Dust's ouderlijke huisje

Dust stopte met kietelen toen Natas om genade vroeg. "Blijkbaar heb ik je zwakke plek gevonden." zei hij lachend. Schysta zat ondertussen op haar poten, met haar buikje een beetje van het bed af. Dust zag het en begon met zijn voet onder haar buikje te kriebelen. Ze begon gelijk te rommelen en haar droom werd een van de beste ooit. Hij keek weer naar Natas en merkte dat er iets anders was aan haar. Hij kon er even niet op komen, het zou waarschijnlijk later wel komen. "Nu is het vrede." zei Dust streng terwijl hij haar handen losliet. Hij streelde Natas' haar nu weer, maar ging niet meer kietelen.

Natas keek Dust weer aan en zei plagend´´dank je wel hoogheid´´. Natas veegde snel haar tranen weg en glimlachde naar Dust. Ze keek even naar Max en daarna weer naar Dust. ´´Oke waar waren we ook al weer´´ zei Natas net als of ze het niet wist.

"We waren bij het punt dat we alvast onze trouwplannen doorspraken." zei Dust serieus. Hij wilde Natas haar gezicht zien als ze het hoorde. Toen pas zag hij dat haar zonnebril af was, maar zei er niets van. Zonder vond hij haar veel mooier. "Nee, we waren bij het punt dat we tegen elkaar aankruipen en gaan slapen." zei hij even later vol overtuiging. "Of waren we nog maar halverwege met het kietelen?" Hij keek vragend naar Natas, terwijl hij Schysta nog steeds kriebelde.

´´Nee volgens mij waren we bij optie vier´´ zei Natas tegen Dust. Dust had geen optie 4 gegeven maar Natas wist er wel een. ´´We waren bij het gedeelte dat jij mij zou verwennen´´ zei ze glimlachend tegen Dust. Ze straalde helemaal maar ze had dus nog steeds niet door dat haar zonnenbril af was.

"Owja." zei Dust alsof hij het vergeten was. Hij legde razendsnel een hand op bed, haakte zijn andere achter Natas en rolde haar om zodat ze in zijn armen lag. Toen begon hij haar kusjes te geven, op haar wang, kin, nek, schouder enzovoorts. Hij haalde zijn ene arm omhoog en begon Natas ook te strelen. "Zo goed?" fluisterde hij zachtjes in haar oor.

Natas begon helemaal te blozen maar ze vond het wel fijn. ´´Er ontbreekt nog een ding´´ zei Natas zachtjes terug. Die kussen op haar wang enz. waren wel fijn maar ze wou liever een kus op haar mond. ´´Dit hoort er nog bij´´ zei Natas terwijl ze haar lippen weer naar de zijne bracht.

Dust bedacht opeens iets en deed zijn hoofd op het laatste moment een beetje hoger. Toen stak hij zijn tong een beetje uit, terwijl hij constant corrigeerde zodat zijn tong tegen Natas' neus aan kwam. Hij glimlachde toen hij een beetje druk op zijn tong voelde, trok die toen naar binnen en gaf haar snel een kusje.

Natas keek verbaast naar Dust. De verbaasde blik verdween al snel weer naar een zielige blik. ´´Krijg ik geen avond kus´´ vroeg natas zo zielig als ze kon. Ze had wat lessen van MAx gekregen die daar echt goed in was. Natas hoopte dat Dust er ook in zou trappen.

"Nee." zei Dust streng. "Je krijgt iets anders. Een avond..." Hij dacht even na en zei toen "knuffelkus." Hij trok Natas stevig tegen zich aan en gaf haar nog een kus. Ondertussen trok hij haar rustig mee naar beneden zodat ze zouden kunnen gaan slapen. Hij stopte met het kriebelen van Schysta, die zich gewoon liet vallen, op de voeten van Dust en Natas. Het was behoorlijk wat gewicht, dus schrok Dust eventjes.

´´Vooruit omdat jij het bent´´ zei Natas terwijl ze het maar over zich heen liet komen. Toen ze weer langs Dust gewoon lag zei ze ´´dan maar slapen welterusten´´. Daarna draaide ze zich om en deed net als of ze sliep. Het was duidelijk dat ze het niet deed maar Natas dacht dat het wel verschil maakte.

