Leonardo's huis.

Oke .
__

Ze voelde haar arm langzaam verlamd raken en maakte haar rug bol zodat ze zachter terecht kwam . Ze liet haar rug zo beweging zodat ze een koprol achterover maakte en stond weer recht en stabiel op haar voeten . Respectvol knikte ze . ' Ook dim mak dus ' zei ze met een klein glimlachje , ze zou hem bezighouden tot haar arm weer normaal voelde.

Leonardo knikte. 'Ja, Dim mak.' zei hij daarop. Leonardo wachtte rustig terwijl hij weer in gevechtshouding ging staan. Rustig wachtte hij af totdat Aisha er klaar voor was. Hij was een afwachtend persoon.

Zo stond ze tot ze weer iets van gevoel in haar arm voelde en ging weer recht op hem af . Roekeloos begon ze recht op zijn gezicht te slaan . Hij moest toch wel een zwakke plek hebben .

Leonardo deed zijn armen omhoog om zijn gezicht te beschermen en ook zijn bamboezwaard zodat de slagen daartegenaan kwamen. Plots haalde hij uit naar haar enkels. Even snel als onverwachts hij die uithaal deed schoof hij opzij.

Met een bons viel ze op de grond . Dit had ze niet verwacht en een hoestbui moest ze onderdrukken . Ze was har op haar rug gevallen en kon bijna geen adem meer halen . De paniek sloeg toe en steeds sneller probeerde ze adem te halen , wat niet lukte. De tranen prikte in haar ogen , nu liet ze zich hoe zwak ze was . Ze probeerde op te staan maar zonder geluk , de plek waarop ze gevallen was had haar benen verlamd .

Leonardo bekeek Aisha, als het echt niet meer ging zou hij stoppen. Hij bekeek Aisha en vroeg zich af hoe het kwam. Rustig bleef hij staan, hij zou even niks doen. Wat hij niet erg vond. Hij bedacht dat hij best goed bezig was geweest tijdens het vechten.

De paniek sloeg over toen hij niks deed . Zag hij niet dat ze bijna geen adem kreeg . Met haar armen probeerde ze weg te kruipen , ze moest weg uit dit huis . Ze tijgerde naar de deur en trok zichzelf half op aan de deurklink . Ze liet zichzlef naar achteren vallen waardoor de deur openging . Haar ademhaling ging nogsteeds slecht maar haar doel was om weg uit dit huis te gaan , om te overleven . Ze tijgerde naar de gang en bleef daar liggen . Hoe moest ze nou van de trap af?

Leonardo schrok van haar getijger. Wat dacht ze, schoot er door hem heen. Hij rende naar haar toe. 'Sorry..' fluisterde hij tegen haar. Hij had het vast verpest. Hij keek haar aan. 'Hoe kan ik helpen?' vroeg hij haar, als ze al antwoord kon geven. Hij rende naar zijn slaapkamer en pakte wat water.

' I..Ik weet niet ' een roggelend geluid kwam uit haar keel en ze proefde haar eigen bloed . Misschien moest ze naar voren hangen , bedacht ze . Met haar handen duwde ze zich omhoog en hing naar voren zodat het bloed er gewoon uit kon stromen . Haar haren hingen voor haar gezicht en het zag er akelig uit als je niet wist wat er was gebeurd . Het uit haar neus ademen ging makkelijker als uit haar mond dus ging ze dat maar doen .

Leonardo had ook gelijk een doekje meegepakt en veegde het bloed weg dat langs haar mond was gekomen. Hij zette het water voor haar en ging voor haar zitten. Hij vond dat hij rustig even moest wachten. 'Ik weet niet wat ik kan doen.. Sorry..' fluisterde hij.

' Maakt niet uit ' probeerde ze te zeggen maar er kwam alleen een roggelend geluid uit haar keel . Ze pakte het glas water en probeerde met haar trillende handen een slok te nemen . Ze spoelde het bloed weg en keek hem even aan . Haar voeten kregen weer gevoel terug en ze kalmeerde al meer .

Leonardo begreep het deels. Hij bekeek haar en zat voor haar. Hij dacht dat hij haar zag kalmeren, dat wist hij niet zeker maar volgens hem wel een beetje. Leonardo wist echt niet wat te doen want hij had dit nog nooit meegemaakt. Hij was bang dat hij haar vertrouwen had beschaamd, en dat hij haar teveel pijn had gedaan.

