"Regenboog palet" de handwerk winkel

Achter de Balie staat een lief hippieachtig stel met hun kleine peutertje dat de winkel nog weleens wil verfen, Blossom Willy en hun dochter Daisy . Ze zijn dol op de natuur, en vinden dat kunst met iedereen gedeeld mag worden, dus de prijzen zijn niet hoog. ook staat er een "Creatieve mensen te hulp gevraagd Hulp gevraagd" briefje met daaronder een bordje 'Altijd open'.

Als je hun kleine winkeltje ziet, zou je het niet verwachten, maar als je binnenstapt word je overweldigt. Er staan 3 meter hoge kasten langs de muren, maar ook door de ruimte. Langs de kasten staan ver4schuifbare ladders. Er zijn rekken met biedere denkbare verf kleur en soort. Rekken met krijtjes in alle kleuren en soorten. Een rek met potloden. Maar ook stoffen, naaigaren, spelden en naalden . Er worden zelfs simpele paspoppen verkocht. er is papier en doek. en voor iedere andere creatieve hobby is er wel wat Er staat bij de kassa een kist met stukken houtskool. Ze verkopen ook een gelimiteerd aantal naaimachines. De winkel is in mooie vrolijke kleuren geschilderd, en als er geen klanten zijn verven de eigenaars meer hippie patronen op de vloer.

Personen: max 5
rang: onbeperkt
Regels: niet naar binnen zonder creatievedoeleinden. ASOLUUT GEEN VECHTEN, want Blossom en Willy zijn enorme Pacifisten. Magie en drtaakjes toegestaan, zolang je aan de goede kant staat, en je krachten gebruikt voor het goede

Leonardo opende de deur en groette willy die hij zag staan. Daisy zag hij ook gelijk en die kwam op hem af. 'Hoi, kleine prinses.' zei Leonardo vrolijk en hij tilde haar op. Leonardo kwam hier vaak en hielp ook wel eens een paar dagen. Ook kocht hij hier zijn schilderspullen. Hij glimlachte en aaide Daisy en liep met haar naar de toonbank waar hij haar op zette.

Leia stapte door de deuropening, en haar hart ging sneller kloppen, ze was in de hemel. Snel rende ze tussen al het naaigaren, kantrantjes en en stoffen door. Gelijk pakte ze een blauw lint, bonkerbauw garen en een stuk lichtblauwe stof en leip naar de kassa, waar Blossom stond "Hallo mevrouw, ik wil deze kopen voor een klein jurkje voor mijn...eh... kat" "Oke girl, wat jij wil" zei Blossom vrolijk, en Leia rekende af. "Mevrouw..." "Zeg maar Blossom" "Blossom, kan ik hier werken?" "Ja hoor meid, als je bewijs hebt dat je crea bent, dan mag het" en voor Blossom klaar was met praten was Leia al thuis tussen de zelfgemaakte jurkjes aan het rommelen.

Leonardo zag een meisje naast hem komen staan nadat hij Blossom had gegroet en glimlachte. Nu moesten ze samenwerken want vandaag was een van zijn werkdagen hier. Daisy keek hem aan. 'Veve?' vroeg ze met een schattig stemmetje. 'Veve is thuis. Ze is moe.' zei Leonardo daarop als antwoord toen hij Daisy weer aankeek.

Leia kwam terug met een jurk in haar handen, het was een groen jurkje met witte lint om de middel, en lands de onderkant. "Mevr..Blossom, is dit goed genoeg, deze heb ik gister afgemaakt." Vertelde ze. En ze keek Blossom hoopvol aan.

Leonardo had Daisy van de toonbank afgetild en was bezig met het bijvullen van de garen toen hij Leia zag binnenkomen en bekeek haar nu even goed. Daarna concentreerde hij zich weer op zijn werk en glimlachte. Hij vond dit altijd zo rustgevend wat prettig was om na te denken.

Na het invullen van een formulier, was ze aangenomen voor haar eerste baan. Toen ze zich omdraaide zag ze Leonado voor het eerst "Oh, hallo, ik ben Leia Itis Arbor Folium" En ze stak haar hand uit "Zeg maar Leia" en ze glimlachte lief.

Leonardo glimlachtte en nam de hand aan. 'Leonardo James Felix, ofwel Leonardo. En die hele naam van jou is een hele mond vol.' zei hij vriendelijk. Ze was dus aangenomen wat hij wel prettig vond want nu was hij minder alleen.

"Tja, het betekend tak boom en blad." En ze glimlachte "Zo tezien ken jij iedereen al goed, kan je me voorstellen?" En ze keek hem hoopvol aan. Ze vond zijn uiterlijk zeker niet onaangenaam en zijn Aura was nog positiever. Haar hersens hadden hem goedgekeurd, nu haar hart nog.

Leonardo knikte. 'Natuurlijk. Het kleine meisje is Daisy, je kent Blossom al en dan heb je nog Willy. Ze zijn erg vriendelijk. En ja, ik ken ze omdat ik hier zelf ook al een tijdje werk. Toevallig is dit mijn werkdag.' zei Leonardo grijnzend. Hij bekeek Leia en ze zag er erg vriendelijk uit.

