Boekenwinkel: Librias

Er aan de rand van Yuka staat een klein vol winkeltje. Het is een boekenwinkel. In de zaak staat vaak een jongere vriendelijke man, Leo genaamd. Die niet lelijk is maar hij leeft voor zijn boeken. Je kan niet echt bepalen of hij goed of slecht is maar weet veel. Je kan er vanalles kopen en op sommige tijden even lezen. Ook zijn er een paar souvenirs te koop en andere frutsels.


Rang: Maakt niet uit
Personen: Zonder Leo 3-4
Regels: Geen draken of magie!

Aris liep de winkel binnen en hoorde het belletje rinkelen. Rustig keek ze rond en snoof de geur van perkament op. Ze zag een man om de hoek kijken en glimlachen. 'Hallo, Kan ik u helpen?' vroeg hij vriendelijk en stapte van een trappetje af. 'Leo is de naam.' zei hij nog steeds vriendelijk. 'Uhm, ik vroeg me af of u zonder dat u me kent mijn boek wilt lezen en wilt oordelen..' zei Aris terwijl ze hem inde ogen aankeek. Leo knikte. 'Loop maar mee.' zei hij.

Kate was de boekenwinkel in gelopen en slenterde nu langs de boeken. Een voor een bekeek ze ze allemaal. Waar ze precies naar op zoek van wist ze niet, misschien zou ze een boek voor magie kunnen lezen of lenen. Ze bleef even staan bij een boekenplank.

Leo hoorde het belletje weer en merkte dus dat er iemand binnen kwam. 'Even wachten. We gaan hier wel zitten.' zei hij tegen Aris en liep langs de boekenplanken tot hij Kate zag staan. 'Kan ik je ergens mee hlpen of wil je eerst even rondkijken?' vroeg hij vriendelijk.

Kate keek om en zag het gezicht van een vriendelijke man. Ze glimlachte even naar hem. Even aarzelde ze. Ze zocht liever zelf haar zaakjes uit en hield er niet van als vreemden haar hulp aanboden maar ze wist ook niet waar ze hier in al die boekenplanken een boek over magie kon vinden. Over genezende magie en water sturen om specifiek te zijn. "Ehmm.." ze vroeg zich af of het raar zou zijn om hier om een boek over magie te vragen. "Heeft u misschien een boek over genezende werkingen en water magie?" vroeg ze toch maar.

Leo knikte. 'Loop maar mee.' zei hij vriendelijk. Hij had zich jaren geleden al afgeleerd waarom mensen naar dingen vroegen maar dit vond hij toch wel apart. Ach, niks aan te doen vond hij. Hij vond niet dat hij haar iets kon weigeren. Zo was Leo nou eenmaal, eerlijk.

Kate knikte terug en liep de man achterna. Ze vroeg zich af of het een rare vraag was geweest. Ze zou maar net doen alsof zo'n persoontje was wat zich altijd al had geintresseerd in bovennatuurlijke dingen en wicca gedoe. Ookal zag ze er niet zo uit.

Leo wees haar de hele rij boeken op een hele stelling. 'Hier, als er iets is. Zit ik daar.' zei Leo vriendelijk en wees naar Aris die druk bezig was met lezen. Ze keek niet op of onder. Leo grijnste. 'Veel geluk.' zei hij automatisch. Daarna draaide hij zich om en liep terug. Aris keek op en zag hem lopen. Telkens als ze hem zag vroeg ze zich af waardoor hij zo onnatuurlijk mooi leek.

Kate bleef bij de boeken voor haar staan. Ze knikte en bedankte de man even en voordat ze het wist was hij weer weg. Dat vond ze ook wel best. Kon zij rustig kijken welke boeken nuttig waren om te lezen. Met haar ogen scrolde ze de hele lijst boeken af.

Leo ging bij Aris zitten en glimlachte. 'Waar mag ik beginnen?' vroeg hij vriendelijk. Aris keek bedachtzaam en opende het boek gewoon op de eerste pagina. 'Begin bij het begin, maar lees zonder vragen te stellen. Het lijkt veel maar er zitten ook tekeningen bij.' legde Aris hem uit en Leo knikte. Rustig begon hij met het lezen.

