De afgelegen waterval

Dit is een plek waar eigenlijk niemand komt. Het is zo'n plek waar je het gevoel hebt dat je een sprookjes wereld in stapt. Het is er prachtig met de waterval in het midden. Deze waterval komt uit in een klein ijskoud meertje dat verder stroom richting het zuiden naar de hoofdstad Elita. Maar terug naar de plek. Om de waterval groeien prachtige bloemen en struiken door het overvloedige water wat ze daar krijgen. Al met al is het een prachtige plek

het lijkt wel wat op dit:

regels: niet te druk max 3/4 personen

Met witte krachtige vleugelslagen vloog Aqua door de lucht en Sheena hoorde de waterval stromen. Ze wist niet of Rose voor, of achter haar vloog. Na nog eens een paar slagen, zag ze de waterval en werd overspoelt door zijn schoonheid. Het was zelfs van zo'n hoogte mooi om te zien. Ze keek even achter en voor zich of ze Rose misschien zag vliegen. Ze voelde ook dat Aqua de landing begon.

De heldere klanken van een vallende waterval waren al van ver af hoorbaar. Het gaf wat rustgevends over Rose heen, ze had het goed onthouden. Cairo sloeg rustig met zijn vleugels en had geen moeite met het tempo waarop aqua vloog. Hij had goed door dat ze geen haast hadden en dus geen extra energie hoefde te verspillen. ongeveer 100 meter voor de waterval begon hij de landing in te zetten. Als reactie op de daling greep Rose de stekels die op Cairo's rug zaten stevig vast. Ze kon haar voorgaande landing bij Sheena nog goed herrinderen. Dit keer moest het beter gaan om niet het water in te rollen.

Aqua was dus de landing begonnen en Sheena had hem extra stevig beetgepakt. Ze zag de waterval en de grond dichterbij komen. Het was een goede landing, Aqua landde op een groot rotsblok in het water. Sheena glimlachte trots om Aqua en liet hem los. 'Goede landing, Aqua.' Zei ze en gleed van zijn rug af. Aqua vloog aan de kant en Sheena liep door het water heen naar de kant. Ze keek naar Rose die ook landde.

Ook Rose lande op een rotsblok. Met een trotse grijns klopte ze Cairo op zijn nek als dank. "Goed gedaan jochie" Cairo gromde instemmend en klapte met zijn staart. Door die beweging begon het rotsblok onder hen te schuiven "oh fuck" riep Rose uit toen ze doorhad wat dat betekende. Zonder erbij na te denken waren ze geland op een rotsblok in het water, ze hadden er geen moment aan gedacht dat deze los zou zitten. Cairo begon heftig met zijn vleugels te klapperen om in evenwicht te blijven, maar het mocht niet baten. Rose sloeg een gil en samen vielen ze in het ijskoude water dat waarschijnlijk rechtstreeks uit de bergen vandaan kwam.

Sheena en Aqua keken allebei geschrokken naar Rose en Ciaro die toch nog in het water belandde. Even was Sheena stil en maakte zich een beetje zorgen. Maar toen grinnikte ze zacht en liep naar de rand van het water. Ze keek naar Rose en Ciaro die weer boven waren gekomen. 'Gaat het?' Vroeg ze met een glimlach om haar lippen. Aqua kwam er ook bij staan en lachtte draakachtig. ♥

Rose kwam grijnzend omhoog. Ze had toch nog gelijk gekregen, ze waren in het water beland. Alleen niet op de manier zoals ze verwacht had. De landing was zelfs goed gegaan. Maar de rots wilde weer eens niet mee werken. Wadend door het water liep Rose naar de kant "Alles oké" Ze keek naar Cairo die de humor ook wel begreep en een grote drakengrijsn op zijn gezicht had.

Sheena keek naar Rose en grinnikte. 'Oke, dan is het goed.' Zei ze en keek naar de waterval die met veel geluid stroomde. Het was een mooi gezicht. Aqua glimlachte en ging ergens zitten, omdat hij niet mee hoefde te vechten. Sheena keek naar Rose en glimlachte. 'Zullen we zo beginnen, als je uit het water bent?' Zei ze met een grijns om haar lippen.

