De kledingzaak: Drag

Susy glimlachte. 'Mooi.' Susy liep met het meisje mee en glimlachte. Ze keek zelf ook even in de spiegel hoe ze er zelf uitzag. Het zat allemaal nog goed. Susy glimlachte en wachtte rustig af. Ondertussen vouwde ze het een en ander op.

Kate deed de jurk aan en legde haar eigen kleren in een hoekje van het pashokje. Ze trok de jurk even goed en liep het pashokje uit. Ze voelde zich best wel apart in een jurk, dat kwam omdat ze er maar 1 had en die was alleen voor speciale gelegenheden. Ze liep naar de spiegel en bekeek of alles goed zag.

Akira kwam weer uit het pashokje. Ze hield de jurk over haar arm heen geslagen vast. 'Oke ik koop deze dan maar.' Zei ze. Even dacht ze na waneer ze nou z'n jurk zou dragen. Waarschijnlijk dan maar als er weer een nieuw feest kwam, of meschien gewoon dragen. Ze had niet echt zin om er veder over na te denken en ging hem maar gewoon kopen. Ze liep dus maar alvast naar de kassa toe.

'Het ziet er goed.' zei Susy terwijl ze wat shirtjes weglegde. 'Hij is mooi gestroomlijnd, zo komt je lichaam extra mooi uit.' zei ze. Susy liep naar haar toe. Ze knikte. 'Hij lijkt net voor jouw gemaakt te zijn..'

Kate moest een beetje blozen en keek naar zichzelf in de spiegel. Ze had wel gelijk, hij leek haar heel goed te passen. Er verscheen een glimlach op Kate haar gezicht. Ze was blij dat ze dit kon betalen. "Dan koop ik hem" zei ze en ze draaide een rondje om de achterkant ook een beetje te kunnen zien.

'Wil je hem aanhouden? Want dan zal ik het kaartje er even afknippen en de rest van je kleren in een tas doen.' stelde Susy vriendelijk voor. Ze was blij. Weer wat verkocht. Het was een goede zaak. Daardoor bestond hij ook al zo lang.

Waarom ook niet dacht Kate. Het was ten slotte mooi weer om een jurkje aan te hebben. "Dat zou fijn zijn ja" antwoorde ze naar Susy. Ze keek even de zaak rond. Hopelijk kochten er niet al te veel meisjes dit jurkje dacht Kate. Ze hield er niet zo van als anderen hetzelfde als haar aan hadden, en al helemaal niet als het hun ook nog eens beter leek te staan.

Susy glimlachte. 'Je hebt geluk, dit was het laatste jurkje.' zei Susy terwijl ze naar de toonbank liep en met een schaar terugkwam. Ze knipte het kaartje af en pakte Kate's kleren. Zo liep ze terug naar de toonbank en deed de kleren in een tasje. 'Dat is dan 6 zilveren munten,' zei ze zakelijk.

Kate was blij met haar aankoop en liep naar de toonbank. Even wou ze in haar jurkje graaien alsof het zakken had, maar merkte toen pas dat het niet haar broek was. "eh, die zitten in mijn broek" zei ze en ze wees naar het tasje met haar kleren erin. Ze vond het vanzelfsprekend dat de vrouw ze wel uit haar broek kon halen.

'Ah, Natuurlijk.' zei Susy. Ze haalde de broek uit de tas en voelde in de zakken. Daar voelde ze de munten. Ze pakte er zes en liet het even aan Kate zien dat ze niet belazerd werd. Daarna deed ze die in de kassa en glimlachte. Susy vouwde de broek op en deed hem terug in de tas. 'Asjeblieft..'

Kate keek even naar het aantal munten die Susy liet zien en knikte. Ze hield er wel van als mensen betrouwbaar waren. Ookal geloofde ze zo dat Susy haar niet zou belazeren. Ze pakte de tas aan. "Dankjewel" zei ze met een glimlach en ze draaide zich om. Hier zou ze vast nog wel eens komen dacht ze en ze liep naar de deuropening. Daar keek ze nog even achterom en verliet vervolgens de zaak.

Susy glimlachte. Ze was altijd vrolijk als iemand iets had gekocht. Dat stelde haar tevreden, ze zag aan de blik van het meisje dat zij dat ook was dus dat stemde haar nog vrolijker.

Nieuw

Marinde liep naar binnen "Hallo,Ik ben Marinde Lander, en ga binnekort trouwen, ik heb nog amberkleurige stoffen nodig. Ook jurken voor de bruidsmeisjes dus hebben jullie blauwe jurken voor een trouwerij?" "Ja, hoor. de stoffen liggen daar dus ga zo maar kijken. De jurkjes hangen daar, ik pak wel even een paar blauwe." en ze leip weg. Marinde liep naatr de stoffen en zocht er een aantal uit.


