Het jaarlijkse zomerfestival

Zoals de meeste zullen weten is vandaag de zomer aangebroken. In Yuka word dit uitgebreid gevierd met een enorm festival waar weken voorbereidingen aan vooraf zijn gegaan. Er zijn de mooiste lampionnen gemaakt, het lekkerste eten is klaargemaakt en niet te vergeten prachtige kostuums. Het is een traditie om tijdens het zomerfestival 'vermomd' te gaan. Een masker is niet verplicht, maar het is wel de bedoeling dat iedereen verkleed gaat. Eigenlijk is het een soort zomer-carnaval. Het festival word geopend door een prachtige show met dans, muziek en praalwagens. Daarna komt er een enorm diner bestaand uit tafels die door heel Yuka verspreid zijn. De drank zal ook rijkelijk stromen. Als afsluiting zal er een enorm dansfeest zijn in het midden van Yuka dat afgesloten word door een enorm vuurwerk. Zo luidde de mensen in Yuka de zomer in

Regels: Kom verkleed

Natas liep blij naar het feest toe. Ze was nog elk jaar naar dit feest gegaan en vond het ook altijd leuk. Snel keek ze even of haar kostuum goed zat. Ze had kleine vleugels om samen met een rood/roze jurkje aan en een masker die rood was. Zelf vond ze het niks zo´n irritant jurkje maar vandag trok ze het toch aan. Toen ze eindelijk zeker was dat alles goed zat liep ze verder. Door het masker kon ze haar bril niet op dus zat die nu in haar zak. Dit deed ze dus nooit behalve op het zomerfeest dan deed Natas haar bril een keertje af. Je zag toch niet door het masker wie het was. Blij liep ze door naar het feest waar alles prachtig versiert was. Daarom bleef Natas even staan om alle versieringen te bekijken.

Een vrolijk gevoel stroomde er door de aderen van Rose heen. Het zomerfestival. Dat was 1 van de weinige dagen in Yuka waar de mensen echt feest vierde. Rose zelf had dit feest pas 1x eerder meegemaakt en had het helemaal geweldig gevonden. Iedereen was uitgelaten. Zelfs de stijfste mensen deden een keer het keurslijf af en lachte een keer niet alleen uit beleefdheid. Zorgvuldig schoof Rose de pauwenveer die ze als een soort indianen veer in haar had geschoven recht. Eerst had ze heel veel kleine veren door haar haar geweven, maar deze vielen er steeds uit dus had ze de pauwenveer gekozen. Door haar concentratie had Rose niet door dat ze tegen een groepje bosnimfen aanliep die vrolijk met elkaar enkele mannen stonden te bekijken. In plaats van boos te worden, wat ze vast en zeker normaal gesproken gedaan zouden hebben glimlachte ze naar haar. Rose lachte terug en liep weer verder. Ze wilde niet net als vorig jaar helemaal achteraan staan bij de show. De geruchten waren zoals gewoonlijk weer heel lovend geweest en vertelde dat het heel spectaculair zou worden. Ze wreef over haar donkergroene jurkje die aan de bovenkant bedekt was met pauwenveren. Het had wat gekost dat jurkje, maar het was het volgens Rose wel waard. Er zat ook een maskertje bij, natuurlijk ook bedekt met pauwenveren. Een beetje zoals deze. Maar op dit moment had ze hem niet op, veel te warm.

Sheena liep met een blij gevoel naar het feest toe. Eindelijk iets vrolijks, niks met een duisterrandje. De zomer was begonnen en het werd uitgebreid geviert hier in Yuka. Met een glimlach rond haar lippen liep ze onherkenbaar of misschien wel herkenbaar verder. Ze had een jurkje aan met een kattenstaart en ze had in haar haren katten oren gedaan [zie plaatje]. Vroeger werd ze tijdens carnaval altijd verkleed als kat, het werd een soort traditie voor haar. Nu had ze ook nog een simpel blauw masker op haar ogen gedaan, wat trouwens veel mensen hadden. Er waren veel mensen met veel verschillende costumes. Ze zag een paar cowboys en ook indianen. Ze grinnikte zacht, wat zag het er grappig uit. Ze liep verder en keek rond naar de vele mensen die er zo vrolijk uit zagen en zoveel plezier hadden.

