Herberg De zwarte kater

Rose klokte het laatste beetje bier in een keer weg. Eigenlijk wilde ze gelijk er nog een bestellen maar dat leek haar niet verstandig. Ze had geen zin om de eerste dag dat ze zich 'belangrijker' voelde dan andere mensen door haar krachten gelijk dronken te worden. Hoe verleidelijk de drank er allemaal bij stond. Dronken worden kon altijd later nog. Met haar nagels tikte ze tegen het glas, wachtend tot iemand met een gesprek onderwerp begon. Want stil zitten en mensen bekijken was alleen leuk als er niemand mee was om mee te praten. Als er wel iemand was voelde je je altijd een gluurder. Tenminste dat vond Rose.

Sheena hoorde het getik van nagels op glas en zag dat het Rose was. Ze dronk haar drinken op. Ze wou iets verzinnen om over te praten, maar ze kon het nu niet over hun magie of de draken gaan hebben. En eigenlijk was ze van plan even naar buiten te gaan. Ze legde een zilverstuk op de bar en draaide zich om naar Rose en Aisha. 'Umh..' Begon ze, ze ging verlegen met haar hand door haar haren. 'Hebben jullie zin om mee naar buiten te gaan?' Vroeg ze blozend. En keek ze één voor één aan.

Aris hoefde geen drinken meer dus stond ze op. Even keek ze nog even naar Jack en Rose en alle andere mensen. Ze wou dat ze makkelijker vrienden kon maken. Aris draaide zich om en verliet de herberg. Ze sloot de deur met een harde klap.

"Buiten?" vroeg Rose verbaast. Ze waren net binnen, toch stond Rose op. Er gebeurde nu niet veel hier binnen en anders kon ze altijd weer naar binnen gaan. Ze zette het glas op de bar en streek haar kleding glad. Ondertussen keek ze afwachtend naar de andere of ze ook mee naar buiten gingen.

Aris voelde een rilling over haar rug lopen. Het was buiten een stuk afgekoeld. Aris liep een steegje in zodat ze sneller bij het bos zou komen. Aris liep door met een drafje. Ze zag het bos al verschijnen. Snel als een schaduw rende ze het bos in.

Nova kwam de herberg binnen lopen. "So,"zei ze verbaast door de walm rook.
Memo en Malaika waren ergens in het bos, Memo weet hoe hij uit de buurt van mensen moet blijven, hij hoort ze van verre aankomen dus die zou er wel voor zorgen dat Malaika niet gezien werd.
Nova liep regelrecht op de bar af en ging op een van de krukjes zitten. Ze zag een paar mensen zitten die ze daarvoor ook bij het hutje van Ilyona had gezien. "Hallo,"zei ze van een afstand en met een knikje.

Ook Sheena stond op en knikte. 'Het zal buiten wel een stukje afgekoelt zijn, maar in het park of bos het beschut. De wind zal daar niet zo snel en hard komen.' Ratelde ze. Ze deed haar cape goed en voelde dat Aqua zich aan de capuchon vast haakte. Ze keek nog even naar de andere meisjes of ze mee wouden. Ze keek vragend. Er ging een ander meisje zitten en die herkende ze ook. 'Hallo, ik ben Sheena.' Stelde ze zich beleefd voor. 'Ging je mee naar buiten, Rose?' Vroeg ze voor de zekerheid.

Verbaast keek Rose toen er weer een meisje binnen kwam die ze bij Iyona had gezien. Ze knikte vriendelijk terug en draaide zich toen weer om naar Sheena. "Wat ben je van plan daar buiten dan?" vroeg ze rillerig. Ze had geen jas of iets dergelijks mee genomen. Eigenlijk was ze van plan geweest om zich eerst goed warm te drinken en daarna terug naar haar appartement gaan en haar roes uitslapen. Maar van 2 biertjes werd ze nog niet eens warm, laat staan aangeschoten.

Sheena rilde ook maar dan van de vieze lucht die haar kant op kwam. 'Umh.. gewoon even rond lopen, ik ben lang niet in Yuka geweest en wil wat verkennen enzo. En ik hou ook niet zo van opgepropte café's. Ik blijf niet zo lang buiten hoor. Ik moet natuurlijk ook slapen, maar ik vind het wel lekker buiten.' Zei ze blozend. 'Maar je hoeft niet mee.' Fluisterde ze.

