Leonardo's huis.

Hier in de drukke straten van Yuka staat Leonardo's huis. Het is best groot maar hij had het er voor over. Er is een atelier, een tuin, een woonkamer, keuken, boven is zijn slaapkamer en nog twee slaapkamer en een zolder. Hij vindt dat je elk moment langs mag komen als hij je kent.

Personen: Niet meer dan 7
Rang: -
Regels: Min. 3 regels.

Leonardo was net bij Iyona geweest en had gemerkt en het ook tegen Iyona gezegd dat hij immuun voor magie was. Wat hij niet zo erg vond. Nu had Leonardo Thoorn naast zich lopend terwijl hij zelf naar zijn aterlier liep dat een beetje vol stond met schilderijen en tekeningen. Hij ging daar op de enige stoel zitten die er was en Thoorn kwam op zijn schouder. Leonardo aaide hem en zuchtte. 'Logisch dat ik geen normaal leventje kan hebben. Moet ik straks weer gaan reizen wat ik niet erg vind. Maar misschien ga ik wel dood door Darken.' analyseerde Leonardo het meet tegen zichzelf dan tegen Thoorn die hem likte.

New .
__

Bewonderend stapte ze het huisje binnen . Van de binnenkant was hij een stuk mooier als van de buitenkant en de schilderijen vielen haar op . ' Heb je ze zelf gemaakt ' zei ze met iets van bewondering in haar stem , ze wou het niet laten merken , misschien vond hij dat wel irritant .

'Je vleit me dat het je meteen opvalt maar het klopt.' zei hij vrolijk. 'Mag ik je mantel aannemen? Dan kan je vast doorlopen naar de woonkamer. Terwijl ik wat drinken pak.' zei hij vriendelijk terwijl hij Veve van haar schouder haalde en Thoorn uit zijn zak.

Met één soepele beweging was haar mantel uit en charmant stak ze hem toe naar Leonardo . Hij was netter dan dat ze dacht en dat vond ze wel grappig . Zelf had ze het wel leuk gevonden als hij wat luidruchtiger was maar het was gewoon een persoonlijkheid , en iedere persoonlijkheid was uniek . Ook de hare.

Leonardo glimlachte en hing de mantel op. Daarna liep hij door naar de keuken. 'Wat wil je drinken?' riep hij haar toe. Hij glimlachte en vond haar vriendelijk. Leonardo schonk voor zichzelf wat rode wijn in. Hij zat even aan zijn ketting en wachtte rustig op Aisha's antwoord.

' Eh , doe maar een biertje , als je dat hebt teminste ' zei ze beleefd . Misschien klonk het zo plat om te vragen om een biertje maar dat vond ze het lekkerste met alcohol . Ze voelde zich nog een beetje ongemakkelijk door zijn nette uitstraling en nette uitspraken .

'Tuurlijk!' riep hij terug. Hij pakte een koud biertje en nam het ook mee. Hij liep naar de woonkamer. 'Hier..' zei hij en hij gaf het koude open biertje aan Aisha. Zelf ging hij zitten en nam een slok. Hij nipte nooit aan zijn drank.

Langzaam zette ze haar lippen aan de hals en nam een groote slok . De prik kriebelde in haar keel en een verrukte kreun zei dat het biertje lekker was .' Goeie kwaliteit ' zei ze vrolijk .

Leonardo glimlachte. 'Weet ik..' zei hij alleen maar. Zelf keek hij uit het raam en nam nog een slok. Hij had de wijn al halfop. Ook de wijn was van goede kwaliteit. Hij vond dat hij best lekker mocht drinken met zoveel werk.

' Dus , je weet al wel wat strijders zijn toch? ' begon ze het gesprek . Wachtend op het antwoord nam ze nog een grote slok van haar bier . Ze had opeens een grote dorst gekregen zonder dat ze iets had gedaan als b.v rennen .

Leonardo knikte en bekeek Aisha. 'Ja, dat weet ik. Ik weet ook dat ons doel is dat we Darken verslaan. Hoe verder we komen hoe sterker en dat geldt ook voor onze draken. Langzaamaan zal de magie ook wel weer in de harten in de mensen van Ashtar komen als ze nergens anders op kunnen vertrouwen. Ik weet ook al dat ik niet de enige ben die immuun voor magie is maar dat maakt niet uit. Uhm.. Wat vergeet ik?' zei hij. Het woordje ons kwam er erg moeilijk uit omdat hij nooit zo van samenwerken was.