"Is goed" zei ze en begon de kant op te klimmen. Ze voelde hoe ze steeds bijna weggleed door de glibberige rotsen aan de kant. "Even wachten, ik ga me even laten drogen" zei ze geconcentreerd. Ze sloot haar ogen en liet haar hand in de brand staan. Voor omstanders zou dat er misschien eng of pijnlijk uitzien maar dat was het niet. Rose voelde alleen een soort goede warmte om haar huid staan. Alsof ze haar hand in lekker warm badwater had gestoken. Alleen dan voelde het beter aan, minder vochtig. Ook kreeg ze er geen brandwonden van, waarschijnlijk kwam dat doordat het vuur door haar gecreëerd was. Want als ze haar hand perongeluk in het vuur stak deed het gewoon pijn. Tenzij ze er natuurlijk op voorbereid was. Dan leek het alsof er een beschermlaagje over haar hand ging.
Het vuur in haar hand liet ze voorzichtig langs haar kleding lopen zodat het water verdampte en haar kleding verliet. Aan haar huid voelde ze hoe haar kleding langzaam weer aangenaam droog werd. Toen ze na enkele minuten droog was keek ze tevreden naar Sheena "Zo ik ben klaar"

Sheena glimlachte naar Rose, dat wat ze net deed zag er heel vet uit. 'Oke.' Was haar simpele antwoord en ze glimlachte. Tegen Rose vechten met krachten was misschien moeilijker dan met wapens. Rose had alle twee haar krachten binnen hand bereik en zij zelf niet. Ze concentreerde zich even op het water door er een tijdje naar te kijken. Ze lette op de kleine golfbewegingen, op het koude, maar ook op de warmere gedeeltes. De manier waarop het water vanuit de waterval in het meer stroomde en het geluid hierbij. Toen ze zich helemaal bewust was van het water, glimlachte ze en keek weer op.

"Zullen we dan maar beginnen?' vroeg Rose toen ze Sheena een tijdje had gadegeslagen toen ze met het water bezig was. Het zag er goed uit, grote delen water verplaatsen. Zij kreeg dat echt niet voor elkaar met het vuur. Ze bedacht zich dat waarschijnlijk iedereen in andere dingen gespecialiseerd, beter was dan andere.

'Ja, dat is goed.' Antwoorde Sheena en glimlachte. Ze zette een paar stappen achteruit en concentreerde zich nu ook op haar nagels. Die werden 15 centimeter lang en waren een goed wapen. Ze glimlachte naar Rose en vroeg zich af wie van hun twee de eerste aanval zou inzetten. Ze volgde elke beweging van Rose nauwkeurig.

Rose knikte en begon zich op haar krachten concentreren. Even bleef ze verbaast stilstaan. De nagels van Sheena?! Dat had ze niet verwacht, eigenlijk wist ze ook niet precies welke bij kracht ze ook alweer gehad had. Nouja die onwetenheid was dan ook weer verdwenen. Nu wist ze weer dat het glas was. Rose maakte razendsnel een paar ijspegels en vuurde ze in een rustig tempo op Sheena af. Eerst even opwarmen voor ze echt begonnen te vechten vond Rose

Sheena keek nauwkeurig naar de ijspegels, de snelheid waarmee ze gingen en de preciese vorm die ze hadden. Toen ze bijna bij haar waren, stuurde ze water vanuit het ijskoude meer naar voren, dit minderde de vaart van de ijspegels en ze vielen op de grond. Ze stuurde het water weer terug en glimlachte licht. Toen maakte ze twee perfecte ronde ballen van water en schoot ze als een voetbal richting Rose.

Ze waren pas net begonnen. Maar nu al voelde Rose dat ze helemaal op ging in het gevecht. Het was alsof je een spannend boek las dat je precies op de ontknoping weg had gelegd en er na een uur weer mee verder ging. Je zat gelijk in het verhaal en je wilde weten hoe het af zou lopen. Ze draaide zich een stap naar rechts zodat ze precies tussen de 2 balen in stond. Ze voelde het water dat langs haar schoot. Voor ze het helemaal had uitgedacht veranderde ze de beide balen in ijs. In plaats van de waterballen die er eerst waren geweest waren het nu 2 kei harde ijsbrokken. Een geconcentreerd glimlachje kwam op Rose haar gezicht terecht. Zonder ze eerst stil te hangen leek ze de ballen met twee onzichtbare tennisrackets terug, richting Sheena te slaan.

Sheena zag de twee ijsbrokken als de snelheid van bliksem op haar af stormen en dook opzij, waardoor ze een brok kon ontwijken en licht door de andere werd geraakt. Ze gaf een lichte krimp, maar liet het daarbij en ze stuurde het water zo dat het water zich om haar polsen bond en er ontstonden twee watertouwen. Deze smeet ze als een lasso naar Rose en de watertouwen bonden zich om Rose haar enkels en polsen heen.