Nova keek hoe de meiden aan het overleggen waren de herberg over weggaan. Ze keerde zich naar de barman. "Kunt u wat brood regelen?" De barman knikte en pakte een homp bruin brood. "Dank u,"zei Nova. Ze legde een paar muntjes op de bar. "Anders kom ik om van de honger," bekende ze, "daarom kwam ik hier naartoe." Ze pakte het brood aan en scheurde er een groot stuk af. De rest propte ze in haar tas. "Tot ziens meneer,"zei ze toen ze de herberg uitliep. Ze stak haar hand even op naar de man en deed de deur achter zich dicht. Het beviel haar niet om nu het al donker was over straat te lopen, in elk klein steegje kon wel een moordenaar staan.

Rose haalde haar schouders op "Ik ga mee" ze vond het lullig om dit meisje zomaar te laten zitten. Ze zag er niet uit dat ze zomaar een afwijzing kon hebben. "Wie A zegt moet ook B zeggen" zei ze vrolijk. Zonder verder wat te zeggen liep ze tussen de tafeltjes door naar de deur van het café. "Laten we dan maar naar de rand van het bos gaan ofzo" zei ze half omgedraaid tegen Sheena

Sheena kende die uitspraak en glimlachtte. 'Dank je.' Ze liep achter haar aan. 'Het bos is goed, leuk.' Zei ze terwijl ze haar pony uit haar ogen probeerde te halen. Ze liep de deur uit. Buiten wachtte ze op Rose. Ze voelde een zachte bries langs haar gezicht gaan. En haar blote voeten prikte door het grindpad.

Doe maar net alsof deze ertussen stond
__

Aisha knikte instemmend , anders had ze toch niks te doen en ze wou de meisjes beter leren kennen . Ze zette het glas voor de laatste keer aan haar lippen en dronk een hele slok . Even voelde ze zich lichtjes , maar dat was altijd als ze iets in een keer dronk . Ze stond op en liep ze achterna . Toen bedacht ze zich dat ze zich niet had voorgesteld. '' Ohwjaa , ik ben Aisha '' zei ze met een vaag glimlachje .

De zon scheen fel door de ramen van haar kamertje. De vogeltjes zongen luid hun ochtend liedje en Sheena werd langzaam wakker. Gisteravond was het gezellig met Rose en Aisha in het bos. Ze heeft hun een beetje leren kennen. Ze stapte uit haar bed en maakte het bed op. Ze ging voor een gebroken spiegel staan en pakte haar haarkam. Ze begon haar klitten eruit te kammen. Toen ze daarmee klaar was deed ze haar kleding aan [zie plaatje]. Haar cape deed ze om zich heen en Aqua sprong in de capuchon. Ze pakte het sleuteltje van de kamer en liep de gang op. Ze sloot de krakende deur achter zich en liep naar beneden het café binnen. Het was rustig in het café en alles kwam langzaam opgang. Ze gaf het sleuteltje aan de man achter de bar. 'Bedankt voor het verblijf.' Zei ze. Deze avond zou ze ergens anders gaan slapen. Ze liep de herberg uit, terwijl ze het grindpad afliep, prikte het grind in haar blote voeten. Ze glimlachtte bij het kietelende gevoel.

Vlot kieperde hij 20 net gebrachte glaasjes vol met sterke drank naar binnen. De mannen moesten met open monden toe kijken hoe ze hun weddeschap verloren maar lachte bij het zien dat Jack even moest bekomen na zijn laatste glas. 'zie je wel dat ik het kan.' Een voldane grijns kwam op zijn gezicht. Om eerlijk te zijn was hij misselijk en had hij de nijging om over te geven maar dat zou hij dan maar doen nadat ze weg waren en hij zijn geld had gekregen.

