Het jaarlijkse zomerfestival

"Oke" zei Dust. "Ga je via het dak of laat je je vallen en breek je de val met een rol?" Dust stond op en pakte het schaaltje op. Hij nam nog snel een stukje perzik en liet Schysta nog wat eten. "Dat was lekker, maar nu ben ik echt vol." zei Schysta terwijl ze ging liggen.

Akira keek naar Vashti. 'Ik heb Aarde en ijs.' Ze nam een hap van het broodje n kauwde erop. Ze vroeg zich af wat er eigelijk op zou zitten. Ze herkende de smaak iedergeval niet..Naja wat het ook was het smaakte teminste niet slecht vond Akira.

´´Ik denk dat ik voor het dak ga´´ zei Natas bedenkelijk terwijl ze glimlachte. Ze sprong uit de boom op hetdak en sprong toen op de grond. ´´Ik denk niet dat ik jou kan vangen als je dat wilt proberen´´ zei ze plagend tegen Dust.

Dust sprong lachend Natas achterna. "Je moet het ook niet proberen, ik ben waarschijnlijk zwaarder." zei hij lachend. "Waar zullen we gaan zitten? Bij de anderen of wat meer tussen de onbekenden? Jij kiest maar." zei hij nu serieus. Hij keek even langs de tafels en zag een paar bekende gezichten. Hij zag Rose, Vashti en nog een paar anderen waarvan hij de naam niet wist. Hij zocht tussen het fruit en vond nog een aardbeitje. Hij pakte het en zei plagend "Wil je graag nog een aardbeitje? Je moet nu wel sneller zijn hoor." Dust bracht het aardbeitje langzaam naar zijn mond zodat Natas genoeg tijd had om te reageren.

Natas haar reflex waren nu een stuk sneller en net voordat Dust hem in zijn mondt had pakte Natas de aardbei uit Dust zijn handen. ´´Jammer net niet´´ zei Natas lachend terwijl ze zelf de aardbei naar haar mond bracht. Daarna draaide ze zich om en keek naar de rest. ´´Zullen we gewoon bij de strijders gaan zitten´´ zei Natas blij terwijl ze weer naar Dust keek.


-----------------------------------------
Ik moet gaan ben er pas morgen rond 5

Rose pakte, terwijl ze een beetje zoekend om zich heen keek naar de andere een bord van de stapel. Niewsgierig begon ze de tafel af te zoeken naar wat lekkers. Daar was ze niet lang mee bezig, aangezien er bijna alleen maar lekkers bij zat. Haar ogen schoten van gebraden kip naar gekonfijte ananas en van zoute ham naar een enorme salade. Uiteindelijk besloot ze van een paar dingen waar ze niet wist wat het precies was op te scheppen. Toen ze daarmee klaar was begon ze richting de tafels te lopen, daar zou ze de andere hoogstwaarschijnlijk wel vinden.

Dust moest lachen en zei "Nu was je wel snel genoeg." Hij liep naar de anderen met Natas naast hem en hij ging zitten op een plekje dat groot genoeg was voor twee. "Kom je?" vroeg hij nog na grinnikend. Hij zag Vashti vlak bij zat en zei "Hoi Vashti, nog iets leuks gedaan laatste tijd?"

---------
Doeg

zucht, nou oke dan Sheena....
--------------------------------------

Owen kwam aanlopen, hij had een soort piraten outfit met een grote hoed met grotere veer. hij had een wit overhemd en een van zijn blauwe jassen, hij had een blauw masker wat hem compleet onherkenbaar maakte. Andrew had een veer op zijn kop en vloog vrolijk "koppiekrauw" roepend over de menigte. Owen liep door de massa naar de strijders en ging on opvallend naast Sheena zitten.

Akira zag Rose lopen ze stak haar hand op en zwaaide heen en weer. 'Rosee.' Ze liet haar hand weer zakken en nam nog een hap van haar broodje. Ondanks wat er allemaal was gebeurd kregen ze het hier wel weer snel gezellig. Net alsof ze op alles voorbereid waren. Ieder geval was ze blij dat alles weer helemaal goed ging.

Maiko plaatste haar masker op ookal betwijfelde ze het feit dat ze dan niet meer herkenbaar was. Maar het was beter dan niks bedacht ze dan maar. Met veel moeite wist ze Jack bij te houden die duidelijk de kleinste, meest onbekendste straatjes en doorgangen uit zijn hoofd kende. Maar ze weigerde om hem ook maar een seconde uit het oog te verliezen tot wanneer ze haar dolk door zijn hals had heen geboord. Ze kon in de verte het gezoem en af en toe een luid keelse gejuich horen in de verte van het zomerfestival waardoor ze wist dat ze steeds meer richting de grens van Yuka toe renden. Maiko begon daar door steeds meer het vermoeden te krijgen dat hij wist dat ze hem achtervolgde.

Jack stopte en draaide zich om naar Maiko. 'Dus je hebt me gezien en wat ik deed? Je hebt me weten te volgen tot hier en wat nu? Ga je dat kind wreken? Het is niet eens familie van jou, zelfs niet eens een kennis. Welke reden heb jij om mij nu te komen aanvallen? Het heeft niks met je te maken en je kent mijn redenen niet...' Hij sprak zoals zijn vader vele jaren geleden had gedaan tegen haar meester zonder het zelf te weten. Misschien waren de woorden een klein beetje verdraaid maar de stem en zijn uitstraling waren bijna compleet het zelfde. 'dus vertel me Maiko, ben je gekomen om mij te vermoorden voor een vreemde?'

Saphira keek naar boven. Ze had een stem gehoord die ze uit duizenden herkende. Toen zag ze een klein figuurtje vliegen. Omdat Saphira al best groot was, leek ze net op een kind in kostuum en zou niemand het raar vinden als ze praatte. "Andrew!!!'riep Saphira vrolijk zwaaiend naar het figuurtje.

