De juwelier .

Ren keek op naar Aisha die blijkbaar toch hier werkte. ´´Hoi´´ zei hij met een lieve glimlach. Hij liep naar haar toe naar de balie. ´´Werk jij hier´´ vroeg hij terwijl hij het antwoord wel wist of dacht. Alleen de tijd tussen de vraag en Aisha antwoord zou hij kunnen gebruiken om alles goed te bekijken. Zijn oog viel op een gat in het plafon net boven een kast waar niet zo slechte sieraden in zaten. ´Perfect´ dacht Ren terwijl hij nog heel geintreseerd naar Aisha keek.

''Wat denk je zelf?''.Lachend schudde ze haar hoofd.Wou hij gewoon iets vragen of wist hij het echt niet. Ze koos voor het eerste.''Je bent niet zo goed in vragen bedenken hea.'' een speels glimlachje verscheen op haar gezicht. Ondertussen gooide ze het doekje in de emmer en liet haar handen steunen op de balie.

´´Ah je hebt me door, je hebt helemaal gelijk´´ zei Ren zo schuldig als hij maar kon. Het was een grapje bedoelt dus daarna glimlachde hij ook weer naar Aisha. ´´Kan jij dan goede vragen bedenken´´ vroeg Ren met een warme glimlach. Hij keek Vashti recht aan terwijl zijn groen ogen glinsterde.

Vashti?XDD
___

Aisha schudde hoor hoofd.''Nee, niet echt.Daarom laat ik ze andere mensen bedenken en houdt ik maar mijn mond.''.Ze boog zich naar de emmer toe , pakte weer het doekje uit het water en wrong hem uit. Water gleed door haar vingers . Water , haar kracht. Langzaam ging ze rechtop staan en begon al ijverig te boenen terwijl ze Ren aankeek. Iets in haar zei dat hij niet te vertrouwen was. Zij was niet zo snel in te pakken met een warme glimlach of iets wat daar op leek.

ahh Hij doet tegn Aisha alleen om wat voor elkaar te krijgen hoor en om eerlijk te zijn ze heeft zijn hard nog niet.
-------------------------------------------------------------------------------------
Ren keek naar Aisha die bezig was te boenen. Heel even draaide hij zich om en keer naar de deur of er iemand aan kwam. Het was rustig buiten dus was dat smorgens ook. ´´En hoeveel kost deze prachtige kettinng´´ vroeg Ren terwijl hij de ketting pakte die hij eerder al naar keek. Het was zeker een van de duurdere in de winkel maar hij was dan ook heel mooi.

''Weet ik niet , de baas moet zo komen.Anders kom morgen maar terug anders moet je zo lang wachten.''.Het liefst wou ze hem weg hebben , hij had iets gladst.Iets wat ze niet vertrouwde.Hij was niet een van de rijkste jongens , dat wist ze al en dan in een juwelen winkel. En ook nog een van de duurste kettingen pakken.Die bijna niemand zou kunnen betalen. Behalve Owen of Rose.
___

Geheheh , zo bedoel ik het niet .
Ik bedoel het van , door die glimlach is ze niet van haar werk af te halen.
Ze blijft hem onbetrouwbaar vinden.
Dat bedoel ik.XDD

Ren zag dat Aisha hem weg wou hebben. ´´Een kilometer en dan kon ik dit betalen´´ zei hij zo zachtjes dat waarscheinlijk niemand het kon horen. Hij keek er heel triest naar als een kind die geen snoep kreeg. ´´Maar de ketting is zo mooi dat het ook een mooie eigenaar moet hebben. Dan val ik al snel af´´ zei Ren terwijl hij de ketting terug legde.

''Als je het kan betalen geef hem dan aan het meisje die je leuk vind. Of een andere dierbare.Je zusje ofzo?'' . De balie was al blinkend schoon en trots keek Aisha ernaar. Ze kon wel iets maar niet iedereen zag het. Weer gooide ze het doekje terug en keek naar Ren.

Ren glimlachte half. Hij zag het gezicht van Drome al voor zich als hij dat zou geven of die van Githa. Drome zou in lachen uit barsten dacht Ren en Githa die zou hem waarscheinlijk zelfs negeren. Hij kon het ook aan Vashti geven maar hij wou haar geen valse hoop geven. Zelf was hij nu eenmaal in gesteld om lief tegen meisjes te doen. Alleen de meeste meisjes dachten daar net iets anders over. Waardoor Ren hun hart moest breken. Hij vond de vriendschaprelatie met Vashti nu goed. Als het meer zou worden dan zou hij misschien haar hard ook breken en dat wou hji niet. Ren zat helemaal weg te dromen waardoor hij niet merkte dat Aisha klaar was.

Hoog trok Aisha haar wenkbrauw op. Waar was hij nu weer mee bezig.''Maarja, misschien kan je een andere keer terug komen wanneer mijn baas terug is.''.Er verscheen een beleefde glimlach op haar gezicht terwijl in haar hoofd andere dingen omgingen.Weg, hij moet weg. Hij is niet te vertrouwen. Zie hoe hij doet , hij doet vreemd.

Ren zag aan de aura om Aisha heen dat ze hem echt weg wilde hebben. Hij legde voorzichtig de ketting terug waar hij hem vandaan had. Daarna keek hem om naar Aisha en zei ´´als je me zo graag weg wilt hebben kan je het ook wel gewoon zeggen´´. Hij glimlachde er speels bij als of dit allemaal zeer vermakkelijk was voor hem. Wat ook eigenlijk was.

''Oke, dan zal ik het je wel zeggen. Wil je weg gaan want ik vertrouw je niet.'' ook bij haar verscheen er een glimlachje op haar gezicht.Het was uitdagend maar nog steeds kwam het beleefd over.

