Restaurant 'd'amour'

Een net restaurant, er is eten voor ieder wat wilst, voor elke prijs is er al wat. De bediening is niet te vertrouwen, dus geen magie en geen draken. Er zijn vooral tafels voor twee. Buiten is een koetshuis en een paardenstal.

Personen: 8
regels: Geen magie geen draken, ook niet in een tas of capuchon. Geen vechten!!!
Rang:geen limiet

Natas liep het restaurant binnen. Ze had een nette zwarte jurk aan en haar haren op gestoken. Ze deed altijd iets special op deze nu treurige dag. Ze was helaas hier alleen gekomen omdat Berta naar het graf ging van Natas haar pleegmoeder. Die zou vandaag jarig zijn. Natas wist dat haar pleegmoeder niet wou dat ze zou janken op deze dag dus ging Natas altijd uit eten. Dat was dan het duurste wat ze het hele jaar door zou eten. Dit jaar had Natas flink hiervoor gespaart om alle tranen met lekker eten weg te gieten.
Natas liep naar een tafel en ging daar zitten.

Leia stapte voor Leonardo de deur door. Ze keek om zich heen en was verbaasd. Dat ze hier ging eten, en nogwel op haar eerste date ooit. Ze keek over haar schouder verlegen naar Leonardo.

Leonardo glimlachte. 'Nou, ik hoop dat je het leuk vind..' zei hij vrolijk. Hij riep een ober. 'Een tafel voor twee graag.' Hij zag dat het niet druk was en glimlachte, dat vond hij fijner. De ober liet een tafel bij het raam zien en Leonardo knikte dat die goed was en begeleidde Leia daarheen.

oeps, tegelijk gepost XD, ik ga wel met de jouwe mee

Leia liep de deur door en was verbaasd, dat ze hier ging eten vond ze al bijzonder, maar dat op haar eerste date. Leia liep gedwee met Leonardo mee en ging zitten, Ze keek hem aan. Ze kon nu wel met zekerheid zeggen dat ze hem de leukste jongen in het hele universum vond. Ze besefte zich dat mensen aanstaren onbeleefd was, en keek naar de anderemensen in het restasurant. Dat was altijd handig als je je verveelde, of als je afleiding nodighad. Auras waren net stripboeken.

Leonardo ging tegenover Leia zitten en ze kregen het menu. 'Wat vind je van het restaurant?'vroeg hij. Leonardo vond haar echt leuk. Hij was echt verliefd en het voelde geweldig voor hem. 'Het maakt trouwens niet uit hoeveel je neemt. Maar neem iets wat je lekker vind!' zei Leonardo. Hij was niet rijk maar rijk genoeg voor dit.

"Ik vind het prachtig!" Zei ze vrolijk Ze opende het menu en ging alles na. "Ik wil............. spaghetti met tonijn. En een glas wijn" Ze vond spaghettie altijd heerlijk, maar als ze het zelf maakte werd het altijd een klomp. Ze koos voor wijn want biert vond ze altijd nep. En vruchtensap klonk zo preuts, en daarvoor was het veeel te laat geworden, dat dronk je tot een uur of vier.

Leonardo glimlachte. 'Ik wil graag ook wat spaghetti en wat rode wijn. Zeg, Leia, wat drink jij het liefst? Wijn, bier of sap?' vroeg hij aan haar. Hij zelf vond rode wijn het lekkerst. Maar smaken verschillen. Verder at hij graag spaghetti en hij maakte het zelf ook wel goed. Hij vond koken ook erg leuk, hij wist alleen niet zeker of hij het goed kon.

"Hangt van de tijd van de dag af. 's ochtends en 's middags sap of water. Maar vanaf een uur of 5 gaat mijn voorkeur naar goede wijn." Ze glimlachte. "Enjij, wat drink jij het liefst?" Ze keek hem lief aan. Eindelijk een goed moment waarbei ze ongegeneerd in zijn ogen mocht kijken zonder dat het onbefeefd werd. ze tekende onbewust achtjes met haar vinger. wat was hij toch lief.

Leonardo had zijn hand op tafel gelegd. 'Mijn voorkeur gaat s'ochtends uit naar water, maar vanaf 11 uur goede rode wijn of cherry.' zei Leonardo. Het was niet zo dat hij erg snel dronken werd. Hij werd misschien licht aangeschoten maar dan werd hij heel grappig en praatte erg veel. Hij wachtte rustig op het eten.

Leia keek rond. "Leonardo, ik weet nu al heel veel over alle mensen hier," ze knikte naar een tafeltje met een dikke rijkaard met zijn olifant van een vrouw. "Zie je dat hij telkens op zijn horloge kijkt, als ik zijn aura goed begrijp, wil hij weg naar een andere dame, maar is hij te laat door een spontaan etentje." Ze knikte naar een hulende vrouw die al veel schaaltjes ijs ophad. "Die heeft haar vriend net gedumpt omdat hij een ander had." Ze knikte naar een jongkoppel dat er schijnbaar geen probleem mee hadden dat ze in een openbare ruimte waren. "Ze zijn net ontsnapt aan boze ouders. " De ober kwam aanlopen met de spaghettie en de wijn. Leia keek naar Leonardo. "Auras lezen is een goed voorbeeld van leuke tijdverspilling." Ze nam een hapje. Het was heerlijk

Leonardo glimlachte een lieve vrolijke lach. 'Dat lijkt me echt leuk om te doen! Wat een problemen hebben mensen tegenwoordig toch.' zei hij vrolijk. Hij nam een hapje en het smaakte heerlijk. Daarna nam hij een slok van de wijn en proefde de heerlijk zoete smaak. 'Ik vind het soms best saai dat mijn enige kracht is dat ik immuun ben voor magie. Ik kan verder niks doen..' gaf hij toe en hij keek Leia aan. Hij vond het heerlijk om in haar ogen te verdrinken.

