grot Valencia

Gavril glimlachde om Dromé's excuus. Alleen hij wist wat ze echt aan het maken was, en dat ze alle strijders zou maken was een enorm goed idee. Maar dan moest ze misschien wel de miniatuur wat groter maken, met een cirkel van Yuka enzo. "Leuk." zei hij alleen maar. Deloi had ondertussen ook een stukje bacon gegapt en zat dat smakelijk op te eten op een kussen. Gavril ging met een steentje tegen zijn kop tikken, waardoor hij met een kwade blik werd beloond. Hij glimlachde toen hij Ren's opmerking hoorde, vond ze die Felix echt leuk?

Er landde een Shuriken in de rotswand achter Ren, en miste hem op een haar na. Drome ging rustig verder met haar ketting, alsof ze er niks mee te maken had. Ze keek glimlachend op "Hoe komt die Shuriken daar nou" zei ze overdreven. En ze stak haar tong naar Ren uit. Gavril kon dit zien als een ja op zijn onuitgesproken vraag. XD

Ren negeerde de shuriken ook al als het een centiemeter dichterbij was hij waarscheinlijk bijna dood zijn. Ren keek naar de tas die helemaal vol zat met waardevol spul. Het kon hem eigenlijk weinig schelen wat hij zou stelen. Al had hij deze keer een hele winkel leeg geroofd. Maar de oude man verdiende het vond Ren ook al mocht hij Aisha helemaal niet.

Gavril glimlachde. "Mag ik het beeldje eens zien?" vroeg hij aan Ren. Hij ging tegen de wand aan leunen om allebei zijn handen vrij te hebben. Dan hoefde hij ook niet op te letten dat hij het beeldje liet vallen uit zijn hand. Deloi vond het fijn dat Gavril gestopt was met hem irriteren, want het was echt heel irritant geweest. Hij at zijn bacon op en bedacht zich toen dat hij nog toffees kon jatten. Hij werd een beetje zoals Ren, alleen dan minder waardevolle spullen. Hij liep zachtjes naar de zak, maar Gavril zag hem en liet gelijk de zak naar zich toe vliegen op een plateau aarde. Deloi sprong er gelijk achter aan, maar de zak toffees was net iets sneller, dus rende Deloi zich helemaal kapot door de grot.

Drome haalde met een shuriken het beeldje, en liet het naar Gavril sturen, gelukkig had ze al een heel kleine gemaakt, en hing die nu aan een lang koord. Snel, voor haar broers het konden zien, hing ze hem om haar nek, en verstopte hem in haar shirt. Ze begon een sculptuurtje te maken van Beo.

Gavril pakte het beeldje van de shuriken, voorzichtig want je wist maar nooit of die vergiftigd was en bekeek het kritisch. De jongen zag er best goed uit voor zijn zusje. Hij zette het beeldje weer op de shuriken, maar zei niets over haar vriendschap met hem. Hij stuurde nu de zak met toffees net langs Dromé, waardoor Deloi over haar heen stoof, gewoon om een snoepje te pakken. "Sworrie." zei hij terwijl hij achter de zak aanrende.

Drome grijnsde en haalde de Shuriken terug "Hij was niet giftig hoor, die zijn te gevaarlijk voor transport." zei ze met een grijns. Ze zette het beeldje weer in de holte in de wand alias haar kast. Ze haalde wat metaal uit de grond en maakte er een beeld van van een zoenede Ren en Vashti. Ze liep het plagerig voor Ren zweven. Ze stak haar tong uit.

"Je weet maar nooit." zei Gavril. Hij zag wat zijn zusje deed en schreef in de aarde voor haar "Goeie zet zussie." Hij grijnsde en wachtte Ren's reactie af. Hij zag het voor zich, Vashti en Ren. Die twee waren goed. Zelf wilde hij zich niet binden, dus stelde hij het zo veel mogelijk uit. Hij ging rustig zitten, deed zijn ogen dicht en ontspande zich. Hij voelde al zijn energie stromen, ook de energie om zich heen, in de buitenlucht. Waarschijnlijk kwam dat doordat hij de kracht bliksem had, die behoorlijk veel energie in zich had. Hij voelde dat Deloi langs hem heen rende, maar hij had de schijf aarde ergens hoog in een kleine holte weggezet waar zijn draakje er niet bij kon.

