Miku's NoodlesBar

De NoodleBar van Miku is één van de bekentste noodlebars in Yuka. Het is dan ook de engiste aangezien de concurentie nooit een kans krijgt. De eigenaar is Miku, een 20jarige meisje die deze zaak heeft overgenomen van haar overleden vader en zieke moeder. Ze is de beste van haar vak maar droomt niet om ooit uit Yuka te vertrekken om een beroemd restaurant te beginnen. Ze is gelukkig met wat ze heeft en met de klanten.

regels: niet meer dan 3! meer dan 2 pintjes krijg je niet! dus hier de dronkaard komen uithangen helpt niet.

Gekleed in een versleten jeansbroek en een verkleurde schirt slurpte hij zijn noodles vol smaak naar binnen. Elke week kwam hij hier wel eens zijn kom noodles eten dus gekent was hij hier wel. Maar niet als rijkeluis. één van de weinige plekken dus waar ze dat niet wisten. Het liefst wilde hij dat dan ook zo houden.

Met een hongerig gebaar wreef Rose over haar buik, het was al rond 5 uur en sinds het ontbijt had Rose niks meer gegeten. Ze wilde net omdraaiden om naar huis te gaan en daar wat te eten toen de heerlijke geur van noedels haar neus binnendrong. Gelijk bleef Rose stilstaan waardoor er een jongen die achter haar liep bijna tegen haar opliep. Zonder daar excuses voor te maken opende Rose de deur van het restaurant waar de noodel geur vandaan kwam. Ze kende het restaurant van buiten, maar ze was er nog nooit binnen geweest dus toen ze binnen stond bekeek ze eerst eens nieuwsgierig de ruimte.

Jack hoorde hoe de deur open en dicht sloeg maar negeerde die nieuwe klant en at rustig voort. Waarom zou hij zich moeten omdraaien voor een vreemdeling. En als hij of zij dat niet was zou hij het wel merken.

Rose voelde haar maag rammelen. Dus liep ze gelijk naar de bar om een bord noodles te bestellen om haar maag te vullen. Haar ogen zocht naar de kaart die vol met overheerlijke gerechten stond. Uiteindelijk koos Rose een simpel noodle gerecht met wokgroenten. Ze glimlachte even vriendelijk naar de kok en eigenaresse toen ze de bestelling noteerde en hete begon klaar te maken. Terwijl Miku bezig was draaide Rose zich om naar de eters. 1 ervan leek ze te herkennen, maar ze durfde het niet zeker te zeggen omdat hij met zijn rug naar hem toe zat.

Vriendelijk kwam Miku de noodles brengen naar Rose. 'voila, volgens mij is het de eerste keer dat ik jou hier zie. klopt dat?' Ze was altijd al het type geweest dat graag praatte met haar klanten. De meeste van haar klanten leken dat zelf ook graag te hebben en dus bleven ze komen. Je kon zeggen dat het een soort van tactiek was.

Rose knikte verrast door de vraag. Ze leek haar klanten dus goed te kennen. "En ik denk niet dat het de laatste keer is" zei ze met een glimlach "Het ruikt heerlijk" ze snoof de geur van het dampende bord dat net voor haar neer gezet was.

'mooi, dat hoor ik graag' Miku glimlachte oprecht terwijl ze haar groeten in fijne stukjes sneed. 'hé Ryuuk, Jack, nog honger?' Ze wierp hun even een blik toe. Ryuuk stemde zoals gewoonlijk in en Jack reageerde zoals gewoonlijk met een onverstaanbaar gemompel wat voor hem een ja betekende. 'Jack, heeft je moeder je nooit geleert om je mond eerst leeg te eten voor je spreek?' Miku glimlachte plagerig naar hem. 'haha, heel grappig' Sprak hij nog uit voor hij weer van zijn noedels at.

Met een hongerige zucht nam Rose een grote hap van de noedels. Ze waren heet. Snel zoog Rose wat koele lucht in om het wat af te koelen. Daarna slikte ze de hap in éen keer door. "Heerlijk" zei ze weer. Nu pas merkte ze dat Miuki de naam van ene Jack noemde. Verbaast draaide ze zich om "Ey Jack" riep ze naar hem terwijl ze weer een hap noedels nam. Ze kwam hem tegenwoordig ook echt overal tegen.

