"Regenboog palet" de handwerk winkel

Leonardo schetste even wat en liep naar Leia. Hij stopte het even snel in haar hand en daarna liep hij door. Hij pakte Daisy even op. Hij glimlachte en zette Daisy op de toonbank. 'Kijk eens wie er is..' zei hij grijnzend. 'Veve!'riep ze vrolijk. Veve ging voor haar zitten. Ze had een soort band met Diasy.

Ryan liep naar de balie om te betalen.
Toen hij dat had gedaan liep hij naar de deur en vertrok, terwijl hij alweer vol zat met ontwerpen voor zijn kledinglijn.

Terwij ze wachtte op andwoord, opende ze haar hand, het was een vervrommeld briefje. Voorzichtig, om het niet te scheuren, opende ze het, het was een schets van Leonardo, ze bekeek het aandachtig.
------------------------

Nicolette, wat schetste hij?

Uhm..x'D
Laten we doen een snelle schets van Leia die Aura's ziet.. Niet helemaal perfect dus.
____

Leonardo had Ryan zien weggaan, zelf liet hij Veve en Daisy even alleen. Leonardo zelf liep nu naar buiten om te kijken hoe het met het schilderwerk van de zaak stond. Hij had Blossom aangeraden om een soort minibuitenmuseum te maken, dat had ze gedaan en het trok veel mensen.

Leia glimlachte, ookal was het niet perfect, en het aura clopte niet, maar het was wel mooi. als het weer rustig was zou ze hem wel laten zien hoe een Aura eruit zag. Ze keek naar hem, ergens begon iets te kriebelen, iets dat ze lang geleden had verdrongen. Ze vond het wel lief.

Leonardo begon met iemand te praten over de schilderijen. Hij glimlachte. Even later was de man weg. Leonardo keek nog even rond maar daarna liep hij weer naar binnen en zag Veve en Daisy even spelen. Leonardo zuchtte. Hij verveelde zich.

Kate had inmiddels de potloden die ze nodig had gepakt en stond nog even te kijken bij de schetsblokken. Ze voelde even aan het papier of het stevig genoeg was en pakte daarna het blok mee en liep naar de balie om te betalen. Ze wachtte totdat er iemand zou komen.

Blossom liep naar de balie en glimlachte. 'Hoi, je wilt afrekenen?' vroeg ze vriendelijk. Leonardo ging naast Blossom staan en deed de spullen in een tasje. Hij glimlachte en deed wat van zijn haren aan de kant. Veve vloog op zijn schouder.

Kate glimlachte terug naar de verkoopster van de winkel, uit beleefdheid. "Jazeker" zei ze en ze keek even naar de vogel op de schouder van een jongen. Ze vroeg zich af wat voor een het zou zijn en voelde in haar zakken naar de muntstukken die er nog in zaten.

Leia liet Sheena maar met rust en liep naar Leonardo toen deze klaar was. "De schets was mooi. " Zei ze "Maar een ding, aura zien er anders uit." Ze glimlachte als teken dat het geen kritiek was. Ze pakte een blaadje en meerere kleuren pastel ktijt. En tekende de lagen van een aura "Kijk zo ziet het eruit" Zij ze. Ze keek naar zijn Aura "Zo te zien verveelde je je. Weet je toen ik de Aura kracht kreeg, wist ik vanzelf wat alles betekende, dat was echt heel vreemd." Ze keek hem aan. Benieuwd naar zijn reactie

Leonardo luisterde aandachtig. 'Bedankt voor de tip! En ja, ik verveelde me.. Trouwens, hoe ziet mijn aura eruit?' vroeg Leonardo. Hij was er best benieuwd naar. 'Trouwens, ik vind het knap hoe je dat al vanaf het begin wist.' zei hij tegen haar. Leonardo keek Leia glimlachend aan.

"Bedankt, ik wist er zoizo al wat van, van mijn peetmoeer, zij is een wiccan. Maar het hoort waarschijnlijk bij de Aura magie" Leia keek naar zijn Aura het randje dat ze kon zien was Oranje "Ik zie wijnig van je Aura, omdat jij imuun bent voor magie, maar wat ik zie is oranje. Dat stta voor Creativiteit, actieve intelligentie, zelfverzekerdheid, levenslust, warmte, gevoeligheid, en openheid naar de wereld toe. Ik denk dat bij jou Creatieviteit overheersd. Er zijn ook gewone mensen die Auras kunnen lezen, maar ik zie meer, ik krijg er extra beeld bij. Ik zie in het oranje vage schetsen en schilderijen." En ze keek hem aan, benieuwd naar zijn reactie.

Leonardo's mond stond open. 'Wow..' zei hij verbaasd. Hij wist neit dat het zo diep was. Hij keek Leia glimlachend aan. 'Wat gaaf!' zei hij vrolijk. Leonardo keek haar aan. Hij bedacht dat alles wat ze klopte. Aan de ene kant vond hij het jammer dat ze niet verder kon kijken maar het gaf hem toch wel een beangstigend gevoel dat iemand hem helemaal door kon kijken.

Ryan stapte voor de 2e keer in korte tijd de winkel binnen.
Maar nu zocht hij stoffen voor zijn nieuwste kledingontwerpen. Hij had op weg hierheen bedacht dat hij misschien ook wel een paar kleertjes in minimaat kon maken voor draakjes. Fizz zou dat geweldig vinden, omdat ze vaak bezig was met haar uiterlijk en net zo creatief was als hij.
Hij keek rond en zag de stoffen achterin de winkel hangen en liep ernaar toe.