Leia kwam aanwandelen. Ze was een hele week bezig geweest met haar kostuum, en dat van Kira. Zijzelf had een blauw jurkje met blauwe nepvleugels. [plaatje] ook had ze een blauw glittermaskertje. Ze had Kiras vissekom op een rekje met wieltjes gezet, en er een honderiem omheen gedaan. Kira droeg een koikarperpak en de vissekom had vleugels.


Leia liep over het terein met de kom als een hondje achter haar aan. Mensen moesten lachen van de kom, het effect wat ze wilde bereiken. Ze wandelde en genoot van alle mooie kostuums.

Genietend liep Aisha tussen de vrolijke mensen door. Eindelijk was eens een keer iedereen blij . Ze was nog nooit naar het zomerfestival geweest maar nu wist ze al dat ze vaker zou gaan . Gefasineert keek ze naar de mensen die serieus hun best hadden gedaan op hun kostuum . De ene was uitbundig de andere heel kleurrijk . Haar kostuum was er niks bij . Ze had het zwarte streaplas jurkje aangedaan die ze in de winkel had gekocht en had daar roze pumps bij aan . Haar jurkje had ze versierd met een grote lakken roze strik die ze bij de hobbywinkel had gekocht en in haar haar zat dezelfde soort roze strik , even groot . Haar haren had ze in grote krullen zitten waardoor ze er vrolijk uitzag . Natuurlijk had ze ook een roze masker .

Akira had een paar dagen terug een poster gezien over het festival. Ze wou er zeker naartoe gaan en was druk bezig met haar kostuum geweest. Ze had letterlijk een masker op haar gezicht geplakt. Ze had allemaal kleine glinsterende plaksteentjes op haar gezicht geplakt, maar niet met een speciaal patroon dat leek haar te ingewikkeld worden. Ook had ze haar witte jurkje een klein beetje zitten te verknippen en waren de onderste lagen een beetje slierten geworde die net iets over haar knieën kwamen. Voor de verandering had ze haar haar ook gewoon los gedaan wat het toch weer een stuk langer maakte. Blij draaide ze een rondje, ze vond het helemaal tegek dat er z'n festival was.

Rose naderde het plein waar de opening zou plaatsvinden. Het was al druk, dus een plaatsje vooraan zou ze niet kunnen bemachtigen. Zonder dat Rose het door had wreef ze even over de veer in haar haar. Het was net alsof je voor het eerst in jaren een armband om had. Dan zat je ook de hele tijd met je vingers over de armband te gaan.
Haar oog viel op een klein stenen muurtje aan de rand van het plein. "Perfect" zich een weg banend door de mensen met prachtige kostuums liep ze richting het muurtje. Ze was benieuwd of ze nog mensen zou herkennen. Vast niet, tenminste als iedereen lang aan zijn of haar kostuum had gewerkt tot ze onherkenbaar waren.

Leia huppelde verder. Ze zag Rose bij een muurtje staan. "Hooi rose" En ze zette haar masker af. "M<ooi he dit alles. Ik ben hier voor het eerst" Kira blies een aantal bubbels "En mijn kleine Kira hier ook. Gelukkig houd ze van verkleden, anders had ze nit mee gekunt." Leia glimlachte "Jij ziet er mooi uit!"Ze zette haar masker weer op en klom op het muurtje.

Aisha keek rond of ze iemand herkende . Het was moeilijk want iedereen had een masker op . In de verte zag ze het pleintje waar straks opgetreden werd . Ze kon beter nu gaan voordat alle goede platen voor haar weggekaapt zouden zijn . Met snelle passen liep ze kriskras door de menigte heen en naderde het pleintje . Kort keek ze om zich heen en merkte het rode haar van Rose op . Vrolijk zwaaide ze zonder dat ze wist of Rose keek . Direct ging ze naar haar toe , met zijn tweeën was het altijd gezelliger als in haar eentje . ' Heej ' zei ze vrolijk toen ze dichtbij genoeg stond dat Rose het hoorde . Ze keek even wie er bij Rose stond en merkte toen pas op dat Leia er ook stond . ' Hej ' zei ze weer.