Leo kon best goed en snel lezen. Toch moest hij vaak een stukje overnieuw lezen om het volledig te begrijpen. Vanuit zijn ooghoeken keek hij soms naar Aris. Die ouder leek dan ze was. Hij zag een doorgewinterde vrouw die nog steeds geen liefde had ondervonden. Aris zelf liep te ijsberen en bekeek soms een boek. Het was een soort centrum waar ze zat maar er was niet veel licht. Aan de rand van Yuka leek het sneller donkerder te worden. Kaarsen brandden vrijelijk en Aris liep erheen en deed haar hand voor het vuur zonder zich te verbranden. Leo richtte zich weer op het boek en las door. Hij las over haar reizen en haar gedachtes.

Haar blik bleef staan bij een paar boeken die haar wel aanspraken en gingen over genezende krachten en watermagie. Ze viste een paar uit de boekenkast en keek om zich heen. Er was een tafeltje bij het raam waar niemand aan zat en een paar stoelen stonden. Ze schoof een stoel naar het tafeltje en legde de boeken op het tafeltje. Ze bladerde er eerst even doorheen.

Leo las door terwijl Aris een boek pakte over de geschiedenis van Azulea. Rustig begon ze dat door te bladeren. Al snel was Leo klaar en keek naar Aris die hem ook aankeek en met een kleine glimlach. Ze liep met het boek naar de tafel en schoof aan. 'En?' vroeg ze rustig. Leo keek haar aan. Eigenlijk spraken zijn ogen boekdelen. Ongeloof, respect en ontzag voor deze kleine vrouw.

nieuw--


Sheena liep het kleine winkeltje in en keek om zich heen. Het stond vol met duizenden boeken, in verschillende soorten en maten. Ze werd begroet door een man, nog niet zo heel oud leek hij. 'Hallo.' Zei ze vriendelijk en glimlachte. Ze begon langs de boekenkasten te lopen, ze zocht een goed leesboek en ook wat geschiedenis over Ashtar, Azulea. Ze stopte voor een grote boeken kast en haar aandacht werd getrokken door het meest vuile en kapotte boek van de hele boekenkast, misschien wel van de hele winkel. Ze pakte hem en sloeg hem open.

Leo had Sheena begroet ton hij het belletje hoorde en was teruggelopen naar Aris. 'Het is.. Nou ja, geweldig.' zei hij vol ontzag. Aris glimlachte, ondertussen was ze het boek aan het doorbladeren. 'Bedankt. Mag ik mijn boek terug?' Leo knikte en gaf het boek terug. Wat hij jammer vond want het was een grote aanwinst.

Sheena glimlachte en volgde met haar ogen Leo even. Ze zag dat hij naar Aris liep en ze glimlachte naar Aris, afvragend of ze het wel zag. Ze richtte zich weer op het boek en tuurde er in. Het was een intressant boek, met veel geschiedenis. Misschien wel handig, maar het was vast erg duur dus kon ze het niet betalen. Ze zuchtte.

Aris glimlachte terug en stopte het boek in haar tas. 'Ik kon nog wel een keer terug. Tot ziens..' zei ze kort en Leo knikte. Hij stond zelf ook op en ging bij de balie staan. Aris glimlachte en liep de winkel uit, kort bekeek ze hem nog even en glimlachte. Het zag er echt goed uit en ze meende wat ze zei.

Sheena deed het boek weer terug en zuchtte nog een keer. Ze zou het boek wel kopen, als ze geld had, dus ze moest maar een baantje gaan zoeken, tijdelijk dan. Ze zuchtte en pakte alleen en leesboek van 1 zilverstuk en liep naar de kassa/balie om af te rekenen. Ze had Leo het geld, glimlachte en wilde de winkel uitlopen. Haar ogen gleden nog even over de boekenkasten en toen verdween ze door de deuropening.