Jack keek verveelt om niet wetend wie hem riep maar verslikte zich bijna bij het herkennen van dat roze haar. Nog steeds half ast in zijn versliking zwaaide hij met een scheve glimlach tussen het hoesten door. 'Oi, Jack, gaat ie?' Ryuuk gaf hem een vriendschapelijke klop op Jack zijn rug dat tegelijkertijd hem wat zou helpen om uit zijn hoest bui te geraken. 'haha, je ziet zo rood vandaag' Jack glimlachte nogal beschaamt door zijn onhandige actie maar bleef op de één of andere mannier er nog altijd zeer kalm over te komen.

Rose moest net al de metgezel van Jack lachen om zijn actie. "Schrik je zo van mij?" met een vragend gezicht keek ze hem even aan. Ze zag Jack de laatste tijd wel vaak rood worden, al had zei het de laatste tijd ook vaker dan eerst. Eigenlijk had ze er vroeger nooit last van gehad, maar de laatste tijd gebeurde het steeds vaker. Weer nam Rose hongerig een hap van haar noedels.

'ik had' - 'gewoon nog nooit zo'n mooie griet gezien' Ryuuk had Jack abrupt onderbroken en tussen hem en Rose komen in staan met zoals gewoonlijk een zelfverzekerde grijns. Hij knipoogde richting Rose in poging verleidelijk over te komen wat redelijk mislukte. Met een stamp van Miku in zijn rug werd Ryuuk weer naar zijn plaats gedreven.

"Helaas heb ik wel eens een mooiere vent gezien" antwoorde Rose droog op de jongen die dacht leuk te zijn. Ze knipoogde even naar Jack die alles een beetje zat toe te kijken. "Dankje" knikte Rose lachend naar Miku die met een trap Ryuuk wegduwde.

Jack glimlachte automatisch toen Rose naar hem knipoogde. 'oi, Jack' Miku leunde op haar bar en keek hem met een plagerige grijns aan. 'volgens mij heb ik je nog nooit zo zien lachen..' - ' Volgens mij heb ik hem zelfs nog nooit zien lachen' Mengde Ryuuk zich in Miku's opmerking. 'dat komt dan ook omdat jij hem bang maakt.' Ondertussen was ze al naast Jack komen staan en had ze hem helemaal omhelst en tegen haar boezem aangedrukt. 'de arme duts.' - 'Miku... je stikt me' Jack probeerde Miku's armen die om zijn hals waren verstrengelt als een wurgslang van zich af te krijgen.

duts?:3
-
Rose lachte alweer, dit was echt een geweldige eettent. Een stuk beter dan die kouwe kak tenten waar je chic moest doen en bekakt moest praten. "Moet ik je komen redden?" vroeg Rose lachend terwijl ze aan de tafel van de jongens ging zitten. Dat was wat gezelliger dan alleen aan de bar.

(eigenlijk is er alleen maar een bar waar je kunt aan zitten x3 denk maar aan zo'n noodlesbar ding van Naruto)
(arme duts: arm manneke. duts zelf heeft nii echt een vertaling. word gezegd wanneer ge medelijde me iemand ebt. zoals seut/tutebel wanneer je een meisje nerd, opschepperig en huiliger vind)

Miku keek geschrokken op toen ze hoorde wat Jack zei en de opmerking van Rose. 'ow, sorry Jack-Kun' Ze glimlachte een verontschuldiging voor haar klunzigheid en ruimde de lege noodle kom van Ryuuk en nog een andere klant op die vanop een afstandje had zitten toekijken.

thanks
-
Rose nam nog een hap van haar noedels die ondertussen bijna op waren. "Zo en wie is je metgezel?" vroeg ze aan Jack. Ze had de jongen die naast hem zat nog nooit eerder gezien, Jack kende ze al lang voor ze in Yuka kwam dus het was waarschijnlijk geen edelman maar schijn bedriegt natuurlijk.