Rose keek geconcentreerd toe hoe haar bal ijs richting Sheena ging. Ze had eigenlijk niet verwacht dat ze haar zouden raken. Ze moest toegeven dat ze niet de totale controle over de ballen had gehad. Ze waren flink zwaar geweest. "Nice work" siste Rose geconcentreerd toen de waterlasso's van Sheena om haar polsen en enkels terecht kwamen. Te lang had ze gewacht om opzij te springen, nieuwsgierig om te kijken wat zij zou doen. Daardoor zat ze nu vast. Het lukte haar om haar rechter arm en linkerenkel los te trekken uit de watertouwen. Nu moest ze wat verzinnen om ze los te krijgen. Vanuit het niets stak ze haar rechtervoet in de hens. Gelijk was het touw verdampt, alleen het touw om haar pols zat nog stevig vast en kreeg ze niet in 1 keer los. Snel gaf ze een krachtige korte ruk aan het touw, wie weet bracht het Sheena uit evenwicht.

Sheena voelde de kracht die Rose gaf om de touwen om haar polsen los te krijgen. Maar Sheena had de laatste tijd gemerkt, dat als haar tegenstander tegenstribbelde, de touwen juist strakker gingen zitten. Sheena hield de touwen stevig vast en haar kiezen op elkaar geklemt. Ze kon nu de controle houden over haar watertouwen, maar hiervoor moest ze wel veel kracht zetten. Een lichte glimlach ging over haar lippen.

In haar linkerhand maakte Rose een klein vlijmscherp mesje van ijs. Waarom het touw breken als je het ook gewoon door kan snijden? Razendsnel ging ze met het stuk ijs naar haar linkerpols die steeds meer afgeknepen werd door het touw. Met een harde uithaal gleed ze met moeite door het water heen. Maar ze voelde hoe haar hand weer extra bloedtoevoer kreeg. Ze glimlachte even naar Sheena en gooide nu 4 vuurtouwen naar haar polsen. Kijken of zij het een leuk trucje vond dacht ze met een geconcentreerde glimlach op haar lippen.

Sheena beet met een pijnlijk gezicht op haar lip toen ze het vuur van de touwen op haar huid voelde branden. Ze gaf geen krimp en zorgde ervoor dat ze niet teveel bewoog, anders zouden de touwen vast strakker gaan zitten. Haar gezicht werd een beetje blikloos toen ze aan het bedenken was hoe ze dit ging doen en zette ze een stap naar achteren, richting het ijskoude meer.

Rose zag dat het Sheena echt pijn deed. Ze was vergeten dat het pjnlijke brandwonden kon opleveren. Snel liet ze het vuur weggaan. Het is en bleef een vriendschappelijk gevecht. Ze keek Sheena geconcentreerd aan, nu was het haar beurt om weer een aanval te doen.

Sheena kon een zuch van opluchting niet onderdrukken toen het vuur verdween van haar polsen. En ze stuurde het ijskoude water van het meer naar haar polsen, wat een verkoelend effect gaf en dat water plus nog ander ijskoud water schoot ze in één keer van alle kanten naar Rose toe. Ze zette nog een stap naar achter waardoor ze nu in het water stond.

Rose kon niks doen, behalve het water dat Sheena op haar afstuurde proberen tegen te houden met de hitte van het vuur. Een gedee;te hield het tegen, maar het overgrootte deel ging er over heen en zorgde ervoor dat Rose doorweekt was. Even haalde dat Rose uit haar concentratie "Nou ik was net opgedroogd" grijnsde ze. Ze schudde even het water uit haar haren en kwam terug in haar concentratie. De druppels die ze uit haar haren had geschud ving ze als het ware op en veranderde het in brokjes ijs en stuurde het terug.

Sheena glimlachte licht en geconcentreerd toen ze zag dat Rose doorweekt was en zag ook de ijsblokjes op haar af vliegen. Ze haalde snel uit met haar nagels om de meeste ijsblokjes te stoppen en te vangen, alleen enkele raakte haar benen. De blokjes die ze in haar nagels had gevangen gooide ze met haar nagels terug richting Rose met een waterbal achterna en ze wreef even over haar polsen, waar een paar brandplekken zaten.

Rose liet de blokjes uit stil hangen en liet zich op de grond vallen om de waterbal te ontwijken. Ze wreef over haar heup die pijnlijk aan voelde toen ze terecht gekomen was. Ze was op een takje terecht gekomen, dat had zij weer. Zonder lang stil te zitten kwam ze alweer overreind en rende door het water richting Sheena. Dit keer zou ze van dichterbij aanvallen, daar was ze beter in.