Dust's ouderlijke huisje

Max keek naar het schaaltje dat voor hem stond. Hij rook er heel even aan daarna begon hij hem meteen op te eten. Binnen een paar seconden was hij al weer klaar. Daarna maakte hij een dankbaar gebaar naar Dust en liep weer naar Natas om op haar schouder te zitten.

Dust glimlachte toen Max zijn schaaltje leeg had. Hij stond op, waardoor Schysta op de grond viel. Die siste even van de schrik, maar zei toen zonder boos te zijn "Let je voortaan eventjes op als je opstaat? Ik zou gewond kunnen raken." Dust keek eventjes naar Schysta en zei toen "Sorry." Hij was snel klaar met opruimen. Zijn familie ging ondertussen verder met hun bezigheden en Dust begon aan de afwas. Schysta had vaak genoeg gezien hoe Dust de afwas deed, maar eigenlijk nog nooit sop. Ze sprong op het sop, maar zakte erdoorheen en viel in het water. Gelukkig was het geen kokend water, maar ze schrok er toch behoorlijk van.

Natas liep achter Dust aan en zonder iets te zeggen begon ze hem helpen. Ze wou niet nog een keer niet helpen dat zat gewoon niet in haar bloed. Toen ze schysta zag zinken kreeg Natas een idee. Soepel pakte ze wat schuim en deed dat 'perongeluk' naar Dust gooien.

Dust keek lachend naar Natas toen hij het schuim voelde. "Hé, waarom doe je dat nou?" vroeg hij. Ondertussen stuurde hij een grote lepel mee met het bestek zodat het sop oppakte. Hij bracht die achter zijn lichaam omhoog terwijl hij de rest afwaste. Toen hij nog even naar haar keek liet hij de lepel snel draaien, waardoor een grote bal sop pijlsnel op Natas afvloog. Hij glimlachte alvast terwijl hij de lepel snel het water in stuurde. Schysta was ondertussen boven gekomen en zei "Baddertijd." terwijl ze met haar vleugels sloeg waardoor er nog meer sop in het rond vloog.

''Ongelukje'' probeerde Natas zo onschuldig mogelijk te zeggen. Maar ondertussen moest ze er zelf wel om lachen. Zelfs toen zij de volle laag terug kreeg begon ze ook te lachen. ''Die krijg je terug '' zei Natas tegen Dust. Terwijl er een windvlaag door het water naar Dust kwam. Toen Max zag wat Schysta deed wou hij gezellig mee doen dus dook hij er ook maar in.

Dust stuurde ook een windvlaag naar het sop dat opvloog, zodat het rakelings langs zijn gezicht ging, maar in zijn haar kwam. Schysta begon ondertussen een beetje naar Max te spetteren en zei uitdagend "Je maakt me toch niet nat." Dust pakte nu een hele hand sop en diezelfde hand vloog naar Natas haar haar.

natas begon te lachen toen ze Dust zijn haar zag. Het zag er mooi uit als het nat was maar ook grappig. Ze zat zelfs zo te lachen dat ze niet zag dat ze weer sop in haar haar kreeg. ''Je bent er geweest'' zei Natas plagend terwijl ze een bak vol met sop goot en die weer over Dust. Max nam ondertussen de uitdaging aan en begon flink met zijn vleugels te klappen waardoor de sop rond vloog.

Dust lachde toen hij het hoorde. Snel pakte hij een grotere kom en ving al het water op. "Mn moeder wil niet dat het tapijt vies word." zei hij nog lachend. "Ik denk dat we beter buiten verder kunnen gaan." Hij pakte de bak op, waarin Schysta en Max bezig waren. Hij kwam helemaal onder het sop te zitten toen hij de bak naar buiten droeg, maar het was maar sop. Hij zette ze neer en schepte wat sop van de bovenkant af. Dat hield hij in zijn handen terwijl hij bij de deur ging wachten tot Natas naar buiten kwam.

''Tuurlijk het tapijt'' zei Natas. Ze keek hoe Dust naar buiten ging en ging daarna er zelf ook achter aan. Ze was alleen iets klumziger dan Dust dus viel ze bijna op de grond. Ze had alleen zelf nog een luchtbal gemaakt waar ze nu op lag. Ze keek om naar Dust met zijn hand vol sop. ''Dat is oneerlijk ik lig'' probeerde Natas nog.

"Pech gehad." zei Dust lachend. Hij zorgde ervoor dat het sop bijna overal kwam, behalve op haar gezicht. Hij wreef het vooral door haar haar, zodat het lekker "schoon" zou worden. "Je haren wassen moet ook gebeuren." zei hij terwijl hij hurkte. Hij viel om van het lachen, wat Natas een kans gaf om hem terug te pakken.

''Ben jij mijn moeder nu '' zei Natas lachend. Toen ze zag dat Dust gehurkt was pakte ze gewoon nog wat sop en begon ook Dust helemaal onder te soppen. Zelf was ze nu helemaal nat maar dat scheelde niks het was toch wel lekker weer.

Dust lachte nog harder toen Natas hem in begon te soppen. Ondertussen schepte Schysta met haar vleugels sop op en begon dat ook over Dust heen te gooien. "Sop hem maar eens even goed in." zei Schysta met twinkelende oogjes. Ze begon Natas van sop te voorzien, waardoor Dust alleen maar natter en natter werd.

