Het 3 kamp - wedstrijd-

Nog niet goed besefent dat Iyona het start sein had gegeven wist Jack zich een wit lintje te bemachtigen wat zeker zou opvallen tussen al dat groen. Dus met andere woorden hij was tevreden met zijn kleur. Hij wilde beginnen rennen maar zijn blik kruiste die van Rose waardoor hij even stopte. Hij glimlachte een scheve glimlach naar haar. 'waar wacht je op?' hij begon te rennen, pakte haar hand vast en zorgde er voor dat ze te samen de anderen hadden ingehaalt. Want ze waren wel degelijk een aantal meter achterop geraakt. Lex leek te amuseren nu hij mocht vliegen en dan nog wel zo rap mogelijk. Het enige nadeel was dan wel dat zijn meester nogal traag was net zoals al die andere tweepotige. Maar hun achterlaten was geen optie. Zeker hij nog niet de orders van zijn meester had gekregen.

Aris sprintte door, ze volgde Darweimn die het lintje al had gezien dus ze volgde hem. 'Je kan me zeker nog niet dragen?' "Misschien wel een klein stukje de boom in." 'Oké.' zei Aris vrolijk. Aris pakte hem bij zijn nek, gelukkig was ze zelf licht. Darweimn begon te fladderen en leek weer gegroeid te zijn maar kreeg haar boven. Daar pakte ze het zwarte lintje en sprong van hem af op de grond.

Rose lachte en holde achter Jack aan. Cairo die nog steeds met een vermoeid gezicht op de plek stond waar Rose hem had achtergelaten om het lintje uit de boom te pakken, begon verveeld met zijn vleugels te flapperen. Nu moest hij zich nog inspannen terwijl hij n iet eens bij de andere draakjes mocht zijn. "Daar" Rose wees naar een boom waar enkele lintjes in hingen terwijl ze probeerde af te remmen maar werd nog half mee gesleurd door Jack.

Owen rende verder achter andrew aan die dit inmiddels wel heel leuk vond, hij kerde zich ijdens heyt vliegen om naar Owen. Die schreeuwde "Pas op!". Maar Andrew was niet op tijd, hij vloog in een boom en schramde zich, en hij viel op de grond. Meteen pakte Owen hem op. Hij liep nu verder terwijl hij de schrammen tevergeefs probeerde te helen.

Chou klom de boom in en knabbelde wat aan Akira's schoen. Akira viel naar benede en plofte op de grond. 'auts..' Voorzichtig stond Akira op en keek naar Chou. 'Dankjewel Chou' Ze hield haar handen hoog zodat ze Chou kon pakken. 'Op naar het volgende lindje.' Ze begon veder te rennen, Chou wurmde zich los en begon naast Akira te rennen. Ze vond het jammer dat ze niet op haar allerhardst kon rennen, maar dat zou Akira natuurlijk niet bij kunnen houden..Dus Chou rende voor haar gevoel in slakken tempo mee.

Jack knikte en liet haar los. De lintjes hingen mistens 4 meter hoog. Behendig stootte hij zich twee maal af op twee verschillende boomstammen om hoogte te kunnen winnen. Hij pakte zijn lint dat al voor de helft was verdwenen uit de andere hoop lintjes waar de wind volijk mee zat te spelen. Bij het lande moest hij een koprol maken omdat de hoogte te groot was om op je beide voeten te landen zonder je te bezeren. Maar toch kon hij niet vermijden dat hij zou bezeren aangezien de wonde in zijn middel nog niet volledig was herstelt. Hij legde hard bijtend op zijn tanden zijn arm tegen zijn middel gedrukt en trachte de pijn te negeren. Hij keek achterom naar Rose om te zien of zij ook al haar lintje had kunnen pakken. Hij had er over nagedacht om dat van haar al mee te graaien toen hij kon maar als hij deze wedstrijd echt wilde winnen moest hij zelfs niet eens aan dat soort dingen denken.

