De Bergen

Sheena knikte opgelucht, ze maakte zich vaak zorgen om Aris. Ze kon zich nog goed de eerste keer dat ze Aris sprak herinderen. Dat was op de Meetparty, Aris huilde toen en vertelde dat ze niet gewent was om op één plek te blijven en ook dat er dingen van haar verleden bij haar opkwamen. Ze begreep Aris daarin en leefde met haar mee. Nu ging het vast ook beter omdat ze eindelijk kon reizen. 'Alleen mijn polsen en enkels zijn nog wel pijnlijk, de rest is al aan het helen.' Beantwoorde ze Aris dr vraag en glimlachte een halve glimlach naar Aris.

Aris glimlachte. 'Mooi zo.' zei ze. Aris was al die tijd heel erg blij met Sheena geweest omdat ze zo met haar meeleefde. Het had haar een erg goed gevoel gegeven. Aris keek Sheena aan. 'Ben je op doorreis of ben je specifiek in de bergen op zoek naar iets?' vroeg Aris haar nieuwsgierig. Zelf was ze eindelijk op weg naar de Elfen.

Sheena glimlachte en antwoorde. 'Ik ben eigenlijk op doorreis naar Okasu, maar dit is een hele mooie plek, misschien reis ik nog wel door een ander gedeelte van de bergen.' Zei ze bedenkelijk en glimlachte. 'Ik ben dol op de bergen, ze geven me een vertrouwelijk gevoel.' Verklaarde ze vrolijk en keek een beetje om zich heen.

'Ze zijn inderdaad erg mooi en zolang je dat waardeerd zullen ze je ook makkelijker doorlaten dan wanneer je ze vervloekt.' vertelde Aris aan Sheena. Misschien was het haar al duidelijk, misschien ook niet maar de bergen leefden. 'Ik ben ook op doorreis.' zei Aris ook maar. Ze was eenmaal in Okasu geweest en vond het een best prettig stadje.

'Hm, hm.' Was Sheena's antwoord en keek eventjes onderzoekend om zich heen. 'Dat heb ik gemerkt, de bergen worden moeilijk te betreden als je zegt dat je in de toppen lopen haat.' Zei ze onwillekeurig, dat had ze een keertje meegemaakt, het was geen pretje. Maar nu had ze geleerd van dingen te houden, hoe vervelend ze ook waren. Ze kneep haar ogen tot spleetjes maar ze glimlachte wel. 'Ik denk ook dat er iets anders in de bergen leeft.' Zei ze.

Aris keek haar nu aan. Ze hield haar hoofd schuin. 'Wat denk je dat hier leeft dan? Goed of slecht?' vroeg ze haar. Misschien iets te snel. Ze keek even vluchtig om haar heen. Ze wist niet zeker of Sheena het over de Elfen had of niet. Aris glimlachte nog wel naar Sheena.

Sheena hield haar hoofd net als Aris een beetje schuin en bestudeerde Aris dr gezicht. 'Ik heb geen idee wat ze zijn, maar ze zingen, ik hoor ze zingen, of het is gewoon hun manier van praten, maar de manier waarop maakt duidelijk dat ze wel goed zijn.' Sprak ze overtuigent en glimlachte naar Aris. 'Hoezo?' Ze kon het niet laten om dat, - nieuwsgierig als ze was-, te vragen.

Aris glimlachte. 'Ah. Die wezens. Ik ken ze erg goed. Elfen, ze zijn mijn beste vrienden. Nou ja. Nu heb ik denk ik veel nieuwe erbij gekregen.' zei Aris met een glimlach. 'Ze proberen de reizigers te beschermen als ze merken dat de bergen veranderen. Ik heb hun bescherming niet nodig dat weten ze. Maar jij... Ik weet en zie aan je dat je van dingen houdt maar de berg is onvoorspelbaar..' vertelde Aris haar.

'Elven he?' Peinsde ze en glimlachte toe. 'Leuk, je hebt gelijk, dat is inderdaad waar, ik heb vaker gereist, toen ik klein was, maar toen ging ik via andere gebergtes.' Bekende ze. 'Maar ik dacht dat dit sneller zou zijn, want Aqua kan niet vliegen met die vleugel en het zou te veel opvallen.' Verklaarde ze. 'Wat leuk dat je ze kent.' Zei ze, zeer geinterigeert door het idee.

Aris glimlachte. 'Ze zijn erg zachtaardig en wijs. Ik respecteer hun, zij respecteren mij. Ze houden van de natuur en alles wat daarbij hoort. Ze hebben geen echte koning toch is Heer Luthien de belangrijkste man. Ze weten meer over zaken die wij niet weten. Ze weten meer over mijn achtergrond, als Doler. Ze kennen erge leed en leven al langer dan wij weten..' zei ze tegen Sheena. 'Weet je wat een Doler is..?' vroeg ze haar daarna.