Drome zette het beeld hoog weg, op een ijzeren plateau, hoog boven Rens bed. "Zo kan je hem niet weghalen." zei ze met een grijns. Ze zag Gavrils bericht, en begon te lachen. ze maakte een aantal ijzeren babys, en zette die erbij. "Ik moet aan jullie toekomst denken" zei ze grijnzend.

Gavril merkte dat Dromé nog iets had gemaakt en bekeek de baby's. Toen wiste hij zijn vorige bericht uit en zette "Touché." neer. Hij begon te lachen en waarschijnlijk vond Ren het niet zo leuk. Maar een familie was er ook om je te plagen. Hij pakte met wat aarde een lont gedrenkt in olie op en legde die voor het beeldje neer. Toen stak hij het in brand met een kleine schicht en de vlammen zorgden voor een exotisch effect op het beeldje.

Drome begon te lachen, en Long wei en Beo zagen er ook wel de humor van in. Drome wierp alvast een ijzeren barricade om haar en Gavril heen, zodat Ren hen niets kon doen. Ze ging grijzend staan op haar bed en keek eroverheen.

Gavril glimlachde toen Dromé een barricade op richte. Ren zou of kalm weglopen of woest gaan vloeken en met dingen gaan smijten dacht hij. Hij klom voorzichtig over de barricade heen, ging op zijn bed zitten en stapelde toen stenen op elkaar. Ren kon de vlam waarschijnlijk wel doven met luchtsturing, maar hij kon het beeldje niet verplaatsen.

Ren keek naar het beeldje van hem zoenend met Vashti. Zelf had hij er geen probleem mee want dat was niet zijn eerste zoen. Hij bleef dus ook heel rustig zitten en zei ´´misschien moet je het ook eens proberen zus´´. Hij zei het om haar te plagen zo ging het altijd heen en weer. Maar toen hij de baby´s zag vond hij het niet meer zo leuk. Zonder emotie stond hij op en liep samen met zijn wapens, schaduw , wat spullen en zijn gitaar weg. Wisten ze wel hoe erg hij had geleden toen hun gezin uit elkaar was gegaan vroeg Ren zich af. Hij zou het alleen niet vragen maar rustig weg lopen.

Gavril schudde zachtjes zijn hoofd. Een geintje kon ook al niet meer gemaakt worden. Oké, misschien was Dromé iets te ver gegaan, maar hij vond het fijner als Ren erover zou praten. "Haal die baby's maar weer weg." zei hij tegen Dromé. "Anders komt hij misschien niet terug." Hij glimlachde om de opmerking van Ren naar Dromé, die was ook raak geweest.

Ren liep een stukje verder van de grot en ging in de hoogste tak van de hoogste boom zitten. Hij wist dat hij misschien beter anders moest reageren maar dat kon hij niet meer. Zijn gevoelens waren niet zo belangrijk om luid uit te spreken vond hij zelf. Daarom ging hij dan weg. Ren beet op een stukje stro dat hij ergens vond en keek naar de horizon.

Gavril ging goed op zijn bed liggen en deed zijn vingers een klein beetje van elkaar. Toen liet hij daar vonkjes tussen vliegen, eerst kleintjes, toen grotere en langere linten. Hij maakte een vuistje van bliksem en stuurde dat naar een stukje karbiet, wat ontplofde. Hij glimlachde en zocht met zijn aardekrachten de grond af voor meer karbiet, tot hij een grote steen had gevonden. Die legde hij voor een metalen plaat net boven zijn hoofd zodat hij die kon wegschieten als er vijanden kwamen.

