ook gelijk herkenbaar aan de zachtgele envelop en de lekkere geur. Het rook naar haar. Hij bewaarde ze ook allemaal in een speciale lade.

Natas begon meteen te lachen om de uitspraak van Alicia. In Yuka was eigenlijk veel te doen vergelekn met Inon dus Natas was er helemaal niet mee eens. Zelfs zo niet mee eens dat ze meteen begon te lachen. Na een paar secondes stopte ze weer met lachen en keek ze Alicia weer aan. ´´Er valt genoeg te doen hier hoor´´ zei ze rustig terwijl ze het laatste restje water op dronk. ´´Zal ik het anders laten zien´´ zei Natas. Ze was eigenlijk van plan om toch weg te gaan van dit cafe. Als Alicia mee wou dan liep Natas wel mee maar anders ging ze toch proberen te trainen.

Wantrouwend keek ze Natas aan , met een vreemdeling meegaan , dat leek haar geen goed idee. ' Ik weet je naam nieteens ' begon ze rustig terwijl ze Natas goed in zich opnam . Zelf wist ze wel dat er wel wat de doen was in Yuka , maar zonder vrienden was het er snel saai . Alleen trainen in de bossen of andere mooie plekken was waar Alicia naar uit keek . Voor de rest van de tijd zat ze meestal thuis haar zwaard te poetsen of boeken te lezen .

´´Oh ja´´ zei Natas toen ze besefte dat ze zich zelf niet eens had voorgesteld. ´´Ik ben Natas´´ zei Natas snel terwijl ze haar hand uitstak. Eigenlijk schaamde ze een beetje dat ze het vergeten was om het niet eerder te zeggen. ´´En jou naam is dan´´ vroeg Natas vragend.

' Alicia ' zei ze terwijl ze haar hand vastpakte . Ze keek haar recht in haar ogen aan en vroeg zich af of ze al gedachten kon lezen . Fladderen van een gevoel kwamen in haar hoofd op. Ze schaamde zich kennelijk , maar ze wist het niet zeker , haar krachten had ze nog nooit geprobeerd.

´´Durf je dan nu mee´´zei Natas plagend. Ze hda de hele tijd het gevoel dat ze Alicia haar niet vertrouwde maar Natas had dat eigenlijk bij iedereen alleen liet ze dat niet zien. Natas glimlachde wel terwijl ze moe was maar het moest maar. Eigenlijk hoopte Natas dat Alicia mee zou gaan dan hoefde ze tenminste niet met Max te trainen.

Strak bleef ze haar strak aankijken . Haar vernederen moest je nooit doen , ook al was dat niet je bedoeling . ' Kan ik er wat aan doen dat ik niet een naïeve huppelkut ben ' zei ze met een koele uitdrukking op haar gezicht , het ijs leek eerst gebroken te zijn maar na de opmerking leek het weer ijskoud te worden .

Natas merkte dat haar opmerking niet al te goed viel en sloeg zich zelf meteen met haar hand. Natas wist dat niet iedereen haar grappen snapte dus kon ze eigenlijk wel raden dat dit zou gebeuren. Zielig keek Natas daarna naar Alicia en zei zuchtend ´´als je niet wilt dan ga ik wel naar huis´´.

' Ik heb geen informatie over je , dus ik vertrouw je niet ' zei ze alsnog met een koele uitstraling , ook al was hij wel verzwakt nadat ze het gezicht van Natas zag . Nooit kon ze tegen die puppy ogen .

´´Ik vraag ook niet om je banknummer´´ zei Natas zachtjes. Ze wist niet zeker of Alicia hier tegen kon dus hoopte ze eigenlijk niet dat ze het hoorde. Zuchtend draaide ze om en mompelde ze alleen nog ´´Max zal zeker blij zijn als ik thuis ben´´.

' Max? ' . Alicia trok hoog haar wenkbrauw op , was dat haar kennis . Tsja , wat maakte het ook nog uit , als ze weg wou ging ze maar weg . Nooit zou ze met een vreemdeling meegaan . Ookal kon ze zichzelf best verdedigen.

´´Teminste als hij niet al in delucht aan het zoeken is´´ zei Natas zo zachtjes dat echt niemand behalve hun twee het kon horen. Eigenlijk moest Natas er mee voorzichtig zijn maar ze was te moe daar voor. Natas gaapte nog een keer en liep toen naar de deur toe.

Een vogel . Kwam het eerst in haar op . Ze had geen zin om verder te denken dus ging ze terug zitten op de kruk en keek naar de barman die druk bezig was met een stel mannen . ' Meneer ' riep ze met een zangerige stem . De man kwam op haar af gelopen . ' Nog eentje? ' zonder op antwoord te wachten tapte hij weer een bier en zette het voor haar neer . ' Een kunt mijn gedachte lezen ' zei ze nu toch lachend , het viel haar ook zo op . Een grote slok nam ze ervan terwijl hij weer het geld pakte en weer weg liep .

nieuw
-
Met een verhit gezicht kwam Rose de herberg binnen lopen. Tot haar afgrijzen zag ze in een stoffige spiegel die aan de muur hing dat ze er niet uit zag. Haar haren hingen in klittende slierten omlaag langs haar hoofd en haar wangen waren vuurrood van haar net geleverde inspanning. Snel probeerde ze haar haar een beetje te fatsoeneren en de zwarte vegen onder haar ogen weg te wrijfen.
Hoe het kwam dat ze er zo uit zag? Rose had het idee op gevat dat haar conditie wat beter zou moeten worden dus was ze 10 kilometer gaan hardlopen.
Vermoeid liep ze naar de bar "water a.u.b" reageerde ze op de vragende blik van de barman terwijl ze zich de kruk op hees. Ze negeerde zijn verbaaste blik, normaal gesproken bestelde ze nooit water. Dit was ook haar eerste keer.

Met een verveelde uitdrukking roerde Alicia met haar vinger rondjes in haar beker water. Ze had nog een kater van gisteren . Ze wist niet waar ze niet goed tegen drank kwam . Het was gewoon zo . Ze keek naar de mensen die binnen kwamen . Een meisje met rood haar viel haar op . Rood haar , hmfp , tijdens een gevecht zou dat niet handig zijn.