Sheena luisterde geintresseert en keek even op van Aris dr vraag. 'Ik heb er wel eens over gehoort, maar ik weet het niet precies.' Bekende ze met een kleine blos op haar wangen. Aqua ging er even voor zitten, om gedeeltelijk ook uit te rusten, al dat vliegen deed hem uitputten. Ze glimlachte aanmoedigent naar Aris, ze wou weten wat een Doler is, maar ze wou haar ook niet opdringen.

'Er is een lied over. Het gaat over de Weg maar dolers worden erin uitgelegd. Ik zal het even zingen. Ken je de Weg.
Durf je hem op.
Hef je zwaard, maar pas op!
Want niemand weet wat er rondwaard!
Behalve de Dolers, slim en sterk.
Brengen je veilig, zonder gevaar. Naar je bestemming.
Maakt niet uit waar.
Want zij zijn groot en kennen de magie.
Magie van de reizigers, beschermen ze.
Of ze willen of niet.
Dus ga de Weg niet op,
Niet zonder een Doler.
Want als je gaat zonder hen.
Keer je nooit Terug.
Het is heel triest maar het is waar.
Dus hef je zwaard en ga opzoek.
Naar Dolers want ze zijn altijd zoek.
Dit was het. Wat vond je ervan?' vroeg Aris haar aan het einde. Ze had het zoals gewoonlijk zuiver gezongen. Ze keek Sheena aan.

Sheena luisterde aandachtig en toen Aris klaar was keek ze haar met lichte bewondering aan. 'Je kan mooi zingen.' Complimenteerde ze en dacht toen na. 'Mmmh, ik begrijp nu wat een Doler is en ik heb het liedje volgens mij weleens gehoord.' Zei ze. 'En.. dat ben jij dus?' Vroeg ze. Aqua had ook geluisterd en had even naar Aris geknikt als teken dat hij het mooi vond.

Aris glimlachte. 'Bedankt. En dan zou ik degene van wie je het hebt gehoord erg dierbaar zijn. Die heeft nog herinneringen aan het vroegere Azulea.. Maar dat is dus wat ik ben en wat ik doe. En de Elfen hebben ervoor gezorgd dat ik dat verleden achterna ben gegaan, al weet ik dat dat nog niet alles is.'vertelde Aris haar. Vanbinnen had Aris het gevoel dat ze in Mitda en in Hesta mensen tegen zou komen die haar over de rest van haar verleden zouden vertellen. Vooral bij Hesta had ze een sterk gevoel.

Sheena knikte. 'Aha, die elfen zijn dus wat ik hoor.' Zei ze en glimlachte een beetje. 'En ja; diegene van wie ik het heb gehoort was me erg dierbaar.' Zei ik met een kleine slik en glimlachte weer zwakjes. Ze begon weer te lopen en keek naar Aris of ze meeging. Ze wou haar reis door de bergen graag voortzetten en ze kreeg het erg koud.

Aris knikte en glimlachte een beetje bemoedigend. Ze liep met Sheena mee maar wist dat het niet heel lang kon duren omdat ze zo moest dalen. Nou eerst moest ze nog een klein stukje omhoog, en daarna begon haar afdaling. Ze wilde ook graag dat Sheena dat wist dus zei ze dat tegen haar. Daarna keek ze even naar de lucht, die er blauw uitzag.

Sheena knikte. 'Dat begrijp ik.' Zei ze en glimlachte licht. Ze haalde een hand doorn haar haren en keek achterom. Aqua was weer gaan vliegen en vloog nu boven hun. Ze glimlachte. Daarna keek ze naar Aris. 'Dan zie ik je nog wel een keer.' Zei ze en glimlachte lief. 'Doe de elven de groeten van me als je ze weer ziet.' Zei ze.

Had Aris het nou gezegt tegen Sheena, jah toch? xd

Ja..

Aris glimlachte naar haar. 'Natuurlijk. Veel geluk.' zei Aris tegen haar. Darweimn vloog naar Aris toe. "Wil je vliegen?" vroeg hij haar. "Nee, ik moet het zelf doen. Trouwens, het is nog maar een halve dagreis. Ik red het wel!" zei Aris opbeurend tegen hem. Ze vond de mentale band prettig. 'Oh Sheena, zou je misschien tegen de persoon van wie je het lied gehoord hebt kunnen zeggen dat de Doler haar erg dankbaar is dat iemand nog aan ze denkt. Als dat kan tenminste..'

Sheena schudde even stijfjes haar hoofd. 'Dat kan niet.' Mompelde ze en glimlachte wrang. 'Ik zie je nog wel en jou ook Darweimn.' Zei ze en zwaaide even naar hun beide voordat ze verder liep. Aqua knikte naar Aris en Darweimn. 'Dag.' Zei hij en vloog achter Sheena aan. 'Gaat het Meesteres.' Telepateerde hij en ze knikte stijfjes. 'Het gaat, Aqua.'