ondergronse meer

Owen glimlachte "Dat zal inderdaad bij zulke krassen een beetje ongeloofwaardig zijn" hij ging op zijn knien naast Dust zitten en de van kleur veranderende gloed verspreidde zich over zijn handen "Ik kan misschien niet alles helen, de krassen die te diep zijn maar een beetje." hij hield zijn handen boven de krassen in Dusts nek, en langzaam gingen ze dicht, tot er niets meer te zien was dan een lich kleurverschil tussen de oude en nieuwe huid. Een voor een ging Owen alle schrammen op Dusts rug af.

Dust voelde dat Owen veel verder ging als alleen zijn nek. Hij zei er niets van, maar Schysta was een klein beetje bedroefd, omdat ze Dust zo vaak open haalde. Dust glimlachde ondertussen en zei "Bedankt." Schysta zag opeens een struik staan, waar ze pijlsnel naartoe rende en zag dat de struik prikbladeren had. Snel plukte ze een paar trosjes en bracht die naar Dust terwijl ze naar de struik wees. "Is dit de goede?" vroeg ze. Ze had ook een paar blaadjes mee geplukt zodat Dust het kon zien. Die stak gelijk een besje in zijn mond, gelukkig de niet-giftige broer. Misschien konden ze Owen en Andrew nog voor de gek houden.

Owen was klaar met Dusts rug. "Zo dat is weer heel." hij keek snel even naar Schystas nagels, en begreep hoe Dust aan die krassen kwam. Toen hij zag dat Schysta bedroeft keek vanwege alle krassen "Het zag er erger uit dan het is, het waren oppervlakkige schaafwonden." Zei hij waarheidsgetrouw, en om Schysta wat op te beuren

Andrew wandelde naar Schysta. "Weet jij of er nog anderen van jouw drakensoort leven? ik weet aleen dat mijn Moeder mij aan Lewis heeft gegeven, zodat ik bij een mens terecht zou komen, en mijn volk ooit zou kunnen vertellen over de wereld onder de wolken, het probleem is dat ik niet weet hoelang geleden dat is en waar ze leefden, en of ze nog leven, als baby in een ei onthoud mijn soort al geluid, daarom vertellen de moeders verhalen over de luchtdraken wereld."hij keek naar Schysta en probeerde in te schatten van wat voor een soort draak ze zou behoren.

Schysta schudde haar hoofd. "Ik weet alleen maar vanaf Lewis en Dust enzo." zei ze. Ze was al iets blijer geworden door Owen's antwoord, maar nog steeds een beetje bedroefd. Snel loste ze op, zodat ze even alleen kon zijn. Ze dacht aan Dust, Natas, Darweim, en haarzelf. 'Ooh, wat zou het toch mooi zijn als de liefde wederzijds was.' dacht ze. Het beurde haar op dat het misschien kon en kwam weer tevoorschijn.

Toen Schysta verdween schrok Andrew, en hij begon in de lucht en op de grond om hem heen te kijken opzoek naar een Schysta. Toen ze weer verscheen was hij opgelucht "Hoe..hoe...hoe deed je dat" zei hij, en hij keek alsof hij water zag branden.

Owen keek opeens naar dust "Trouwens ik moest je wat vertellen van Natas, ze trekt zich voor een possje terug, ze zei dat de lucht haar roept, ze zei dat ze terug zou komen als iedereen sterker was geworden. Wil jij helpen iedereen inlichten?" vroeg hij zeer serieus

Dust keek verbaasd op naar Owen. Waarom had Natas het hem nog niet verteld? Hij had juist zoveel zin gehad in de reis naar de paardenmeester. ''Ja, is goed.'' zei hij afwezig.
Schysta keek naar Andrew. ''Bedoel je dit?'' vroeg ze, waarna ze oploste en weer tevoorschijn kwam. ''Dit kon ik vanaf mijn geboorte, maar toen had ik het nog niet onder controle.'' zei ze grijnsend.