Sheena zuchtte toen ze merkte dat Leia weg was gelopen en ze liep naar een muur waar veel stoffen hingen. Ze liep langs de vele patronen, kleuren en bleef bij de witte, grijze, beige, bruine tinten staan. Ze probeerde er eentje te pakken maar ze was te klein. Ze zuchtte en voelde dat er in haar tas bewogen werd, de rits ging open en er kwam een drakenhoofdje uit. 'Auqa, ben je gek geworden, ga terug in de tas.' Fluisterde ze snel en keek hem waarschuwent aan. Ze keek daarna om zich heen of niemand keek. 'Sorry, Meesteres.' Fluisterde hij terug en dook in de tas, die aardig zwaar was.

Ze glimlachte. "Bij Iyona kan ik helemaal niks zien, dat is echt apart. Zij is daarvoor te krachtig, en ze glimlac hte. Je hebt een lieve vogel. Ze heeft een licht geel Aura" Na een paar seconden bedacht ze dat hij niet wist wat dat betekende "Dat staat voor Openheid, luchtigheid, helder verstand, sterke persoonijkheid en frisheid." Ze keek hem aan, ze zag nog steeds een laag van zijn aura. Maar ook iets nieuws, rond zijn nek. "Heb je daar een ketting met een steen, of gemaakt van een steensoort om je nek?" Vroeg ze verbaasd.

Leonardo luisterde aandachtig naar Leia en reageerde daarom wat later. 'SOrry, euh, Ja. Ik draag die altijd als aandenken aan iemand die me dierbaar is en weinig zie.' zei hij rustig. 'Mijn zusje..' fluisterde hij daarna waarna hij de ketting pakte met een vuurrode steen eraan waar een klein zwart hartje in zat. Hij liet het hangen.

"Alle levende wezens en stenen hebben Auras. Maar sinds ik mijn Aura kracht kan gebruiken, want eerder zag ik ze ook al, maar minder duidelijk, zie ik ook die van stenen en insecten. Gellukkig kan ik me er nu ook voor afsluiten." Leia keek opgelucht. Toen zag ze dat Sheena er niet bij kon. Snel rende ze op haar af. "Sorry dat ik net wegliep" En ze keek erg verontschuldigend, ze schoof een trap haar kant op. "Hier, dan kan je er beter bij." en ze glimlachte vriendelijk.

Leonardo knikte en bleef rustig wachten toen Leia naar Sheena liep. Hij vond haar echt een goede betrouwbare meid. Hij voelde iets borrelen maar wist niet wat want hij kende het gevoel niet. Hij glimlachte en bleef aan de toonbank staan om even uit te rusten van alle informatie die hij had gekregen.

Sheena keke even naar Leia en glimlachte. 'Dank je wel.' Zei ze op een vriendelijke toon en zette haar tas neer. 'Aqua, wel blijven zitten.' Fluisterde ze bijna geluidloos. Er kwam geen antwoord dus dacht ze dat hij wel zou blijven zitten. Ze klom het trapje op en pakte een witte, chocolade bruine en beige stof. Ze stapte het trapje weer af en bekeek de stoffen. Ze waren precies goed voor haar kleding. Toen zag ze haar tas bewegen en ze kreeg grote ogen, Leia stond er nog.

"Wees maar niet bang, ik ben ook een van de strijders. Kira heeft me al verteld oven een ander waterdraakje dat bij een meisje mety blauw haar was gekomen, en toen kwam er een meisje met blauw haar en een tas met een watyerdraken aura" En ze glimlachte om te laten zien dat ze vriendschappelijk was. "Ik kan Auras lezen." Zei ze verduidelijkend, ze bleef toch maar even staan, voor ze terug ging naar Leonardo, straks wilde het meisje nog wat zeggen of vragen, en dan moest ze wel even op het Aura letten.

Leonardo bleef rustig wachten. Hij bekeek Sheena en Leia en glimlachte. Ze leken best wel wat op elkaar vond hij maar hij hield zijn gedachtes voor zich. Rustig keek hij rond en zag dat het al langzaam weer wat minder druk werd. Dat was normaal, gelukkig anders werd je onder de voet gelopen.

Kate legde het geld op de toonbank en pakte zelf haar spullen die in het tasje zaten. De jongen en het meisje leken erg druk in gesprek te zijn en ze wou hun niet storen. Ze keek nog even verder in de winkel en liep toen naar de uitgang om de winkel te verlaten.

Dat had Sheena niet helemaal verwacht en ze glimlachte half. 'Oké, dan is het goed, wat voor kracht heb je nogmeer, behalve aura?' Vroeg ze geintresseert terwijl ze in een hand de stoffen had en met de andere de rits van haar tas open maakte om Aqua eruit te laten. Aqua kwam en langzaam uit en keek om zich heen, met zijn gifgroene ogen. Ze keek naar de stoffen en had eigenlijk nog de juiste kleur draad nodig.

Ryan was naar de stoffen aan het kijken en zocht naar stoffen die hij voor zijn kledingontwerpen kon gebruiken. Hij pakte net een paar stoffen die hem goed leken, toen hij Kate naar de uitgang zag lopen.'Hey Kate, wacht even!' riep hij.