De bakkerij

De bakkerij is bijna altijd geopend. Alleen op de zondag is hij dicht, dat komt omdat de bakker heilig gelooft in zondagsrust en dan ook niet werkt. Maar vanaf een uur of 3 in de morgen is er leven in de bakkerij en wordt er volop gewerkt om de versgebakken broodjes en lekkernijen voor half 7 af te krijgen. Om half 7 in de ochtend opend de bakkerij en om 9 uur 's avonds sluit deze. De eigenaar is een vriendelijke dikke man die alles weet over brood en er van houd om zijn klanten te kennen. Hij wordt geholpen door een dame die ongeveer in de 30 is en niks anders doet dan praten en het brood en dergelijke te verkopen. Je moet wel oppassen met haar, want ze wil altijd roddels weten en verklapt al je geheimen die je haar verteld. Als je in de bakkerij komt loopt het water je in de mond, behalve als je niet van brood en zoete gebakjes houd. Je kunt alles krijgen wat je wilt, en ook worden er speciale verjaardagstaarten en gebakjes op aanvraag gemaakt. In de bakkerij geld : De klant is koning. Dus de meesten die er komen zijn vaste klanten en je voelt je er als vreemdeling gelijk thuis

personen = max 10
regels = Niet vloeken en neerbuigend over god praten, daar kan de eigenaar niet tegen. Altijd je voeten vegen op het matje bij de deur. (Er staat ook een bordje met voeten vegen op de deur), dat houd de vloer brandschoon.
rang = maakt niks uit

Een tijdje was Kate aan het rondwalen geweest door de straten, op zoek naar een nieuwe plek voor een baantje. Deze keer hoopte ze dat het goed betaalde en dat ze wat langer kon werken. Dan zou ze meer kunnen werken en dus meer kunnen verdienen. Haar aandacht werd getrokken door een formulier op de bakkerszaak waar ze zo nu en dan wel eens was langs gelopen. Ze zochten iemand die het brood & gebakjes mee wou bakken en de bezorgingen wilden aanleveren. Het leek haar wel een leuk baantje. Voordat ze de zaak binnenkwam keek ze boven de flyer naar een blad waarop stond dat je je voeten moest vegen voordat je binnentrad. Dat deed ze dus maar en ze liep daarna naar binnen.

Owen zag het kleine bakkerswinkeltje, eindelijk. Hij was de hele middag wezen zoeken. Nu de oven thuis kapot was, moesten ze hun brood kopen, en hij had zin in een wandeling, dus hij zond geen personeel.

Vlak voordat hij binnenwas zag hij het bordje, en meteen veegde hij zijn voeten. "Ehm..." En hij liep naar de toonbank.

Kate liep naar de toonbank en keek om zich heen. Ze zag niemand staan totdat er een dikke man met een vriendelijke glimlach verscheen achter de toonbank en wat brood voor een andere klant pakte. Ze wachtte af en tikte met haar voet op de grond die er akelig schoon uitzag.

(bedoel je daar owen mee?)

(nop, eigenlijk niet, maar je kunt t er wel van maken)

O ne doe maar nie


Owen ging achter het meisje ,dat hij bij die meetparty had gezien, in de rij staan, en keek om zich heen. Het water liep hem in de mond bij het zien van het gebak. Jammer dat hij alleen brood moest komen halen.

Kate wachte zo geduldig als ze kon af en keek naar de man die nu klaar was met de klant. Hij ging alweer ergens heen en Kate kon het niet helpen om op het belletje op de toonbank te drukken, voor een paar keer. Tot haar verbazing kwam er een vrouw aangewandeld.

--
kga bye

Owen zag dat er een vrouw aankwam, dat schoot al lekker op. Hij keek alvast naar al het brood bedenkend wat hij zou bestellen. Hij zou warschijnlijk ook slagroomsoezen meenemen voor bij de thee. Want ze zagen er heerlijk uit.

De vrouw vroeg wat Kate wou bestellen of hebben maar Kate wuifde met haar hand dat ze niks wou kopen. Even was ze verbaasd en vroeg zich warschijnlijk af wat ze dan wel wou maar toen Kate begon over de flyer op de deur verscheen er een glimlach op haar gezicht. Ze was meteen blij dat er eindelijk iemand kwam solliciteren en gaf Kate en pen en papier. Het was ook wel logisch dat niet veel mensen dit baantje wouden als ze beter konden krijgen, je moest veel werken en vroeg opstaan, maar het verdiende wel goed. Kate zag een vensterbank en ging daar tegen aan leunen terwijl ze het papier tegen het raam aanhield en haar formulier invulde.

Owen stond nu vooraan. "Zeg mevrouw, kan ik een betelling doen?" "Ja hoor" was het andwoord. hij zei "Mooi, ik mil graag 3 bruine en 3 witte broden, 20 croissants en 20 kaiserbolletjes bestellen, afteleveren bij het Lander landhuis. En voor nu wil ik 5 van die slagroomsouzen. " de dame noteerde zijn bestelling, en pakte de sousen in. "Dat word dan 20 goudstukken voor het brood, en 4 voor het afleveren." Owen betaalde netjes, en verliet de winkel met en "Daag" naar Kate.

Kate draaide zich even om en groette Owen. Daarna ging ze weer verder met tegen het raam schrijven. Het was een lange lijst om in te vullen en ze probeerde het zo snel mogelijk zonder fouten te doen. Een paar minuten later was ze klaar en liep naar de toonbank. Ze hoefde nog niet op de toonbank op het belletje te drukken of de mevrouw was er weer. Ze pakte het papier aan en bekeek het vluchtig. Ze vertelde haar dat ze zo snel mogelijk zou laten weten of ze de baan had. Daarna verliet Kate de bakkerszaak.