Dust kwam naar het feest in zijn groen/grijze mantel. De kap zat over zijn hoofd en hij had van de vacht van een hert zelf een masker en handschoenen gemaakt. Hij had het hert zelf geschoten, gevild, de huid gelooid, het vlees naar de slager gebracht, een naald gekocht en de handschoentjes gemaakt. Hij vond ze uitstekend. Hij had het nooit zo op mensenmassas gehad en zag dat dit wel erg groot was. Hij zocht de omgeving af voor een boom waar hij stilletjes kon zitten en zag dat er een mooie grote precies in het midden stond. Alleen waren de takken erg hoog. Dust liep om de boom heen om te kijken of er nog een andere manier om in de takken te komen was en zag dat hij via het dak van de noodle bar zo in de takken kon springen. Hij liep snel om, klom op het dak en sprong de boom in. Nu kon hij tenminste alles zien, maar hij kon amper gezien worden.

Natas keek om zich heen. Het begon al aardig druk te worden en zij herkende natuurlijk niemand. Dit was ook de eerste keer dat Natas alleen bij het festival was dus zoch ze naar bekende mensen. uiteindelijk zag Natas iets in een boom. Hoe goed Natas ook wou kijken ze wist niet wie het was. Snel liep ze naar de boom. Je kon er moeilijk in klimmen omdat de takken onder er niet waren. Natas keek snel om zich heen of mensen aandacht aan haar besteden. toen ze zag dat niemand dat deed gebruikte Natas haar krachten om in de boom te klimmen. Helaas scheurde Natas haar jurk zo maar dat kon Natas niets schelen. Toen ze dichterbij de persoon was herkende Natas hem en ze zei meteen ´´Dust jij ook hier´´.

Rose zag Aisha niet doordat ze net naar Leia keek. "Hey" zei ze vrolijk, dat was wel heel snel een bekende tegen komen. Ze wilde net haar mond open doen om nog wat te zeggen toen ze nog iemand een begroeting hoorde zeggen. "Hey" zei ze weer, nu tegen Aisha "Nou, mijn vermoming stelt ook niet veel voor zeg" lachte ze "Ik ben er nog geen kwartier en ben nu al herkend"

Toen Dust Natas haar stem hoorde keek hij verrast omlaag en zei "Ja, leuk dat je in de boom komt. Maar misschien was het slimmer geweest als je van het dak sprong." Hij bood haar snel een hand aan zodat mensen geen argwaan zouden krijgen. Schysta was ondertussen uit huis ontsnapt en ging verkleed naar het feest. Ze zag Natas in een boom klimmen waaruit een bekende hand stak en maakte een grommend lachje. Ze zocht de geur van Dust, merkte dat hij via het dak was gekomen en ging ook via die manier de boom in. "Hoi Natas" zei ze stralend. Dust schrok zich kapot en viel half uit de boom. "Schysta, wat doe je hier?" vroeg hij nijdig. "Ik kom ook lol maken." zei ze. Dust was gelukkig genoeg hersteld dat hij Natas omhoog zou kunnen trekken.

' Je vermomming is wel goed hoor , maar je haar ' zei Aisha lachend . Het leek haar niet echt handig als je niet mocht opvallen met haar haar maar verder zag het er leuk en spontaan uit . Ze keek nu naar Leia . Het leek erop dat Aisha het minste aan haar kostuum had gedaan , maar dat kon ze nu niet terugdraaien .

Akira liep achter wat mensen aan, ze had geen idee waar ze naartoe gingen maar zo te zien liepen er veel naar dezelfde plek. Ondertussen keek ze in het rond of ze iemand herkende, al was dat wel moeilijk met al die maskers. Meschien lag het aan haar, maar ze zag gewoon niemand die ze kende.. 'Oke eerst maar hier tussenuit proberen te komen.' Ze liep midden in een grote mensen massa, en probeerde zich er tussenuit te wurmen. Het duurde heel even maar ze stond uiteindelijk wel een beetje aan de mensen groep. Toen liep ze veder en keek rond, ze vroeg zich even af of iemand haar wel zou herkennen.

Natas pakte rustig Dust zijn hand en klom verder in de boom. Daarna ging ze naast hem zitten en keek naar Schysta. ´´Hoi Schysta´´ zei Natas met een glimlach. Expres had Natas een wedstrijd voor het feest gedaan met Max van wie het snelst rondjes kon rennen. Daarna was Max zo bekaf dat hij meteen sliep dus kon hij niet mee.