Drome haalde de babys weg, En maakte er ijzeren slakken van, ieder met een letter op zijn rug. Ze liet ze naar Ren zweve, en er stond "Sorry ren" en de latste had een ijzeren Drome met puppy oogjes op zijn rug. Ze hoopte het goed te kunnen maken, wat ze was te ver gegaan. ze haalde de barricade weer neer, en stuurde het metaal weer terug waar het vandaan kwam.

Ren keek naar de ijzeren slakken die voorbij kwamen. Hij bedacht dus dat ze spijt ervan hadden. Ren ademde diep in en uit. Hij was al lang niet meer boos maar nu wou hij heel even alleen in de boom zitten. Hij pakte uiteindelijk zijn gitaar en ging rustig een verdrietig liedje spelen. Schaduw vloog wel terug naar de grot om de rest wat duidelijkheid geven dat hij niet meer boos was.

Toen ze Schaduws uitleg had gehoord knikte Drome. Ze pakte haar spullen, en deed het op haar rug "Ik ben in de andere grot als je me zoekt" zei ze Tegen Gavril, en ze klom op Beo. Ze zette mim en Long wei er ook op, en Beo begon te rennen. Drome bervrijdde de hertenkudde die nog steeds in de omhijning zat, maar liet haar zes hertjes in de omheining. Ze ging met Beo Longwei en mim ze grot in, en stookte het vuur op. Ze legde een aantal plakken berenvlees van de veldslag op de plaat van het oventje. Mim ging in het hamsterwiel van het weefgetouw rennen. Long wei begon de boel op te ruimen. Beo liep een rondje, en koos een plekje uit, en ging bijslapen. Drome zelf zette mini felix in haarbos, en ging weer verder aan het famillie standbeeld.

Gavril knikte even kort toen hij zag dat Schaduw binnenkwam. Dat was goed opgelost, dus veegde hij de letters in de grond weg en zei toen tegen Dromé "Oke. Als je hulp nodig hebt hoor ik het wel." Hij glimlachde terwijl hij een toffee naar zich toe liet zweven. Hij had het gepakt met aarde, en liet hem toen in zijn mond vallen. Wat waren ze toch lekker.

Schaduw vloog toen ze haar taak volbracht had weer gewoon terug naar Ren en ging bij hem liggen. Ren speelde door op zijn gitaar maar na een tijdje vernaderde het liedje naar iets blijer. Ren genoot van gitaar spelen , eigenlijk ook van zingen maar dat deed hij niet als hij niet zeker wist dat niemand het hoorde.

Drome stapte van Beo af, en sleepte Felix aan zijn arm naar binnen. "Jonges dit is Felix, Felix, dit is mijn famillie" zei ze tegen ieder die nu in de grot was. Ze ging op het matras van haar bed steen zitten, en stuurde haar wapens voor haar. "Dit is het grootste deel van mijn wapen arsenaal zei ze met een grijns."

Gavril glimlachde. "Ook al een vriendje zus." zei hij grijnzend. "Ach maar goed ook, kan je Ren niet meer treiteren zonder dat hij hetzelfde doet." Deloi stoof gelijk naar Felix toen en rende een rondje om hem. "Ik zijn Deloi." zei hij. "En dit zijn Gavril." Hij wees naar Gavril die opstond. Hij liep naar Felix toe en stak zijn hand uit. "Aangenaam kennis te maken."

"Hij is mijn vriendje niet, het is gewoon een vriend" stond op een werpmes die ze in de richting van Gavrils bed gooide. Beo ging naast Dromes bed liggen, en Long wei op diens rug. Mim rende vrolijk naar buiten, om op een fazant te jagen voor Long wei.

Gavril ving het mes in een brok aarde. "Ach, vriend, vriendje, ik vind dat dat hetzelfde is." Hij grijnsde naar Dromé terwijl hij het mes terug liet vliegen. "En volgens mij ben je iets kwijtgeraakt." Hij grijnsde en liet lichte spanning op het mes staan zodat ze een klein schokje zou krijgen als ze hem pakte. Deloi ging ondertussen terug en jatte een toffee van Gavril.