Het Schaduwmeer

'Hmm, Dat klopt wel. Maar dan heb je alsnog smaakverschil. Ach, het was geen verkeerd uitzicht, denk ik. Ik zag je gezicht niet goed.' gaf Aris toe. Ze staarde in het water. Verder zat ze rustig in de kleermakerszit.

Cole deed weer een schamper lachtje en vroeg toen ´´wil je dat wel zien´´. Daarna draaide hij zich rustig om en keek het meisje recht in de ogen aan. ´´Weet je zeker dat dit zo beter is´´ vroeg hij sarcastisch. Cole vond nooit dat hij iets bijzonders was dus waarom zou hij opscheppen.

Aris keek hem recht aan. Ze glimlachte niet. Dat deed ze de laaste tijd niet vaak. 'Ja, dat weet ik wel zeker. Het is beter dan alleen de zijkant of je haren.' zei ze. Ze keek hem aan. 'Het is een goed gezicht..' zei ze tegen hem.

Daarnaai draaide Cole weer zijn hoofd en zei ´´dat zie je dus niet goed´´. Cole haatte zich zelf om wat hij gedaan had. Ook al had hij niemand vermoord het schilde niks en dan wel voor de slechtste man van de wereld. Cole zuchte diep en was blij dat hij nu in Mistda was.

Aris schudde haar hoofd. 'Ik zie wat ik zie dus dat is goed. Ik weet niks van je, niet eens je naam. Dus wat ik nu van je zie vind ik goed. Dat is mijn mening en die is goed. Of je dat nu wilt of niet. En ik denk dat je niet de enige bent die zichzelf niet goed vindt of zich zelf haat, want dat ken ik.' fluisterde ze. Ze praatte haast nooit gewoon als ze in zo'n situatie was.

Cole draaide zich om en zijn aandacht was nu wel getrokken. Hij ging in de richting van Aris zitten en zei ´´ misschein als je mijn naam weet verandert dat jou mening´´. Hij stak zijn hand uit en zei ´´ik heet Cole. Hij gebruikte nooit zijn achternaam omdat de meeste mensen die een beetje van Hesta weten kende die naam wel en die reputatie.

Aris glimlachte een kleine glimlach. 'Aris Azer.' zei ze. De naam was best bekend onder de mensen die wat wisten van de roddels die al jaren gaande gingen. Vooral over de moord op haar ouders. Toch had ze het gevoel dat ze haar achternaam nu wel moest gebruiken. Aris was best nieuwsgierig maar vroeg verder niet door naar hem. Ze was al blij dat hij zijn naam had gezegd.

Cole kende de roddels maar wou er niet door vragen. Dat verklaarde wel waarom Aris zo reageerde. ´´En is je mening al verandert´´ vreog Cole. Hij zou zijn achternaam tog niet vertellen. ´´Ik wordt ook vaak Cold genoemd namelijk´´ zei Cole met een schamper lachje. Hij besefte nu pas dat de bijnaam van vroeger nu echter was geworden.

'Nee, mijn mening is nog niet veranderd. Ik gok dat je ook wel de verhalen over mij hebt gehoord dus mijn mening veranderd niet. Wat ik graag van je wilt weten is wat je dacht van mij dacht voordat je mijn naam had gehoord en nadat je mijn naam had gehoord..?' vroeg ze aan hem.

Cole haalde zijn schouders op. ´´Er veranderde niet veel´´ zei hij nuchter. ´´Ten eerste weet ik niet of die geruchten waar zijn en als die waar zijn kan iemand veranderen. Ik ben niet het type dat mensen oordeelt´´ zei hij. Anders had hij al lang zelfmoord gepleegd of zoiets.

Aris knikte. Dat vond ze fijn. 'Nou, ik zal je uit je dilemma halen, de geruchten zijn grotendeels waar alleen zijn ze niet gemarteld. Ze zijn in een slag koelbloedig gedood en begraven.' zei ze kort. Ze liet duidelijk merken dat ze verder neit erover wilde praten. Meer omdat hij ook niks vertelde en niet omdat het gevoellig lag.

´´Oh´´ zei Cole of het gewoon was. Eigenlijk was dat ook voor een deel maar dat ging hij echt niet zeggen. ´´Dat is balen´´ probeerde hij mede levend te zeggen wat niet echt lukte. ´´Maar het had zeker een goede reden´´ zei Cole hij wou de reden niet horen maar zei het toch. ´´Dat verandert mijn mening niet´´ zei hij er snel achter na.