Ik moet nu stoppen

Sheena stapte de kleding zaak binnen en rook de geur van stof en katoen[xd]. Ze keek rond en zag al meerdere mooie dingen, maar niet alles was echt haar styl. Ze zag de verkoopster, en herkende haar nog. Ze knikte naar haar als teken van begroeting en liep verder naar de rekken kleding. Terwijl ze luisterde naar Marinde die met de verkoopster sprak.

Oke, jammer

Marinde legde de stofjes die ze had gevonen op de toonbank. "Oke ik wil deze zoiezo" De verkoopster kwam aanlopen met verschillende blauwe jurken. "Nou Marinde, welke vind je mooi?" "Zeg Sheena, welke jurk vind jij het mooist? " en ze keek haar vragend aan.

Sheena keek nog even rond en wachtte met antwoorden van de vraag. Toen plukte ze er een beige, goudkleurige jurk eruit die tot haar knieën zou komen. Dit was haar favoriete kleur en ze had nog wel bijpassende schoenen. Ook de ketting zou er wel bij passen. Ze draaide zich om naar Marinde en de verkoopster. 'Deze vind ik wel mooi.' Zei ze en bekeek hem nog even goed. 'Ja, deze.' En ze glimlachtte, ze hoopte dat hun en Owen hem ook mooi zouden vinden. Ze zag ook nog een bijpassend lint en pakte die van de tafel.

"Wow die is inderdaad mooi. Pas hem eens, als ie leuk is wil ik er ook een voor mijn andre bruitsmeisje.Welke blauwe vind je het leukst voor de bloemenmeisjes van 4?" En ze stelde zich voor hoe de lieve drieling eruit zou zien in de blauwe jurkjes.

Sheena glimlachtte. Ze keek even tussen de blauwe spulletjes en zag uiteindelijk een donkerblauwig jurkje, maar net iets lichter dan haar haren en ogen. Het jurkje was verwerkt met wit om het lichter en vrolijker te maken. Ze draaide zich om naar Marinde. 'Is dit iets?' Ze liep naar een pashokje, dat er een beetje scheef uitzag. 'Ik ga even passen.' Zei ze terwijl ze het pashokje instapte.

"Helemaal gelijk, het staat mooi bij jouw haar, mijn nichtje heeft blauw blond haar. Heel licht, maar daar staan ze leuk bei." Ze wendde zich naar de verkoopster "Ik wil graag die van deze in peutermaat. " Ze keek naar het pahokje "lukt het?" vroeg ze terwijl ze betaalde voor de kinderjurkjes.

'Ja.' Zei Sheena vanuit het hokje terwijl ze de jurk aantrok. Toen ze hem aan had stapte ze onzeker uit het hokje en bekeek zichzelf in een half gebroken spiegel, die losjes aan de muur hing. Ze keek naar Marinde. 'Staat het?' Vroeg ze, zelf niet helemaal overtuigt.

"Heel mooi!" zij Marinde oprecht en overtuigd "Die kleur staat je inderdaa goed." Ook dat was oprecht, de kleur stond mooi bij haar haar en huid. "Zit hij ook lekker?" Als dat zo was, hoefden ze niet verder te zoeken.

Sheena glimlachtte en knikte blij. 'Ja, hij zit goed.' Zei ze terwijl ze het pashokje weer inliep om hem uit te doen en haar eigen kleding weer aan te trekken. Met de jurk in haar handen liep ze weer het pashokje uit en glimlachtte blij. 'Deze is wel mooi.' Ze pakte een zakje uit het tasje dat ze mee had en pakte daar een paar geldstukken uit, die bestonden uit zliverstukken, goudstukken en koperenstukken. Ze was vastbesloten mee te betalen.

"Je hoeft echt niet mee te betalen, maar oke dan maar.Mervrouw we willen ook een tweedeexemlaar voor mijn nichtje, in de zelfde maat." "Oke ik haal hem maar even." Toen de dame terug kwam betaalde Marinde haar deel, en de jurk van haar nichtje. "Mervrouw, ik heb een vraagje heeft ui hier ook zwangerschapskleding?"Vroeg ze lichtjes beschaamd

Sheena betaalde haar deel en pakte de jurk die nu in een zakje zat. 'Ik wacht buiten.' Zei Sheena tegen Marinde die over zwangerschapskleding begon. Ze zag Marinde vaag knikken en liep naar buiten. Ze had dringend behoefte aan buitenlucht. Ze stapte de frisse avondlucht in en haar blote voeten schraapte over het grind. Ze snoof de lucht op en glimlachtte.

Even later kwam Marinde weer naar buiten "Ik heb wat gevonden hoor, kom we gaan." En ze stapte in haar koets. "Moeten we nog ergens naar toe, of gaan we naar huis?" en ze keek Sheena vragend aan.