Aris rende verder, nog op het zelfde tempo snelde ze vooruit. En het was geen slakkengangetje wat ze had, ze was best snel. Op lange afstand ging het altijd beter dan met sprint. Ze volgde Darweimn en vertrouwde erop dat hij het wel goed zag. Ze moest hetm wel vertrouwen/

Rose haar lintje hing wat minder hoog. Ineens had ze een ideetje. Ze draaide zich naar Cairo die nieuwsgierig boven haar schouder vloog. "Cairo, als jij dat lintje nou eens pakt" Cairo knikte voor Rose haar zin af kon maken en spreidde zijn kleine vleugeltjes. Snel vloog Cairo naar boven en pakte met zijn bekje behendig het lintje dat hij losliet zodat het rechtstreeks in de handen van Rose terecht kwam "Dankje " zei ze blij terwijl ze Cairo een aai over zijn kopje gaf. Achter zich merkte Rose dat Jack weer in een boom klom, onwillekeurig moest ze grinniken omdat ze aan de keer bij de vijver dacht toen hij eruit viel.

Andrew keek naar Owen "Dank je". De wondjes begonnen te herstellen, nu waren het aleen nog krasjes. Andrew vloog nu zelf weer. Owen Keek naar het weer vrolijk vliegende draakje en glimlachte.

Jack stelde zich weer recht pakte Rose haar hand weer vast en trok haar mee de race weer terug in. 'Rose, lopen, niet staan dag dromen.' Hij keek vluchtig om haar een bemoedigende glimlach toe te werpen maar liep daardoor zelf bijna met zijn hoofd tegen een tak aan.

Akira rende nogsteeds veder ze vroeg zich af waneer ze weer een lindje zou zien. Tot nu toe zag ze alleen maar groene bomen. 'Chou zie jij al iets.' Chou keek ook om zich heen maar zag ook niks. 'rrrrr' Teleurgesteld keek Chou even naar Akira, ook zei zag geen lindje. Toen stopte Akira ze keek om zich heen, er moest toch ergens weer een lindje zijn. 'Hmm Chou meschien nog een stukje veder.' Ze liepen een stukje veder en keken rond, opeens schoot Chou weer vooruit. Akira rende er achteraan en dacht dat Chou weer een lindje had gevonden. 'Chou laat die eekhoorn met rust..' Bang rende een eekhoorn snel de boom in. Chou keek terleurgesteld naar de eekhoorn ze vond het zo interessant.

Kate begon te rennen en zag niemand om zich heen wat ze enigzins merkwaardig vond. Haar haren wapperden in de wind en ze keek overal om zich heen naar een blauw lintje. Toen ze een piepend geluid hoorde bleef ze abrupt staan. Cherr had nog nooit een geluid gemaakt maar nu piepte het beestje er vol op los. Kate vroeg zich af waarom. Toen zag ze het. Een blauw lintje een paar meter boven haar in de boom. Met een glimlach naar Cherr bedankte ze hem en probeerde omhoog te springen om het lintje te pakken. Maar ookal was ze lang, zelfs zij kon er niet zo bij komen. Ze besloot om te gaan klimmen en klom van tak naar tak en probeerde niet naar beneden te kijken. Ze had het niet zo op hoogtes. En Cherr ook niet zo te zien omdat hij braaf op zijn achterpoten ging staan maar geen aanstalten maakte om ook in de boom te klimmen. Opgelucht haalde Kate adem toen ze het lintje te pakken kon krijgen. Ze stopte hem veilig in haar zak zodat ze hem niet zou verliezen. Even keek ze naar beneden.. Nu moest ze die boom nog uit zien te komen..

Ohw sorry !
Ik snapte het niet zo .
Ik dacht dat wie het eerste bij een lintje was dat dat zijn kleur werd.

Sheena was intussen wat dieper in het bos en zo langzamerhand moest ze toch wel een lintje vinden. Na nog een tijdje dat Sheena en Aqua liepen begon Aqua opeens te rennen. Ze rende achter hem aan. 'Aqua wat heb je gezien?' Ze rende en knalde tegen iemand aan, ze viel en keek een beetje geschrokken omhoog. Tot haar opluchting zag ze dat het Owen was en ze krabbelde overeind. 'Sorry Owen.' Zei ze en keek om zich heen. 'Zag je Owen Aqua?' Vroeg ze voor de zekerheid en keek een beetje boos naar Aqua. Aqua schudde zijn hoofd en wees in de boom. Sheena zag inderdaad een roze lintje en draaide met haar ogen. 'Great.' Ze pakte een lage tak vast en drukte zich zo op dat ze erop zat en daarna ging ze er met beide voeten opstaan. Ze strekte zich uit en kwam net niet bij het lintje.