'Tuurlijk had het een reden. Ik dood alleen om te overleven maar dit had een rede. En dat was de enige. Maar ik heb zo'n gevoel dat jij niks over jezelf gaat vertellen en ik verder ook niet. Alleen dat ik wel het gevoel heb dat jij hier ook niet zonder reden bent. Heb ik gelijk? Ik bedoel dan in Yuka.' zei ze tegen hem. Aris had het gevoel dat hij een strijder was.

Cole knikte en vroeg ´´wat denk jij dat mijn reden dan is´´. Je vraagt niet zoiets als ze al iets in gedachten had. Hij wou graag waten wat Aris dacht dan kon hij misschien iets zinnigs ertegen in brengen of zo. Hij keek het meisje een keer goed aan. Ze zag eruit of ze overal kon overleven.

Aris keek hem aan. 'Strijders.' zei ze kort maar krachtig. Ze was ervan overtuigd. Ze had de naam Cold Cole al eens eerder gehoord maar wist niet meer waarbij maar haar vgevoel zei dat hij bij de strijders zat. En als je niet op je gevoel kan vertrouwen kan je nergens op vertrouwen vond Aris.

__
Moet gaan..

Coles gezicht veranderde niet en pas na een paar minuten zei hij ´´oke je hebt gelijk jij zeker ook´´. Anders zou Aris niet weten over de strijders en Cole had nog steeds het idee dat hij haar ergens van kende. ´´Dan voor twee mensen met een slecht verleden hebben we het best goed gebracht´´ zei hij.

Aris knikte. 'Ja, dat hebben we. Maar wie zegt dat de toekomst ook zo is..'zei ze tegen Cole. Ze glimlachte niet. Aris zat te friemelen met haar amulet, zoals ze meestal deed als ze niet wist wat ze moest zeggen. Ze kende Cole's reputatie wel een beetje, daarom vond ze het knap dat hij zo deed tegen haar en niet heel bot.

Cole knikte en zei ´´wat de toekomst brengt weet je nooit´´. Langzaam merkte hij wel dat er iets was met Aris dus vroeg hij ´´wat is er´´. Hij was niet zo goed met mensen om gaan dus vroeg hij meestal alles direct.

'Hmm.. Je hebt de reputatie volgens velen om heel bot te zijn enzo, maar dat vind ik reuze meevallen..' zei Aris. Ze vroeg zich af waarom niks waar was van wat ze had gehoord. Niet dat ze nou zoveel had gehoord. Ze luisterde er niet vaak naar omdat het meestal haast niet waar was.

Cole lachte een klein beetje en mompelde ´´nu al een reputatie´´. Daarna zucht hij diep en keek Aris in de ogen. ´´Ik kan toch best vaak ´bot´ doen, daarvoor heb ik jou toch gewaarschuwd´´ zei Cole. Meestal bedoelde hij het niet bot maar gewoon de waarheid. Maar ja meningen verschillen.

'Nou ja. Ik vind dat de meeste mensen die erg bot zijn erg eerlijk zijn. Toch? Jij bent eerlijk vind ik.' zei ze tegen hem. 'Jij bent eerlijk toch?' vroeg ze daarna aan hem voor de zekerheid. Ze glimlachte en keek hem aan. Ze vond hem dus echt niet bot.

´´Soms wel soms niet´´ zei Cole nuchter. Hij vond het niet moeilijk te liegen over gevoelige dingen maar verder wou hij wel altijd de waarheid zeggen. ´´ Maar dat maakt niet uit over sommige dingen is het beter om er niet over te praten´´ zei hij.

'Ja, maar als je erger niet over praat lieg je ook niet.' zei ze tegen hem. Tenmist zo zag Aris het,w at neit fout was vond zij. Aris keek even naar boven naar de lucht. Ze wist zo even snel geen gespreksonderwerp en had het gevoel dat er zo een lange stilte zou komen. En dan zo'n pijnlijke stilte, wat ze liever niet wilde want die was haast niet door te breken.

´´En welke krachten heb jij´´ vroeg Cole aan Aris. Hij kende nog maar weinig strijders dus zou het fijn vinden als hj teminste iets wist over hen. ´´Ik heb water en ijs´´ zei Cole. Hij besefte dat hij zelf ook niet snel zou zeggen als hij de andere niet kende.

'Hmm.. Ik heb zo'n beetje het tegenovergestelde. Vuur en bliksem. Verwoestend, verleidelijk, verradelijk en geliefd maar gehaat. Dat zijn de meest woorden die ze eraan vuilmaken.' zei Aris glimlachend. Ze was er blij mee dat hij naar een ander onderwerp overging. Zo viel er in ieder geval geen akelige stilte.