"Weltrusten." zei Dust nog. Toen deed hij zijn ogen dicht, en begon de dag te overzien in zijn hoofd. En daarna dacht hij aan wat ze de volgende ochtend zouden doen. Zijn arm lag nog steeds onder Natas, maar het maakte nu niets uit. Hij zou hoogstens met een lamme arm wakker worden, en hij wist wel hoe je daar beweging in moest krijgen. Hij rolde om zodat hij op zijn rug lag toen hij iets voelde prikken. Hij keek en zag dat het Natas' zonnebril was. Hij pakte hem op met zijn vrije hand en legde hem voor Natas neer.

Natas hoorde iets achter zich ze wou om kijken maar zag dat Dust iets voor haar legde. Ze pakte het met een hand op en zag dat het haar zonnenbril was. Snel zette ze hem weer op en ging gewoon verder met proberen te slapen. Ze wou er niet eens over praten.

Dust keek weer naar zijn plafond, en begon toen zachtjes zijn arm terug te trekken. Hij zag dat Natas haar zonnebril weer op had gedaan, maar gelukkig waren ze alleen geweest dus maakte het niet al te veel uit, dacht hij. Zijn arm was eindelijk vrij en hij voelde niets erin, maar al snel begon zijn arm te tintelen van het opnieuw stromende bloed. Hij viel uiteindelijk in slaap, droomloos.

Natas viel pas na een tijdje in slaap. Ze had in tegenstelling van Dust wel een droom. Het was niet echt een droom meer een vaag voor gevoel. Natas zweefde door de lucht en had zelf vleugels. Langs haar vlogen de draken uit haar andere droom. Daarna zag ze Iyona vervolgd door veel van de strijders. Uiteindelijk zag ze Dust die met haar mee ging vliegen. natas glimlachde breed maar opeens vervaagde Dust. Hij ging weg zo maar. Paniekerig werd Natas wakker. Ze werd pas weer rustig toen ze zag dat Dust naast haar lag. Ze keek daarna verder om haar heen en zag dat de zon al begon op te komen.

(als het nog niet ochtend wil maken zeg maar hoor)

Dust werd midden in de nacht wakker. Hij dacht dat hij een schreeuw hoorde, en gehinnik. Snel trok hij een stel kleren aan, pakte zijn boog en pijlenkoker en keek door het glas in de deur naar buiten. Daar zag hij een 5 mannen staan die Arachni probeerden te stelen. Snel liep Dust weer omhoog, naar zijn kamer, deed het raam open, en klom voorzichtig op het dak. Hij ging op de nok zitten, omhuld door schaduwen, en schoot heel precies een man neer. De anderen keken verbaasd op, en zochten toen verwoed naar de schieter. Ze zagen Dust niet zitten, maar renden wel weg terwijl ze de bloedende man meenamen. Dust klom weer naar binnen, deed het raam dicht, trok zijn kleren weer uit, gooide zijn wapens in een hoek en ging weer slapen.

Schysta werd wakker van een zonnestraal, die tussen de gordijnen door kwam en precies op haar ooglid viel. Ze rekte zich uit en zag dat Natas ook al wakker was. "Goeiemorgen." zei ze slaperig. Ze probeerde naar Natas toe te lopen, maar viel zo vaak om dat ze op de helft gewoon bleef liggen. Dust lag nu zo op bed, alsof hij was opgestaan en weer neer geploft.

´´Goeiemorgen´´ zei Natas terwijl ze weer probeerde te glimlachen. Ze keek om naar Dust die heel raar lag. Net als of hij gewoon in elkaar viel op het bed. Natas keek verbaast naar Schysta om te vragen of zie het misschien wist. Maar Natas wachte niet op het antwoord ze had een leuk idee. Ze maakte een stil gebaar naar Schysta zodat ze stil was. Daarna draaide ze naar Dust en fluisterde ze in zijn oor ´´wat is jouw grootste geheim´´. De meeste mensen gaven in hun slaap eerlijk antwoord op zulke dingen.

