Het huis van Vashti

probeer langer dan 2 regels te typen;)
-
Rose pakte het hoofdstel aan. Nu kwam ze op een punt waar ze niet wist wat ze moest doen. Ze had nog nooit van haar leven een hoofdstel in hoeven doen, dat deed de stalknecht altijd. 1 keer had ze het zelf willen doen, maar het werd haar verboden. Onhandig begon ze de verkeerde riempjes los te maken.

Vashti deed het hoofdstel bij Mayflower om en zette haar buiten vast.
Daarna liep ze naar de andere stal. Ze zag dat Rose niet goed was in opzadelen. 'zal ik het even doen?' vroeg ze vriendelijk.

"Graag" zei Rose lichtelijk beschaamd. Ze hield er niet van als andere haar moeste helpen. Maar zo als ze nu aan het klungelen was sloeg ook nergens op. Ze gaf hte hoofdstel aan Vashti en kroelde het paard maar bij het oor.

Vashti deed het hoofdstel snel om en maakt alle riempjes vast.'zo dat is klaar.' ze gaf de teugels van Cypra aan Rose en vroeg: 'vertel is, je rijdt al jaren, maar je weet niet hoe je moet opzadelen. hoe kan dat?'

Rose pakte de teugels aan en hoeste een beetje ongemakkelijk. Dit waren van die dingen waar ze gewoon geen goed antwoord op wist zonder dat het ontzettend stom klonk. Uiteindelijk moest ze het gewoon zeggen, dat wist ze ook wel. Ze wilde niet liegen tegen Vashti terwijl ze net haar paard mocht lenen "Stalknechten, dat is het enige wat ik erover zeg" Zei Rose met een knipoog

'oh' dacht Vashti.' die hadden wij ook, alleen ik weigerde altijd hen het te laten doen.'
'zullen we gaan?' vroeg Vashti.'dan kunnen we als we terug zijn misschien nog even wat drinken en praten in mijn huis.'

"oké, het bos dan maar? " stelde Rose voor. Ze opende de staldeur van het paard en nam hem mee aan de teugels naar buiten. Zo te zien was het paard al lang niet gereden, het trappelde ongeduldig en liet merken dat ze graag naar buiten wilde.

verder in het bos?

ja is goed
-----------------------

Vashti reed op mayflower het erf af en ging richting het bos.

New

Andrew kwam het pad op wandelen. Hij was van huis weggewandels, omdat hij Naar Saphira wouw, hij had een briefje achtergelaten, 'Owen ik ben uit wandelen, ik ga naar Saphira, het draakje van Vashti, en kom terug als je op het fluitje blaast, nou doei.' Hij was net in een aantal struiken niet zachtzinnig neergestort. Nu lkiep hij naar haar huisje. Hij stopte voor de deur en klopte netjes aan.

Vashti hoorde iemand aan de deur kloppen en liep naar de deur en deed open.
Ze zag eerst niemand, maar toen ze naar beneden keek zag ze Andrew staan.
Ze glimlachtte:' jij komt zeker voor Saphira.'
Ze liep naar de trap en riep naar boven:'Saphira, er is iemand voor je aan de deur!'

Saphira die net een dutje had gedaan, kwam slaperig naar beneden en wreef in haar ogen.
Toen ze Andrew zag staan slaakte ze een klein gilletje en rende ze naar Andrew.
'Andrew, wat doe jij nou hier? zei ze met een hoog stemmetje.

Vashti liep stilletjes naar de woonkamer en ging in een lekkere stoel zitten.

Andrew lachte "Ik kwam omdat ik geen zin had om alleen te zijjn vandaag, en omdat ik jou wou zien" en als hij huid had, dan had hij gebloosd. Hij deed de deur dicht "Wat een leuk huis, bij ons is alles te groot, en hier is alles goed" en hij rolde tevreden over de vloer "Zelfs de grond is prettig" En hij lachte naar haar.

Saphira lachte verlegen terug. 'ja he.' zei ze maar. Ze ging naast Andrew liggen en na even liggen rollen lagen ze zo dicht bij elkaar dat Saphira de kleine schubben rond Andrews pretoogjes kon tellen.
Ze keek een beetje verlegen en rolde weer weg van Andrew. Het leek alsof ze allemaal kleine beestjes in haar buik had. Ze zou Vashti later wel vragen wat het betekende, maar ze wilde nu eerst lol maken met Andrew.
'Zal ik je het huis laten zien?'vroeg Saphira enthousiast aan Andrew.

----------------------------------
laatste post voor vandaag daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag

Andrew had het gevoel dat er duizende mini draakjes in zijn buik vlogen. 'hm, zouden Andrew en Shena dat ook voelen als ze bij elkaar zijn?' vroeg hij zichzelf af, terwijl hij opstond "Ja leuk" Hij hij vrolijk. En hij wandelde achter haar staart aan.