'Een oude jeugdvriend van me...' - 'jep, hij was mijn kamergenoot in het weeshuis' vulde Ryuuk meteen vol trots aan maar Jack tok wit weg. Rose hoefde absoluut niks te weten over zijn verleden en Ryuuk hoefde niks te weten over hoe hij nu leefde. 'hé, voor ik het vergeet, hoe is het met je wolf?' Daarom dat hij dan maar zo vlug mogelijk van onderwerp veranderde.

"Wee..." ze brak haar woord verbaast af. Ze zou hem er later wel naar vragen, Jack leek er nu nou niet bepaald over willen te vertellen. "Met de wolf gaat het helemaal geweldig, hij eet me de oren van mijn hoofd" zei ze lachend, maar nog steeds zag je een streep verbazing in haar ogen liggen.

'woooow heb jij een wolf?' Ryuuk leek tot Jack ergerniss zeer geinteresseerd in Rose te zijn waardoor hij absoluut het woord wilde blijven houden. 'ik weet nog toen Jack altijd over zijne had. HA! en als je één verkeerd woord verkeerd over zij kreeg je een dreun op je gezicht.' Hij legde zijn arm om Jack heen als teken van vriendschap. 'Net zoals je over zijn ou' - 'zwijg..'
Jack trachte zich kalm te houden maar het was verschrikkelijk moeilijk. Ryuuk was een dwaas die zijn mond niet kon houden. Niemand hoefde te weten wat er vroeger allemaal met hem was gebeurd. Hij duwde Ryuuk van zijn arm af en betaalde Miku zonder een woord te zeggen. Daarna maakte hij dat hij daar weg was en liet een verbijsterde Ryuuk achter. Ryuuk begreep alleen maar iets als je het hem duidelijk maakte met gebaren. Niet met woorden of ze zouden kordaat moeten zijn.

"Jack?" verbaast volgde Rose zijn reactie. Daarna knikte ze pas naar Ryuuk "Jep, samen met Jack gekocht" antwoorde ze nog op zijn vraag. Ze glimlachte even naar hem, niet zo goed op haar gemak door de vreemde reactie van Jack "Doet ie dat vaker?" vroeg ze toen uiteindelijk maar.

Ryuuk keek zijn makker verbaasd aan. 'vroeger, maar nu is het een lange tijd geleden dat ik het hem heb zien doen... misschien heb ik iets te veel gezegd... ook al zou ik niet weten wat' Met grote ogen staarde hij voor zich uit terwijl hij even met zijn hand door zijn warrige krullen kop wreef. 'ahja, waait wel over, volgende week zit hij hier wel weer alsof er niks gebeurd is' En daar leek Ryuuk zeer overtuigd van te zijn.

Jack stak zijn handen in zijn zakken terwijl regendruppels steeds rapper naar beneden vielen. Beelden van zijn verloeden flitsten door zijn hoofd voorbij. 'bakka Ryuuk...'

"Ik ben trouwens Rose" onderbrak Rose de jongen die nog even door bleef ratelen. Ze had zich niet voorgesteld dus dat leek haar wel zo netjes. Op haar tong brande de vraag over het weeshuis en Jack's verleden, maar ze beet nog liever haar tong af dan het te vragen. Het leek niet dat Jack wilde dat zei er wat over wist.

'aangenaam kennis making. , yo Miku, geef me nog eens een portie' Zei hij met een brede grijns. 'oooi, ryuuk. Hoe zit het met je die openstaande rekeningen? wanneer was je van plan ze af te betalen?' Ze keek hem dreigent aan terwijl ze met een lepen tegen haar handpalm steed opnieuw liet slaan. Ryuuk glimlachte breed. 'maak je geen zorgen, aan het eind van de maand krijg ik m'n salaris en jij je geld.' - 'hmmmpf.. tot dan krijg jij geen noodles meer, wil jij nog wat hebben Rose-San?'

Rose schudde haar hoofd en keek naar haar lege kom voor haar. "Ik zit helemaal vol, het was heerlijk" ze keek quasi medelijdend naar Ryuuk die nu zonder eten, nouj a zonder noodles zat. Maar hij had net ook al een heel bord op hoe kon hij ooit nog meer kwijt. Haar gedachtes dwaalde even naar Jack af maar dat duurde niet lang. "Heb je misschien wat cola voor mij?" vroeg ze toen aan Miku, ze had ondertussen aardig dorst gekregen.