' Ik denk niks ' zei ze met een grote glimlach . ' Maar er zijn wel een paar dingen geweest waar je niet bij was . We hebben een meetparty gehad zodat we elkaar leerde kennen maar het was niet zo belangrijk , Yuka is toch zo klein je komt iedereen wel een keertje tegen . En we hebben een 3 kamp gehad en we hebben allemaal opdrachten moeten uitvoeren maar als ik jou zo zie ben je wel genoeg getraint ' alles vertelde ze met plezier en bij elke zing bewoog haar haar vrolijk mee .

'Nou ja. Ik train bijna elke dag. Aisha, hoeveel strijders zijn er eigenlijk?' vroeg hij. Hij nam nog een slok en zette zijn glas neer. Hij sloot even kort zijn ogen en schudde zijn hoofd omdat de alcohol altijd rechtstreeks naar zijn hoofd ging. Hij opende zijn ogen. Alles bij elkaar had het een paar seconden geduurd en zijn haren hingen half voor zijn ogen.

' Ik weet niet , nog niet zoveel hoor ' . Ze voelde zich goed en door de bier ook vrolijker . Even bekeek ze hem goed , hij zag er erg knap uit maar Aisha hield zich stil . Het was heel onbeleefd om zo te doen tegen een vriend .

Leonardo knikte. Hij bedacht hoeveel mensen hij ineens kende door de winkel waar hij werkte. Hij keek even naar buiten en stelde toen uiteindelijk langzaam zijn vraag. Hij schraapte zijn keel en keek Aisha aan. 'Zou ik een portret van je mogen maken?' vroeg hij aan haar terwijl hij Aisha aan bleef kijken.

' Wil je dat? ' zei ze met grote ogen . Ze had nooit verwacht dat hij dat zou vragen , ze was altijd al onzeker geweest over haar uiterlijk en daarom deed ze daar ook altijd veel aan . Een grote glimlach verscheen op haar gezicht en aar ogen leken wel te glinsteren van gelukkigheid .

'Graag, maar wil jij het zelf ook..?' vroeg hij vriendelijk. Hij glimlachte en hij zag Aisha haast opleven. 'Kom maar mee, dan zal ik je wat afbeeldingen laten zien en dan kan je alsnog zeggen of je het wilt.' zei Leonardo hij stond op, glimlachte en stak zijn hand uit naar Aisha.

Aisha pakte hem vrolijk aan en stond ook op . Met soepele passen liep ze met hem mee . Zijn warme hand voelde veilig aan en ze werd langzaam rood . Ze hoopte dat hij het niet zou zien want anders zou hij haar zeker meteen wegsturen . Ook was er nog Blade , die kon ze niet in de steek laten maar hij vond die Vasti toch ook leuk . De vragen bleven in haar hoofd spoken maar ze probeerde ze weg te denken met leuke gedachten .

Leonardo bracht Aisha naar zijn atelier. 'Nou, hier gebeurd al het werk. Kijk maar rond hoor, dan zet ik de spullen vast klaar.. Als je het nog steeds wilt.' zei Leonardo met een glimlach. Hij kon eindelijk weer zijn werk doen en Aisha was er geschikt voor. Ze was erg knap dat was niet te ontkennen.

' Ja , ik wil nog ' zei ze met een vrolijke twinkel in haar ogen . Ze ging op de kruk zitten en voelde hem zachtjes wiebelen . Waarschijnlijk waren de poten ongelijk maar dat deerde Aisha niet , ze werd nagetekend .

Leonardo glimlachtte. 'Mooi.' zei hij. Leonardo pakte ook een kruk en papier en een potlood. Hij ging tegenover Aisha zitten. 'Nou, ga zitten hoe je getekend wilt worden.' zei hij. Daarop begon hij al langzaam met schetsen.

' Oke ' . Kort knikte ze en ging rechtop zitten met een klein glimlachje . Haar ogen spraken het meest over hoe ze zich voelde dus het werd een gelukkige tekening met veel vrolijkheid .

Leonardo glimlachtte en bekeek haar geconcentreerd. Hij schetste door en dikte het aan. Zijn glimlach verdween een beetje door zijn concentratie. Leonardo's ogen schoten telkens snel van Aisha naar zijn tekening.

Aisha bleef stil zitten en bewoog niks , zelfs haar ogen niet . Ze wou de tekeing niet verpesten . Door de stilte ging ze nadenken . Hoe zou het nu met Blade gaan , vond hij haar wel echt leuk , misschien was hij nu bij Vashti . Een stoot van schrik kwam door haar heen en haar ogen verandere in gestrest . Leuke dingen denken , leuke dingen denken , dwong ze zichzelf .