'oke, ik heb water en telekinese.' zei Vashti tegen Akira. ze wendde zich naar Sheena en zag naast haar iemand zitten in een piratenkostuum. 'he Sheena' Ze tikte Sheena aan. 'wie is dat?'

'nee.' Rustig haalde ze haar masker van haar gezicht weer af. Natuurlijk had hij haar herkend. Waar waren haar gedachten geweest toen ze dacht dat hij haar misschien niet zou herkennen. Wie weet wist hij zelfs al dat ze de zelfde Maiko was als in het weeshuis. Ze antwoorde niet op zijn vragen. Ze voelde geen enkele behoefte om dat te doen. Geen seconde later die gedachte stond ze met het punt van haar dolk tegen zijn hals gedrukt. Als hij niet op tijd haar pols had vastgepakt zou de dolk zeker nu door zijn hals zijn heen geboord.

'laat me raden, je werkt voor iemand? Ik durf zelfs te wedden dat die persoon meer heeft te maken met de moord op mijn familie.' Hij voelde hoe zijn bloed over zijn hals heen liep naar beneden. Als hij nu zou los laten stond het vast dat hij dood zou zijn. 'Waarom Maiko... leg me uit waarom mijn familie is vermoord en waarom ze nu ook mij dood willen.'

'Jouw bloedlijn moet worden uitgeschakeld. Het moord alleen maar in eigen belang en zou zijn meester de rug toe keren als zijn eigen leven in gevaar is als het een meester had. Jouw familie moet worden uitgeschakeld voor het Darken Harl verraad.' Ze valde aan met haar andere dolk maar ook die hield Jack net op tijd tegen. Behendig duwde ze zijn beide benen met die van haar uit balans waardoor hij viel en zij op hem neer zat en nog steeds haar dolken door zijn hals wilde duwen maar hield koppig tegen.

Kate keek om zich heen en zag dat er weer mensen waren die aan het dansen waren. Ze keek naar achter waar er tafels stonden wat niet zo handig was. Ze pakte Ryan mee naar een stukje waar het minder druk was maar waar de muziek nog duidelijk te horen was en er geen tafels stonden. "Hier kunnen we wel dansen" zei ze.

Sheena glimlachte. 'Mijn krachten zijn water en glas.' Ze keek naar achter omdat Vashti iemand achter haar aanwees en ze draaide zich half om om beter te kijken. Haar ogen werden verbaast groter. 'Owen!' Zei ze blij en keek hem met een grijns aan. Nu was alles gewoon helemaal perfect en compleet. Ze keek naar Vashti. 'Dit is Owen.' Zei ze en glimlachte.

Akira knikte. 'Oke, jij hebt dus ook water.' Zei ze tegen Vashti. Toen keek ze even naar Sheena, zei had ook water ergens was dat best grappig. Ze volgde heel even het gesprek tussen de 2. Ze keek even om naar Owen, hij was bijna onherkenbaar in z'n piraten kostuum vond ze.

Natas ging blozend langs Dust zitten en keek naar de rest. Bijna iedereen aan de tafel was eeen strijder dus konden ze makkelijk over magie praten. Daarna keek Natas naar de rest. Ze volgde het gesprek niet echt maar probeerde er geintreseerd naar te luisteren. Eigenlijk probeerde Natas onder de tafel Dust te kietelen.

Dust voelde het gekietel van Natas en moest gelukkig alleen maar glimlachen. Hij pakte haar hand vast en pakte met zijn andere hand een aardbei. Hij stopte die snel in zijn mond en zei "Deze zijn nog lekkerder." Dust glimlachte en pakte nog een aardbeitje. "Mondje open" zei hij zachtjes.

Natas voelde opeens Dust zijn hand. Ze pakte zijn hand ook vast maar liet niet te veel aan de andere merken. Daarna zag Natas dat Dust weer een aardbei pakte en die aan haar wou voeren. Natas wou eigenlijk niet zo openlijk klef doen maar ze had een maal iets voor aardbeien (en Dust). Blij deed Natas haar mond open wachte tot DUst haar zou voeren.

Akira zag dat Natas ook aan de tafel was komen zitten en een jongen die ze nog niet kende. Ze lette er even niet om en luisterde mee met de rest. Even later viel haar blik weer op Natas en de jongen die een beetje klef aan het doen waren. Ze liet haar hoofd op haar hand steunen en keek naar de 2. 'En Natas wie is je nieuwe vriend..?' Zei ze met een kleine grijns op haar gezicht.

Toen Natas Akira hoorde deed ze weer haar mond dicht. ''Dit is Dust'' zei Natas snel tegen Akira terwijl ze glimlachde. ''Dust dit is Akira'' zei Natas daarna tegen Dust. Ze keek onder zoekend naar DUst om te kijken dat hij het niet erg vond.

Akira keek nog eens naar Dust. 'Oke, Hoi Dust.' Toen keek ze weer naar Natas en glimlachte. Ze snapte ongeveer wel al wat er aan de hand was en vond het leuk voor Natas. Even wachte ze nog op antwoord van Dust. Zal hij ook een strijder zijn vroeg Akira zich ondertussen af.

"Hoi" zei Dust tegen Akira. Snel stopte hij de aardbei in Natas' mond. "Sorry als we iets te klef doen." zei hij tegen Akira omdat hij zag dat ze het een beetje irritant vond. Dust pakte een bord en vroeg aan Natas "Kom je mee te eten halen of blijf je zitten?" Schysta had zich ondertussen weer in haar drakenkostuum gewerkt en ze rende snel naar de tafels.