Leia nam een slokje wijn, deze was echt heerlijk. "Juist een mooie eigenschap. Ik kan je niet lezen, en ik weet zeker dat dat ook geld voor de telepathisten. Jij kan tegen magie." Ze glimlachte "Als kind kon ik al Auras lezen, als er veel mensen op een plek waren was het afschuwelijk, en ik wist niet wat het betekende." Leia nam een hapje met een stukje tonijn "Maar vertel jij ook maar eens wat. Ehm... vertel eens over je zusje, die van die ketting." Ze keek hem aandachtig aan. Ze had weer teveel gepraat. Nou ja. Ze dronk een slokje wijn. En terwijl ze in zijn ogen verdronk luisterde ze.

'Ik zal beginnen bij het begin dat ik weet. Mijn zusje Katherine en ik zijn opgegroeid in een hele strenge kostschool. Ik ben ontsnapt en zij is verkocht. Kathi woont nu bij een rijke vrouw en heeft het goed. Ze heeft me op de avond dat ik ontsnapte haar ketting gegeven die ze van haar moeder nog had. Ik heb nooit wat van onze moeder gehad. Ze was blij dat ze van me af was want Kathi werd vaak opgezocht en ik nooit. Ik was dan ook niet een pleziertje en kreeg veel straf. Ik hield niet van de vechtstijl die ze daar toepasden dus kreeg ik zweepslagen. Als ik weer mag reizen ga ik haar opzoeken. Je mag wel mee als je wilt. Wel jammer is dat ze blind is maar ze is echt een geweldige zus en staat pal achter me.' vertelde Leonardo vol emotie terwijl hij soms een slokje nam en Leia bleef aankijken.

"Kathi lijkt me heel aardig. En ik zou het geweldig vinden om haar een keer te ontmoeten." Ze glimlachte bemoedigend "Ik heb mij moeder of familie nooit gekend, en weet niet waar ze vandaan kwam of of de rest van het gezin nog leeft." Ze zuchte "Mijn moeder is hoogzwanger bij de grens gevonden, en ze is gestorven bij mijn geboorte, misschien is er ergens nog een familie die mij verwacht, maar ik weet er niks van." Ze zuchte een tweede keer. Zich opvrolijkend nam ze een slok wijn. De zoete smaak beurde haar een beetje op. "Heerlijke wijn dit." Zei ze genietend en ze nam een hapje saghetti. Al kauwend keek ze hem in de ogen.

'Als je mee zou willen wanneer we weer mogen reizen dan zou je haar kunnen ontmoeten!' zei Leonardo vrolijk. Hij nam nog een slokje en keek Leia aan. 'Ik vind het erg jammer voor je.' zei hij tegen haar. Leonardo nam nog een hap. Heerlijkvond hij deze spaghetti.

Leia nam een laatste hap, en toen was haar spaghetti op. "Heerlijk" zei ze met een big smile. "Tja, niks aan te doen he, ze komen niet terug." Ze begon haar armband rondjes te draaien om haar pols. 'Ik vind je lief' zei ze in gedachten. ze nam een slok wijn en keek hem aan.

Leonardo glimlachte een verleidelijk lieve lach en had zijn laatste hap net al op. 'Ik vind jou ook lief.. En nog veel meer dan alleen lief.' zei hij tegen haar. De ober kwam hun borden al snel halen en gaf ze het toetjesmenu. Ook bracht hij nog de fles wijn. Leonardo schonk zichzelf wat bij. 'Wil jij een nog wat?' vroeg hij lief aan Leia.

"Ja graag." Gelukkig had hij goed gereageerd, anders was ze zo kwaad op zichzelf geworden dat ze het had verpest. Ze nam nog een slokje. heerlijk. "Ehm...wat voor een toetje neem jij." O help dit was allemaal veel te lekker, hoe moest ze ooit kiezen.

'Ik ga voor het verrasende verrassings ijsje.' zei Leonardo opgewekt. Daarna schonk hij Leia wat wijn bij en glimlachte. Hij nam een slokje van zijn eigen wijn en het leek voor hem alsof hij helemaal brandde van binnen. Dit is zeker een goede wijn bedacht hij.

"Hmm ik ga voor een grote...nee...een...het...ik ga voor de bananasplit" Ze glimlachte "Ik houd van fruit." Ze nam een slok wijn. heerlijk, die brandde in je keel.

'Fruit is lekker ja, maar ik ga me nu laten verrassen. Dat is ook wel een keer leuk.' zei Leonardo erg vrolijk. Hij glimlachte en keek Leia aan. Pas toen hij de ober opmerkte die de ijsjes bracht stopte hij met staren en keek blozend een keer het restaurant door voor hij begon met eten.

Leia nam vrolijk haar ijsje aan. Ze nam genietend een hap terwijl ze naar buiten keek. Er liepen twee duiven te scharrelen en er liep een witte kat, ze glimlachte. "Wat is jouw lievelingsdier?" Vroeg ze zonder er bij na te denken en ze stak nog een hap in haar mond.

'Vogels vind ik geweldig!' zei Leonardo vrolijk. Ook misschien omdat hij zo'n goede band had met Veve en haar had getemd, wat hij erg leuk vond om te doen. 'En wat is jouw lievelingsdier?' vroeg hij aan haar.

"Dat is een vis, heeft misschien wat met mijn " ze keek even of er een ober in de buurt was" magie te maken"
Ze nam een grote hap. "Dit ijs is echt lekker" zei ze tussen de happen door. Ze keek hem aan, wat was verliefheid toch een leuk gevoel.