"jaja baas" zei ze lachend terwijl ze verder rende. Tijdens het rennen ontweek ze een boomstam door er over heen te springen. In haar handen merkte ze dat het lintje ondertussen al begon te krimpen "We moeten opschieten" zei ze tegen Jack zonder af te remmen. Cairo vloog boven het hoofd van Rose om alles goed in de gaten te houden, gelukkig viel rood goed op tussen de groene struiken en duurde het niet lang voor Cairo duidelijk maakte dat hij weer wat lintjes had gevonden.

Kate zette zich over haar kleine angst heen en sprong uit de boom. Ze belandde nog maar net goed op haar benen. Ze keek naar het lintje. Ze had niet gezien dat het was gekrompen maar dat zou zo wel gaan gebeuren. Met een stevige pas liep ze weer verder en keek om zich heen. In een struik zag ze een lintje hangen. Ze liep er naar toe en was teleurgesteld dat het een rood lintje was.

Compleet overompelt vanwege het feit dat hij aangelopen was keek hij naar de renner. Hij zag dat het Sheena as en glimlachte. "Hoi Sheena. Al wat meer lintjes gevonden? I*k heb een tweede, maar Andrew keek niet uit en vloog tegen een boom. Gelukkig heb ik hem gedeeltelijk kunnen helen." En andrew glimlachte pijnlijk.

Natas rende hijgend naar de plek van de wedstrijd. Max hield zich stevig vast aan Natas haar schouder om er niet af te vallen. Natas had van de wedstrijd gehoord maar besloot eerst een dutje te doen. Toen werd ze te laat wakker dus was Natas nu laat. Na een tijdje zag Natas eindelijk Iyona staan maar niemand bij haar. Natas stopte met rennen en vroeg hijgend´´... ben ... ik...nog...op...tijd´´. Hoopvol keek Natas naar Iyona ze wou wel mee doen maar als je te laat bent dan kon je makkelijk niet meer mee doen.

Sheena stond in de boom op haar tenen en probeerde nogsteeds het lintje te pakken, maar ze was te klein. Totdat haar opeens een idee te binnen schoot, ze riep nog iets naar Owen van;'Dit is mijn tweede lintje.' En pakte toen haar waterfles, Aqua was ook op de boom geklommen en keek haar verbaast aan. Ze stuurde het water uit de fles en stopte de fles weer weg. Ze zorgde dat het water zich om haar hand heen bond en er een watertouw ontstond, ze gooide hem zegmaar uit en pakte met het watertouw het lintje, waarna ze de controle over het water verloor en het water op de grond kletterde. Ze sprong op de grond, pakte het lintje en bond hem om haar pols. Ze zwaaide nog naar Owen. 'Ik zie je, nu moet ik verder.' En ze begon weer te lopen met Aqua op haar hielen.

Akira keek even naar de gele lindjes die ze al had. 'Whaa Chou we moeten snel veder.' Ze zag dat een van de lindjes al kleiner werd. Snel rende ze weer veder het bos in opzoek naar een nieuw lindje. Chou rende snel achter Akira aan, ze keek om zichheen maar zag geen geel lindje hangen. Na een stukje rennen kwam Akira in een gedeelte waar meer bloemen groeide. 'Ohnee..' Ze zag overal gekleurde bloemen staan, en ook een heleboel gele bloemen. 'Nu gaat het moeilijker worden..' Akira keek voor de zekerheid tussen een paar bloemen en rende weer een stukje veder. Chou bleef staan en keek naar een van de bloemen. Alhoewel bloemen het was gewoon een paal met lindjes. Ze maakte een soort hoog geluidje om Akira te roepen. Akira keek om en liep naar Chou, 'Oh je hebt er weer een gevonden dankje Chou, als ik jou niet had.' Ze pakte het gele lindje en begon weer te lopen.