Na een tijdje begon Aisha te rennen . Ze kwam aan bij de zwarte kater en liep daar naar binnen . Het belletje , wat ze gekgenoeg ook irritant vond hoorde ze . Het was nog niet zo vol maar dat was niet zo raar , het was nog best vroeg . Ze ging aan de bar zitten en zwaaide met haar arm heen en weer . Meteen trok ze de aandacht van de man . '' Ja? '' vroeg hij . '' Mag ik een biertje ? '' zei ze vrolijk . Ze wist niet waarom maar ze had opeens zo'n gevoel . '' Kan je dit keer wel betalen? '' zei de man half argwanend . '' Ja '' . Ze pakte de weinig goudstukken uit haar zak en legde die op de bar . '' Een goudstuk '' zei hij tevreden . Ze schoof er een naar voren en keek naar de man die het biertje tapte . Snel dronk ze het schuim ervanaf , dat vond ze altijd lekker . Daarnaar zetten ze haar lippen tegen het glas en nam een klein slokje .

Nova was uit de bibliotheek vertrokken met een hongerig gevoel. En nu zat ze hier aan de bar een grote schaal kaaskoekjes leeg te vreten. De dingen vulde niet, maar ze smaakten wel lekker. "Doe maar een klio-eh,"zei ze. De barman zette nog een schaal neer. Nova graaide er wat af, bestelde er nog een en stopte die in haar tas. "Dan heb ik nog iets voor onderweg," zei ze erbij. De barman knikte en Nova gooide een stapeltje kopermunten op de bar. Ze keek langs de man en haar ogen werden groot. "Kokoslikeur," zei ze verbaasd. "De beste,"zei de barman. "Dat kan ik nooit betalen," zei Nova. "Ik kom wel als ik een baan en genoeg geld heb. En met die woorden pakte ze weer een hand kaaskoekjes.

Gelach en luid gebabbel was langzamerhand te horen aan de tafel van Jack en zijn zakepartners. Alsof het water was dronken ze de ene alchogolische drank na de andere. Betaalen hoefde ze niet te doen aangezien Jack deze herberg wel een genoeg goudstukken had gegeven om hun voor een heel jaar hun drank te voorzien. 'héhéhé, Jack.. vertel me nu eens, makker van me....' Zo zat als hij was legde Phillip, een man van rond de 40 jaar die al sinds Jack zijn komst tracht beter te zijn dan hem maar altijd op de 2e plaats blijft staan, zijn arm om Jack's nek heen. 'wat is nu je grote geheim? Ik vraag me af of die lamzakkige familie van jou nu eindelijk eens hun mooie koppy's van hun laten tonen, ik geloof er niks van dat ji..' Nog geen enkel woord kon hij meer uitspreken of zijn keel was volledig dichtgeknepen door Jack zijn hand. Vriendelijk glimlachte hij in Phillips gezicht. 'Phillip, ik wil dat je voor de rest van de avond geen woord meer uitspreekt...' Hij glimlachte nog steeds , zelfs terwijl hij kon zien hoe Phillip langzaam steeds roder werd door luchttekort. 'of wil je misschien dat je platzak bent binnen het uur?' Kalm liet Jack Phillip weer los zodat hij niet stikte en leek daar te zitten alsof er niks was gebeurd. Angstig kwam de nuchterheid weer bij Phillip op. Hij wist dat Jack met gemak zijn rijkdommen kon laten in beslag nemen. Hoe wist hij niet maar dat het in zijn mogelijkheid stond was wel een zeker feit. 'dus, Marco.. wedden voor 500 goudstukken?' Jack glimlachte naar de andere mannen die aan tafel zaten die even moesten bekomen wat er net was gebeurd maar na een aantal minuten was alles weer zoals het daarnet was voor het gedoe met Phillip die ondertussen al naar huis was vertrokken.

Aris kwam de herberg weer binnen. Dit keer had ze een limiet aan wat ze mocht hebben en uitgeven. Wat weinig was dus. Ze was weer in haar cape maar haar kap had ze afgedaan. Zo ging ze in een hoek zitten en bestelde een biertje.