''De douch van vandaag hoef je niet meer'' zei Natas lachend terwijl ze gewoon verder ging. Het was nog nooit zo'n leuk sop gevecht gehad. Ook al was ze nu helemaal zelf nog steeds onder water. Max ondertussen hielp de rest maar mee om ook wat plezier te maken.

Dust hikte ondertussen van het lachen en zei "Ja, daar heb je gelijk in." Schysta begon ondertussen met haar snuit in Dust's zij te porren, waardoor die helemaal stukging van het lachen. Hij probeerde een luchtbal te maken om ze weg te blazen, maar hij ging de hele tijd kapot tussen zijn handen omdat hij zich niet kon concentreren. Uiteindelijk stopte hij met proberen. Nu kwam hij snel omhoog en wierp zich tegen Natas aan. "Nu heb ik je." zei hij lachend.

Natas viel lachend om door Dust of met Dust. ''wahh Je hebt me'' zei Natas plagend. Ze hoopte dat zijn familie er niet aan kwam omdat ze al Laris haar gezicht voor kon zien als ze het zag. Ook al kende ze haar alleen nog maar een dag maar toch kon ze het wel goed voorspellen.

Dust viel samen met Natas op de grond en zei "En nu ga ik je terugpakken." Hij gaf haar een kus. Laris kwam ondertussen naar beneden omdat ze gelach had gehoord. Ze wilde weten wat Dust, waarschijnlijk samen met Natas, aan het doen was. Toen ze bij de deur was viel haar mond open. "Willen jullie dat niet in het openbaar doen?" vroeg ze plagend.

Natas glimlachde naar Dust en gaf gewoon een kus terug. Toen ze Laris haar stem hoorde besefte Natas pas dat heel het dorp kon kijken. Meteen kleurde Natas rood aan maar ze bleef wel liggen. Voor al omdat Dust op haar lag en ze niet weg kon maar ze wou ook eigenlijk niet weg.

Het is in de achtertuin hoor xD
------------
Dust lette maar niet op Laris. Schysta rende naar haar toe en sprong tegen haar op, maar haar poten waren nog nat dus je zag gelijk natte vlekken in haar tshirt. Laris pakte Schysta op en rende snel naar achteren. 'Kunnen Dust en Natas ook even rustig liggen.' dacht ze. Achter begon ze met Schysta te spelen, door de hele tijd water naar haar te gooien. Schysta deed het terug en uiteindelijk was Laris ook kletsnat.

Natas keek Laris na terwijl ze zei ´´zo die is ook weer snel weg´´. Daarna keek ze weer naar Dust en vroeg ´´waar waren wij ook al weer´´. Max vloog ondertussen naar het dak van het huis zo dat hij iedereen in de gaten kon houden.

"Maar ze kijkt wel hoor." zei Dust glimlachend. "En volgens mij waren wij hier." Hij pakte een hand met sop en gooide die weer tegen Natas. Daarna gaf hij haar snel weer een kus, zodat ze geen tegenaanval zou kunnen doen. Laris keek af en toe naar Dust en Natas. Ze lette niet op waardoor ze een golf water over zich heen kreeg. Snel begon ze Schysta te bekogelen met water. "Jij blijft niet droog." zei ze brutaal.

´´o ja´´ zei Natas terwijl ze nog wat sop naar zich toe liet gaan door de wind te sturen. Ze gaf hem snel een kus en daarna smeerde zijn haren weer in met sop. Het zag er nog steeds leuk uit vond Natas. Ze wachte geduldig op nog een aanval die er zeker nog zou komen dacht Natas.

Dust schudde snel met zijn hoofd waardoor er allemaal spetters in het rond vlogen. Hij veegde zijn hoofd af aan Natas en zei "Fijn, zo'n warme handdoek." Daarna keek hij haar lachend aan. "Morgen vertrekken we, Laris heeft nu wel genoeg gespeeld." Daarna legde hij zijn hoofd op die van Natas. Schysta werd helemaal nat gespetterd doordat Laris een grote kan had gevonden, die ze telkens vulde en daarna leeggooide.

´´Fijn dat ik zo´n goede handoek ben´´ zei Natas grappend. Ook al werd ze natter ze vond het niet erg om even handoek te zijn. Daarna keek ze wat serieuzer en zei ´´weet je zeker familie is een blangrijk iets, je weet maar nooit wanneer je ze nooit meer ziet´´. Het laatste deel zei ze wat zachter omdat ze het eigenlijk niet zo wou zeggen.

Dust keek haar een beetje verbaasd aan. "Ik heb met mijn moeder afgesproken dat ze me door een postduif laat weten of het slecht gaat met de familie. Zo houd ik eigenlijk contact, al is het een beetje eenzijdig." Hij keek glimlachend naar Natas en zei toen "Wil je ook een handoek?" Laris rende ondertussen achter Schysta aan naar voren en gooide het water uit de kan naar haar toe. Ze ontweek, waardoor de plens water over Dust kwam. "Lekker is dat, ben ik weer nat." merkte hij droogjes op.

Natas knikte maar kort omdat ze het een dom onderwerp vond om ruzie over te maken en uiteindelijk besloot Dust zelf. Toen hij vroeg of Natas een handoek wou keek ze hem stralend aan. Ze wou ja zeggen maar toen ze zag dat Dust weer helemaal nat was zei ze ´´ik denk niet dat het veel zin heeft´´.