ER verscheen een vals glimlachje op zijn gezicht. ´´En waarom vertrouw je me dan niet ik kom hier alleen rond kijken´´ zei hij terwijl hij de winkel even rond keek. Daarna keek hij doordringend Aisha aan. Het was zo´n blik dat recht door je ziel leek te gaan. In het echt kon hij dat ook zelfs dus de blik was op zijn plek.

''Omdat ik zo een gevoel hem en tsja , ik vertrouw op mijn gevoel. Die heeft mij nooit in de steek gelaten.''.Geïrriteerd keek ze hem aan toen hij met die blik naar haar keek.Hatelijk vond ze die blikken altijd, alsof zij niet te vertrouwen was.

´´Oke dan , dan ga ik maar weer´´ zei Ren terwijl hij weg liep. Voor hij de deur uit liep gooide hij een zakje vol goud stukken naar de balie. Hij keek niet om maar zei ´´dit is denk ik wel genoeg voor de ketting´´. Stiekem had hij een koppie dus een andere ketting terug gelegd en zelf de echte mee genomen. Maar omdat Aisha het zo goed deed betaalde hij het toch maar. ´´Dag´´ zei hij met een warme glimlach terwijl hij de deur weer dicht deed.

''Wat!?''. Nu was ze dus echt boos.Zonder ook maar hem uit jet oog te verliezen liep ze naar de deur toe en rukte hem open.''Kom terug!'' schreeuwde ze de straat door.''Terug..erug..ug..'' klonk et toen het terug weerkaatste.

´´Wat is er´´ vroeg Ren glimlachend naar Aisha. Hij was boven de winkel gesprongen en zat nu op het dak. Dit keer had hij betaalt dus zag hij er geen kwaad in. Hij had eigenlijk wel zo´n reactie verwacht dus daarom sprong hij ook op het dak. Hij was benieuwd naar wat Aisha nu zou gaan doen.

''Je had ook netjes kunnen betalen zonder dat je een nep exemplaar erbij legde.Dat is er.''.Elk woord die ze uitsprak bevatte een enorme kilte.Niemand , maar ook echt niemand zou haar zo pakken. Dat pikte ze gewoon niet. Behendig klom ze via de waterpijp naar boven en stond nu voor Ren.''Wat was je van plan?'' zei ze met een duistere ondertoon.

Ren keek Aisha recht aan met een speels glimlach. Hij was op wel engere plekken in gebroken dus was hij niet zo bang voor Aisha. ´´Maar dan zou de etelagege niet meer zo vol uit zien´´ zei Ren nog steeds rustig glimlachend. Hij was niet bang maar glimlachde nog net zo erg als in de winkel. ´´En wat ik van plan was om deze mooie ketting een thuis te geven. Op een prachtige nek zou hij veel mooier uit komen dan daar. Denk je niet´´ zei Ren terwijl hij van de kilte genoot.

''Lach niet zo naar me.'' zei ze terwijl ze haar platte hand uithaalde naar zijn wang. Misschien was het niet zo een goede keuze maar ze kon er gewoon niet meer tegen.Die lach, alsof hij er van genoot om mensen te irriteren en dan ook nog die uitspraak , hij dacht echt dat alles makkelijk was. Haar baas zou boos worden, zij zou ontslagen worden en geen werk meer hebben en hij, hij zo lekker met de ketting zitten. In tussentijd hield ze de winkel in haar kielzog.

Behendig pakte Ren Aisha haar hadn vast voordat het zijn gezicht kon raken. Toch pakte hij het voorzichtig genoeg vast om haar niet pijn te doen. Ze waren toch allebij strijders dus Ren kon niet gebeuren dat haar hand brak. Ren keek nu serieus naar Aisha terwijl zijn mond wel een glimlach had. ´´Je moet niet zo snel mensen veroordelen´´ zei hij rustig.

''Vooroordelen? Dat doe ik nieteens.''. Aisha's wenkbrauw was hoog opgetrokken. Vooroordelen , wanneer had ze dat nou weer gedaan. Het liefst zou ze omdraaien en die glimlach niet meer zien maar dan zou ze zwakte uitstralen , iets wat ze niet wou.

´´Je raakt boos omdat ik na je glimlach´´ zei Ren rustig om het uit te leggen. ´´Dan denk je vast dat ik er iets anders mee bedoel´´ zei hij rustig terwijl hij haar recht aan keek. ´´Ik heb betaalt voor een van de duurste stukken van jullie winkel. Wat de meeste mensen aardig vinden en toch wordt ik bijna geslagen´´ vervolgde hij. Hij zuchte diep als of hij heel teleurgesteld was.

''Hmfp , zal ik het eens uitleggen van mijn kant. Je glimlacht steeds met dezelfde lach terwijl ik bloed serieus ben, daar irriteer ik me aan.Je pakt de ketting loopt weg en gooit dan een goudbundel. Je kan heus wel normaal betalen . Probeer je het uit ofzo. Om het nog een keer te doen. Als je dat vooroordelen noemt weet ik het ook niet meer.''.Geïrriteerd keek ze hem aan.Ze moest zich nog inhouden om die glimlach niet van zijn smoel te slaan.Maar waarschijnlijk hield hij dat dan ook toch tegen.

´´Ik kan er niks aan doen dat jij zo chagrijnig bent en ik blij ben´´zei Ren helemaal onschuldig. ´´De meeste mensen vinden het namelijk leuk als je een keer tegen iemand glimlacht´´ vervolgde Ren. ´´En over het betalen was ik gewoon vergeten´´ loog hij wat duidelijk zichtbaar was.