Het hoge gras

"Gewoon uitrusten, misschien wat tekenen." zei Gavril rustig. "Ik heb behoorlijk wat dure spullen, nu ik de jackpot heb gewonnen."
Deloi schrok van Saphira, maar toen hij merkte dat zij het was dook hij een konijnenhol in en groef zichzelf verder de aarde in. Hij groef door tot hij onder haar was en prikte toen met zijn staart in haar buikje.

'mag ik je schetsboek eens inkijken of staat er nog niks in?' vroeg ze nieuwsgierig. Ze kon zelf ook wel goed tekenen vond ze, maar je kon altijd van anderen leren. 'wanneer heb je die dan gewonnen?' vroeg ze er bijna gelijk achteraan. Saphira had net haar snuit in het hol gestoken toen ze de prik in haar buik voelde. Ze sprong de lucht in en bleef op ongeveer een hoogte van een meter rond vliegen om naar Deloi te zoeken. Deloi was veel kleiner dan haar en kon zich dan wel makkelijk onder de aarde bewegen, maar ze was overtuigd dat ze een stuk beter kon vliegen.

Gavril glimlachde. "Nou, je mag mijn oude wel inzien, maar de tekeningen over jou zijn eruit gehaald." Hij vouwde zijn schetsboek open en liet een paar taferelen zien. Leia, Dromé, de grot, Deloi en nog een paar andere dingen. "En die heb ik op de kermis gewonnen." zei hij grijnzend.
Deloi keek via het konijnenhol naar buiten en zag Saphira vliegen. Hij ging op een plek waar het gras dicht was omhoog en besprong haar toen. Hij kon net bij haar staart en pakte die vast terwijl zijn ketting heen en weer bungelde.

Vashti grijnsde en had wel ongeveer een idee waar de tekeningen van haar waren gebleven. ze keek naar de tekeningen en haar bewondering groeide. ze wist dat zij best goed kon tekenen, maar haar werk was niets vergeleken met wat Gavril op papier kreeg. 'wauw, die zijn echt heel mooi.' zei ze enthousiast. 'hoeveel zat er dan in die jackpot?'vroeg ze aan hem. ze wist dat het heel erg kon verschillen en dat het haast onmogelijk was om hem te winnen op een kermis.
Saphira keek even onder haar buik door naar Deloi die haar staart had vastgepakt. ze grijnsde ondeugend naar hem en zei:'hou je vast.' voordat Deloi ook maar iets kon doen schoot Saphira recht omhoog met een paar krachtige vleugelslagen. Ze genoot er van om de wind in haar gezicht te voelen en bedacht zich dat toen ze nog klein was ze hoogtevrees had gehad. toen ze bijna bij de eerste wolken waren keek Saphira naar beneden of Deloi er nog was.

Deloi wilde knikken maar kreeg er de kans niet voor. Hij zag de grond wegvliegen en klom snel verder op Saphira. Daarvandaan keek hij hoe hoog ze zaten. Het gaf hem een kick want hij vond het enorm leuk. Gavril zei ondertussen "Geen flauw idee, ik heb het geld nog niet geteld. En bedankt." Hij glimlachde.