"Bedankt" Ze keek hem in zijn ogen aan, waarschijnlijk was hij of imuun, of ergmachtig als Iyona, want ze zag aleen de buitenste randen van zijn Aura, terwijl de belangrijkste in het midden lagen. "Wat doe jij voor iets creas, zoals je misschien al zag, doe ik kleding, en andere stof dingen, zoals gordijen kussen en dergelijke."

'Ik schilder. Nouja, landschappen en portretten.' zei hij op haar vraag. Thuis had hij zijn hele collectie staan. Hij zei het glimlachend want hij was er trots op. Hij had het talent zo zeiden mensen van zijn familie als ze zijn achternaam. Maar ze waren ook gelijk geschrokken.

"Leuk, je moet eens wat laten zien." Ze stapte dichter op hem af "Jij bent ook een van de strijders van Iyona, toch. En als mijn Aura kracht het goed heeft dan ben je imuun voor magie, daar kan ik hety nouwelijks van zien." Fluisterde ze hem toe. "Ik heb water en Auras lezen. Wat ik zi van je Aura is goed genoeg om jhe in vertrouwen te nemen" Fluistere ze erachterna. Daarna begon ze nonchalant de doos met houtskool bij te vullen, alsof ze niets had gezegd.

Leonardo schrok even van haar woorden maar liet dat niet merken. 'Dat klopt..' fluisterde hij. Hij keek haar aan. Ze had dus sowieso de bijkracht aura. Hij vulde nog wat papier bij. 'Zal ik trouwens een keer doen.' zei hij vriendelijk. Hij glimlachte.

Ze glimlachte, "Ïk wist het" zei ze tegen hem, terwijl ze langs hem liep en de rekjes met olieverf begon bij te vullen. Ze keek naar de Auras van Blossom, Willy en Daisy. Het paren de positiefste uitslagen die ze ooit had gezien. Ze glimlachte.

Leonardo glimlachte. Hij pakte de posters die hij op de grond had gelegd en begon er een paar op de ramen te plakken. Het waren posters die hij zelf had getekend als oppepper. Leonardo vond hem best mooi geworden.

Leia zette de dozenstapel van de naaimachines weer recht op elkaar. Ze zag dat Leonardo posters op aan het hangen was, en ging ze van buitenaf bekijken. "Wat mooi. " Riep ze hem toe. Daisy kwam aanrennen en ging ook kijken "Moie tekejine" riep ze. en ze begon met haar handjes klappend rondjes ddoor de winkel te rennen.

Leonardo glimlachte. 'Dankje!' zei hij vrolijk en hij ging naast Leia staan en bekeek ze. Leonardo aaide Daisy en grijnste. 'Zeg, wil je een keer met mij een ijsje eten?' vroeg hij vriendelijk. Hij wilde het gewoon als vrienden hopelijk snapte zij dat ook zo.

"Oke, goed idee, leuk hoor." ze stapte op hem af. "Dan neem ik Kira mijn draak mee, ze houd van verkleden, ik heb al meerdere viskostuums voor haar gemaakt wacht maar af." voegde ze er fluisterend aan toe. Daarnma rende ze speels achter Daisy aan. "Kom hier, kein vlindertje." En daisy rende gillend van plezier de winkel weer in.

Leonardo glimlachte. Hij zou Thoorn ook meenemen. Hij liep achter de twee de winkel in. Hij glimlachte toen hij Daisy zag rennen. Daarna begon hij alles een beetje schoon te maken. Hij grijnste toen hij een stukje papier zag van oude tekening.

"Daisy kan je me helpen?" Vroeg Leia overdreven serieus. Ze pakte een kinderbezenpje. En sloeg Daisy tot ridder "Hierbij kroon ik u tot ridder Diasy de stofjes doder, veegster van de vloer. Ze veergt de vloer aan met stofjes" Daisy pakte het bezempje, als of ze echt tot ridder was geslagen, en begon vrolijk te vegen, terwijl Leia ook een bezem pakte.

Leonardo begon te lachen toen hij zag hoe druk Daisy bezig was. 'Je weet wel hoe je iemand moet aanpakken Leia.' zei hij grijnzend. Leonardo stofte alles af en gooide het stukje weg. Leonardo ging rustig verder. 'Hup ridder Daisy en prinses Leia!' zei hij.

"Ze heeft de zelfde mentale leeftijd als mijn VIS" Zij ze met een knipoog. Snel begon ze verder te vegen bij de ztoffen, waart er een waar tapijt aan draadjes lag.

'En dat is slim?' vroeg Leonardo daarop omdat hij niet wist hoe oud Leia's draak was. Hij grijnste en vond een kapot penseel dus gooide hij die weg. Toen hij klaar was met stoffen dus ging hij penselen bijvullen. Ondertussen keek hij naar Leia vanuit zijn ooghoeken en betrapte zichzelf daarop en vond dat vreemd.

Dust kwam net de winkel binnen toen hij drie personen zag stoffen. Hij liep naar de toonbank en vroeg toen "mevrouw, heeft u misschien stokjes, garen of touw en een lichte stof. Ik wil graag een vlieger maken. Ik heb het liefst een donkere stof zodat ik hem goed kan zien." Ondertussen hield hij zijn hand tegen Schysta, die in zijn schoudertas zat. "En wat kralen zodat ik een paar armbandjes kan maken alstublieft."

------
Wie speelt Blossom, etc.?