De zwarte markt

Ren keek terwijl hij verder liep wel naar alle koopwaar die hij zag. Ondertussen had hij al 7 porteonees gepakt en niemand had het nog door. Et zijn warme glimlach verdachter mensen hem ook niet snel. Toen hij Drome zag staan voor een kraampje schrok hij zich te pletter. Snel liep hij naar Drome toe en vroeg ´´wat doe je´´. Hij had nog steeds een glimlach op zijn gezicht en ook zijn stem klonk nog zacht.

De agressiefe 'ik-ben-niet-thuis-dus-hoef-niet-aardig-te-doen' Drome nam de overhand. "Wat denk je dat ik doe, ik probeer van 20 kilo Mimmy beeldjes af te komen, wat denk je anders" zei ze nogal geirriteerd. En ze ging door met de betaling van een ouder dametje dat er 5 wou. Sinds ze begon had ze al veel vediend, om een of andere reden vonden mensen Mimmy geweldig.

Ren zag al snel dat zijn zusje te koppig was om over te halen naar een wat veiliger omgeving te gaan. Van binnen zuchte hij terwijl hij van buiten gewoon door glimlachde. Hij haalde wat portemonees uit zijn zakken en zei ´´pas hier maar even op´´. Hij had wel vertrouwen erin dat Drome echt niet zou verliezen. ´´Ik blijf in de buurt en als er problemen zijn dan moet je het aan schaduw vertellen die vind mij wel´´ zei Ren streng. Hij had wel vertrouwen erin dat het niet gebeurde maar voor de zekerheid zei hij het toch. Ondertussen vloog schaduw van Ren zijn schaduw naar die van Drome. Binnen een paar seconden zag je hem al niet meer dus de mensen hadden niets in de gaten.

Drome glimlachte en deed ze in een aan een zwijnenlerenzak die onzichtbaar verbonden was met Mimmy, en gevuld was met shurikens, wie zonder handschoenen zijn hand erin stak moest hopen dat hij of zij het tegengif kon vinden van een voor de meesten onbekende giftige boomkikker, Drome was de enige in een straal van 10 km die het bezat, je merkt het namelijk als iemand een paar manen van een oostersedraak weet te bemachtigen, die vallen namelijk nooit uit, en zijn heilig voor ze, dus moeten vrijwillig gegeven worden.

Ren glimlachde nog even naar Drome voordat hij begon aan nog een rondje geld ´vinden´. Hij keek ondertussen ook naar de gebouwen die hij s´avonds kon beroven. Waarscheinlijk zouden ze als het zo door ging genoeg geld hebben voor vanavond. Ondertussen lette schaduw in Drome schaduw goed op hij mocht niets ergs laten gebeuren maar zich zelf natuurlijk ook niet veraden.

Mimmy ging super schattig doen, zolang niemand haar aanraakte vond ze het goed. De stapel mini Mimmys was geklonken, en de stapel geld verhoogd. er was iemand geweest die de geldbuidel wilde stelen, maar Mimmy gromde toen zo eng dat zelfs Drome schrok. Ook liet Mimmy haar tanden op een enge manier zien, en de man liet de buidel weer terug en liep langzaam achteruit. Niemand had mimmys tanden gezien behalve Drome en de man, dus de verkoop ging gewoon door.

Al snel zaten Ren zijn zakken al weer zo vol dat wel moet verwachten dat iemand het opmerkte. Dus besloot Ren om terug te gaan naar Drome. Onderweg kocht hij nog wel een paar spullen. Zals werpmessen en hij ging snel bij de baker langs zodat ze dalijk al wat brood hadden. Toen hij terug bij Drome was gooide hij een broodje naar haar en zei ´´voor het goede werken´´. Hij glimlachte deze keer op recht waardoor er nog meer engelenachtig uit zag. Van de andere kant van de weg waren een paar meisjes een het grinneken terwijl ze praten maar Ren lette er niet veel op.