Akira stond voor de bakkerij en las het bordje. Op het moment leek het rustig, waarschijnlijk waren de meeste klanten net weg. Ze deed de deur open en veegde haar voeten op de mat. Daarna liep ze de winkel in en keek wat er allemaal stond. Ze had het geen goed idee gevonden om alleen maar snoep voor ontbeid te gaan eten. Dus was ze maar naar de bakkerij gegaan. Ze vroeg aan de vrouw of ze 2 crossantjes en een Cakeje met aardbeien kon kopen. Ze betaalde 5 goudstukken en liep daarna weer de winkel uit.

new
---
Het was Kate haar eerste werkdag en daarom vond ze het belangrijk om op tijd te komen. Dat was ook de reden waarom ze de hele nacht niet geslapen had. Als ze haar ogen dicht zou doen was ze bang dat ze in slaap viel en te laat wakker werd. Maar het was 5.40 toen Kate aankwam bij de bakkerij. Ze was nog wel 20 minuten te vroeg, maar er brandden al lampen in de bakkerij. Ze onderdrukte een gaap en voordat ze de bakkerij in liep veegde ze haar voeten op de mat. Binnen in de bakkerij was het licht en rook Kate de overheersende geur van versgebakken brood.

Na lang dwalen was Aisha aangekomen bij de bakkerij . Ze had gehoort dat hij de lekkerste broodjes maakte en dat maakte haar nieuwsgierig . Toen ze de deur opendeed drong de geur van zoete broodjes haar neus door . Het zorgde meteen voor een hongerig gevoel en ze vroeg zich af of ze het voor een paar muntstukken al kon kopen. Voor haar neus lag een deurmat en omdat ze net het kaartje had gezien ; \ Voetn vegen ' veegde ze haar voeten netjes . Ze werd aangestoken door de geur van de zoete broodjes en vrolijk keek ze om zich heen .

Kate was al een tijdje bezig met het bakken van brood en het neerleggen van zoete gebakjes in de etalage. Tot nu toe beviel het werk haar wel. Het maken van brood was eerst lastig geweest, maar de vriendelijke vrouw had haar ermee geholpen. Nu wist ze precies hoe je het beste brood kon maken en had ze ook een paar verhalen over de bakker zijn leven aangehoord. Wel moest ze nog wennen aan het vroege opstaan en liep ze aldoor te gapen. Kate kuchte even door al het meel wat zich om haar heen bevond en óp zich. Met een lading zoete broodjes liep ze door de deur naar het voorste gedeelte van de winkel en legde er een paar in de etalage.

' Heej ' zei ze toen ze Kate zag . ' Werk jij hier? ' vroeg ze vrolijk , het leek haar wel een leuke baan , en misschien kon je soms dan wel een lekker broodje wegpakken . Ze liep verder de winkel in en keek naar de broodjes die verleidelijk op hun plaats lagen .

Kate hoorde een belletje rinkelen wat altijd ging rinkelen als er een klant in de zaak kwam. Kate keek op naar Aisha. "Ja ik werk hier" zei ze met een glimlach. Ze legde de overige broodjes ook in de etalage en keek er even naar. Het zag er wel goed uit.

Aisha stapte door de winkel en keek naar de broodjes . ' Wat zien ze er lekker uit ' zei ze meer tegen zichzelf als tegen Kate . Ze keek naar een broodje met een roze bovenkant en met de etikete ; ' Puddingbroodje ' . Ze keek even naar Kate . ' Mag ik die? ' vroeg ze vrolijk , hij zag er zo lekker uit dat Aisha er alles voor wou geven .

Kate klopte haar handen met meel even uit en kreeg honger van de geur van de broodjes. Ze wierp even een blik op de klok. Het was bijna lunchtijd, dan zou ze wel wat kunnen eten. Kate keek naar het broodje wat Aisha aan wees en pakte hem uit de etalage. "Natuurlijk, die kost 1 zilverstuk" las ze op het prijskaartje door de etalage.

Aisha grabbelde in haar broekzak en haalde er 1 muntsuk uit . Ze schoof hem op de toonbank en wachtte totdat ze het broodje kreeg . Straks zou ze hem lekker oppeuzelen .

Kate pakte het muntstuk aan en porde aan de kasse om hem open te krijgen. Hij klemde heel erg maar wou later wel open. Ze legde het muntstuk waar het hoorde te liggen en duwde de kassa dicht. Ze vroeg niet aan Aisha of ze het wou meenemen of opeten maar nam aan dat ze hem meteen wou opeten. Ze deed wel een zakje om het broodje en gaf hem toen aan Aisha. "Asjeblieft en smakelijk eten" zei ze met een glimlach.

' Ja , dankje ' haar vrolijke glimlach leek niet weg te gaan . ' Doeii ' terwijl ze wegliep haalde ze hem uit het zakje en nam er een klein hapje van . Het zoete broodje lieten haar smaakpuppillen dansen en nog vrolijk zwaaide ze naar Kate voordat ze de winkel uitliep .

"Doei" zei Kate en ze keek hoe Aisha de winkel verliet. Ze zwaaide nog even terug naar haar en keek toen naar de toonbank. Omdat er nog niet meer klanten leken te komen pakte ze een doekje en ging hem schoonmaken.

Dust kwam binnen in de bakkerij. Hij veegde netjes zijn voeten omdat hij wist hoeveel werk het is alles weer schoon te maken. Hij liep naar de toonbank en vroeg "Hebben jullie misschien 2 witbroden voor me? En een paar Croissants alstublieft." Hij pakte alvast wat geld en legde dat op de toonbank.