"Hoihoi, weet jij misschien waar je eten kan halen? Ik heb reuze trek." zei Schysta. "Zolang je maar geen suiker of eekhoorn gaat eten hè?" zei Dust erachteraan. "Daarzo bij de snoepwinkel is een vleeskraam met varkensvlees. Neem dit maar mee, dan kan je wat kopen." Hij gaf Schysta een goudstuk en ze nam die in haar bek, sprong uit de boom en renden pijlsnel naar de vleeskraam. Ze gaf de munt aan de eigenaar die haar een paar speklappen gaf. Ze ving ze in haar bek en rende toen weer de boom in (via het dak). Daar legde ze alles op een tak en begon eraan te knabbelen.

--------------
Fijn Midzomerfeest trouwens

"Tja het leek me een beetje overdreven om mijn haar voor 1 dag te verven" antwoorde Rose. Ze ging met haar hand door haar, alsof ze de kleur dan zou kunnen veranderen. "Achja, er lopen vast wel meerdere mensen met rode pruiken rond" zei Rpse hoopvol. Ze had er nog geen gezien. Maar je wist toch maar nooit.

´´De meeste draken hebben geluk met dit feest. Dan kunnen ze teminste overal rond lopen´´ zei Natas blij terwijl ze naar Schysta keek. ´´Teminste bij demeeste zou je denken dat het een klein kind of dier is´´ vervolgde Natas. Toen ze wat verder rond keek zag ze pas het prachtig uitzicht wat ze vanaf de boom hadden. Je kon alles goed zien zonder geplet te worden. ´´Deze plek ga ik onthouden. Het is echt een prachtig uitzicht ophet feest´´ zei Natas terwijl ze blij rond keek. haar ogen glinsterde van vreugde ook al kon je het moeilijk zien achter het masker. Maar wel beter zien dan als ze haar bril op heeft.

' Ja , kan best ' stemde Aisha in . Ze had nog niemand gezien met zulk rood haar als Rose maar het zou nog best kunnen . Ze had al wel 1 iemand gezien met lichtjes rood haar maar niet dat je dacht ' woow ' maar wel rood .

Akira keek om zich heen, het viel haar op dat bij een stenen muurtje een groepje stond. Ze moest heel even nadenken maar wist toen al wie het waren Rose,Aisha en Leila. Ze rende er naartoe en zwaaide, wetend dat ze het natuurlijk niet zouden zien. 'Haai!' Zei Akira en ze liep nu veder naar de groep toe. 'Wow, ik herkende jullie eerst niet.' Zei ze lachend. Nu vroeg ze zich alleen af of hun haar wel zouden herkennen.

Kate liep door de mensen massa en kreeg nu een hekel aan haar witte engelen vleugeltjes. En als iemand in de weg liep had ze de neiging om hem met haar toverstokje te steken. Het ding was aardig puntig en ze was niet bang om hem te gebruiken. Ze stelde zich voor om blij te doen ookal had ze daar op dit moment geen zin in. Ze wist niet precies waarom ze zich niet lekker in haar vel voelde. De hele dag was ze al niet zo vrolijk als ze normaal wel eens was. De vroege dagen van de bakkerij hadden zijn tol wel een beetje geist dacht ze terwijl ze probeerde om niet te kotsen door de vele geuren van eten om haar heen.

Dust zag de pretlichtjes van Natas en zei "zullen we een geintje uithalen? Wie het eerste recht op iemands hoofd spuugt." zei hij grijnzend. "Geen magie om te sturen." Dust zag een muurtje en begon alvast wat speeksel te verzamelen. Hij wilde het liefst op dat meisje met het rode haar spugen, dat was zo'n mooi doel ervoor. Dust werd rustig en had ondertussen genoeg verzameld. Met een mooie boog spuugde hij naar diegene met het rode haar en bleef daarna heel stil zitten.

Natas hield eigenlijk niet echt van die spelletjes maar wou het wel een keer proberen voor Dust. Ze keek hoe hij naar een meisje spuugde. Natas herkende iedereen zonder moeite omdat je langte en gewicht niet veranderen. Daarom herkende ze het meisje meteen en riep ´´niet op haar´´. Maar het was al te laat hij had al gespuugd.