"Cool" zei Andrew jaloers. Hij keek verbaasd naar het verdwijnen en verschijnen, en zijn mond viel open. "Ik wou dat ik zoiets koel kon" zij hij met een treurige ondertoon. Hij keek naar zijn geverderde staartpunt "Maar ik kan wel dit" en hij kietelde haar met de veren in haar zij.

Owen glimlachte naar Dust "Kop op, je kan haar vast nog ergens gedag zeggen" zei hij bij een poging om hem op te beuren.

Dust glimlachde en zei "Ja dat kan..." Hij keek naar Owen en bedacht opeens iets grappigs. Hij kwam een beetje overeind, zodat hij een metalen kom kon vormen en water uit het meer op kon scheppen. Hij gooide het over hem heen en zei "Tja, nu ben je nat." Hij grijnsde.
Schysta lachte het uit. "Daar kan ik niet teheeheegeen." zei ze lachend. Snel loste ze op, zodat Andrew haar niet meer kon kietelen. Ze wachtte tot hij stopte en zou dan snel wegvliegen.

Owen grijnzde. Hij maakte een waterbol, die hij met zo'n klap in het water liet knallen, dat een hele golf water op Dust landde "Oeps" zei hij grijnzend, vlak voor hij het water in dook om een tegenaanval te ontwijken.

Andrew stopte en keek met puppie oogjes naar de plaats waar Schystas ogen net nog waren.

Was jij niet lucht?
-------
Dust was helemaal nat en hij sprong gelijk achter Owen aan. Hij stuurde ook gelijk metaal zodat hij hem snel in zou halen. Hij had al iets in gedachten.
Schysta verscheen weer en besprong Andrew's staart snel. Die kon haar tenminste niet meer kietelen, maar nu zat ze met haar rug naar Andrew toe, en kon hij haar alsnog kietelen met een vleugel ofzo.

nieuw

--------------------------------------------
Na een stuk gelopen te hebben vond Ren deze ondergrondse meer. Hij keek blij rond. Hij zag achter de waterval een gang staan waar misschien vleermuizen zouden zijn. Hij kon het niet laten om te kijken en hij klom naar onder. Schaduw die liep nu naast hem omdat hij weer mocht lopen. Toen Ren eindelijk bij de grot van de waterval was. Ging hij rustig zitten. DIt was een perfecte plek om zijn krachten te oefenen dacht hij. Zijn gitaar had hij toevallig ook mee dus kon hij hier ook liedjes maken en zingen. Dat wou hij natuurlijk niet dat iemand het hoorde. Rustig ademde hij in en uit tot hij langzaam op steeg. Schaduw keek verbaast naar Ren die omhoog ging zonder vleugels.

Toen Ren merkte dat hij zweefde viel hij meteen weer. ´´Zo ver het krachten trainen´´ zei hij tegen Schaduw die zat te lachen. Langzaam krabelde Ren weer overeind en pakte zijn gitaar. ´´Dan maar oefenen met de gitaar´´ zei Ren. Hij begon nu het zelfde liedje te spelen maar nu begon hij er ook bij te zingen. Niemand was er toch ?

Drome kwam aan huppelen met haar twee stalkertjes achter haar aan. Ze doken met zijn drien in het water, en kwaamen alledrie met een vis tussen hun tanden naar boven. Op de kant maakte Drome een vuurtje, en ze stak de vissen aan het spit. Ze had niet door dat haar broer achter de waterval was, door het lawaai van de waterval.

Githa was in haar zwarte lichte jurk gekleed die mooi bij haar ogen paste. Ze liep rond en merkte dat ze bij een ondergrondsmeer kwam. Ze was al aan het neurien geweest maar zong nu gewoon rustig. Ze had het liedje dat ze zong zelf gemaakt toen ze nog thuis was geweest. Het was nu een triest liedje vol herrineringen aan eerder wat haar niet echt oppepte.

Ren hoorde niks buiten de waterval alleen zijn eigen liedje. Hij begon steeds harder te zingen en schaduw begon te klappen. Het was een mooi liedje die Ren ook mooi mee zong. Het enigste waar hij zich voor schaamde was zijn gezang vdaarom liet hij het dus ook noooit aan iemand horen.