Dust kwam binnen bij de boekenwinkel. Hij zag dat ze hier vanalles hadden, en hoopte ook dat ze iets over bogen en pijlen hadden. Hij ging opzoek in het register, en zag dat hij in rij 12 moest zijn. Hij zag dat er nog een aantal anderen in de winkel waren, maar hij zei niks tegen hen. Hij kwam aan bij rij 12 en ging opzoek naar een boek over bogen

Kate had inmiddels genoeg gelezen van de boeken en zette ze terug. Misschien zou ze ze later nog eens gaan lenen als ze nog van pas kwamen. Nu hoefde ze niets meer te weten. Het was wel informatief geweest om te lezen over helen en watersturen. Nu wist ze er tenminste wat meer van af. Voordat ze de boekenwinkel uit zou gaan lopen bedankte ze de man nog.

Dust had een aantal boeken gevonden die hij graag zou kopen, maar hij had maar geld voor een. Hij koos zorgvuldig het boek over bogen, want de rest was alleen maar over het onderhouden. Hij liep naar de man achter de kassa, Leo, en zei "Ik wil deze graag kopen." Hij legde het geld op de toonbank "Noem me maar Leo" zei Leo. Dust stopte het boek in zijn tas en bedankte Leo voor het boek. Hij liep de winkel uit en ging naar het Zonneplein.

New.
__

Krakend ging de deur open. In de deuropening stond een meisje met bruin , lang haar. Haar mond stond in een vrolijke glimlach en in haar ogen zat een fonkel. Een gelukkig meisje, wat je daar zag. Maar dat was ze niet altijd geweest. Gelukkig nu wel. Tijden konden dus wel veranderen. Mensen al helemaal.

Aisha kwam binnengelopen. ''Hallo.'' zei ze vrolijk tegen de verkoper terwijl haar ogen de leesboeken zochten. Al heel lang had ze niet meer een sappig leesboek gelezen. Daar had ze weer zin in gekregen. Haar voetstappen klonken lichtvoetig terwijl ze naar een kast liep. 'Misdaad boeken.' stond er met sierlijke letters op de kast. Langzaam schoof ze hem open en gleed met haar hand langs de ruggen van de boeken. Het was niet iets speciaals wat ze zocht. Geen speciale schrijver, geen speciale titel. Alleen misdaad, daar had ze zin in. Een titel sprak haar aan. 'Het meisje in het blauw.'. Met haar vinger haalde ze hem eruit en bekeek de kaft. Een meisje, ongeveer haar leeftijd , stond op de kaft. Alles was blauw alleen haar ogen niet, die waren wit, met een harde uitdrukking.

New
----
Gavril kwam binnen gestormd. Hij had de eerste de beste winkel uitgezocht die open was en ging schuilen voor het onweer dat losbarstte. Hij zag dat hij in een boekenwinkel was gekomen en stond gelijk te stuiteren van plezier. Hij liep rustig naar de rij met "Hoe teken ik" boeken. Die zat naast de misdaad rij en hij zag dat een meisje een boek had gepakt met een mooie kaft. Hij bleef even staan om te kijken wat voor misdaad boeken ze hadden.

Kort keek Aisha om naar de jongen de naast haar stond. Beleefd glimlachte ze naar hem. Ze keek verder. Nu pas viel haar op dat het meisje een mes in haar hand had. Dat ze dat niet eerder had gezien , ze kon zichzelf wel voor de kop slaan. Soepel draaide ze het boek om en zag dat er een heel verhaal op de achterkant van het blad stond. Een zucht verliet haar keel. Zoveel lezen in een keer, staand.

New
---
Kate was na het schuilen onder een boom zat geworden van het geregen en hoorde de eerste klappen van het onweer. Ze dacht niet dat het zou op houden en liep daarom maar naar de boekenwinkel. Hier was ze al eerder geweest, en ze vond het wel een leuke winkel. Ze hadden allerlei boeken en ze wist nog steeds niet waar ze moest beginnen met kijken. Dus liep ze van rij naar rij en bekeek alles een beetje.