Dust draaide zich om. Hij deed zijn ogen wagenwijd open, maar bleef slapen. "Mijn grootste geheim..." mompelde hij. Hij was lang stil voordat hij antwoorde. "Arachni..." mompelde hij opeens. "Dieven..." Hij draaide zich weer om terwijl hij begon te woelen. "Dood..." Nu begonnen zijn armen te schokken. Hij droomde dat het groepje dieven van die nacht met Arachni weg was gekomen. Hij was wakker geworden en naar de slager gegaan, waar hij het karkas van zijn paard zag hangen. Toen veranderde zijn droom, en hij werd weer rustig. "Grootste geheim...Kan niet zonder..." hij sloeg eerst wat wartaal uit en zei toen "Natas..."

----------
Dat was een moeilijke vraag.

Natas schrok van de eerste woorden. Zij was blijkbaar niet de enigste die niet fijn droomde. Maar toen Dust begon over zijn grootste geheim ging Natas verder naar voren hangen omdat ze nieuwschierig was. Meteen begon ze te blozen toen ze het antwoord hoorde. Ze had het wel verwacht maar toch was het echt schattig vond ze. ´´Wat is je grootste wens´´ vroeg natas als tweede vraag.

Schysta moest grinniken om wat Dust zei en Natas haar reactie. Ze deed haar ogen weer dicht en ze viel weer als een blok in slaap. Dust rolde ondertussen om, tegen Natas aan. "Grootste wens..." zei Dust. "Grootste wens, grootste wens..." begon hij te mompelen. "Gaat je niks aan..." zei hij. Hij deed zijn ogen dicht en ging nu verder met slapen.

Natas keek Dust boos aan. Was hij de hele tijd wakker geweest ? Uiteindelijk ging Natas weer liggen en mompelde ´´mijn grootste droom is om uiteindelijk lang en gelukkig te leven´´. Ze hoopte dat niemand het hoorde want het klonk best kinderachtig.

Dust was steeds lichter gaan slapen toen Natas tegen hem aan het praten was. Hij werd wakker tijdens het woord leven. "Goeiemorgen." zei hij slaperig zonder zich om te draaien. Hij had eigenlijk geen zin om wakker te worden, maar werd het toch vanwege de zon. Hij schatte dat het pas vijf uur was, en hij stond best vaak zo vroeg op, maar hij had koffie nodig om wakker te worden. Nu pas draaide hij zich om en keek naar Natas. "Vroeg je me net iets?" vroeg hij nog voordat hij zijn ogen dichtdeed.

Natas schrok een beetje toen Dust goeiemorgen zei. Hij was net dus niet wakker dacht Natas. Eigenlijk was ze daarop wel een beetje blij want niemand hoorde tenminste haar grootste wens. ´´Nee ik heb niks gevraagd´´ loog Natas terwijl ze begon te glimlachen. Natas was echt een ochtendmens ze hield van de ochtenwind. Ze stond voorzichtig op en zei tegen Dust ´´ik ga even een ochtenwandeling maken´´.

Dust knikte even en zei "Doe wat je niet laten kunt." Daarna ging hij weer goed liggen, maar trok al snel het laken over zijn hoofd. Hij had echt geen zin om op te staan. Hij voelde dat Schysta verplaatst was, want nu lag ze tegen zijn bovenbeen aan. Hij glimlachde even en begon toen weer met dromen.

Natas glimlachde naar Dust terwijl ze zich snel om kleedde. Daarna liep ze zo zacht als ze kon naar buiten. Ze wou zeker niet de rest wakker maken. Toen ze buiten was hield ze opgelucht adem omdat ze zo stil wou doen dat ze haar adem in hield. Daarna keek ze rond , je zag weinig mensen wat logisch was om dat tijs stip. Glimlachend liep Natas verder naar het weiland waar ze eerst waren. Daar kon ze rustig lopen terwjil ze na dacht.

Dust viel weer in slaap toen Natas weg was. Nu begon hij te dromen. Het was een erg heftige droom die over zijn familie ging. Hij vond ze vermoord in hun huis en werd woest. Het liefst was hij naar buiten gerend, op zijn draak gesprongen, en de moordenaar op gaan zoeken. Hij viel alleen van Schysta af en net voordat hij de grond raakte werd hij wakker. In paniek keek hij rond, en zag toen Schysta en Max weer. Hij bedacht zich dat het allemaal een droom was geweest, maar kon niet meer slapen. Hij ging vast naar beneden in badjas ok koffie te maken.

------------
Getypt op mn mobiel XD