Toen ze geen bloed meer proefde durfde ze weer te praten . ' Ik denk dat ik maar weg ga ' zei ze met moeite , het was niet dat ze hem niet meer vertrouwde maar ze wou even nadenken over wat er ge bebeurd was . Ze stond al op en maakte een aanstalte om naar beneden te lopen .

Leonardo knikte. Hij probeerde zijn teleurstelling te verbergen wat best redelijk lukte vond hij zelf. Hij probeerde haar te helpen. 'Moet ik je helpen?' vroeg hij aan haar, voor de zekerheid. Leonardo keek haar aan en voelde zich teleurgesteld in zichzelf. Hij had het weer voor elkaar.

' Eh , nee hoeft niet hoor ' zei ze even nerveus , ze wist nooit goed in zulke situaties te handelen . ' Denk nu niet dat ik je niet mag , ik mag je zelfs graag , als een soort grote broer maar ik moet gewoon even nadenken ' zei ze maar , ze wist niet hoe ze zich anders moest verwoorden .

Leonardo knikte. Hij liep wel achter haar aan. Hij moest toch naar beneden dus hij zou haar naar de deur begeleiden zoals hij bij iedereen deed. Leonardo glimlachte. 'Dat denk ik ook niet.' zei hij geheel naar waarheid. Hij voelde zich alleen teleurgesteld.

Toch knuffelde ze hem nog even , gewoon opeens . Dit deed ze omdat ze zich veilig bij hem voelde, zoals familie . ' Mag ik je voortaan grote broer noemen , ik noem een andere meisje ook al zus ' fluisterde ze in zijn oor terwijl ze op haar tenen stond , anders kon ze niet bij zijn oor .

Leonardo glimlachte en tilde haar voorzichtig op. 'Natuurlijk mag dat. Dat zou ik heel erg leuk vinden.' Hij draaide een rondje met Aisha en zette haar daarna neer. Hij glimlachte naar Aisha. 'Sorry voor toenet.' zei hij nog een keer.

' Maakt niet uit ' zei ze weer vrolijk . ' Maar toch ga ik , het begint donker te worden en ik hou er niet van om midden in de nacht ergens te lopen , je mag anders wel mee gaan , ik ga nog wat drinken ' babbelde ze al weer vrolijk , waarschijnlijk was het gewoon de schok die haar zo afstandelijk maakte , toch had ze niet hetzelfde gevoel bij hem als bij Blade bij Blade was het echt verliefd en bij Leonardo familieschap , terwijl ze nieteens familie waren .

Leonardo keek haar aan. 'Sorry morgen misschien, ik moet nog wat opruimen en ben zelf een beetje moe. Sorry,' zei hij opnieuw. Hij glimlachte. Hij had het gevoel dat hij weer een zusje had. Wat hem opvrolijkte want hij zag zijn eigen zusje haast nooit. Leonardo keek haar aan.

' Oke , doei dan ' zei ze alsnog vrolijk . ' Dan ga ik maar '.Haar mantel had ze al snel gepakt en de capuchon al over haar hoofd gedaan . Ze zwaaide vrolijk en huppelde toen de straat van leonardo door . Snel keek ze om en zwaaide nog even en liep daarnaar de hoek om .

Leonardo zwaaide terug en daarna sloot hij de deur en zuchtte. Hij vond Aisha aardig, als een zusje. ZOals ze hem had voorgesteld. Leonardo liep naar de woonkamer en liet zich vallen op de bank, half ondersteboven. Hij zuchtte. 'Veve, ik heb het weer verknald..' zei hij tegen haar toen ze naar hem toe kwam lopen.

New
_____

Leonardo stapte net zijn huis binnen en rende snel naar boven. Hij moest wel iets leuks uitkiezen vond hij. Leonardo bedacht dat Leia er vast beeldig uit zou zien. Hij pakte zijn mooie rode blouse en een zwarte jasje. Hij liet zijn losse stropdas achterwege zoals hij die meestal om had. Hij deed verder niks. Wel zag hij dat zijn haar weer zwarter begon te worden omdat het avond werd. Hij zuchtte en vervloekte zijn haar. Daarna pakte hij Thoorn. 'Wil jij naar Leia?'vroeg hij. Thoorn kon (nog) niet praten maar Leonardo zag het als een ja.