Saphira rende vrolijk naar de woonkamer.'kijk dit is de woonkamer.' ze wachtte even ongeduldig van haar ene poot wippend op haar andere poot en liep na een tijdje weer verder.'en hier is de keuken met allemaal lekkere dingen.' Ze trok de kast open en pakte van helemaal onderuit uit de kast van haar eigen speciale plank 2 chocaladereepjes.'hier, alsjeblieft. Zullen we nu naar boven?'vroeg Saphira.

Andrew stak jet chocolaatje in zijn mond "Jaam-smak smak-leumk" zei hij tmet het reepje in zijn mond "bedjamkt -smak- voor het reepje-BURP-" en hij lach in een deur van die plotselinge boer.

Saphira trok een vies gezicht, maar moest ook wel lachen.
'Kom mee' Riep ze naar Andrew terwijl ze al aan het begin van de trap stond. Ze rende naar boven en liep naar Vashti's slaapkamer: 'Dit is Vashti's kamer met het balkon' Ze liep door naar de logeerkamer.'dit is de logeerkamer.' Ze liep nu enthousiast naar de laatste kamer.' En... tromgeroffel graag....' Ze deed de deur open. 'Dit is mijn kamer!' Riep ze. De kamer was mooi blauw met wit en er hingen veel foto's en tekeningen van Saphira. In het midden stond een minihemelbed. Saphira sprong erop en wachtte op Andrews reactie.

"Cool...." En Andrew racede een rondje oor de kamer. "Leuker dan de mijne, die moet ik delen met Aqua, en ik slaap in een nest aan het plavon. Jij hebt een bed." Hij bekeek de tekeningen "Ze lijken echt,heeft Vashti ze gemaakt?" Vroeg hij bewonderend

'ja, ze kan echt heel goed tekenen' Zei Saphira tegen Andrew.
Saphira was blij dat hij ze mooi vond.'Misschien wil Vashti er ook wel een van jou maken, en misschien ook van ons samen. Die ga ik dan aan me bed hangen, dan zie ik jou elke ochtend.'
Saphira bloosde een beetje van wat ze zei.

Andrew viel bijna uit de lucht, wat zei ze daar nou? Vond ze hem dan ook leuk? Dat was nog eens leuk nieuws. Hij bloosde enorm en bleef de tekeningen maar bestuderen "Oh, ja, dat zou een leuk idee zijn" zei hij verlegen. Hij keek naar Saphira, Owat was ze toch mooi. Hoe kwam hij daar nou weer op. Hij raakte een beetje in de knoop met zijn eigen gevoelens

Saphira kon haar ogen maar niet van andrew afhouden. Hij was knap en gespierd en had gevoel voor humor.
Ze bleef nog even naar hem kijken en wilde dat ze net als Vashti in iemands hoofd kon kijken. Saphira zei op een gegeven moment dromerig:' weet je het lijkt me leuk om jou huis ook een keer te zien. Volgens mij is dat nog mooier dan dat van mij.'

Andrew knikte "Dat zou leuk zijn" En hij glimlachte "Dan kan je komen zwemmen in de vijver en kunnen we ijs eten en kan ik met je gaan vliegen en en en ....." In zijn enthousiasme had hij geen adem meer. "En word het heel gezellig" En hij keek haar vrolijk aan.

Toen Andrew zich naar haar omdraaide scheurde Saphira gauw haar blik los en keek ergens anders heen en zei een beetje verward:'eeeh ja dat zal wel.'Ze moest een beetje blozen, hopelijk had hij niet gezien dat ze naar hem keek. daarna zei ze vrolijker: 'Kunnen we anders nu al naar je huis? Ik ben echt heel erg benieuwd.'

viev dat gaat niet. andrew en zo zijn daar al zo bezig dat het niet kan dat een tweede andrew met saphira komt aanzetten

Andrew schudde zijn hoofdje "Er zijn nu allemaal saaie mensies op bezoek die niet van draken houden, dus dan kunnen we niet spelen." Hij glimlachte en ging naast haar zitten. "We kunnen wel uit vliegen gaan als je wilt?" En hij keek haar met twinkeloogjes aan.

oh oke sorry
--------------------------

'balen! Maar we kunnen inderdaad wel ergens anders heen gaan.' zei Saphira. Ze had expres niet vliegen gezegd, omdat ze dan toch weer doodsbang op Andrews rug zat geklemt. Ze schaamde zich wel een beetje, welke draak heeft nou hoogtevrees. Ze moest er ook wel een beetje om grinniken.

Andrew Knikte. "Wil je wel vliegen als ik je vasthoud. Dat doe ik ook met Aqua. Ik houd je vas bij je middel, zodat je je niet vast hoeft te klampen." Hij keek haar met puppie oogjes aan.