Na een vis maal begonnen ze te oevenen. Drome maakte een waterbol die ze achter Long Wei en Mimmy liet aanvliegen. na een poosje verveelde het, en klom ze in een boom. Ze maakten met z'n drietjes een nest en keken uit over het meer.

Githa liep langzaam door met Bid Daum op haar schouder. Ze zong rustig door en kwam langs een waterval. Ze stopte iets voor de waterval met beide dingen. Lopen en zingen, ze ging namelijk aan de kant zitten neurien. Haar blote voeten stopte ze in het verkoelende water wat erg prettig was. Bid Daum had het niet zo op water dus hij bleef naast haar zitten en haar complimentjes geven.

Uiteindelijk stopte het liedje van Ren. Oprecht glimlachde hij naar Schaduw omdat hij echt genoot van een klein beetje rust. Schaduw liep naar Ren toe en likte op zijn wang. ´´Stop´´ zei Ren lachend terwijl hij bijna omviel. Schaduw was op zich zelf nu al best groot. Hoe groot zou hij dan zijn als hij volgroeit is. Maar daar dacht Ren niet aan. Hij had nu een plekje voor hem alleen.

Githa luisterde aandachtig naar de waterval en ze hoorde andere stemmen erdoorheen. Ze probeerde ze te herkennen maar de waterval was erg luid. Dus Githa dacht dat niemand er was daarom begon ze opnieuw te zingen. Hetzelfde lied, met dezelfde haalbare hoge noten die door veel dingen heen ging en erg hoorbaar was. Githa glimlachte om haar stemgeluid.

was dat een stille hint ?
want hij was niet zo stil
--------------------------------------------
Na een tijdje was Ren wel uitgelacht en was het dus stil. Tot ze ergens iemand hoorde. Ren kon niet schatten wie het was maar hij liep wel weer de waterval uit. Met zijn gitaar die hij ondertussen bij het liedje mee deunde. Schaduw was weer in schaduw van Ren gekropen.

x'D Dunno
_______________

Githa lette eigenlijk nergens meer op en zong door ze kwam net bij de moeilijkste hoge noot en tot nu toe ging die goed. Plots draaide ze zich om omdat ze dacht dat ze een gitaar hoorde. Ze keek naar waar het geluid vandaan kwam en keek naar de waterval. Ze maakte haar ogen tot spleetjes want ze had niet zo'n goed zicht door de waterspetters maar ze dacht dat ze Ren zag.

Ren keek op naar het geluid en herkende meteen de aura die hij zag. Hij riep niet naar Ghita omdat dat het liedje zou verpesten maar bleef gewoon door spelen. Met zijn ogen dicht en water in zijn haar speelde hij verder. Zijn haren kwamen alleen voor zijn ogen dus deed hij zijn hoofd naar achteren om ze weg te doen.

Githa zong door met een glimlach, ze ging goed over de hoge noot heen en wist dat nu het einde nabij was. Het klonk veel mooier nu de gitaar van Ren meespeelde en rustig zong ze door. Ze ging nog over een hoge noot heen maar daarna was het een rustig liedje dat ze afzong tot de laatste noot. Ze glimlachte erbij en stopte daarna met zingen.

Toen Githa stopte met zingen stopte Ren natuurlijk ook. Hij wist eigenlijk niet dat zijn zus zo goed kon zingen. Maar hij was nog blijer dat zij hem niet eerder had ontdekt toen hij zong. Uiteindelijk riep hij naar boven ´´Ghita, kom naar onderen´´. Hij had Drome nog helemaal niet gezien en wou nu eigenlijk wel even zwemmen of praten of wat dan ook.

Drome zag vanuit haar schuilplaats dat Ren en Githa er ook waren. "Oke jongens" zei ze vooral tegen zichzelf "hoe maken we een spetterende entree?" toen kreeg ze een idee en begon de benodigdheden te verzamelen.