Iyona stond met Lewis te praten in een oude taal die waarschijnlijk niemand begreep die hier aanwezig was toen Natas aangelopen kwam. "Als je opschiet wel, zoek 6 lintjes van dezelfde kleur en breng ze hier terug" legde Iyona uit in een korte samenvatting.

Natas zuchte opgelucht en begon meteen weer verder te rennen. Ze was al super moe maar moest maar gewoon door gaan. ´´hee....Max...kan....jij....even....rond....kijken...naar....lintjes´´ zei Natas nog steeds hijgend. Max knikte en vloog meteen met een super vaart van Natas schouder weg. Natas keek hem glimlachend na en keek ondertussen ook zelf rond. Na een paar minuten was Max weer terug en wees hij naar een boom. ´´Daarboven zit hij´´ zei Max trots dat hij eentje had gevonden. Natas keek naar de boom. Hij was hoog en het lintje lag helaas ook hoog. Zelf kon ze goed klimmen maar dat vond Natas zelf geen uitdaging. Na snel na denken had Natas een plan. Ze pakte een naald en gooide die behendig door het lintje heen. Meteen vloog hij door de lucht. ´´En nu nog terug halen´´ mompelde Natas terwijl ze zich consentreerde en haar hand uit stak. Langzaam begon de naald van koers te veranderen en kwam weer naar Natas. Maar dat was niet het enigste allemaal metalen dingen die rond Natas lagen begonnen ook langzaam naar haar toe te bewegen. Toen Natas dat merkte schrikte ze zo dat het meteen op hield. Gelukkig was de naald en het lintje vlak voor haar voeten gevallen dus kon ze hem makkelijk pakken. Daarna begon natas meteen weer te rennen en Max ruste uit op haar schouder.

Kate ontdekte behalve een rood lintje ook een geel lintje in de struik. Ze bekeek hem goed en haalde hier en daar nog wat takken weg. Ze kon in de achterste tak een blauw lintje zien. Ze leunde naar voren om het te pakken maar kreeg hierdoor wel een schram op haar arm. Snel trok ze haar hand met het lintje erin vastgeklemd terug voor de prikkeldoorns op de takken.

Owen rende snel weg met Andrew op zijn hielen. Ze kwamen op een kleine openplek met in het midde een kale door de bliksen getroffen boom, de takken waten verbrand, maar een paar zwartgeblakerde hompjes staken uit de stam, en bovenop waren een aantal lintjes vastgebonden met een touw dat aleen met een mes geknipt kon worden. Owen gaf zijn dolk aan Andrew "vlieg naar boven, ik kom er zo aan." en met die woorden begon hij met behulp van wat magie sprongen te maken naar het eerste uitsteeksel. Na een paar pogingen kon hij zich vastgrijpen. Hij zette af met zijn handen en greep naar de volgende, die iets dichterbij was dan de eerste. Zo klom hij omhoog naar de top waar hij het touwtje van zijn lint doorhakte waardoor het viel, Andrew pakte het op uit de lucht en bond het om zijn staart 'nog drie lintjes!' dacht hij bij zichzelf 'Dat mensenjoch zal blij zijn en dan krijg ik vast wel watlekkers.'. Met veel moeite begon POwen aan zijn weg naar beneden.

Een nerveus gevoel kwam er bij Aisha op toen ze zich bedacht dat ze het lintje vergeten was te pakken . Met een scherpe bocht draaide ze zich om en rende zo hard als ze kon weer terug naar Iyona . Met een verlegen gezicht pakte ze een paars lintje en trok weer een sprintje . Het geluk bij haar was dat ze bijna nooit moe was en daarom lange afstanden kon rennen , misschien was het ook zo omdat ze een vriendin had dat ze extra energie had . Zoekend keek ze om zich heen naar iets paars . Daar , hoog in de boom zag ze een lang paars lint . Ze moest in de boom klimmen om hem te pakken en dus trok ze zich omhoog aan de laagst hangende tak . Met kracht trok ze zich op waardoor ze op de tak kwam te staan . Met een arm gestrekt en de andere nog aan de tak greep ze naar het lintje . Na een paar pogingen kreeg ze hem te pakken en sprong ze behendig van de tak af . Op zoek naar andere lintjes . Seyoung , die natuurlijnk lui was , had daar heletijd vrolijk bij staan te kijken .