Met een harde klap ging de deur open . Een paar mensen keken om maar toen ze zagen dat het Aisha was concentreerde ze zich weer op waar ze mee bezig waren . Met een rood hoofd van schaamte en zachte stapjes liep ze naar de bar . '' Een kamer '' zei ze zachtjes . '' Is goed , 5 muntstukken '' . Aisha gooide de muntstukken op de bar en na een kort knikje liep ze naar haar kamer . Het dunne rugzakje , wat ze al een tijd op haar rug had maar haar bijna nooit opviel liet ze van haar schouder afglijden . Ze gooide hem op het bed en maakte hem stilletjes open . '' Hej schatje '' zei ze vertroetelend tegen Seyoung . '' Zodadelijk blijf je alleen thuis '' . Het draakje leek het te begrijpen en trok een blik van ' je speelt nooit met me ' . Even brak haar hard door het zielige hoofdje . '' Okedan , ik heb gehoort van een plek waar je goed kan trainen want daar is nooit iemand , alleen soms een vrouw die bloemen plukt '' .Ze pakte hem op en stopte hem in haar tas . Toen bedacht ze zich dat ze ook een cape aan kon doen en hem dan in de muts , ze had het andere mensen zien doen en het leek haar een goed idee . Met een gebaar kieperde ze haar overvolle tas om , het verbaasde haar dat Seyoung er nog in kon zitten . Daar zag ze haar zwartgrijze cape liggen en pakte hem uit de rotzooi . Verzorgend klopte ze hem schoon en trok hem aan . Daarnaar pakte ze Seyoung op en stopte hem in de capuchon . Ze vervromde hem een beetje zodat het er normaal uitzag en liep haar kamer uit . Kort stak ze haar hand op naar de man bij de bar en liep , dit keer zachtjes , de herberg uit .

Met een diepe zucht liep Rose de herberg in. Het was al een aantal dagen geleden dat ze in haar stamkroeg geweest was. Er gleed een klein glimlachje op haar gezicht door het bekende ringkelende belletje dat aangaf dat er weer een nieuwe klant binnen kwam. Dit keer liep Rose alleen naar de bar om een glas cola te bestellen. Wachtend tot haar bestelling klaar was rommelde ze met haar vingers met een bierviltje dat op de bar lag. Het was een versleten filtje waar schunnige woorden opgekrast waren en de randjes rafelde. Rose trok even haar wenkbrauwen op toen ze enkele woorden lag. "Right..." ze legde het filtje weer neer en pakte het glas wat de barman voor haar neer had gezet. In haar buidel graaide ze naar een paar koperen muntjes die genoeg waren voor 2 glazen. ZE legde de muntjes op de bar en besloot aan een rustig tafeltje in een hoekje van de herberg.

Kate liep de herberg in en ging meteen aan de bar zitten. Ze had genoeg gehad van de rust en stilte en had nu zin in de gezelligheid van de herberg. In haar hand had ze een brief die ze van de koerier had gekregen toen ze op weg was naar de herberg. Ze hoopte dat het van de bakkerij kwam en dat ze was aangenomen. Ze keek om zich heen waar de barman was maar kon hem even niet ontdekken. De brief die nog steeds niet geopend was legde ze op de bar voor zich.

Langzaam nam ze een slokje van haar cola. Ondertussen zat ze van een schouwspel te 'genieten' tussen 2 pooiers en een jong meisje dat van hun aandacht leek te genieten. Ze speelde overdreven met ahar haren en lachte om alles wat de twee jongens zeide. "wat een naïefeling" mompelde ze inzichzelf. Ze dacht er maar niet aan dat ze vroeger ook zo naïef als een jong lammetje was. Alleen dan ging het de meeste om haar geld.

Langzaam liep Blade de herberg in. Hij was opzoek naar een kamer en had gehoord dat hier altijd wel een kamertje vrij was. Hij liet alle muntjes die hij nog had, niet veel dus, door zijn handen glijden. Blade liep tussen enkele stoelen door rechtstreeks naar de bar. Hij zag dat de barman druk bezig was dus besloot hij eerst maar de zaak rond te kijken.

Toen de barman er aan kwam stak Kate haar hand op om een fanta te bestellen. In je eentje drinken had Kate nooit echt leuk gevonden. Behalve als je een rotdag achter de rug had. Ze keek naar de brief en besloot hem te openen voordat het er nooit van zou komen. Ze maakte hem open en keek hem vluchtig door. Wat haar het eerste op viel was de rode zegel, het symbool wat de bakkerij gebruikte. Ze legde de brief weer neer en had even geen zin om verder te lezen.