Drome glimlachte en schudde de beurs. "helemaal vol, en ik ben nog niet eens uitverkocht" een jongetje keek samenzweerderig naar de beurs. In een vloeiende beweging haalde Drome haar katana uit de schede "Dat zou ik maar niet doen" siste ze. En de jongen maakte dat hij wegkwam. Ze stak haar katana weer terug en kietelde Mimmy op haar buik. Ze vroeg zich af of ze de hele familie inclusief draakjes al gad geinformeerd over de niet-aaien-als-je-geen-andromeda-of-long-wei-heet-of-niet-dood-wilt-status van mimmy

Ren keek de jongen na die weg rende. Daarna keek hij om naar de mensen massa die geschrokken leek. ´´Mooi geacteerd´´ loog Ren terwijl hij naar Drome keek. Daardoor dachten de mensen dat het een toneelstuk was en durfde ze tenminste dichterbij te komen. De meisje die aan de overkant z°stonden te praten kwamen nu ook dichterbij. Ren zag dat ze rood boven hun had maar hij wist niet wat het betekende.

Welke rood, bij auras maak je onderscheid tussen rood lichtrood en ronkerrood.

Drome glimlachte "Vind je?" zei ze . "Ik vond dat ik niet al te goed was." Ze keek naar de meisjes "Hey broertje, je hebt: a) fans of b) aanbidders of c) meerdere vriendinnetjes die doorhebben dat hun vriendjes de zelfde persoon zijn." ze grinnikte en kietelde Mimmy"

er zijn verschillende sites voor aura´s , de site die ik heb zegt dat het voor hartstocht gaat.

Ren keek op naar de meisjes. Een normaal iemand zou nu meteen blozen maar hij niet. ´´Ik zal het wel vragen´´ zei hij glimlachend tegen Drome terwijl hij naar de meisjes toe liep. Die begonnen meteen rood aan te kleuren toen ze zagen dat hij dichterbij kwam. ´´Sorry, hoor´´ vroeg Ren zo lieg mogelijk. ´´Maar ik zag jullie en dacht ik geef jullie een cadeau´´ vervolgde hij terwijl hij 3 mini mimmys tevoorschijn pakte. Voor al de drie meisjes een. Hij had ze gepakt zonder het aan Drome te vragen maar hij zou haar wel terug betalen (misschien). De meisjes begonnen verder te blozen en namen het cadeautje aan. ´´Ik hoop dat ik jullie nog later zie´´ zei Ren terwijl hij nog een engelenglimlach op zette. Daarna liep hij terug naar Drome. Terwijl de meisjes achter hem stonden te trillen van vreugde.

Ik zou zeggen lichtrood ik gebruik deze http://www.wiccainfo.nl/aura_kleuren.html, welke jij?

Drome glimlachte. "Mimmy en co. was blij mee te mogen werken aan deze versierpoging, gelieve de volgendekeer eerst vragen. Hopelijk kiest u weer voor ons bedrijf bij uw volgende keus." en ze gaf hem een zakje met een stuk of twintig van de mooiste mimmys. "Een cadeautje" zei ze smalend "Ik heb er toch nog honderden thuis" zei ze er zachtjes achteraan.

http://www.jhk1.nl/page/aurakleur.htm maar ik denk dat ik later misschien nog een andere zoek.

Ren glimlachte naar Drome en zei ´´ik zal er aan denken´´. Daarna nam hij het zakje aan en verborg hem ergens in zijn zakken die al over vol waren. Ren keek naar de zon die bijna onder ging en daarna naar de mensen ide naar huis gingen. ´´Misschien is het slim als wij ook naar huis gaan´´ stelde Ren voor. Hij wou nog wat oefenen met zijn krachten maar dat kon vanavond nog wel. Van al die nachtelijke zoektochten kon hij goed zat in het donker kijken.

Drome glimlachte en zette alles in de manden en kratten. "Wil je ook meerijden?" vroeg ze terwijl ze op haar hertenkar klom. Ze zette mimmy naast haar en spande het laatste hert ervoor, en snoerde de manden vast. Mimmy was voor een keertje ijdel, en sprong in de zee van haar evenbeelden.

Ren schudde zijn hoofd en zei ´´ik ga gewoon lopen, maar misschien ga ik nog wat dingen halen dus wacht niet op mij bij het eten´´. Hij glimlachte nog steeds naar Drome en zei ´´ga jij maar snel naar d e rest toe´´. Daarna draaide hij zich om en liep een heel andere kant in dan de grot was. Schaduw vloog snel ongemerkt weer naar Ren toe die het meteen merkte dat Schaduw er was.

Drome knikte en klikte met de leidsels. Langzaam reden haar hertjes de kar weg. Ze keek over haar schouder naar de drie meisjes die haar Mimmys miniatuurtjes behandelden als de grootste schatten die ze ooit hebben bezeten.

Ren liep glimlachend weg. Hij hoefde nu even niet bij zijn familie te zijn vond hij. Hij wou gaan oefenen met zijn krachten die nog helemaal niet sterk genoeg waren. De meisjes achter hem keken hem nog na. Zijn eerste dag weer in Yuka en meteen het zelfde als de andere keren.

De wind vloog door haar haren en haar voeten liepen met snelle pas over de grond. Om haar heen zaten en stonden mensen, dingen te verkopen, erg onhandig, nu ze haast had. Ze moest naar Aqua, ze wist niet precies waar hij was, maar ze kon hem vlakbij voelen. Hij was nu groot en het was nu veel gevaarlijker als hij gezien zou worden. In haar haast botste ze tegen iemand op. Ze vloekte ingehouden in zichzelf en keek omhoog naar de blondharige jongen. [Ren]

eigenlijk was Ren al weg maar maakt niet uit

------------------------------------------------------------
Ren liep rustig door tot een meisje tegen hem aan botste. Hij kon de kans niet laten liggen om soepel wat geld mee te pikken. Het was het meisje haar eigen schuld dat ze niet op lette. ´´Gaat het wel´´ vroeg Ren met zijn engelenglimlach. Ook al had hij nu haar portemonee in zijn zak dat betekende niet dat hij zou vluchten. Je kon een vrouw simpel weg niet zo maar alleen laten als je haar om ver had gelopen. Ook al was het haar schuld.

Oepps. sorry xd

Sheena keek hem argwanend aan en klopte haar rok af. 'Het gaat.' Antwoorde ze kortaf. 'Maar als jij mijn portomonee niet terug geeft, zal het straks niet meer zo goed met jou gaan.' Zei ze een beetje fel en gepikeert, ze was nu zo getraint op dingen door de strijders, dat ze het begon te merken als iemand iets met haar uithaalde. En ze was altijd al erg oplettend. Maar zo gepikeert was ze normaal niet, maar nu ze niet wist waar Aqua was, voelde ze zich niet zichzelf. Haar hand schoot al naar haar stok in haar achterzak en ze wachtte af.

Ren zag dat de aura om het meisje boos was. Hij keek even snel om zich heen. Het was nog steeds te druk om te gaan vechten. Dan zou iedereen hem nog verdacht vinden en dan kon hij verder niets stelen. ´´Rustig maar´´ zei Ren nog steeds met een glimlach. Hij keek het meisje onderzoekend nog eens aan. Zou ze het aan iemand vertellen dat hij iets gestolen had als hij het niet terug gaf. Hij kon makkelijk vluchten maar wat was het slimst dacht hij. Een paar centen of een reputatie. Uiteindelijk besloot hij dat de portemonee te ligt was om dat risico te nemen. ´´Sorry hoor ik ving hem alleen maar op´´ zei Ren terwijl hij de portemonee al weer terug gooide. Hij liep daarna weer gewoon verder glimlachend door maar toen hij langs Sheena stond zei hij zachtjes dat alleen hun het konden horen ´´Op wie ben jij op zoek´´ .

Sheena ademde diep in toen hij zei dat hij haar portemenee alleen maar opving en kalmeerde zichzelf daarmee. Ze stopte haar portomonee goed weg en draaide zich naar hem om. 'Hoe weet je dat ik naar iemand opzoek ben?' Vroeg ze eigenlijk meer tegen zichzelf dan aan hem zelf. Ze keek hem onderzoekend aan. Toen glimlachte ze half. 'Strijder.' Het klonk niet als een vraag, meer als een constatering.

Ren knikte kort terwijl hij dacht dat het niet eens nodig was. ´´En waar is zij´´ vroe hij verder. Het was half een gok half de aura die hij zag dat het hem vertelde. Hij draaide zich nog steeds niet om terwijl ze gezicht nog gewoon een warme glimlach had. Hij had vandaag al weer een strijder ontmoet. Maar weer een meisje, niet dat hij het erg vond alleen viel het op vond Ren.

Sheena kom naar het grote lander landhuis in de rest van yuka, Own komt er z9 aan

Sheena glimlachte een beetje nerveus en wierp een paar blikken om zich heen. 'Híj is te groot en kan dus niet zomaar hier in de stad, ik denk dat hij ergens in een steegje is, ik kan hem voelen.' Zei ze wijs en glimlachte naar de blonde strijder die voor haar stond, hij was knap, maar absoluut niet zo knap als Owen.